Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 lutego 2016r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 stycznia 2016r. w S.

odwołania A. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 11 grudnia 2014 r. Nr (...)

w sprawie A. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o ustalenie podlegania ubezpieczeniom społecznym

I.  oddala odwołanie;

II.  zasądza od A. B. na rzecz Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 169/15 UZASADNIENIE

Decyzją z 11 grudnia 2014r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.83 ust.1 pkt 1 w zw. z art.6 ust.1 pkt 1, art.8 ust.1, art.11 ust.1, art.12 ust.1 i art.13 pkt 1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych stwierdził, że A. B. od 1 czerwca 2014r. nie podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym: emerytalnemu, rentowym, chorobowemu i wypadkowemu z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej z płatnikiem składek J. W..

Podstawę do wydania powyższej decyzji stanowiły ustalenia organu rentowego, z których wynikało, że A. B. została w dniu 5 czerwca 2014r. zgłoszona do obowiązkowych ubezpieczeń społecznych od 1 czerwca 2014r. jako pracownik zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy przez płatnika składek J. W., a od 1 września 2014r. posiadała orzeczoną niezdolność do pracy w związku z ciążą. W toku prowadzonego przez organ rentowy postępowania wyjaśniającego płatnik składek wyjaśnił, że ubezpieczona została zatrudniona na stanowisku specjalisty do spraw sprzedaży oraz że zatrudniła ubezpieczoną, gdyż znała ją z poprzedniej firmy, gdzie była jej przełożoną. Ubezpieczona posiadała znajomość klientów i wiedzę z zakresu asortymentu w branży technicznej oraz szeroką wiedzę w zakresie handlu w kraju i za granicą. Wykonywała ona pracę na terenie firmy płatnika w G., w godzinach od 7.30 do 15.30, przez 5 dni w tygodniu i 40 godzin tygodniowo. Do jej obowiązków należało przyjmowanie i wystawianie dokumentów handlowych, księgowanie tych dokumentów, przygotowywanie dokumentów do ZUS i Urzędu Skarbowego, telefoniczny i mailowy kontakt z klientami, przyjmowanie zamówień i ich realizacja poprzez wysyłkę paczek, a także sprzedaż stacjonarną, aktualizowanie strony internetowej i sklepu allegro oraz wystawianie towarów na tych stronach, poszukiwanie nowego towaru, tworzenie bazy klientów. Nadto płatnik składek wskazała, że prowadzi firmę od 2007r. i przed zatrudnieniem ubezpieczonej wszystkie prace wykonywała sama, ale w dalszej perspektywie nie była w stanie wszystkiego dopilnować, pracuje bowiem w pełnym wymiarze czasu pracy w firmie produkcyjnej na stanowisku głównej księgowej. Zatrudnienie ubezpieczonej, posiadającej wykształcenie wyższe z zakresu zarządzania i marketingu, pozwoliło przejąć jej obowiązki, nadto ubezpieczona zwiększyła sprzedaż poprzez wprowadzenie nowych towarów i bazy klientów. Od chwili, gdy ubezpieczona dostarczyła zwolnienie lekarskie płatnik składek sama wykonuje czynności, które należy do ubezpieczonej, ale z uwagi na ograniczoną ilość czasu deklaruje zatrudnienie pracownika. W tak ustalonym stanie faktycznym organ rentowy doszedł do przekonania, że umowa o pracę zawarta przez płatnika składek z ubezpieczoną była umową zawartą dla pozoru ,tj. nie miała wywołać skutków prawnych, natomiast miała wprowadzić w błąd inne osoby lub organy. W przypadku umowy o pracę pozorność oświadczeń stron polega na tym, że mają one świadomość, że osoba określona w umowie jako pracownik nie będzie świadczyć pracy, a osoba figurująca jako pracodawca nie będzie korzystać z jej pracy. Umowa o pracę zawarta dla pozoru nie rodzi skutków prawnych w postaci powstania tytułu ubezpieczenia społecznego. Samo zgłoszenie do ubezpieczenia i opłacanie składki nie stanowi przesłanki do objęcia ubezpieczeniem społecznym z mocy ustawy i stania się jego podmiotem. Organ rentowy wskazał, że o pozorności umowy o pracę zawartej między stronami świadczy szereg okoliczności. W pierwszej kolejności podniósł, że płatnik składek od 2007r. prowadzi działalność gospodarczą pozostając jednocześnie w zatrudnieniu, a mimo to nigdy wcześniej nie zatrudniała pracowników ani zleceniobiorców. Niewiarygodne jest twierdzenie płatnika, że zatrudniła ubezpieczoną, gdyż znała ją z poprzedniej pracy i ubezpieczona dała się wówczas poznać jako sumienny pracownik. Strony pracowały wspólnie ponad 6 lat temu, a wspólna praca trwała krótko. Ponadto ubezpieczona pozostawała bez pracy już od kwietnia 2012r. i gdyby ubezpieczona zapadła płatnikowi składek w pamięć jako dobry pracownik, to strony mogły zawrzeć umowę o pracę już wcześniej. Dalej organ rentowy wskazał, że o braku potrzeby zatrudnienia pracownika przez płatnika składek świadczy to, że od 1 września 2014r. ubezpieczona była nieobecna w pracy z powodu zwolnienia lekarskiego, a mimo to płatnik składek nie zatrudnił nikogo na zastępstwo. Uzasadnione wątpliwości budzi również wysokość wynagrodzenia ubezpieczonej ustalona na kwotę 4 300 złotych brutto. Takie wynagrodzenie ustalone na początku zatrudnienia mimo braku pewności, czy zatrudnienie pracownika przyczyni się do wzrostu obrotów nie znajduje logicznego ekonomicznego uzasadnienia. Organ rentowy wskazał również, ze płatnik składek nie przedstawiła dowodów świadczących o faktycznym wykonywaniu pracy przez ubezpieczoną. Dowodem takim nie jest bowiem kilka faktur, na których widnieje nieczytelny podpis i kilka e-maili, których nadawcą jest płatnik składek. Ponadto płatnik składek nie przedstawił tak podstawowych dokumentów jak zakres obowiązków ubezpieczonej na powierzonym jej stanowisku, a także zaświadczenia lekarskiego o braku przeciwwskazań do pracy ubezpieczonej na umówionym stanowisku. Wreszcie organ rentowy podniósł, że strony są spowinowacone i zamieszkują pod tym samym adresem, co nie pozostaje bez znaczenia dla okoliczności sprawy. Reasumując powyższe organ rentowy wskazał, że umowa o pracę została zawarta przez strony dla pozoru - nie w celu faktycznego wykonywania pracy przez ubezpieczoną, ale w celu uzyskania przez ubezpieczoną ochrony ubezpieczeniowej i świadczeń z ubezpieczenia społecznego przysługujących pracownikom. Taka umowa o pracę jest nieważna i nie wywołuje skutków prawnych w zakresie ubezpieczenia społecznego (decyzja z 11 lutego 2014r. k.203-213 akt organu rentowego).

