Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 327/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 22 marca 2016r.

Sąd Rejonowy w Słupsku V Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Hop

Protokolant: Anna Lewicka

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016r. w Słupsku

sprawy z odwołania A. Ł. (1) od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. z dnia 19 sierpnia 2015r., znak: (...)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w S.

o jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy

1.  zmienia w całości zaskarżoną decyzję i przyznaje ubezpieczonej A. Ł. (1) prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 07 kwietnia 2015r. w wysokości 757 zł (siedemset pięćdziesiąt siedem złotych) – za 1 % trwałego uszczerbku na zdrowiu,

2.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w S. na rzecz ubezpieczonej A. Ł. (1) kwotę 180 zł (sto osiemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sygn. akt V U 327/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29.08.2015r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej A. Ł. (1) prawa do jednorazowego odszkodowania w związku ze zdarzeniem z dnia 07.04.2015r.

Ubezpieczona A. Ł. (1)reprezentowana przez radcę prawnego wniosła odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o zmianę zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów procesu. Wskazała, iż w chwili wypadku znajdowała się na terenie zakładu pracy – na parkingu zakładowym. Nadto pełnomocnik ubezpieczonej powołał się na stanowisko Sądu Najwyższego zawarte w uchwale z dnia 07.02.2013r. sygn. akt III UZP 6/12 oraz w wyroku z dnia 07.08.1997r. II UKN 245/97.

Organ rentowy –Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. w odpowiedzi na odwołanie wniósł o jego oddalenie. W uzasadnieniu wskazał, że z akt sprawy wynika, iż do zdarzenia doszło w drodze do miejsca wykonywania zatrudnienia przed rozpoczęciem pracy – przed podpisaniem listy obecności.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. Ł. (1) jest zatrudniona w firmie (...) Sp. z o.o. w S..

bezsporne

W dniu 7 kwietnia 2015r. A. Ł. (1) miała rozpocząć pracę o godzinie 6.00. Po wyjściu z pojazdu, znajdując się na terenie zakładu pracy udała się do wejścia do budynku administracyjnego. Kilka kroków od pojazdu nastąpiła na kamień, przez co lewa stopa wygięła się i poczuła ból. Mimo tego udała się na swoje stanowisko pracy, sądząc, że ból sam przejdzie. Po kilku godzinach pracy noga w okolicy kostki zaczęła puchnąć, a ból stawał się coraz silniejszy. Około godziny 11.00 zawiadomiła o wypadku A. C. (1), która poleciła jej, by udała się do lekarza specjalisty. Lekarz chirurg zlecił prześwietlenie i stwierdził skręcenie stawu skokowego z naderwaniem ścięgien nogi stopy lewej. Pracownica otrzymała zlecenie dalszego leczenia i zwolnienie lekarskie.

W protokole ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy stwierdzono, iż do wypadku doszło na terenie zakładu pracy - na parkingu zakładowym, przyczyną wypadku była chwilowa nieuwaga podczas przemieszczania oraz nierówność terenu, a jego skutkiem uraz w postaci skręcenia stawu skokowego z naderwaniem ścięgien nogi stopy lewej. Ustalono, że zdarzenie stanowi wypadek przy pracy albowiem spełnia wszystkie kryteria definicji wypadku przy pracy.

Bezsporne oraz dowód: protokół nr (...) ustalenia okoliczności i przyczyn wypadku przy pracy – k.. 8 – 11 oraz w aktach ZUS.

Decyzją z dnia 19.08.2015 r. organ rentowy – Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S. odmówił ubezpieczonej A. Ł. (1) prawa do odszkodowania, wobec ustalenia iż zdarzenie z dnia 7 kwietnia 2015r. nie było wypadkiem przy pracy albowiem do zdarzenia doszło przed rozpoczęciem pracy tj. na parkingu zakładowym, przed podpisaniem listy obecności, zatem ubezpieczona pozostawała w drodze z domu do pracy. Tym samym wypadek nie miał związku z wykonywaniem przez skarżącą pracy.

