Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt I C 1767 / 15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 23 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu I Wydział Cywilny

w składzie:

Przewodniczący: SSO Krzysztof Rudnicki

Protokolant: Małgorzata Wąchała

po rozpoznaniu w dniu 23.02.2016 r.

we Wrocławiu

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowanego Sekurytyzacyjnego Funduszu Inwestycyjnego Zamkniętego we W.

przeciwko P. S.

o zapłatę 1 356 971, 42 zł

I. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 1 356 971, 42 zł (milion trzysta pięćdziesiąt sześć tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt jeden złotych, czterdzieści dwa grosze) wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.06.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty;

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda 75 066 zł kosztów procesu.

UZASADNIENIE

Powód – (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. wniósł o zasądzenie na jego rzecz od pozwanego P. S. 1 356 971, 42 zł wraz z odsetkami ustawowymi od dnia złożenia pozwu, tj. 19.06.2015 r., do dnia zapłaty oraz kosztami procesu.

Powód podał, że w dniu 28.06.2012 r. pozwany zawarł z wierzycielem pierwotnym (...) Bankiem S.A. w W. umowę kredytu hipotecznego nr (...), mocą której bank udzielił kredytu w kwocie 980 000 zł. Zgodnie z treścią umowy kredytu zabezpieczenie spłaty zobowiązania stanowi hipoteka kaucyjna do kwoty 1 722 717 zł na nieruchomości położonej w miejscowości K.. Wobec zaprzestania przez pozwanego regulowania zobowiązania wynikającego z ww. umowy kredytu (...) Bank S.A. dokonał wypowiedzenia ww. umowy kredytu w dniu 08.11.2012 r., skutkiem czego po upływie okresu wypowiedzenia zobowiązanie stało się w całości wymagalne. Bezczynność pozwanego w zakresie spłaty zobowiązania skutkowała wystawieniem przez bank w dniu 21.06.2013 r. bankowego tytułu egzekucyjnego, który mocą postanowienia Sądu Rejonowego w Drawsku Pomorskim, I Co 697/13, z dnia 14.08.2013 r. został zaopatrzony w klauzulę wykonalności. Dysponując tytułem wykonawczym wierzyciel pierwotny złożył wniosek o wszczęcie postępowania egzekucyjnego. Postępowanie to zostało w całości umorzone postanowieniem z dnia 29.04.2015 r., KM 1128/13. Wobec braku spłaty zadłużenie, w dniu 31.03.2014 r. wierzyciel pierwotny (...) Bank S.A. zawarł z powodem umowę przelewu ww. wierzytelności, mocą której została ona w całości przeniesiona na powoda wraz ze wszystkimi ustanowionymi zabezpieczeniami.

Powód wskazał, że na dochodzoną należność w wysokości 1 356 971, 42 zł składają się następujące kwoty:

- 980 000 zł niespłaconej należności głównej,

- 376 971, 42 zł skapitalizowanych odsetek naliczonych przez wierzyciela pierwotnego, w tym 246 671, 70 zł odsetek umownych naliczonych przez wierzyciela pierwotnego do dnia cesji.

Nakazem zapłaty wydanym w postępowaniu upominawczym dnia 26.06.2015 r., I Nc 691/15, Sąd Okręgowy we Wrocławiu nakazał pozwanemu, aby zapłacił na rzecz powoda 1 356 971, 42 zł wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 19.06.2015 r. do dnia zapłaty oraz kosztami sądowymi w kwocie 19 962, 25 zł i kosztami zastępstwa procesowego w kwocie 7 217 zł.

W sprzeciwie od tego nakazu zapłaty pozwany P. S. wniósł o oddalenie powództwa w całości.

Zarzucił:

a) nieusuwalny brak formalny powództwa, jakim jest brak wezwania do przedsądowej zapłaty należności,

b) nieważność sprzedanej umowy kredytowej oraz wierzytelności jako związanych z przestępstwami.

Podniósł, że Bank udzielił mu kredytu na zakup nieruchomości w K. decyzją kredytową nr (...) z dnia 08.05.2012 r., w pkcie II decyzji Bank zobowiązał się do udzielenia pozwanemu drugiej transzy kredytowania w wysokości 445 000 zł, czego to Bank odmówił, dokonując oszustwa wobec kredytobiorcy. Sytuacja taka czyni umowę nieważną.