Odwołanie od w/w decyzji złożyła ubezpieczona A. B., wnosząc o jej zmianę poprzez ustalenie, że jako pracownik płatnika składek podlega od 1 czerwca 2014r. obowiązkowym ubezpieczeniom: emerytalnemu, rentowemu, chorobowemu i wypadkowemu. Decyzji zarzuciła naruszenie prawa materialnego ,tj. art.83 kc poprzez jego błędne zastosowanie i przyjęcie, że strony zawarły umowę o pracę dla pozoru, a także art.83 ust.1 pkt 1 w zw. z art.6 ust.1 pkt 1, art.8 ust.1, art.11 ust.1, art.12 ust.1 i art.13 pkt 1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych poprzez ich błędne zastosowanie i przyjęcie, że ubezpieczona nie jest osobą zatrudnioną w pełnym wymiarze czasu pracy i tym samym nie podlega ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu od 1 czerwca 2014r., podczas gdy od wskazanej daty stale wykonywała pracę jako osoba zatrudniona w pełnym wymiarze czasu pracy u płatnika składek do 1 września 2014r., kiedy to orzeczoną jej niezdolność do pracy w związku z ciążą. W uzasadnieniu stanowiska ubezpieczona wskazała, że wbrew ustaleniom organu rentowego we wskazanym wyżej okresie stale wykonywała pracę na rzecz płatnika składek zgodnie z powierzonym jej stanowiskiem specjalisty ds sprzedaży, co mogą potwierdzić klienci firmy oraz kurierzy. O wykonywaniu pracy przez ubezpieczoną świadczy ponadto korespondencja mailowa, w której odpowiadała na pytania klientów. W okresie jej pracy doszło o rozwoju ekonomicznego firmy, o czym świadczy wzrost przychodów ze sprzedaży. Mimo tych okoliczności organ rentowy stwierdził, że ubezpieczona nie podlega ubezpieczeniom społecznym, gdyż zatrudnienie miało charakter pozorny. Tymczasem między stronami został nawiązany stosunek pracy wypełniający wszystkie elementy, o których mowa w art.22§1 kp. Ubezpieczona wykonywała pracę osobiście, odpłatnie, pod nadzorem płatnika składek i na jego ryzyko. Okoliczność, że siedziba płatnika składek znajduje się w miejscu zamieszkania ubezpieczonej i płatnika nie dowodzi tego, że praca nie była przez ubezpieczoną wykonywana. W ocenie ubezpieczonej w świetle zgromadzonych dowodów okoliczności jej zatrudnienia u płatnika składek nie budzą wątpliwości. Dlatego decyzja organu rentowego powinna być zmieniona (odwołanie wraz z załącznikami k.2-9 akt sprawy).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.10-12 akt sprawy).