Bezsporne oraz dowód: decyzja ZUS O/S. z dnia 19.08.2015r. – w aktach ZUS.

W wyniku zdarzenia A. Ł. (1) doznała skręcenia stawu skokowo – goleniowego lewego z częściowym uszkodzeniem (...) bez niestabilności. Na skutek tego zdarzenia doszło u niej do powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1% opisanego w punkcie 162A tabeli uszczerbku

dowód: dokumentacja medyczna – k.5-7, opinia biegłego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu – k. 29-30 akt.

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie ubezpieczonej od decyzji organu rentowego jest zasadne i jako takie zasługuje na uwzględnienie.

Zaskarżoną decyzją organ rentowy odmówił ubezpieczonej prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem z dnia 07.04.2015r., uznając, iż był to wypadek w drodze z domu do pracy, bowiem nastąpił przed rozpoczęciem przez ubezpieczoną pracy.

Sąd ustalił zatem, czy przedmiotowe zdarzenie można uznać za wypadek przy pracy w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. z 2002 r., nr 199, poz. 1673 ze zm.) oraz, czy w związku z zaistniałym wypadkiem ubezpieczonemu należy się jednorazowe odszkodowanie z tytułu wypadku przy pracy.

Dla dokonania oceny prawnej przedmiotowego zdarzenia w aspekcie art. 3 ust. 1 ustawy wypadkowej najistotniejsze jest jednak to, czy zdarzenie niniejsze pozostawało w związku z pracą.

W myśl art. art. 3 ust. 1 cytowanej ustawy, za wypadek przy pracy uważa się nagłe zdarzenie wywołane przyczyną zewnętrzną powodujące uraz lub śmierć, które nastąpiło w związku z pracą:

1.  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności lub poleceń służbowych;

2.  podczas lub w związku z wykonywaniem przez pracownika czynności w interesie zakładu pracy, nawet bez polecenia;

3.  w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy w drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku ze stosunku pracy.

Analiza przedmiotowej sprawy pozwala, zdaniem Sądu, na przyjęcie iż zdarzenie jakiemu uległa ubezpieczona zawierało wszystkie elementy składające się na pojęcie wypadku przy pracy w rozumieniu tego przepisu. Miało ono charakter nagły, spowodowany przyczyną zewnętrzną i pozostawało w związku z pracą tj. w związku z wykonywaniem przez pracownika zwykłych czynności, a zatem spełnia ustawowe wymogi wypadku przy pracy (art. 3 ust. 1 pkt 1).

Zważyć należy, zgodnie z utrwalonym orzecznictwem, że związek z pracą, o którym mowa w przepisie art. 3 ust. 1 ustawy, polega wyłącznie na czasowym, funkcjonalnym i przestrzennym związku zdarzenia z pracą w okolicznościach wymienionych w pkt 1-3 tego przepisu, przy czym wskazane w tych punktach przesłanki uznania zdarzenia za wypadek przy pracy nie muszą być spełnione łącznie, sam zaś związek zdarzenia z pracą ma w tym wypadku sens normatywny. Czasowy związek zdarzenia z pracą polega na tym, że zdarzenie powinno nastąpić albo w czasie wykonywania przez pracownika czynności określonych w pkt 1-2 lub w związku z wykonywaniem tych czynności albo w czasie pozostawania pracownika w dyspozycji pracodawcy (pkt 3). Funkcjonalny związek zdarzenia z pracą wyraża się w tym, że zdarzenie nastąpiło w czasie lub w związku z wykonywaniem przez pracownika tylko określonych czynności, a mianowicie "zwykłych czynności lub poleceń przełożonych" (pkt 1), "czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia" (pkt 2), a także w czasie pozostawania w dyspozycji pracodawcy (pkt 3). Wreszcie przestrzenny związek zdarzenia z pracą polega na tym, że zdarzenie to następuje w pewnym miejscu, które jest albo miejscem wykonywania wskazanych w art. 3 pkt 1 i 2 ustawy czynności, którym jest z reguły zakład pracy, albo miejscem na "drodze między siedzibą pracodawcy a miejscem wykonywania obowiązku wynikającego ze stosunku pracy (pkt 3)." (por. np. uzasadnienie orzeczenia SN z dnia 29.11.2006r. II UK 101/06).