Podniósł, że Bank zawyżył roszczenia hipoteczne poprzedniego kredytobiorcy, na którego spłatę poszła pierwsza część kredytu. Bank zawyżył odsetki od tej części kredytu, który udzielił pozwanemu.

Dodał, że kolejnym przestępstwem jest działanie władz Banku na szkodę akcjonariuszy Banku.

W piśmie z dnia 07.12.2015 r. powód podtrzymał swoje stanowisko. Podniósł, że nie ma znaczenia brak wezwania do zapłaty. Zakwestionował twierdzenia pozwanego dotyczące nieważności umów.

Sprecyzował, że na dochodzoną należność w kwocie 1 356 971, 42 zł składa się:

- 980 000 zł niespłaconej należności głównej,

- 376 971, 42 zł skapitalizowanych odsetek naliczonych przez wierzyciela pierwotnego, w tym:

- 41 606, 98 zł – odsetki umowne naliczone przez wierzyciela pierwotnego od kwoty należności głównej w wysokości 9, 22 % od dnia 07.09.2012 r. do dnia 24.12.2012 r.,

- 205 064, 72 zł – odsetki karne naliczone przez wierzyciela pierwotnego, w tym kwota 95 821, 93 zł naliczona od kwoty głównej w wysokości 17 % od dnia 30.09.2012 r. do dnia 21.06.2013 r. oraz dalsze odsetki,

- 130 299, 72 zł – odsetki ustawowe naliczone przez powoda od dnia zawarcia umowy cesji do dnia sporządzenia pozwu.

Sąd ustalił w sprawie następujący stan faktyczny.

Dnia 08.05.2012 r. (...) Bank S.A. w W. wydał decyzję kredytową nr (...), w której określił warunki udzielenia P. S. kredytu:

- na zakup nieruchomości komercyjnej – 980 000 zł,

- na refinansowanie poniesionych kosztów na cele mieszkaniowe – 445 000 zł,

- na wykończenie/remont/modernizację nieruchomości komercyjnej – 250 000 zł,

oraz pożyczki:

- na opłaty okołokredytowe – 428, 64 zł,

- na ubezpieczenie (...) 33 768, 33 zł,

- na ubezpieczenie nieruchomości – 22 512, 22 zł.

Docelowa rata całkowita miała wynosić 16 921, 12 zł.

/ dowód: decyzja z dnia 08.05.2012 r. – k. 90 /

Dnia 28.06.2012 r. (...) Bank S.A. w W. jako kredytodawca oraz P. S. jako kredytobiorca zawarli umowę kredytu hipotecznego nr (...) i pożyczki hipotecznej nr (...).

Bank udzielił pozwanemu kredytu w wysokości 980 000 zł przeznaczonego na zakup nieruchomości komercyjnej na rynku wtórnym oraz pożyczki w kwocie 33 362, 94 zł przeznaczonej na opłaty okołokredytowe w wysokości 428, 64 zł, ubezpieczenie ochrony prawnej tytułu prawnego do nieruchomości (...) S.A. w wysokości 19 760, 58 zł, ubezpieczenie nieruchomości od pożaru i innych zdarzeń losowych w wysokości 13 173, 72 zł

Okres spłaty kredytu i pożyczki wynosił 180 miesięcy.

Oprocentowanie kredytu i pożyczki w dniu udzielenia wynosiło 10, 62 %.

Zabezpieczenie kredytu stanowiły:

- hipoteka umowna do kwoty 1 722 717 zł na nieruchomości położonej w K., gmina Ł. – zabudowanej działce gruntu nr (...) o pow. 29 131 m 2, KW nr (...),

- cesja praw z polisy ubezpieczenia od ognia i innych zdarzeń losowych,

- ubezpieczenie kredytu od ryzyk związanych z niskim wkładem własnym w (...) S.A.,

- umowa przeniesienia środków pieniężnych (kaucja) w kwocie 30 000 zł.

Bank miał prawo wypowiedzenia umowy kredytu i pożyczki z zachowaniem 30-dniowego okresu wypowiedzenia, a w razie zagrożenia upadłością kredytobiorcy z zachowaniem 7-dniowego okresu wypowiedzenia m.in. w przypadku:

- niedotrzymania przez kredytobiorcę któregokolwiek z warunków udzielenia kredytu lub pożyczki;

- niewykonania lub nieterminowego regulowania przez kredytobiorcę zobowiązań wobec Banku, tj. w przypadku, gdy kredytobiorca zalega w całości lub części z zapłatą dwóch rat kredytu lub pożyczki i pomimo wezwania nie spłaci zadłużenia w terminie 7 dni od dnia wezwania.

