Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 3 września 2014 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 lipca 2014 roku oraz z dnia 5 sierpnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. odmówił M. W. prawa do ponownego ustalenia podstawy wymiaru emerytury ostatnio przyjętej do obliczenia wysokości świadczenia. Organ rentowy wskazał, iż nie uznał kwot wpisanych w legitymacji ubezpieczeniowej w wysokości 3.200,00 zł miesięcznie za lata 1974-1975, ponieważ kwoty te budzą wątpliwość, czy od całej ich wysokości były odprowadzane składki według angażu za okres od dnia 1 listopada 1973 roku do 31 stycznia 1974 roku wynagrodzenie wynosiło 2.600,00 zł miesięcznie + 600,00 zł dodatku specjalnego, od którego nie dokonywano potrąceń składki emerytalnej, ponadto na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej przyjąć można jedynie wynagrodzenia za cały rok, nie ma możliwości ustalania wynagrodzenia rocznego na podstawie wpisu przeciętnego wynagrodzenia za miesiąc.

/decyzja – k. 75 plik III akt ZUS /

W dniu 15 września 2014 roku M. W. złożył odwołanie od powyższej decyzji, wnosząc o jej zmianę poprzez uwzględnienie wynagrodzenia za lata 1974-1975. Skarżący podniósł, że dnia 1 listopada 1973 roku otrzymał angaż na stanowisko inspektora ds. remontów w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. Wydział (...) i (...) na trzymiesięczny okres próbny z wynagrodzeniem podstawowym 2.600,00zł. + 600,00zł. dodatku specjalnego. M. W. wskazał, iż od dodatku specjalnego nie dokonywano naliczeń składki ubezpieczeń społecznych. Okres próbny obowiązywał do dnia 31 stycznia 1974 roku. Po tym okresie został automatycznie przedłużony na czas nieokreślony z w/w stawką wynagrodzenia obowiązującą do dnia
30 maja 1975 roku. Zakład Ubezpieczeń Społecznych wyliczył emeryturę za okres od dnia
1 listopada 1973 roku do dnia 31 stycznia 1974 roku, nie uznając zatrudnienia w okresie od dnia 1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku. W związku z powyższym odwołujący wniósł o uznanie okresu zatrudnienia od dnia 1 listopada 1973 roku 30 maja 1975 roku
i doliczenie do podstawy emerytury podstawowego wynagrodzenia w kwocie 28.600,00 zł
za 11 miesięcy 1974 roku oraz w kwocie 13.000,00 zł za 5 miesięcy 1975 roku.

/odwołanie - k. 2/

Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. w odpowiedzi na odwołanie
z dnia 22 września 2014 roku wniósł o jego oddalenie, podtrzymując argumentację wskazaną
w zaskarżonej decyzji. Dodatkowo wskazał, iż w aktach sprawy znajduje się angaż dotyczący zatrudnienia ubezpieczonego w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. Wydział (...) i (...), obejmujący okres zatrudnienia na okres próbny od dnia
1 listopada 1973 roku do dnia 31 stycznia 1974 roku, który był uwzględniony przy ponownym obliczeniu podstawy wymiaru w związku z protokołem z dnia 10 czerwca 2014 roku. Z angażu wynika, że M. W. osiągał wynagrodzenie w wysokości 2.600,00 zł. miesięcznie + 600,00 zł dodatku specjalnego nie podlegającego opodatkowaniu oraz wolnego od potrąceń na składkę emerytalną. Decyzją z dnia 10 lipca 2014 roku przeliczono podstawę wymiaru emerytury uwzględniając wynagrodzenia na podstawie przedmiotowego angażu za wyżej wymieniony okres.

/odpowiedź na odwołanie - k. 5-5 odwrót/

Na rozprawie w dniu 8 marca 2016 roku wnioskodawca popierał odwołanie, wnosząc o uwzględnienie przy wyliczaniu wysokości świadczenia wynagrodzenia w okresie od dnia 1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku w wysokości 2.600 zł miesięcznie zgodnie z angażem z dnia 5 listopada 1973 roku bez uwzględniania dodatku specjalnego, w miejsce minimalnych wynagrodzeń. Pełnomocnik organu rentowego wnosił o oddalenie odwołania.

/stanowisko wnioskodawcy: 00:08:03, 00:18:32 – płyta CD k. 50, stanowisko pełnomocnika organu rentowego: 00:18:41 – płyta CD k. 50/

Sąd Okręgowy w Łodzi ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. W. urodził się w dniu (...).

/bezsporne, a nadto wniosek - k. 1-8 plik IV akt ZUS /

Wnioskodawca od dnia 1 stycznia 1991 roku prowadzi własną działalność gospodarczą pod firmą P. P.U.H. (...) M. W..