Wskazać też można, że przepis art. 3 ust. 1 pkt 1-2 „ustawy wypadkowej” umożliwia uznanie związku z pracą nie tylko wypadku, który zdarzył się podczas wykonywania przez pracownika czynności na rzecz pracodawcy, nawet bez polecenia, ale również takiego, który nastąpił w związku z wykonywaniem tego rodzaju czynności. Związek funkcjonalny z pracą istnieje zaś niezależnie od czasu i miejsca, w którym wypadek nastąpił. Oznacza to, że zakres pojęcia związku z pracą o którym mowa w przepisie obejmuje nie tylko te wypadki, które mają miejsce podczas świadczenia pracy, lecz także zdarzenia, które nastąpiły zarówno w związku z wykonywaniem zwykłych czynności pracowniczych lub poleceń przełożonych, jak i w związku z wykonywaniem czynności na rzecz pracodawcy, choćby bez polecenia. Takie stanowisko zajął Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 17.07.2006r. w sprawie I UK 28/06, a Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w całości je podziela.

W ocenie Sądu wszystkie trzy kryteria zachodzą w niniejszej sprawie.

Jak wynika z ustalonego powyżej stanu faktycznego ubezpieczona doznała uszczerbku na zdrowiu na terenie zakładu pracy, w czasie bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy. Na terenie tym znalazła się w związku z zamiarem podjęcia obowiązków pracowniczych – wykonywania czynności służbowych na rzecz pracodawcy. Nie można zatem rozsądnie twierdzić, by ubezpieczona w ten sposób nie działała w jego interesie, bądź działała wbrew niemu.

W ocenie Sądu z faktu, że w czasie wypadku ubezpieczona pozostawała nie w budynku zakładu pracy, lecz na terenie parkingu zakładowego nie można traktować jako okoliczności przesądzającej o tym, że była w drodze z domu do pracy, jak to w decyzji zarzucił organ rentowy. Ubezpieczona, zdaniem Sądu nie znajdowała się w drodze do pracy, a już w pracy, w której znalazła się w momencie wejścia na teren zakładu pracy. Przybyła zaś tu po to, aby tę pracę świadczyć na rzecz pracodawcy. Podjęła codzienne, zwykłe czynności zmierzające do rozpoczęcia pracy (związane z pracą), przekroczyła bramę zakładu, by udać się na swoje stanowisko pracy znajdujące się na terenie zakładu. Nie sposób podjąć pracy na swoim stanowisku, o ile wcześniej pracownik nie dotrze do swojego miejsca pracy, a dalej – stanowiska pracy.

Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodne jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 7 lutego 2013r. w sprawie III UZP 6/12 w której Sąd ten stwierdził, że ochrona ubezpieczeniowa wynikająca z ustawy z dnia 30.10.2002r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych obejmuje zdarzenia mające miejsce na terenie zakładu pracy, także przed rozpoczęciem wykonywania pracy. Zatrudniony, który uległ wypadkowi na terenie zakładu pracy jeszcze przed faktycznym rozpoczęciem pracy, także ma prawo do jednorazowego odszkodowania. Sąd rozpoznający niniejszą sprawę w całości pogląd ten podziela.

Organ rentowy nie kwestionował faktów wynikających z dokumentacji powypadkowej, w szczególności tego, że do zdarzenia doszło na terenie należącym do zakładu pracy. Fakt ten został potwierdzony przez organ rentowy w uzasadnieniu decyzji, zatem Sąd uznał tę okoliczność za bezsporną nie wymagająca przeprowadzenia dowodu.

Reasumując, Sąd uznał że zdarzenie z dnia 07.04.2015r. jest wypadkiem przy pracy.

W dalszej kolejności należało ustalić, czy ubezpieczona może skutecznie skorzystać z uprawnień przewidzianych z tytułu wypadku przy pracy. Ubezpieczona domagała się jednorazowego odszkodowania.