Dłużnik złożył oświadczenie o poddaniu się egzekucji na podstawie art. 97 ust. 1 i 2 prawa bankowego do kwot 1 960 000 zł z tytułu kredytu i 66 725, 88 zł z tytułu pożyczki.

/ dowód: umowa z dnia 28.06.2012 r. z załącznikami – k. 20-35 /

Pismem z dnia 08.11.2012 r. w związku z powstaniem zaległości w spłacie kredytu (...) Bank S.A. skierował do pozwanego oświadczenie o wypowiedzeniu umowy kredytu hipotecznego nr (...) z zachowaniem 30-dniowego okresy wypowiedzenia.

Bank wskazał, że w następnym dniu po upływie okresu wypowiedzenia całość środków

kredytowych wraz z odsetkami i kosztami staje się wymagalna i podlega natychmiastowemu zwrotowi.

Wskazał, że zaległość w spłacie kredytu wynosi 33 106, 52 zł, w tym:

- 4 982, 43 zł tytułem należności kapitałowej,

- 28 024, 21 zł tytułem odsetek umownych,

- 69, 88 zł tytułem odsetek podwyższonych za opóźnienie,

- 30 zł tytułem kosztów za czynności banku,

- 6 zł tytułem kosztów ubezpieczenia od ognia i innych zdarzeń losowych.

/ dowód: pismo z dnia 08.11.2012 r. – k. 41 /

Dnia 21.06.2013 r. (...) Bank S.A. wystawił bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) przeciwko P. S..

Bank wskazał, że zobowiązanie dłużnika wynikające z umowy kredytu nr (...) z dnia 28.06.2012 r. wynosi 1 117 708, 91 zł i obejmuje:

- 980 000 zł należności głównej,

- 41 606, 98 zł odsetek umownych za okres korzystania z kapitału w wysokości 9, 22 % od dnia 07.09.2012 r. do dnia 24.12.2012 r.,

- 95 821, 93 zł odsetek za opóźnienie naliczonych od kwoty niespłaconego kapitału w wysokości 17 % od dnia 30.09.2012 r. do dnia 21.06.2013 r.,

- 280 zł opłat i innych prowizji,

a także dalsze należne odsetki od kwoty kapitału w wysokości średniego oprocentowania WIBOR dla 3-miesięcznych lokat na rynku międzybankowym z 10 ostatnich dni roboczych ostatniego miesiąca poprzedniego kwartału, powiększonej o 25 punktów procentowych, z zastrzeżeniem, że nie mogą przekroczyć czterokrotności bieżącej stopy kredytu lombardowego NBP, które na dzień wystawienia tytułu wynosiły 17 %.

/ dowód: bankowy tytuł egzekucyjny nr (...) z dnia 21.06.2103 r. – k. 42 /

Postanowieniem z dnia 14.08.2013 r., I Co 697/13, Sąd Rejonowy w Drawsku Pomorskim nadał bankowemu tytułowi egzekucyjnemu nr (...) z ograniczeniem do 1 960 000 zł.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 14.08.2013 r. – k. 43-45 /

Komornik Sądowy przy SR w Gryficach K. M. prowadził na podstawie tytułu wykonawczego – bankowego tytułu egzekucyjnego nr (...) z dnia 21.06.2013 r. zaopatrzonego w klauzulę wykonalności postanowieniem z dnia 14.08.2013 r., I Co 607/13, postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 1128/13.

Postanowieniem z dnia 29.04.2015 r. KS K. M. na podstawie art. 825 kpc umorzył postępowanie egzekucyjne w sprawie KM 1128/13.

/ dowód: odpis postanowienia z dnia 29.04.2015 r. – k. 46 /

Dnia 31.03.2014 r. (...) Bank S.A. w W. jako zbywca oraz (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty we W. jako nabywca zawarli umowę sprzedaży wierzytelności nr (...).

Bank przeniósł na Fundusz 1 861 wymagalnych wierzytelności z tytułu czynności bankowych wraz z wszelkimi zabezpieczeniami (§ 2.2, § 4.1, § 4.2). Przeniesienie wierzytelności nastąpiło w dniu podpisania umowy (§ 4.4).