Płatnik składek J. W. przyłączyła się do odwołania ubezpieczonej (protokół rozprawy z 28 stycznia 2016r. k.43 – minuta 1 nagrania).

Sąd ustalił, co następuje:

Płatnik składek J. W. od 2007r. prowadzi działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo Produkcyjno-Handlowo-Usługowe z siedzibą w G. 154 A koło S.. Adres ten stanowi jednocześnie miejsce zamieszkania płatnika składek oraz ubezpieczonej A. B.. Płatnik składek J. W. i ubezpieczona J. B. są szwagierkami. Mężem płatnika składek J. W. jest brat ubezpieczonej A. B., a mężem ubezpieczonej jest brat płatnika składek J. W. (z domu B.). W domu położonym w G. zamieszkuje płatnik składek z mężem i dzieckiem oraz ubezpieczona z mężem i dziećmi (w rozpatrywanym okresie z jedną córką w wieku 3,5 roku) oraz matka płatnika składek – J. W. i zarazem teściowa ubezpieczonej. Ubezpieczona zamieszkała w domu w G. około 2010-2011r. Przedmiotem działalności prowadzonej przez płatnika składek od początku istnienia tej działalności był handel kwiatami sztucznymi oraz odzieżą używaną, przy czym sprzedaż dokonywana była przez internet w systemie allegro i w mniejszym stopniu stacjonarnie – w siedzibie firmy (w tej formie głównie dla znajomych). Od początku prowadzenia działalności gospodarczej płatnik składek pozostaje jednocześnie w zatrudnieniu w ramach stosunku pracy, przy czym od 18 października 2010r. pracuje w pełnym wymiarze czasu pracy w (...) Usługowej Spółdzielni (...) w S. na stanowisku głównej księgowej. Pracuje w godzinach od 7 do 15. W związku z zatrudnieniem na umowę o pracę, czynności związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (zakup towaru, wystawianie towaru do sprzedaży, wysyłka towaru do klienta, sprawy księgowe) płatnik składek wykonywała osobiście w godzinach po południowych i wieczornych. Z tytułu sprzedaży odzieży używanej i sztucznych kwiatów średni miesięczny przychód ubezpieczonej wynosił od 3 000 do 5 000 złotych. Dochodu z tytułu tej działalności ubezpieczona nie była w stanie. W dniu 1 czerwca 2014r. płatnik składek i ubezpieczona spisały umowę o pracę, zgodnie z którą płatnik składek zatrudniła ubezpieczoną w ramach prowadzonej działalności na stanowisku specjalisty ds sprzedaży, w pełnym wymiarze czasu pracy na okres 19 miesięcy ,tj. do 31 grudnia 2015r. za wynagrodzeniem 4 300 złotych brutto miesięcznie. Zgodnie z umową ubezpieczona miała wykonywać pracę w siedzibie firmy i zarazem miejscu zamieszkania ,tj. w G. (...), a wg dodatkowych ustaleń między stronami w godzinach od 7.30 do 15.30 (umowa o pracę z 1 czerwca 2014r. k.B2 akt osobowych ubezpieczonej). Wg zeznań stron do obowiązków ubezpieczonej należało sortowanie odzieży używanej (zakupywanej przez płatnika składek), prasowanie odzieży, wykonywanie zdjęć przygotowanej odzieży i wystawianie jej na aukcji internetowej, a ponadto zamawianie sztucznych kwiatów, przyjmowanie towaru, odbieranie telefonów od klientów, wystawianie faktur, wysyłka towaru. Ubezpieczona podpisywała listę obecności, którą przekazywała płatnikowi składek po jej powrocie do domu (kopie list obecności k.51-59 akt organu rentowego). W ciągu dnia pracy, w razie potrzeby, strony miały kontaktować się telefonicznie lub meilowo. W domu stron znajduje się niezamieszkały pokój (jadalnia), w którym znajduje się komputer, drukarka, etykieciarka i tam ubezpieczona miała wykonywać sprawy biurowe i księgowe korzystając z konta internetowego płatnika składek oraz garaż, w którym znajdował