Stosownie do treści art. 6 ust. 1 pkt 4 ustawy wypadkowej, z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej przysługuje jednorazowe odszkodowanie – dla ubezpieczonego, który doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Celem ustalenia istnienia stałego bądź długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, jakiego doznała ubezpieczona w wyniku wypadku oraz wskazania, na czym ten uszczerbek polega i ile procent wynosi – Sąd, na podstawie art. 278 k.p.c., dopuścił dowód z opinii biegłego sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu.

Opinia sądowo – lekarska sporządzona została przez lekarza specjalistę w oparciu o badanie ubezpieczonej i złożona do akt dokumentację medyczną.

Jak wynika z pisemnej opinii biegłego lekarza sądowego z zakresu ortopedii i traumatologii narządu ruchu w wyniku wypadku ubezpieczona doznała skręcenia stawu skokowo – goleniowego lewego z częściowym uszkodzeniem (...) bez niestabilności. Na skutek tego zdarzenia doszło u niej do powstania trwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 1% - opisanego w punkcie 162A tabeli uszczerbku - Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 18 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania ( Dz. U. 2002r. Nr 234 poz. 1974).

W ocenie Sądu należy stwierdzić, że opinia ta spełnia wymogi fachowości, rzetelności i logiczności. Wnioski zawarte w opinii zostały uzasadnione w sposób jasny i przekonywujący. Ponadto, opinia została sporządzona przez lekarza specjalistę, a zatem zawarte w niej twierdzenia są poparte specjalistyczną wiedzą na wysokim poziomie. Opinia jest jednoznaczna i stanowcza. W tym stanie rzeczy przedmiotową opinię przyjąć należało za podstawę poczynionych w niniejszej sprawie ustaleń faktycznych co do stanu zdrowia ubezpieczonej.

Organ rentowy ani strona skarżąca nie wnieśli zastrzeżeń do opinii biegłego, zgadzając się z wysokością ustalonego przez biegłego uszczerbku na zdrowiu.

Zważyć też należy, że zgodnie z art. 233 § 2 k.p.c. opinia biegłych podlega ocenie sądu, ale w zakresie mocy przekonywującej rozumowania biegłych i logicznej poprawności wyciągniętych wniosków. Sąd natomiast nie może wchodzić w zakres merytorycznej wiedzy biegłych. Sąd nie może nie podzielać merytorycznych poglądów biegłego (biegłych), czy zamiast nich wprowadzać własne stwierdzenia. Stanowisko Sądu w tym zakresie zgodnie jest z poglądem wyrażonym przez Sąd Najwyższy w orzeczeniu z dnia 19.12.1990 r., I PR 149/90,OSP 1991, nr 11-12,poz. 300.

W toku procesu Sąd oddalił wniosek pełnomocnika ubezpieczonej o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadków A. C. (2) i J. K. na okoliczność przebiegu zdarzenia wywołującego szkodę, albowiem okoliczności zdarzenia były między stronami bezsporne.

Mając na względzie powyższe, Sąd na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c., zmienił w całości zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonej A. Ł. (1) prawo do jednorazowego odszkodowania z tytułu wypadku przy pracy z dnia 07.04.2015r. w kwocie 757 zł. - za 1% trwałego uszczerbku na zdrowiu.

Kwotę odszkodowania Sąd ustalił na podstawie Obwieszczenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej w sprawie wysokości kwot jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej (M.P. 2015, poz. 251). Przepisy te stanowią, iż w okresie od dnia 1 kwietnia 2015 r. do dnia 31 marca 2016 r. kwoty jednorazowych odszkodowań z tytułu wypadku przy pracy lub choroby zawodowej wynoszą 757 zł za każdy procent stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu.

Na zasadzie odpowiedzialności za wynik procesu przewidzianej w art. 98 kpc Sąd zasądził od organu rentowego na rzecz ubezpieczonej kwotę 180 zł. tytułem kosztów procesu – kosztów zastępstwa procesowego, a to na § 11ust.2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych (…) zmienionego rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29.07.2015r. (Dz.U.2015.1078).