Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy w Piotrkowie Tryb. VII Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Mariusz Wieczorek

Protokolant: st. sekr. sądowy Anita Cichosz

przy udziale Prokuratora: Adama Zarzyckiego

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r.

sprawy Z. N., s. H. i B. z domu T., ur. (...) w M.,

oskarżonego o to, że:

w dniu 25 maja 2015 r. około godz. 23: 50 w P. na ul. (...), woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy marki N. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 1,55 promila alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, przy czym czynu tego dopuścił się będąc już w przeszłości prawomocnie skazanym za takie przestępstwo przez Sąd Rejonowy w R. sygn. Akt (...),

tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

1.  oskarżonego Z. N. uznaje za winnego popełnienia zarzucanego mu czynu i za to na podstawie art. 178a § 4 kk wymierza oskarżonemu karę 1 (jednego) roku pozbawienia wolności,

2.  na podstawie art. 69 § 1, 2 i 4 kk, art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby 3 (trzech) lat,

3.  na podstawie art. 71 § 1 kk wymierza oskarżonemu karę grzywny w ilości 60 (sześćdziesiąt) stawek dziennych, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 10,00 (dziesięć) złotych;

4.  na podstawie art. 42 § 3 kk orzeka wobec oskarżonego dożywotni zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego;

5.  na podstawie art. 43 a § 2 kk zasądza od oskarżonego na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej kwotę 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych tytułem świadczenia pieniężnego;

6.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70,00 (siedemdziesiąt) złotych tytułem zwrotu wydatków oraz kwotę 240,00 (dwieście czterdzieści) złotych tytułem opłaty.

Sygn. akt VII K 545/15

UZASADNIENIE

W dniu 25 maja 2015 roku około godz. 23:50 w P. (...) Z. N. jechał samochodem osobowym marki N. (...) o nr rej. (...) ulicą (...), prowadząc pojazd z nadmierną prędkością. Kiedy oskarżony na rondzie wyzwolenia skręcił w ulicę (...) i kiedy znajdował się na wysokości posesji nr (...), oskarżony został zatrzymany przez patrol policji do rutynowej kontroli drogowej. Oskarżony w trakcie kontroli zachowywał się nerwowo i arogancko, czuć było od niego wyraźną woń alkoholu. Następnie oskarżony odmówił poddania się badaniu na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu na urządzeniu Alkometr (...). W konsekwencji oskarżony został przewieziony przez policjantów do (...) Wojewódzkiego Szpitala w P. (...) przy ul. (...), gdzie pobrano od niego krew do badania. Wynik badania (...) próbki krwi u oskarżonego wykazał u niego stężenie 1,55 promila alkoholu etylowego we krwi.

(dowód: Zbiór dokumentów „A”: notatka urzędowa-k.1,sprawozdanie (...) z badania krwi k.9, protokół pobrania krwi k.10, Zbiór dokumentów „C”: protokoły przesłuchania świadków: M. R. k.1-2, R. K. k.3-4)

Oskarżony Z. N. był już karany za czyn z art. 178 §1 kk i był wobec niego orzeczony zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 lat - orzeczonego wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia (...)roku w sprawie (...) .

(dowód: Zbiór dokumentów „A”: dane o karalności -k.6-7 )

Z. N. ma 31 lat, posiada wykształcenie średnie techniczne, z zawodu jest elektromechanikiem. Oskarżony jest zatrudniony w PHU (...) w O. ul. (...) - jako mechanik - kierowca i osiąga dochód około 2500 zł brutto. Oskarżony jest żonaty, ma na utrzymaniu żonę i dwójkę dzieci w wieku 10 i 9 lat.

( dowód: Zbiór dokumentów „A”: dane osobopoznawcze- k. 22 -22 verte, wydruk z bazy PESEL k.26, deklaracja o dochodach k.29-30A, wydruk z bazy PSSSL k.31-38 )

Oskarżony Z. N. był uprzednio kilkakrotnie karany, w tym ostatnio za czyn z art.178a § 1 kk, wyrokiem Sądu Rejonowego w R. z dnia (...) roku w sprawie (...) za czyn z art. 178a §1 kk został skazany na karę 6 m-cy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres próby 2 lat, na karę grzywny w ilości 100 stawek dziennych po 10 złotych każda. Ponadto wyrokiem tym orzeczono w stosunku do oskarżonego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego na okres 2 lat. Wyrok uprawomocnił się (...) roku. Na poczet w/w zakazu zaliczono oskarżonemu okres zatrzymania mu prawa jazdy od dnia 04.07.2010 roku. Zakaz skończył swój bieg z dniem 04.07.2012 roku.

(dowód: Zbiór dokumentów „A”: dane o karalności -k.6-7)

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i odmówił składania wyjaśnień. Oskarżony nie stawił bez usprawiedliwienia na rozprawę.