/bezsporne, a nadto wniosek - k. 1-8 plik III akt ZUS, wniosek o potwierdzenie ubezpieczenia – k. 59 plik III akt ZUS/

M. W. w dniu 10 kwietnia 2014 roku złożył wniosek emeryturę,
w którym wniósł o przyjęcie do ustalenia podstawy wymiaru emerytury wynagrodzenia dochodu – przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne i rentowe – uposażenia – osiąganego w Polsce w okresie 10 kolejnych lat kalendarzowych – wybranych z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożył wniosek tj. z lat 1971-1981 lub w okresie 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu poprzedzających bezpośrednio rok, w którym złożył wniosek tj. z lat 1971-1981, 2003-2013.

/bezsporne, a nadto wniosek - k. 1-8 plik III akt ZUS /

Decyzją z dnia 15 maja 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2014 roku organ rentowy przyznał M. W. zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od dnia 9 kwietnia 2014 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych
z całego okresu ubezpieczenia tj. z lat 1972 – 2013, wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 69,81 %. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 69,81 % przez kwotę bazową w wysokości 3.191,93 zł wyniosła 2.228,29 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił 34 lata,
5 miesięcy i 17 dni tj. 413 miesięcy okresów składkowych oraz 5 miesięcy i 28 dni tj.
5 miesięcy okresów nieskładkowych. Obliczona emerytura od dnia 1 czerwca 2014 roku wyniosła 1.769,46 zł brutto.

/decyzja – k. 49, obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego – k. 48 - plik III akt ZUS/

Kolejną decyzją z dnia 15 maja 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 kwietnia 2014 roku organ rentowy przyznał M. W. zaliczkę na poczet przysługującej emerytury od dnia 9 kwietnia 2014 roku tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego i obliczył jej wysokość na podstawie art. 26. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne oraz kapitału początkowego z uwzględnieniem waloryzacji składek i kapitału początkowego zewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury. Emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia emerytury przez średnie dalsze trwanie życia, dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Kwota składek zewidencjonowanych na koncie z uwzględnieniem waloryzacji 39.578,42 zł, kwota zwaloryzowanego kapitału początkowego wynosi 382.413,87 zł, średnie dalsze trwanie życia wynosi 210,50 miesięcy. Wyliczona kwota emerytury wyniosła 2.004,71 zł. W decyzji wskazano, iż ustalona emerytura ma charakter zaliczkowy z powodu nieprawidłowości w rozliczeniach i okresach podlegania na koncie ubezpieczeniowym. Wskazano również, iż wypłata emerytury według art. 26 ustawy emerytalnej, jako świadczenia korzystniejszego w kwocie 2.004,71 zł. nastąpi po przystąpieniu do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego i opłaceniu składki za pierwszy miesiąc po nabyciu uprawnień do emerytury tj. od osiągnięcia wieku emerytalnego.

/decyzja – k. 51 plik III akt ZUS/

W dniu 10 czerwca 2014 roku M. W. wniósł o odwieszenie wypłaty emerytury obliczonej wg zreformowanych zasad, wskazując, iż zgłosił się do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego oraz o przeliczenie podstawy wymiaru za 1974 rok wg angażu i legitymacji ubezpieczeniowej.

/protokół – k. 53 plik III akt ZUS/

Decyzją ostateczną z dnia 10 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 czerwca 2014 roku przeliczył M. W. emeryturę od dnia 9 kwietnia 2014 roku tj. od daty, od której przyznano świadczenie. Do ustalenia podstawy wymiaru emerytury przyjęto przeciętną podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne z 20 lat kalendarzowych wybranych z całego okresu ubezpieczenia tj. z lat 1972 – 1973, 1976-1981, 1985, 1987, 1995-1998, 2008-2013 wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 70,31 %. Podstawa wymiaru obliczona przez pomnożenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 70,31 % przez kwotę bazową w wysokości 3.191,93 zł wyniosła 2.244,25 zł. Do ustalenia wysokości emerytury Zakład Ubezpieczeń Społecznych uwzględnił 34 lata, 5 miesięcy i 17 dni tj. 413 miesięcy okresów składkowych oraz 5 miesięcy i 28 dni tj. 5 miesięcy okresów nieskładkowych. Obliczone na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej świadczenie od dnia 1 czerwca 2014 roku wyniosła 1.776,65 zł brutto. Zakład Ubezpieczeń Społecznych przyjął wynagrodzenie z tytułu zatrudnienia w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. Wydział (...) i (...) za okres zgodnie ze złożonym angażem z okres od dnia 1 listopada 1973 roku do dnia 31 stycznia 1974 roku w wysokości 5.400,00 zł za 1973 rok oraz 2.600,00 zł za 1974 rok.

