Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2016 r.

Sąd Rejonowy dla Krakowa – Nowej Huty w Krakowie Wydział IV Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący: SSR Katarzyna Cora - Szmida

Protokolant: protokolant sądowy Łukasz Świstak

po rozpoznaniu w dniu 9 lutego 2016 r. w Krakowie

na rozprawie

sprawy z wniosku G. D.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w K.

o zasiłek chorobowy

na skutek odwołania G. D.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w K.

z dnia 27 lipca 2015 r. znak (...) - (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje odwołującej się G. D. prawo do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r.

Sygn. akt IV U 1290/15/N

UZASADNIENIE

wyroku z 23 lutego 2016 r.

Decyzją z 27 lipca 2015 r., znak (...) - (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w K. odmówił odwołującej się G. D. prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r., tj. po ustaniu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o. o. Jako podstawę prawną zaskarżonej decyzji organ rentowy wskazał art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r.
o świadczeniach z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa.
W uzasadnieniu faktycznym decyzji wskazano, że od 3 września 2012 r. odwołująca się prowadzi pozarolniczą działalność gospodarczą, którą zawiesiła od 1 maja 2015 r., a następnie od 28 maja 2015 r. wznowiła wykonywanie tej działalności. Zgodnie z przepisami przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić działalność gospodarczą na okres od 30 dni do 24 miesięcy, a zatem zawieszenie dokonane przez odwołującą się od
1 maja 2015 r. było nieskuteczne. W związku z tym odwołująca się nie ma prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r., gdyż po ustaniu zatrudnienia
w firmie (...) Sp. z o. o., kontynuowała działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia ubezpieczeniem chorobowym.

W odwołaniu od powyższej decyzji, ostatecznie sprecyzowanym na rozprawie
w dniu 9 lutego 2016 r., G. D. wniosła o zmianę decyzji i przyznanie jej prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r.

Uzasadniając swoje stanowisko odwołująca się wskazała, iż w okresie od 27 kwietnia 2015 r. do 27 maja 2015 r. nie świadczyła usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej ze względu na chorobę oka. Odwołująca się nie wystawiała w tym okresie faktur, a jedynie ponosiła koszty niezbędne do zachowania źródła przychodów. Odwołująca się nie została poinformowana, iż zawieszenie działalności gospodarczej na okres poniżej
30 dni jest nieskuteczne.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział
w K. wniósł o jego oddalenie, powołując się na argumentacją jak w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.

Bezsporne było, że do dnia 30 kwietnia 2015 r. odwołująca się była zatrudniona
w firmie (...) Sp. z o. o. W okresie od 27 kwietnia do 27 maja 2015 r. była niezdolna do pracy z powodu choroby.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 27 kwietnia 2015 r. specjalista chorób oczy dr med. I. S. wystawiła zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), potwierdzające niezdolność do pracy odwołującej się w okresie od 27 kwietnia 2015 r. do 11 maja 2015 r.

Dowód: zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), k. 11 akt rentowych.

W dniu 11 maja 2015 r. specjalista chorób oczy dr med. I. S. wystawiła zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), potwierdzające niezdolność do pracy odwołującej się w okresie od 12 maja 2015 r. do 19 maja 2015 r.

Dowód: zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), k. 15 akt rentowych.

W dniu 21 maja 2015 r. specjalista chorób oczy dr med. I. S. wystawiła zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), potwierdzające niezdolność do pracy odwołującej się w okresie od 20 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r.

Dowód: zaświadczenie lekarskie (...) seria (...), k. 14 akt rentowych.

W okresie zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o. o. odwołująca się prowadziła jednoosobową działalność gospodarczą, która polegała na wykonywaniu tłumaczeń z języka niemieckiego. Odwołująca się w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nie zatrudniała pracowników.

Dowód: zeznania odwołującej się, k. 18.

W związku z chorobą oka odwołująca się w dniu 30 kwietnia 2015 r. zawiesiła prowadzenie działalności gospodarczej od 1 maja 2015 r.

Dowód: druk (...) 1, k. 5-6 akt rentowych; zeznania odwołującej się, k. 18.

W dniu 30 kwietnia 2015 r. odwołująca się nie wiedziała jak długo potrwa okres zawieszenia działalności gospodarczej, gdyż było to uzależnione od przebiegu choroby. Przez cały okres niezdolności do pracy odwołująca się nie wykonywała żadnych czynności związanych z działalnością gospodarczą i nie osiągnęła żadnego przychodu. Po odzyskaniu zdolności do pracy odwołująca się podjęła prowadzenie działalności gospodarczej od 28 maja 2015 r. Odwołująca zgłosiła się do ubezpieczeń społecznych, w tym do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego od dnia 28 maja 2015 r.

Dowód: zeznania odwołującej się, k. 18.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów z dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych, których prawdziwość i treść nie budziła wątpliwości.

