Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Ca 1643/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 11 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kielcach II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Mariusz Broda

po rozpoznaniu w dniu 11 lutego 2016 r. w Kielcach

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Spółka z o.o. w W.

przeciwko W. W.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda (...) Spółka z o.o. w W.

od wyroku Sądu Rejonowego w Kielcach

z dnia 24 września 2015 r. sygn. VII C 573/15

oddala apelację.

sygn. akt IICa 1643/15

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy w Kielcach wyrokiem z dnia 24.09.2015r. oddalił powództwo (...) sp. z o.o. w W. o zapłatę przez W. W. kwoty 1288,64 zł z ustawowymi odsetkami od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty.

Wyrok w całości zaskarżył powód. W wywiedzionej apelacji wniósł o jego zmianę , poprzez zasądzenie dochodzonej pozwem kwoty.

Sąd Okręgowy zważył , co następuje:

Powództwo zostało rozpoznane w trybie uproszczonym , a wobec tego Sąd Okręgowy rozpoznał sprawę w granicach apelacji, również w tym trybie postępowania (sporządzając uzasadnienie zaskarżonego orzeczenia spełniającego wymogi opisane w treści art. 505 13 par.2 kpc).

Apelacja nie znajduje usprawiedliwienia i w związku podlega oddaleniu.

Zdaniem Sądu Okręgowego , rozstrzygnięcie Sądu I instancji jest trafne. Wbrew wywodom skarżącego , Sąd Rejonowy do niespornie ustalonej podstawy faktycznej zastosował właściwie zinterpretowane przepisy prawa materialnego. Wyprowadził z tego prawidłowe wnioski, które znajdują pełne oparcie w szczegółowo i wyczerpująco przytoczonej w uzasadnieniu zaskarżonego wyroku argumentacji. To wszystko Sąd Okręgowy w całości podziela i przyjmuje za własne. Z tych względów ponowne powtarzanie tego pozostaje bezprzedmiotowe. Innymi słowy, apelacja stanowi jedynie nieuprawnioną polemikę , z jurydycznie prawidłowym orzeczeniem Sądu I instancji. Tej treści konkluzji nie zmienia przywołana w uzasadnieniu apelacji uchwała SN z dnia 21.10.2015r. , III CZP 67/15, Lex nr 1814298, albowiem zapadła ona na gruncie odmiennego stanu prawnego, tj. tego , który nie obowiązywał w czasie istnienia podstawy faktycznej , z której powód wywodził korzystne dla siebie skutki prawne w niniejszym postępowaniu. Przedmiotowa umowa „o studiowanie”, została zawarta jeszcze przed dniem 1.09.2005r. , a tym samym nastąpiło to w czasie obowiązywania ustawy z dnia 12.09.1990 r. o Szkolnictwie wyższym (Dz. nr 65 poz. 385 , zp.zm.) , a nie ustawy z dnia 27.07.2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.2012.572.j.t.), na tle , której zapadło w/w orzeczenie SN. Tym samym nie miała charakteru nazwanego ,bo ten rodzaj umowy (nazwanej) wprowadziła dopiero w/w ustawa z dnia 27.07.2005r. Dlatego, o ile roszczenia o zapłatę za studia wynikające z umowy zawartej na podstawie art. 160 ust. 3 ustawy z dnia 27.07.2005r. Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U.2012.572.j.t.) przedawniają się z upływem 10 letniego terminu przedawnienia , to ten termin przedawnienia nie może mieć zastosowania do oceny przedawnienia roszczeń o zapłatę za studia - na tle umowy zawartej w czasie obowiązywania poprzedniego aktu prawnego , tj. ustawy z dnia 12.09.1990 r. o Szkolnictwie wyższym (Dz. nr 65 poz. 385 , zp.zm.), skoro nie kreował on tego rodzaju umowy nazwanej. Jak trafnie zidentyfikował to Sąd I instancji , była to umowa o świadczenie usług w rozumieniu art. 750 kc , a więc z konsekwencjami wynikającymi z treści art. 751 pkt. 2 kc. Tym samym argumentacja strony skarżącej (wynikająca z przywołanej uchwały SN) zdaje się nie uwzględniać tej zasadniczej różnicy przy wyborze właściwych podstaw oceny zarzutu przedawnienia roszczenia , w konsekwencji konieczności uprzedniego odczytania samego charakteru umowy, ale na tle prawidłowo zidentyfikowanego stanu prawnego.

W tym stanie rzeczy , na podstawie art. 385 kpc w zw.z art. 13 § 2 kpc orzeczono jak w sentencji.

SSO Mariusz Broda

Z: odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi powoda.

Kontakt: saos_malpka_saos_kropka_org_kropka_pl | Wersja SAOS: 0.9.13