się magazyn z używaną odzieżą i sztucznymi kwiatami. Małoletnią córką ubezpieczonej i córką płatnika składek miała zajmować się, w godzinach pracy ubezpieczonej, jej teściowa (matka płatnika składek), bądź też dzieci miały być wożone do matki ubezpieczonej i zarazem teściowej płatnika składek zamieszkującej w okolicach miejscowości R. w powiecie S.. Od czerwca 2014r. ,tj. od chwili zatrudnienia ubezpieczonej asortyment oferowanego do sprzedaży towaru miał być rozszerzony o artykuły techniczne ,tj. piły, gwintowniki, noże tokarskie, przy czym sprzedaż tych towarów miała odbywać się w siedzibie firmy, a oferty sprzedaży miały być kierowane przez ubezpieczoną wprost do wybranych klientów – tartaków, zakładów stolarskich. Wiedzę o asortymencie technicznym oraz potencjalną bazę klientów ubezpieczona posiadała z racji zatrudnienia w latach 2007-2008 w Fabryce (...) Spółce Akcyjnej w S., gdzie była zatrudniona na stanowisku referenta ds handlowych (świadectwa pracy ubezpieczonej z okresu zatrudnienia w (...) SA w S. k.A5-A6 akt osobowych). Po uzyskaniu zamówienia klienta na powyższy towar był on zamawiany u producenta, a następnie sprzedawany przez płatnika składek klientowi w siedzibie firmy lub dostarczany przez kuriera. Wg płatnika składek po wprowadzeniu sprzedaży narzędzi nastąpił wzrost obrotów w firmie o 300-400%. Płatnik składek nie była w stanie wskazać o ile wzrósł z tego tytułu dochód firmy. Od 1 września 2014r. ubezpieczona przebywała na zwolnieniu lekarskim w związku z ciążą, a w dniu (...) urodziła drugie dziecko. Do 22 grudnia 2015r. ubezpieczona przebywała na urlopie macierzyńskim. W dniu 23 grudnia 2015r. ubezpieczona i płatnik składek rozwiązały umowę o pracę. W okresie nieobecności ubezpieczonej spowodowanej zwolnieniem lekarskim, a następnie urlopem macierzyńskim płatnik składek nie zatrudniła nikogo na zastępstwo. Od 1 stycznia 2016r. ubezpieczona rozpoczęła prowadzenie własnej działalności gospodarczej w zakresie sprzedaży artykułów technicznych i odzieży używanej, a płatnik składek zaprzestała sprzedaży asortymentu technicznego, poprzestając na sprzedaży odzieży używanej i sztucznych kwiatów. Ubezpieczona ma wykształcenie wyższe, jest magistrem z zakresu zarządzania i marketingu (dyplom ukończenia studiów wyższych przez ubezpieczoną k.A4 akt osobowych). Od kwietnia 2012r. ubezpieczona była osobą bezrobotną, zarejestrowaną w Powiatowym Urzędzie Pracy (świadectwa pracy ubezpieczonej k.A5-A10 akt osobowych). Przed zatrudnieniem u płatnika składek, ubezpieczona okresowo pomagała płatnikowi składek w prowadzonej działalności np. przy wysłaniu paczek lub odbiorze towaru. Płatnikowi składek pomagał również jej mąż i mąż ubezpieczonej np. przy dostarczaniu paczek klientom (6 faktur VAT, wydruki ze stron internetowych z ofertami odzieży używanej oraz wydruki z korespondencji mailowej załączone do odwołania – w kopercie na k.9 akt sprawy, zeznania świadków: I. L. k.35v-36 – nagranie od minuty 51 do godziny 1 minuty 2, A. D. k.36-36v – nagranie od godziny 1 minuty 2 do godziny 1 minuty 16, P. W. k.36v - nagranie od godziny 1 minuty 16 do godziny 1 minuty 27, M. B. k.37-37 – nagranie od minuty 1 minuty 27 do godziny 1 minuty 43, zeznania płatnika składek J. W. k.43v-44v – nagranie od minuty 9 do 37 i zeznania ubezpieczonej A. B. k.43v – nagranie od minuty 4 do 8 i k.34v-35v – nagranie od minuty 4 do do 46).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej A. B. podlegało oddaleniu.