Nadto podstawą ustalenia stanu faktycznego były zeznania odwołującej się, które Sąd uznał za wiarygodne, gdyż były logiczne, spójne i nie zawierały wewnętrznych sprzeczności.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 13 ust.1 pkt 2 ustawy z 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – zwanej dalej ustawą zasiłkową (tekst jednolity Dz. U. z 2014 r., poz. 159) zasiłek chorobowy z tytułu niezdolności do pracy powstałej w czasie trwania ubezpieczenia chorobowego, jak i z tytułu niezdolności do pracy powstałej po ustaniu tytułu ubezpieczenia nie przysługuje za okres po ustaniu tytułu ubezpieczenia chorobowego, jeżeli osoba niezdolna do pracy kontynuuje działalność zarobkową lub podjęła działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia obowiązkowo lub dobrowolnie ubezpieczeniem chorobowym albo zapewniającą prawo do świadczeń za okres niezdolności do pracy z powodu choroby.

W przedmiotowej sprawie organ rentowy odmówił odwołującej się prawa do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r., uznając, iż odwołująca się po ustaniu zatrudnienia w firmie (...) Sp. z o. o., kontynuowała działalność zarobkową stanowiącą tytuł do objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym, a to dlatego, że dokonane przez odwołującą się zawieszenie działalności gospodarczej od 1 maja 2015 r. było nieskuteczne, gdyż trwało jedynie 27 dni, podczas gdy minimalny okres zawieszenia wynosi 30 dni.

Na wstępie rozważań należy wskazać, iż zgodnie z art. 14a ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (Dz.U. z 2015 r., poz. 584 j.t.) przedsiębiorca niezatrudniający pracowników może zawiesić wykonywanie działalności gospodarczej na okres od 30 dni do 24 miesięcy. Nie ulega zatem wątpliwości, iż w świetle tego przepisu odwołująca się z formalnego punktu widzenia nie zawiesiła skutecznie prowadzenia działalności gospodarczej, skoro okres zawieszenia trwał tylko 27 dni. Jednakże z ustalonego stanu faktycznego sprawy wynika, iż odwołująca się zawieszając w dniu 30 kwietnia 2015 r. prowadzenie działalności gospodarczej od 1 maja 2015 r. miała wolę niewykonywania działalności gospodarczej przez dłuższy okres, gdyby jej stan zdrowia uniemożliwiał wykonywanie pracy. Odwołująca się bowiem w dniu 30 kwietnia 2015 r. nie wiedziała jak długo potrwa okres zawieszenia, gdyż uzależnione to było od tego, kiedy odzyska zdolność do pracy. W związku z tym w momencie zawieszenia działalności gospodarczej odwołująca się nie miała woli podjęcia tej działalności w konkretnym dniu albowiem nie była w stanie przewiedzieć jak długo będzie trwała jej choroba oka. W tym miejscu warto podkreślić,
iż w okresie niezdolności do pracy trwającej łącznie od 27 kwietnia 2015 r. do 27 maja 2015 r. odwołująca się miała wystawione trzy zaświadczenia lekarskie (...), co potwierdza, iż odwołująca się nie mogła przewidzieć daty, w której odzyska zdolność do pracy. Istotne dla rozstrzygnięcia sprawy jest to, że przez cały okres niezdolności do pracy odwołująca się nie wykonywała czynności związanych z działalnością gospodarczą i nie osiągnęła żadnego przychodu, co oznacza, iż po ustaniu zatrudnienia nie powstał dla odwołującej się tytuł do objęcia dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym. Podleganie bowiem obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym nie obejmuje okresu, w którym zaprzestano prowadzenia działalności gospodarczej albo zawieszono jej prowadzenie na podstawie przepisów
o swobodzie działalności gospodarczej (por. wyrok Sądu Najwyższego z 17 czerwca 2011 r., II UK 377/10). W ocenie Sądu nie można było oczekiwać od odwołującej, aby zgłosiła się
w maju 2015 r. do dobrowolnego ubezpieczenia chorobowego po odzyskaniu zdolności do pracy, gdyż nie ma możliwości przywrócenia terminu do złożenia wniosku o objęcie ubezpieczeniem chorobowym. Ponadto nie sposób wymagać od odwołującej się, aby złożyła wniosek o objęcie dobrowolnym ubezpieczeniem chorobowym w dniu 30 kwietnia 2015 r., skoro jej wolą było wtedy zawieszenie prowadzenia działalności gospodarczej na bliżej niesprecyzowany okres w związku z chorobą.

Konkludując, mimo, że odwołująca się nie zawiesiła (w sensie formalnym) skutecznie działalności gospodarczej na podstawie art. 14a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, to wobec faktycznego niewykonywania przez nią działalności gospodarczej
w okresie niezdolności do pracy, należy przyjąć, iż odwołująca się zachowała prawo do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do 27 maja 2015 r. Zdaniem Sądu bowiem brak odpowiedniego powiązania między przepisami ustawy o swobodzie działalności gospodarczej, a przepisami ustawy zasiłkowej, aby uznać, iż zawieszenie działalności gospodarczej w myśl art. 14a ust. 1 ustawy o swobodzie działalności gospodarczej na okres krótszy niż 30 dni mogło uzasadniać odmowę prawa do zasiłku chorobowego w oparciu o art. 13 ust. 1 pkt 2 ustawy zasiłkowej.

Wobec powyższego Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał odwołującej się prawo do zasiłku chorobowego za okres od 1 maja 2015 r. do
27 maja 2015 r.