Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 1045/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 10 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Regina Stępień

Protokolant: star. sekr. sądowy Justyna Alfawicka

po rozpoznaniu w dniu 10 lutego 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku K. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o emeryturę

na skutek odwołania K. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 21 września 2015 r.

znak (...)

oddala odwołanie.

Sygn . akt VU 1045/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 21 września 2015r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L. odmówił K. B. prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, wskazując, że wnioskodawca nie legitymuje się żadnym okresem takiej pracy. Organ rentowy nie zaliczył wnioskodawcy do szczególnego stażu pracy jego zatrudnienia w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w I. od 10.02.1987r. do 30.09.1996r. i od 01.10.1996r. do 31.12.1998r., gdyż w świadectwach pracy nie określono charakteru prac zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.) i nie wskazano stanowisk w oparciu o przepisy branżowe.

K. B. złożył odwołanie od powyższej decyzji, domagając się jej zmiany poprzez przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wnioskodawca wskazał, że od 10.02.1987r. do 30.09.1996r. i od 01.10.1996r. do 31.12.1998r. wykonywał prace w warunkach szczególnych jako spawacz.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie, podtrzymując stanowisko wyrażone w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił:

Wnioskodawca K. B., urodził się dnia (...), wiek 60 lat osiągnął z dniem (...)r. Na dzień 1 stycznia 1999r. wykazał 23 lata i 6 miesięcy okresów składkowych, 6 miesięcy i 27 dni okresów nieskładkowych oraz 17 dni okresów uzupełniających. Ubezpieczony nie był członkiem otwartego funduszu emerytalnego.

(bezsporne)

Dnia 23 lipca 2015 r. K. B. złożył pierwszy wniosek o przyznanie mu prawa do emerytury z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, dołączając jedno świadectwo wykonywania prac w warunkach szczególnych, dotyczące okresu od 16.10.2000r. do 16.10.2001r.

W okresie od 10 lutego 1987r. do 30 września 1996r. wnioskodawca był zatrudniony w (...) S.A. Oddział (...)w I., początkowo na stanowisku ślusarz-spawacz na powierzchni, a od 1 czerwca 1994 r. na stanowisku spawacza na powierzchni. Jego obowiązki, niezależnie od nazwy zajmowanego stanowiska, polegały na spawaniu. Spawał konstrukcje metalowe pod młyny, a także pompy, rury, kołnierze, wały i wirniki. Uprawnienia spawacza wnioskodawca uzyskał w dniu 4 stycznia 1977 r. Jako spawacz nie wykonywał żadnych prac ślusarskich związanych z przygotowaniem elementów do spawania.

Za powyższy okres wnioskodawcy wystawiono świadectwo pracy, w którym w punkcie 8 wskazano, że od 10.02.1987r. do 30.05.1994 r. i od 01.06.1994r. do 30.09.1996r. K. B. wykonywał prace w warunkach szczególnych na zajmowanych w tych okresach stanowiskach.

Od dnia 1.10.1996r. do 31 lipca 2000r. wnioskodawca był zatrudniony na tych samych warunkach w Przedsiębiorstwie (...) S.A. w I., które przejęło dotychczasowy zakład pracy wnioskodawcy w trybie art. 23 1 § 1 Kodeksu pracy. Jego zakres obowiązków nie zmieni się. Zajmował stanowisko spawacza na powierzchni. W świadectwie pracy za ten okres pracodawca również wskazał pełen okres zatrudnienia jako okres pracy w warunkach szczególnych.

dowód: - akta emerytalne ZUS – wniosek – k. 1-4, świadectwo pracy z dn.30.06.2000r. i 31.07.2000r. – k. 14 i 15, świadectwo pracy w warunkach szczególnych – k. 18 ; decyzja – k. 29 ;

- zeznania świadków : S. G. - e-protokół z dn. 10.02.2016 r. – 00: 05 : 32 -00: 18 : 00 ; S. H. – e-protokół z dn. j.w . – 00: 18 : 30 -00: 25 :00; T. S. – e-protokół z dn. j.w . – 00: 26 : 02 -00: 33 :00;

- wyjaśnienia wnioskodawcy – e-protokół z dn. j.w . – 00: 33 : 32 -00: 41 : 00 .

Sąd zważył:

Odwołanie wnioskodawcy nie zasługiwało na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią przepisu art. 184 ustawy z dnia 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 wskazanej ustawy, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy (czyli na dzień 1 stycznia 1999r. – art. 196 ustawy) osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymagany w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 65 lat - dla mężczyzn oraz okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27, tj. 25 lat dla mężczyzn. Emerytura, o której mowa, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa.