Zgodnie z art.6 ust.1 pkt 1 ustawy z 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz.U. z 2013r., poz.1442 ze zm.) obowiązkowo ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym podlegają osoby fizyczne, które na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej są pracownikami. Z kolei art.11 ust.1 w/w ustawy stanowi, że obowiązkowo ubezpieczeniu chorobowemu podlegają pracownicy, wreszcie w myśl art.12 ust.1 ustawy obowiązkowo ubezpieczeniu wypadkowemu podlegają osoby podlegające ubezpieczeniom emerytalnemu i rentowym.

Odnosząc powyższe uregulowania do okoliczności sprawy Sąd doszedł do przekonania, że organ rentowy prawidłowo stwierdził, iż A. B. nie podlega od 1 czerwca 2014r. w/w ubezpieczeniom z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę zawartej w dniu 1 czerwca 2014r. z płatnikiem składek J. W.. Należy podkreślić, że tytułem ubezpieczenia w myśl powyższych przepisów jest pozostawanie w stosunku pracy w rozumieniu art.22§1 kp ,tj. faktyczne wykonywanie pracy, a nie samo formalne zawarcie umowy o pracę, które nie daje tytułu do ubezpieczenia, jeżeli w rzeczywistości umowa taka nie jest wykonywana. Stanowisko takie jest utrwalone również w orzecznictwie sądów. Wskazać w tym miejscu można wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z 6 marca 2014r. w sprawie III AUa 997/13 (Lex nr 1461092), w którym Sąd ten stwierdził, że o tym, czy strony istotnie nawiązały stosunek pracy stanowiący tytuł ubezpieczeń społecznych nie decyduje samo formalne zawarcie umowy o pracę, wypłata wynagrodzenia, przystąpienie do ubezpieczenia i opłacenie składki oraz wystawienie świadectwa pracy, ale faktyczne i rzeczywiste realizowanie elementów charakterystycznych dla stosunku pracy, a wynikających z art.22§1 kp. Istotne jest zatem, aby stosunek pracy zrealizował się przez wykonywanie zatrudnienia o cechach pracowniczych. Analogiczny pogląd w/w Sąd Apelacyjny wyraził również w wyroku z 30 lipca 2014r. w sprawie III AUa 1854/13 (opublikowany: Lex nr 1506200).