Dnia 22.04.2014 r. strony zawarły aneks nr (...) do umowy z dnia 31.03.2014 r., w którym oświadczyły, że bank przekazuje nabywcy pisemny wykaz zawierający ostateczny portfel wierzytelności.

W wykazie wierzytelności pod poz. 1107 została wymieniona wierzytelność wobec P. S. wynikająca z umowy kredytu (...) obejmująca:

- kapitał – 980 000 zł,

- odsetki umowne na dzień 31.03.2014 r. – 41 606, 98 zł,

- odsetki karne na dzień 31.03.2014 r. – 205 064, 72 zł,

- koszty – 541, 17 zł,

tj. łącznie – 1 227 212, 87 zł.

/ dowód: umowa sprzedaży wierzytelności nr (...) z dnia 31.03.2014 r. wraz z załącznikami,

aneksem nr (...) z dnia 22.04.2014 r. i wykazem wierzytelności – k. 47-81 /

Pismem z dnia 02.06.2015 r. (...) S.A. skierował do pozwanego wezwanie do zapłaty 1 353 749, 50 zł do dnia 08.06.2015 r.

/ dowód: wezwanie do zapłaty – k. 82 /

W dziale IV księgi wieczystej nr (...) prowadzonej przez Sąd Rejonowy w Gryficach dla nieruchomości położonej w K., gmina Ł., stanowiącej przedmiot własności Gminy i Miasta Ł. i użytkowania wieczystego P. S. wpisana jest hipoteka umowna w kwocie 1 722 717 zł na rzecz (...) NSFIZ we W. na zabezpieczenie wierzytelności z tytułu kredytu i świadczeń ubocznych oraz pożyczki na

podstawie umowy nr (...).

/ dowód: odpis z KW nr (...) – k. 36-40 /

Sąd zważył, co następuje.

Powództwo zasługuje na uwzględnienie.

Powód dochodził od pozwanego należności w kwocie 1 356 971, 42 zł, jaką miał nabyć od pierwotnego wierzyciela pozwanego (...) Banku S.A., a która miała wynikać z umowy kredytu z dnia 28.06.2012 r.

Zgodnie z art. 6 kc ciężar udowodnienia faktu spoczywa na osobie, która z tego faktu wywodzi skutki prawne. Normie tej w warstwie procesowej odpowiadają art. 3 kpc, wedle którego strony zobowiązane są przedstawiać dowody, oraz art. 232 kpc stanowiący, że strony zobowiązane są wskazywać dowody dla stwierdzenia faktów, z których wywodzą skutki prawne.

Powód zobowiązany był zatem udowodnić, że osobie, którą wskazał w pozwie jako swojego poprzednika prawnego, przysługiwała wierzytelność wobec pozwanego, a także, iż nabył skutecznie tę wierzytelność. Z tego obowiązku dowodzenia powód należycie się wywiązał.

Powód przedstawił umowę kredytu, pismo zawierające oświadczenie o wypowiedzeniu tej umowy, a także bankowy tytuł egzekucyjny, które to dokumenty pozwoliły ocenić istnienie źródła i podstawy zobowiązania pozwanego. Pozwany zaciągnął w (...) Banku S.A. kredyt na zakup nieruchomości komercyjnej oraz pożyczkę na pokrycie zobowiązań powstałych w związku z udzieleniem kredytu.

Zgodnie z art. 69 ust. 1 ustawy z dnia 29.08.1997 r. – Prawo bankowe przez umowę kredytu bank zobowiązuje się oddać do dyspozycji kredytobiorcy na czas oznaczony w umowie kwotę środków pieniężnych z przeznaczeniem na ustalony cel, a kredytobiorca zobowiązuje się do korzystania z niej na warunkach określonych w umowie, zwrotu kwoty wykorzystanego kredytu wraz z odsetkami w oznaczonych terminach spłaty oraz zapłaty prowizji od udzielonego kredytu.