Zgodnie zaś z dyspozycją art. 32 ust. 1 ustawy emerytalnej, ubezpieczonym urodzonym przed dniem 1 stycznia 1949r., będącym pracownikami, o których mowa w ust. 2-3, zatrudnionymi w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, przysługuje emerytura w wieku niższym niż określony w art. 27 pkt 1. Wiek emerytalny, o którym mowa we wskazanym artykule, rodzaje prac lub stanowisk oraz warunki, na podstawie których osobom zatrudnionym w szczególnych warunkach przysługuje prawo do emerytury, ustala się na podstawie przepisów dotychczasowych, tj. rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. z 1983r. Nr 8, poz. 43 z późn. zm.). Z dyspozycji § 4 ust. 1 tego rozporządzenia wynika, że pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A, nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn, ma okres zatrudnienia 25 lat, w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Przy czym, zgodnie z § 2 ust. 1 i ust. 2 rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy.

Przesłanki wskazane w powyższych przepisach muszą być spełnione łącznie, by ubezpieczony uzyskał prawo do emerytury (art. 100 ust. 1 ustawy emerytalnej).

Okresy, o których mowa powyżej, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Zgodnie z § 22 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 października 2011r. w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno – rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń istnieje możliwość udowodnienia zeznaniami świadków okresu składkowego, od którego zależy prawo lub wysokość świadczenia w przypadku braku odmiennych regulacji ustawowych w tym przedmiecie. Dowód ten dopuszcza się pod warunkiem złożenia przez zainteresowanego oświadczenia w formie pisemnej lub ustnej do protokołu, że nie może on przedłożyć odpowiedniego dokumentu potwierdzającego ten okres.

W niniejszej sprawie bezspornym było, że wnioskodawca nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego, osiągnął wiek emerytalny, a na dzień 1 stycznia 1999r. wykazał wymagany ponad 25-letni ogólny stażu ubezpieczeniowy, o którym mowa w art. 27 ust. 1 pkt 2 ustawy emerytalnej.

Kwestią sporną pomiędzy stronami niniejszego postępowania było natomiast ustalenie, czy wnioskodawca wykazał, że pracę w warunkach szczególnych wykonywał przez co najmniej 15 lat w okresie swojej aktywności zawodowej do dnia 31 grudnia 1998r.

Sąd doszedł do przekonania, że materiał dowodowy zgromadzony w sprawie nie dawał podstaw do stwierdzenia, że wnioskodawca wykazał spełnienie spornej przesłanki nabycia prawa do emerytury z tytułu pracy w warunkach szczególnych.

Należy zauważyć, że jakkolwiek zaoferowane przez wnioskodawcę dowody z zeznań świadków i jego wyjaśnień, w powiązaniu z treścią świadectw pracy za wykazywane okresy, dawały podstawy do uznania, że rzeczywisty charakter prac, jakie wykonywał wnioskodawca w okresach od 10.02.1987r. do 30.09.1996r. i od 01.10.1996r. do 31.12.1998r., odpowiadał pracom w warunkach szczególnych wymienionym w w.w. rozporządzeniu, to łączny ich wymiar był niewystarczający do spełnienia przesłanki co najmniej 15-letniego stażu pracy. Uwzględnienie pełnych okresów zatrudnienia wskazywanych przez K. B., dawałoby bowiem jedynie 12 lat, 10 miesięcy i 20 dni.

Jednocześnie wnioskodawca w toku postępowania przed organem rentowym, jak i w postepowaniu sądowym, nie domagał się zaliczenia innych okresów jego zatrudnienia do szczególnego stażu pracy, przypadających na okres sprzed 1 stycznia 1999 r., mimo że inicjatywa w tym względzie i ciężar dowodu leżały po jego stronie.

Wobec powyższego Sąd pominął szczegółowe ustalenia i rozważania dotyczące okresów zatrudnienia w (...) S.A. Oddział (...) w I. i w Przedsiębiorstwie (...) S.A., jako bezprzedmiotowe. W sprawach z zakresu ubezpieczeń społecznych przedmiot rozpoznania sprawy sądowej wyznacza decyzja organu rentowego, od której wniesiono odwołanie, zaś Sąd bada jedynie zasadność i legalność decyzji na datę jej wydania. Postępowanie to nie służy natomiast wiążącemu ustalaniu, czy dany okres zatrudnienia spełniał warunki zaliczenia go do szczególnego stażu pracy.

Mając powyższe na uwadze Sąd, na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie wnioskodawcy od zaskarżonej decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L., nie znajdując podstaw do przyznania spornego świadczenia.