Zgodnie z art.22§1 kp przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez tego pracodawcę, a pracodawca do zatrudniania pracownika za wynagrodzeniem. W niniejszej sprawie organ rentowy wskazał, że wątpliwości co do rzeczywistego wykonywania przez ubezpieczoną pracy na rzecz płatnika składek w warunkach zatrudnienia pracowniczego zrodził fakt zgłoszenia przez ubezpieczoną roszczenia o wypłatę zasiłku chorobowego w związku z niezdolnością do pracy spowodowaną ciążą niedługo po nawiązaniu umowy o pracę ,tj. od 1 września 2014r . W ocenie Sądu fakt zawarcia umowy o pracę z kobietą w ciąży nie stanowi sam w sobie argumentu za uznaniem, że umowa o pracę została zawarta dla pozoru. Prawem każdej osoby, w tym kobiety w ciąży, jest bowiem prawo do zatrudnienia. Zgodzić się jednak należy z organem rentowym, że okoliczności zawarcia umowy o pracę między płatnikiem składek a ubezpieczoną dają podstawy do uznania, że w tym konkretnym przypadku zawarciu umowy o pracę z 1 czerwca 2014r. nie towarzyszył zamiar wykonywania pracy przez ubezpieczoną na rzecz płatnika składek. Organ rentowy słusznie ocenił, że po stronie płatnika składek nie istniała w istocie potrzeba zatrudnienia pracownika, a skoro taki pracownik został zatrudniony i w świetle dokumentów pracował tylko 3 miesiące to potwierdza to tezę, że umowa o pracę była zawarta dla pozoru. W pierwszej kolejności organ rentowy trafnie zauważył, że płatnik składek prowadzi działalność gospodarczą od 2007r. pozostając jednocześnie w zatrudnieniu w ramach umowy o pracę, a mimo to nigdy wcześniej nie zdecydowała się na zatrudnienie pracownika. Jeżeli – jak wskazywała – nie była w stanie pogodzić pracy zawodowej z działalnością gospodarczą, a ceniła ubezpieczoną jako pracownika - z racji wcześniejszego wspólnego zatrudnienia - to już wcześniej miała możliwość jej zatrudnienia. Ubezpieczona była bowiem osobą bezrobotną od wiosny 2012r., o czym płatnik składek z pewnością wiedziała zamieszkując z ubezpieczoną w jednym domu. Niezależnie jednak od powyższego, przyjmując założenie, że płatnik składek zatrudniła ubezpieczoną kierując się zwiększeniem obowiązków związanym z wprowadzeniem od czerwca 2014r. do sprzedaży nowego asortymentu technicznego, to w pełni uzasadnione jest stwierdzenie, że z chwilą rozpoczęcia korzystania przez ubezpieczoną ze zwolnienia lekarskiego, po stronie płatnika zaistniała potrzeba zatrudnienia kogoś na zastępstwo za ubezpieczoną. Płatnik składek zeznała, że po wprowadzeniu do sprzedaży nowego asortymentu obroty firmy wzrosły o 300-400%. Mimo to od września 2014r. (początek zwolnienia lekarskiego ubezpieczonej) do grudnia 2015r. (rozwiązanie umowy o pracę z ubezpieczoną) płatnik składek nikogo nie zatrudniła, a przecież właśnie wtedy - jeśli prawdziwe są twierdzenia płatnika składek i ubezpieczonej o wzroście obrotów i dochodów firmy – zatrudnienie pracownika było konieczne. W ocenie Sądu wymownym potwierdzeniem poglądu, że w rzeczywistości po stronie płatnika składek nie istniała potrzeba zatrudnienia pracownika są okoliczności rozwiązania umowy o pracę między ubezpieczoną a płatnikiem składek. Z zeznań ubezpieczonej wynika, że z dniem 22 grudnia 2015r. zakończył się urlop macierzyński ubezpieczonej, a z dniem 23 grudnia 2015r. strony rozwiązały umowę o pracę. Wg ubezpieczonej postąpiły tak dlatego, że w tym dniu dziecko ubezpieczonej trafiło do szpitala i płatnik składek zdecydowała o rozwiązaniu umowy. Pomijając już fakt, że umowa o pracę rozwiązałaby się kilka dni później – z dniem 31 grudnia 2015r. (była zawarta na czas określony), to nie sposób dać wiarę twierdzeniom, że płatnik składek nie zgodziłaby się na dodatkowe kilka dni nieobecności ubezpieczonej w pracy, spowodowanej koniecznością sprawowania opieki na dzieckiem. Skoro w okresie zatrudnienia ubezpieczonej od 1 czerwca 2014r. do 31 sierpnia 2014r. doszło do rozwoju firmy płatnika składek oraz takiego wzrostu obrotów i dochodów jaki deklarowały płatnik składek i ubezpieczona, to logiczne wydaje się, że po powrocie ubezpieczonej z urlopu macierzyńskiego, nie było już przeszkód do kontynuowania współpracy i dalszego zatrudnienia ubezpieczonej w ramach umowy o pracę na dalszy okres. Tymczasem strony nie tylko rozwiązały umowę o pracę kilka dni przed upływem termin, na jaki umowa ta była zawarta (mimo braku w tym zakresie postanowienia umownego, o którym mowa w art.33 kp), to dodatkowo – jak wynika z zeznań stron, od 1 stycznia 2016r. ubezpieczona rozpoczęła własną działalność gospodarczą, której przedmiotem jest sprzedaż artykułów technicznych oraz odzieży używanej, a płatnik składek zrezygnowała z sprzedaży artykułów technicznych, a zatem tego asortymentu, który miał jej przynosić największy dochód. Działanie takie z punktu widzenia ekonomii jest niezrozumiałe i potwierdza wniosek, że umowa o pracę była zawarta dla pozoru. Nie rezygnuje się bowiem z działalności, która daje perspektywy rozwoju firmy i zwiększenia dochodów (zeznania ubezpieczonej k.43v – nagranie od minuty 4 do 8 i płatnika składek k.44-44v – nagranie od minuty 27 do 37).