/decyzja – k. 66 - plik III akt ZUS, obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru kapitału początkowego ubezpieczonego – k. 65 - plik III akt ZUS, notatka kolegialna – k. 56 plik III akt ZUS/

Kolejną decyzją z dnia 10 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpatrzeniu wniosku z dnia 10 czerwca 2014 roku organ rentowy odmówił M. W. prawa do podjęcia emerytury ustalonej wg art. 26 ustawy emerytalnej. W uzasadnieniu organ rentowy powołując się na treść art. 55 ustawy emerytalnej wskazał, że po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego nie zostały przez skarżącego opłacone składki na dobrowolne ubezpieczenie emerytalno-rentowe.

/decyzja – k. 68 plik III akt ZUS, potwierdzenie ubezpieczenia dla celów świadczeń emerytalno-rentowych – k. 60 plik III akt ZUS/

Wnioskodawca wystąpił do organu rentowego z wnioskiem z dnia 29 lipca 2014 roku o ponowne rozpatrzenie wniosku o emeryturę i podjęcie wypłaty świadczenia wyższego po zgłoszeniu się do dobrowolnego ubezpieczenia emerytalno-rentowego.

/bezsporne, a nadto wniosek – k. 69 plik III akt ZUS/

Z dniem 8 sierpnia 2014 roku M. W. złożył wniosek o ponowne przeliczenie wynagrodzenia z lat 1974-1975 biorąc pod uwagę angaż oraz wpis do legitymacji ubezpieczeniowej, w której wskazano miesięczne wynagrodzenie w wysokości 3.200,00 zł
w 1974 roku oraz 1975 roku.

/bezsporne, a nadto wniosek – k. 70 plik III akt ZUS/

Zaskarżoną decyzją z dnia 3 września 2014 roku po rozpatrzeniu wniosku z dnia 29 lipca 2014 roku oraz z dnia 5 sierpnia 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych odmówił wnioskodawcy prawa do ponownego ustalenia podstawy wymiaru emerytury ostatnio przyjętej do obliczenia wysokości świadczenia. Organ rentowy wskazał, iż nie uznał kwot wpisanych w legitymacji ubezpieczeniowej w wysokości 3.200,00 zł miesięcznie za lata 1974-1975, ponieważ kwoty te budzą wątpliwość, czy od całej ich wysokości były odprowadzane składki według angażu za okres od dnia 1 listopada 1973 roku do 31 stycznia 1974 roku wynagrodzenie wynosiło 2.600,00 zł miesięcznie + 600,00 zł dodatku specjalnego, od którego nie dokonywano potrąceń składki emerytalnej, ponadto na podstawie wpisów w legitymacji ubezpieczeniowej przyjąć można jedynie wynagrodzenia za cały rok, nie ma możliwości ustalania wynagrodzenia rocznego na podstawie wpisu przeciętnego wynagrodzenia za miesiąc.

/decyzja – k. 75 plik III akt ZUS /

W okresie od dnia 1 listopada 1973 roku do dnia 30 maja 1975 roku M. W. był zatrudniona w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. Wydział (...) i (...) na stanowisku inspektora.

/legitymacja ubezpieczeniowa – koperta k. 39/

Zgodnie z angażem dnia 5 listopada 1973 roku M. W. został przyjęty do pracy na trzymiesięczny okres próbny tj. do dnia 31 stycznia 1974 roku na stanowisko inspektora ds. Remontów w Oddziale E.-Administracyjnym Wydziału Oświaty, (...) i (...) i na podstawie § 3 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 kwietnia 1973 roku w sprawie ustalenia stanowisk, kwalifikacji i wynagrodzenia pracowników rad narodowych przyznano mu wynagrodzenie miesięczne w wysokości 2.600,00 zł oraz dodatek specjalny w kwocie 600,00 zł wskazując, iż nie podlega on opodatkowaniu i jest wolny od potrąceń na składkę emerytalną.

/angaż z dn. 5.09.1973 r. – k. 54 plik III akt ZUS/

Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. po upływie okresu próbnego przedłużyło z wnioskodawcą umowę z dnia 1 listopada 1973 roku na czas nieokreślony, z zachowaniem warunków określonych angażem z dnia 5 listopada 1973 roku.