Zgodnie z art. 75 ust. 1 i 2 pr. bank. w przypadku niedotrzymania przez kredytobiorcę warunków udzielenia kredytu albo w przypadku utraty przez kredytobiorcę zdolności kredytowej bank może obniżyć kwotę przyznanego kredytu albo wypowiedzieć umowę kredytu, zaś termin wypowiedzenia, o którym mowa w ust. 1, o ile strony nie określą w umowie dłuższego terminu, wynosi 30 dni, a w razie zagrożenia upadłością kredytobiorcy - 7 dni. Takie postanowienie zawarte było w umowie kredytu z dnia 28.06.2012 r. i na jego podstawie – wobec zaistnienia zaległości w spłacie kredytu – nastąpiło wypowiedzenie tej umowy. W konsekwencji tego wypowiedzenia kredyt został postawiony w stan natychmiastowej wymagalności, co oznacza powstanie obowiązku zwrotu całej kwoty kredytu niezależnie od pierwotnego harmonogramu spłat. (...) Bank S.A. prowadził przeciwko dłużnikowi postępowanie egzekucyjne. Pozwany nie wystąpił o pozbawienie wykonalności tytułu wykonawczego stanowiącego podstawę egzekucji, czyli bankowego tytułu egzekucyjnego zaopatrzonego przez sąd w klauzulę wykonalności, czyli nie kwestionował swojego zobowiązania wobec Banku, jego podstawy i wysokości.

Powód przedłożył także umowę przelewu wierzytelności, na mocy której nabył wierzytelność przysługującą dotychczas temu Bankowi przeciwko pozwanemu. Zgodnie z art. 510 § 1 kc umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia wierzytelności przenosi wierzytelność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej albo że strony umowy inaczej postanowiły. Umowa sprzedaży wierzytelności jest tzw. czynnością prawną o podwójnym skutku zobowiązująco-rozporządzającym. Co do zasady z chwilą zawarcia umowy przelewu wierzytelność będącą jej przedmiotem przechodzi na nabywcę i to z mocy samej umowy, o ile umowa przelewu nie zawiera żadnych szczególnych postanowień, które by tę kwestię inaczej ujmowały.

(...) Banku S.A. wobec pozwanego wynikająca z umowy kredytu z dnia (...) z dnia 28.06.2012 r. została wymieniona w wykazie załączonym do umowy sprzedaży wierzytelności z dnia 31.03.2014 r.

Nie ulega zatem wątpliwości, że powodowy Fundusz nabył od Banku wierzytelność wobec pozwanego o zapłatę kwoty kredytu wraz z odsetkami i może domagać się zapłaty tej należności.

Powód do pozwu dołączył wezwanie do zapłaty, jednakże nie wykazał, aby zostało ono pozwanemu doręczone. Okoliczność ta nie ma jednakże znaczenia dla możliwości dochodzenia nabytej wierzytelności. Nabywca wierzytelności na podstawie nie ma obowiązku wzywania dłużnika do spełnienia świadczenia. Całkowicie chybiony był pierwszy z zarzutów zgłoszonych przez pozwanego w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

Pozwany zarzucił ponadto nieważność sprzedanej umowy kredytowej oraz wierzytelności jako związanych z przestępstwami.

Sąd nie dopatrzył się żadnych okoliczności, jakie miałyby wskazywać na nieważność umowy kredytu z dnia 28.06.2012 r. Zgodnie z art. 58 § 1 i 2 kc nieważna jest czynność prawna sprzeczna z bezwzględnie obowiązującymi przepisami prawa, zasadami współżycia społecznego albo mająca na celu obejście prawa. Umowa kredytu z dnia 28.06.2012 r. to standardowa, typowa umowa kredytu, jakie są codziennie zawierane przez różne banki i różnych kredytobiorców będących osobami fizycznymi lub prawnymi.

Pozwany zarzucał, że w punkcie II decyzji kredytowej „Bank zobowiązał się do udzielenia pozwanemu drugiej transzy kredytowania w wysokości 445 000 zł, czego to Bank odmówił, dokonując oszustwa wobec kredytobiorcy”. Jeżeli pozwany uważał, że Bank winien był mu udzielić dalszego kredytu we wskazanej kwocie, to powinien był zgłosić stosowne żądanie, nie wykluczając wytoczenia powództwa. Pozwany nie wykazał, aby podjął w tym zakresie czynności. Niezależnie od powyższego nie ma to znaczenia dla oceny ważności umowy już zawartej, która stanowiła czynność jednorazową i zamkniętą, nie regulując kwestii dalszych uzgodnień pomiędzy jej stronami dotyczących przekazania kredytobiorców dalszych środków pieniężnych.