(dowód: Zbiór dokumentów „A”: protokół wyjaśnienia oskarżonego -k. 22 verte)

Sąd Rejonowy dokonał następującej oceny zebranego w sprawie materiału dowodowego i zważył co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego wina umyślna oskarżonego Z. N. popełnienia zarzucanego mu czynu nie budzi wątpliwości. W szczególności dowodzą tego protokoły zeznań świadków funkcjonariuszy policji, którzy dokonali zatrzymania oskarżonego, protokół pobrania krwi od oskarżonego oraz wynik badania krwi. Sam oskarżony nie zgłaszał uwag, ani zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia badania krwi. Wynika z w/w dowodów niezbicie, iż w dniu zdarzenia oskarżony prowadził w stanie nietrzeźwości pojazd mechaniczny. Oskarżony został dostrzeżony przez patrol policji jako kierowca wykonujący niebezpieczne manewry na ulicy: nadmierna prędkość, wyprzedzanie gwałtownie innych pojazdów, dlatego policjanci pojechali za oskarżonym aż na ulicę (...) w P. (...)., gdzie zatrzymali pojazd kierowany przez oskarżonego do rutynowej kontroli drogowej. W trakcie kontroli oskarżony nie negował spożywania alkoholu, ale odmówił dobrowolnego poddania się badaniu na stan trzeźwości. Wynik próbki krwi pobranej od oskarżonego jasno wykazuje 1,55 ‰ alkoholu etylowego we krwi oskarżonego.

W ocenie Sądu za niewiarygodne uznać należy generalne nieprzyznawanie się oskarżonego do czynu.

W ocenie Sądu oskarżony Z. N. dopuścił się przestępstwa polegającego na tym, że: w dniu 25 maja 2015 r. około godz. 23: 50 w P. na ul. (...), woj. (...) prowadził w ruchu lądowym pojazd mechaniczny samochód osobowy marki N. (...) o nr rej. (...) znajdując się w stanie nietrzeźwości prowadzącym do stężenia 1,55 promila alkoholu etylowego we krwi, czym umyślnie naruszył zasady bezpieczeństwa w ruchu drogowym, przy czym czynu tego dopuścił się będąc już w przeszłości prawomocnie skazanym za takie przestępstwo przez Sąd Rejonowy wR.sygn. Akt (...), tj. o czyn z art. 178a § 4 kk

Oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona typu kwalifikowanego, wprowadzonego ustawą z dnia 12 lutego 2010 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny, ustawy - Kodeks karny wykonawczy oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. Nr 40, poz. 227). Znamieniem wpływającym na zwiększenie zagrożenia karą jest w tym przypadku uprzednie prawomocne skazanie za przestępstwo z art. 178a § 1 k.k.

Definicję stanu nietrzeźwości zawiera art.115 § 16 kk przyjmujący, że zachodzi on, gdy zawartość alkoholu we krwi przekracza 0,5 promila albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość lub zawartość alkoholu w 1 dm ³ wydychanego powietrza przekracza 0,25 mg albo prowadzi do stężenia przekraczającego tę wartość. Oskarżony nieznacznie przekroczył ustawowy próg.

Podstawową zasadą prawa o ruchu drogowym jest bowiem trzeźwość kierującego pojazdem. Oskarżony jako uczestnik ruchu drogowego zobowiązany był do przestrzegania zasad bezpieczeństwa tegoż ruchu.

W ocenie Sądu, czyn którego dopuścił się oskarżony cechuje znaczny stopień społecznej szkodliwości. Świadomie poruszał się pojazdem mechanicznym po drodze publicznej pomimo tego, że środki masowego przekazu szeroko nagłaśniają problem kierujących w stanie nietrzeźwości. Nadto wsiadając na pojazd miał świadomość tego, że wcześniej spożywał alkohol i obowiązywał go już wcześniej sądowy zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w strefie ruchu lądowego. Oskarżony jest winny, albowiem w sprawie nie zachodzi żadna z okoliczności wyłączających winę w rozumieniu Kodeksu Karnego.

Zebrany w sprawie materiał dowodowy oraz treść cytowanych powyżej przepisów wskazują, oskarżony dopuścił się przestępstwa opisanego w art. 178a § 4 kk, który stanowi typ kwalifikowany w stosunku do występku z art. 178a § 1 kk.

Przy ustalaniu rozmiaru kary, jak również przy orzekaniu środka karnego Sąd baczył, by były one adekwatne do okoliczności sprawy, a zwłaszcza do stopnia naruszenia przez oskarżonego zasady trzeźwości uczestników ruchu drogowego.

Przy wymiarze kary jako okoliczność obciążającą poczytano oskarżonemu znaczny stopień społecznej szkodliwości czynu oraz znaczny stopień zawinienia i wcześniejszą karalność.

Sąd wymierzył karę 1 roku pozbawienia wolności z dobrodziejstwem warunkowego jej zawieszenia na podstawie art. 69 § 4 kk. Uznano bowiem, że w dalszym ciągu istnieje pozytywna prognoza kryminologiczna wobec oskarżonego. W ocenie Sądu pomimo orzeczenia kary z warunkowym zawieszeniem jej wykonania Z. N. będzie przestrzegał porządku prawnego. Orzeczony okres próby 3 lat winien zobligować go do przestrzegania porządku prawnego w przyszłości i jednocześnie działać mobilizująco.