/bezsporne, a nadto zeznania świadka H. W.: 00:05:48 - płyta CD k. 43, zeznania wnioskodawcy: 00:11:08 – płyta CD k. 50/

W legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy pracodawca wskazał, iż przeciętne miesięczne wynagrodzenie M. W. w 1974 roku oraz w 1975 roku wyniosło 3.200,00 zł.

/legitymacja ubezpieczeniowa – koperta k. 39/

Przy przyjęciu w spornym okresie od dnia 1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku z tytułu zatrudnienia w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. z wynagrodzenia miesięcznego w wysokości 2.600,00 zł, zarobki M. W. w latach 1974-1975 były następujące:

- 1974 rok - 31.200,00 zł;

- 1975 rok - 32.954,72 zł.

/wykaz wprowadzonych dochodów ubezpieczonego – k. 54-55/

Przy przyjęciu wyżej wskazanych kwot wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury wynosi 72,31 %, zaś kwota emerytury wyliczona na podstawie art. 53 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych wynosi 2.308,08 zł.

/hipotetyczne wyliczenie ZUS – k. 53, obliczenie wskaźnika wysokości podstawy wymiaru – k. 56, wykaz wprowadzonych dochodów ubezpieczonego – k. 54-55/

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił przede wszystkim na podstawie dokumentów zgromadzonych w aktach sprawy w postaci m.in. wpisów do legitymacji ubezpieczeniowej
za lata 1973-1975 z tytułu zatrudnienia w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł., zachowanego angażu ze spornego okresu zatrudnienia wnioskodawcy, dokumentacji zgromadzonej w aktach rentowych, niekwestionowanego przez strony pod względem rachunkowym hipotetycznego wyliczenia organu rentowego wysokości wskaźnika podstawy wymiaru oraz w oparciu o osobowe źródła dowodowe w postaci zeznań świadka H. W. i wnioskodawcy. W ocenie Sądu zeznania wnioskodawczy i świadka są spójne i potwierdzają, iż w spornym okresie skarżący otrzymywał wynagrodzenie
w wysokości wskazanej w angażu tj. 2.600,00 zł miesięcznie, nadto zeznania te znajdują potwierdzenie w wpisach do legitymacji ubezpieczeniowej z tego okresu, z których wynika, iż średniomiesięczne wynagrodzenie wnioskodawcy w spornym okresie wynosiło 3.200,00 zł tj. 2.600,00 zł + 600,00 zł dodatku specjalnego wolnego od potrąceń na składkę emerytalną.

Sąd Okręgowy w Łodzi zważył, co następuje:

W świetle zebranego w sprawie materiału dowodowego odwołanie wnioskodawcy zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z art. 53 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku Nr 748 ze zm.) emerytura wynosi 24% kwoty bazowej, o której mowa w art. 19, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4, oraz po 1,3% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów składkowych, po 0,7% podstawy jej wymiaru za każdy rok okresów nieskładkowych z uwzględnieniem art. 55.

Natomiast w myśl art. 15 ust. 1 powyższej ustawy podstawę wymiaru emerytury
i renty stanowi ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe lub na ubezpieczenie społeczne na podstawie przepisów prawa polskiego w okresie kolejnych 10 lat kalendarzowych, wybranych przez zainteresowanego z ostatnich 20 lat kalendarzowych poprzedzających bezpośrednio rok,
w którym zgłoszono wniosek o emeryturę lub rentę, z uwzględnieniem ust. 6 i art. 176. Natomiast stosownie do brzmienia ust. 2a tego samego przepisu, jeżeli nie można ustalić podstawy wymiaru składek w okresie pozostawania w stosunku pracy wskazanym do ustalenia podstawy wymiaru emerytury i renty, za podstawę wymiaru składek przyjmuje się kwotę obowiązującego w tym okresie minimalnego wynagrodzenia pracowników, proporcjonalnie do okresu podlegania ubezpieczeniu i wymiaru czasu pracy. Z kolei na postawie ust. 6 omawianego przepisu na wniosek ubezpieczonego podstawę wymiaru emerytury lub renty może stanowić ustalona w sposób określony w ust. 4 i 5 przeciętna podstawa wymiaru składki na ubezpieczenie społeczne lub ubezpieczenia emerytalne
i rentowe w okresie 20 lat kalendarzowych przypadających przed rokiem zgłoszenia wniosku, wybranych z całego okresu podlegania ubezpieczeniu.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 w/w ustawy w celu ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty:

1.  oblicza się sumę kwot podstaw wymiaru składek i kwot, o których mowa w ust. 3,
w okresie każdego roku z wybranych przez zainteresowanego lat kalendarzowych,

2.  oblicza się stosunek każdej z tych sum kwot do rocznej kwoty przeciętnego wynagrodzenia, ogłoszonej za dany rok kalendarzowy, wyrażając go w procentach,
z zaokrągleniem do setnych części procentu,