Odnosząc się do przedstawionych przez ubezpieczoną dowodów w postaci kilku faktur VAT, czy wydruków ze stron internetowych z ofertami sprzedaży oraz zeznań świadków w osobach I. L., P. W., A. D. czy M. B. zgłoszonych dla potwierdzenia sprzedaży przez ubezpieczoną odzieży używanej i artykułów technicznych wskazać należy, że Sąd nie kwestionuje, że w okresie od 1 czerwca 2014r. do 31 sierpnia 2014r. ubezpieczona mogła dokonać w imieniu płatnika składek czynności sprzedaży, niemniej w ocenie Sądu czynności te miały na celu uprawdopodobnienie, że ubezpieczona była zatrudniona u płatnika składek. Wskazać przy tym należy, że jak wynika z twierdzeń ubezpieczonej przed zawarciem umowy o pracę zdarzało się, że ubezpieczona pomagała płatnikowi (prywatnie szwagierce) w pewnych czynnościach związanych z prowadzoną przez płatnika działalnością gospodarczą np. przy wysyłaniu paczek lub ich odbiorze (wyjaśnienia ubezpieczonej k.35 – nagranie od minuty 28 do 32). Pomoc taką świadczyli na rzecz płatnika składek również inni członkowie rodziny – mąż płatnika składek i mąż ubezpieczonej będący bratem płatnika składek. Trzeba pamiętać, że miejsce zamieszkania ubezpieczonej oraz płatnika składek i siedziba firmy płatnika składek znajduje się pod tym samym adresem. Nie może więc dziwić, że pod nieobecność płatnika składek w siedzibie firmy (w godzinach od 7 do 15 płatnik pracuje zawodowo), ubezpieczona mogła wykonywać pewne czynności z zakresu działalności gospodarczej ubezpieczonej. Okoliczność ta – w świetle powyższych rozważań - nie dowodzi jednak istnienia stosunku pracy.

Mając na uwadze całokształt powyższych okoliczności Sąd na podstawie art.477 ¹⁴§1 kpc oddalił odwołanie.