Następnie pozwany podniósł, że Bank zawyżył roszczenia hipoteczne poprzedniego kredytobiorcy, na którego spłatę poszła pierwsza część kredytu. To stanowisko jest w ogóle niezrozumiałe. Nie wiadomo, co pozwany rozumie pod pojęciem roszczeń poprzedniego kredytobiorcy, nie wskazał, kto miałby nim być i na co miała zostać przeznaczona pierwsza część kredytu. Z umowy kredytu wynika, że pozwany zaciągnął kredyt na sfinansowanie zakupu nieruchomości komercyjnej. Pozwany nie stawił się na rozprawę, wobec czego sąd nie miał możliwości wyjaśnienia tych okoliczności. To zaś prowadzi do uznania stanowiska pozwanego za pozbawione podstaw.

Nie można też mówić o oszustwie. Zgodnie z art. 286 § 1 kk przestępstwo oszustwa popełnia ten, kto w celu osiągnięcia korzyści majątkowej doprowadza inną osobę do niekorzystnego rozporządzenia własnym lub cudzym mieniem za pomocą wprowadzenia jej w błąd albo wyzyskania błędu lub niezdolności do należytego pojmowania przedsiębranego działania. Samo przyobiecanie pozwanemu kredytu nie może być oszustwem, gdyż pozwany nie dokonał żadnego rozporządzenia swoim mieniem.

Pozwany podniósł następnie, że Bank zawyżył odsetki od tej części kredytu, który udzielił pozwanemu. Nie wyjaśnił jednakże, na czym to zawyżenie miałoby polegać i o jaką kwotę. Nie wykazał, w jakiej części spłacił zobowiązanie wobec Banku, ani też nie wyjaśnił, jaką kwotę winny liczyć odsetki prawidłowo w jego ocenie naliczone.

Pozwany podniósł wreszcie, że kolejnym przestępstwem jest działanie władz Banku na szkodę akcjonariuszy Banku. Jednakże taka okoliczność nie wpływa na nieważność umowy zawartej przez Bank z osobą trzecią. Pozwany nie wyjaśnił zresztą, jakie przestępstwo miało zostać popełnione. Można dodać, że przestępstwa nie może dopuścić się bank, który jest osobą prawną. Przestępstwo może popełnić jedynie osoba fizyczna – członek organu banku lub jego pracownik.

Należy zresztą zwrócić uwagę, że – jeżeli pozwany uważał, że zostało popełnione przestępstwo, to powinien złożyć stosowne zawiadomienie do organów ścigania, a następnie wykazać, że postępowanie karne zostało wszczęte i zakończone w sposób wskazujący na ustalenie, że przestępstwo zostało popełnione (czyli przedstawić wyrok karny skazujący sprawcę tego przestępstwa albo inne orzeczenie, z którego wynikałoby, że do przestępstwa faktycznie doszło).

Sąd doszedł do przekonania, iż pozwany nie zakwestionował skuteczne stanowiska powoda, tzn. nie przedstawił żadnych dowodów, które wskazywałyby, że powodowi nie przysługuje wierzytelność zgłoszona w pozwie, a nabyta od kredytodawcy pozwanego, ani też nie zgłosił żadnych skutecznych zarzutów ani wobec źródła zobowiązania (umowy kredytu) ani wobec legitymacji czynnej powodowego Funduszu (umowy przelewu).

Sąd uwzględnił powództwo w całości i zasądził od pozwanego na rzecz powoda 1 356 971, 42 zł (milion trzysta pięćdziesiąt sześć tysięcy dziewięćset siedemdziesiąt jeden złotych, czterdzieści dwa grosze).

Z tytułu opóźnienia pozwanego w zapłacie należności z tytułu kredytu powodowi przysługuje na podstawie art. 481 § 1 kc roszczenie o zapłatę dodatkowo odsetek za opóźnienie.

Odsetki te powinny zostać naliczone jako ustawowe od dnia 19.06.2015 r. do dnia 31.12.2015 r. oraz – wobec nowelizacji art. 481 § 1 kc – jako odsetki ustawowe za opóźnienie od dnia 01.01.2016 r. do dnia zapłaty.

Powodowi jako wygrywającemu sprawę w całości przysługuje na podstawie art. 98 kpc zwrot kosztów procesu obejmujących:

- opłatę od pozwu – 67 849 zł,

- wynagrodzenie pełnomocnika ustalone na podstawie § 6 pkt 6 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych – 7 200 zł,

- opłatę skarbową od pełnomocnictwa – 17 zł,

tj. łącznie 75 066 zł.

Mając powyższe na uwadze sąd podjął rozstrzygnięcia zawarte w sentencji wyroku.