Ustalając, w wymienionych ramach czasowych, wymiar okresu próby w konkretnej sprawie, należy przede wszystkim kierować się prognozą kryminologiczną wobec sprawcy, w szczególności oceną niezbędnego czasu oddziaływania na sprawcę w ramach próby, im pewniejsza dobra prognoza tym okres próby może być krótszy. W tym konkretnym przypadku w ocenie Sądu 3 letni okres próby jest wystarczający do osiągnięcia celów postępowania. Jednocześnie Sąd poddał oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora jako osobę młodocianą.

O grzywnie orzeczono na podstawie art. 71§1 kk. Ilość stawek (60) odzwierciedla stopień społecznej szkodliwości czynu, zaś wysokość każdej stawki sytuację majątkową oskarżonego. Dzienną stawkę grzywny orzeczono na kwotę 10 złotych mając na uwadze z jednej strony brak stałych dochodów, z drugiej możliwości zarobkowania. Orzeczona grzywna w tym przypadku będzie realnie odczuwalna przez Z. N..

W związku z tym, że oskarżony zagrażał swoim postępowaniem bezpieczeństwu w komunikacji na podstawie art. 42 § 2 kk należało go pozbawić możliwości kierowania wszelkimi pojazdami mechanicznymi. Zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych dotyczy ruchu lądowego.

Od dnia 18 maja 2015 roku nastąpiło zaostrzenie przepisów dotyczących środków karnych między innymi w postaci zakazów prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz świadczeń pieniężnych wprowadzonych ustawą z dnia 20 marca 2015 roku o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw/Dz. U. z 2015r. poz.541/, w wyniku którego została zmieniona treść art.42 § 3 kk i art. 49 § 2 kk.

Zgodnie z treścią art.42 § 3 kk „Sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych dożywotnio w razie popełnienia przestępstwa określonego w art. 178a § 4 kk …., chyba, że zachodzi wyjątkowy wypadek, uzasadnionymi szczególnymi okolicznościami”. Zatem mając na uwadze stan nietrzeźwości kierującego, który znacznie przekroczył ustawowy próg, oraz wcześniejszą karalność z art. 178 a § 1 kk i popełnienie przez oskarżonego przestępstwa określonego w art. 178a § 4 kk, Sąd orzekł powyższy zakaz dożywotnio, uznając że będzie to dla oskarżonego wystarczająco dolegliwe, a jednocześnie adekwatne do stopnia zawinienia. Sąd nie znalazł podstaw faktycznych ani prawnych do łagodniejszego potraktowania oskarżonego w tym zakresie, gdyż nie zachodzi co do jego osoby wyjątkowy wypadek.

Natomiast zgodnie z treścią art. 49 § 2 kk „w razie skazania sprawcy za przestępstwo określone w art. 178a § 4 kk, sąd orzeka świadczenie pieniężne wymienione w art.39 pkt.7 kk na rzecz Funduszu Pomocy Pokrzywdzonym oraz Pomocy Postpenitencjarnej w wysokości co najmniej 10 000 złotych”. Dlatego Sąd z urzędu orzekł w/w świadczenie w powyższej wysokości. Ustawodawca nie upoważnić sądu do możliwości orzeczenia świadczenia w niższej wysokości np. dostosowując jej wysokość do sytuacji rodzinnej i majątkowej oskarżonego. Wymienione w sentencji wyroku treść art. 43 a §2 kk jest oczywistą omyłką sądu, gdyż w/w przepis co do środka karnego w identycznym brzmieniu obowiązuje dopiero od 01 lipca 2015r. na podstawie ustawy z dnia 20 lutego 2015r. - o zmianie ustawy - Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw/Dz. U. z 2015r. poz.396/. Biorąc pod uwagę datę czynu oskarżonego winien być to przepis art. 49 § 2 kk.

Na podstawie art. 627 kpk Sąd zasądził od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 70 złotych stanowiącą wydatki poniesione w toku postępowania. Złożyły się na nie:

-ryczałt za doręczenie wezwań i pism w postępowaniu przygotowawczym-20 zł i w postępowaniu sądowym -20 zł na podstawie art. 618 § 1 pkt 1 kpk i §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 18.06.2003 roku w sprawie wysokości i sposobu obliczania wydatków Skarbu Państwa w postępowaniu karnym ( Dz. U. z 2003 roku , Nr 108, poz. 1026 ),

-opłata za udzielenie informacji z rejestru skazanych w wysokości 30 złotych, na podstawie art. 618 § 1 pkt 10 kpk i §1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 14 08 2003 roku w sprawie określenia wysokości opłaty za wydanie informacji z Krajowego Rejestru Karnego ( Dz. U. z 2003 roku , Nr 151, poz. 1468 ).

Opłatę w wysokości 240,00 złotych wymierzono na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 2 i art. 3 ust. 2 Ustawy z dnia 23 czerwca 1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. z 1983 roku , Nr 49, poz. 223 z późn. zm.)