3.  oblicza się średnią arytmetyczną tych procentów, która, z zastrzeżeniem ust. 5, stanowi wskaźnik wysokości podstawy wymiaru emerytury lub renty, oraz

4.  mnoży się przez ten wskaźnik kwotę bazową, o której mowa w art. 19, przy czym wskaźnik wysokości podstawy wymiaru nie może być wyższy niż 250%, jednakże przy ponownym przeliczeniu wysokości emerytury należy mieć na względzie,
iż zgodnie z art. 111 ust. 2 ustawy uwzględnia się kwotę bazową ostatnio przyjętą do obliczenia świadczenia.

Przytoczone zasady postępowania – w świetle uchwały Sądu Najwyższego z dnia
7 maja 2003 roku sygn. III UZP 2/03 (OSNP 2003/14/338) - tak przy ustalaniu prawa do świadczenia, jak i jego przeliczaniu, pozwalają na ogólną uwagę, iż zamiarem ustawodawcy było umożliwienie ubezpieczonym dokonanie wyboru, w ramach prawa, najkorzystniejszego z ich punktu widzenia okresu, z którego podstawa wymiaru składek ubezpieczeniowych, będzie stanowić podstawę wymiaru świadczenia.

Zgodnie z § 21 ust. 1 Rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe i (Dz. U. Nr 237 poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu oraz uposażenia przyjmowanego do ustalenia podstawy wymiaru emerytury lub renty są zaświadczenia pracodawcy lub innego płatnika składek, legitymacja ubezpieczeniowa lub inny dokument, na podstawie którego można ustalić wysokość wynagrodzenia, dochodu, przychodu lub uposażenia.

Wskazana tu regulacja, wyrażona także w poprzednio obowiązującym Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno - rentowe i zasad wypłaty tych świadczeń (Dz. U. Nr 10 poz. 49 ze zm.) wyznacza kierunek postępowania dowodowego, nie oznacza to jednak, aby wysokość uzyskiwanego uposażenia nie mogła być wskazana i w inny sposób, tak przy pomocy pisemnych środków dowodowych pochodzących od pracodawcy, czy też nawet dowodów pośrednich, nie wyłączając zeznań świadków - aczkolwiek wskazujących wprost na wysokość wynagrodzenia danego zainteresowanego (tak m.in. Sąd Najwyższy w wyroku z 25.07.1997 r. - II UKN 186/97, OSNAP 1998/11/324 a także Sąd Apelacyjny w Warszawie wyrok z dnia 4.03.1997 r. - III AUa 105/97, Apel. W-wa 1997/2/7, Sąd Apelacyjny w Rzeszowie z dnia 27.06.1995 - III Aur 177/95, OSA 1996/10/32, czy Sąd Apelacyjny w Białymstoku III Aur 294/93, PS - wkład. 1994/3/6).

Należy podkreślić, iż Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych nie jest związany ograniczeniami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organami rentowymi,
co wynika z treści art. 473 k.p.c. i sprawia, że każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane i ich dopuszczenie za celowe.

Dlatego, w niniejszej sprawie Sąd przeprowadził postępowanie dowodowe obejmujące analizę dokumentacji związanej z spornym okresem pracy wnioskodawcy oraz dopuścił dowód z zeznań świadka H. W. zatrudnionego w tym samym zakładzie pracy od 1974 roku, co pozwoliło w sposób wszechstronny przeanalizować zasadność jego żądania.

W rozpoznawanej sprawie wnioskodawca zażądał uwzględnienia, przy ustalaniu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru emerytury faktycznych wynagrodzeń, jakie otrzymywał w spornym okresie zatrudnienia tj. od dnia 1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku na podstawie przedłożonej przez niego dokumentacji płacowej zastępczej
w postaci angażu oraz w wpisów do legitymacji ubezpieczeniowej.

W ocenie Sądu, w świetle zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego oprócz niespornych kwot wynagrodzenia wnioskodawcy należy uwzględnić, w odniesieniu do niebudzącego żadnych wątpliwości zatrudnienia wnioskodawcy na cały etat w spornym okresie kwoty wynagrodzenia ryczałtowego w wysokości 2.600,00 zł miesięcznie od dnia
1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku.

Wnioskodawca udowodnił, że w wymienionym wyżej okresie otrzymywał wynagrodzenie w wysokości ryczałtowego wynagrodzenia wskazanego w angażu z dnia 5 listopada. Pomiędzy stronami kwestia zatrudnienia skarżącego w spornych okresach w pełnym wymiarze czasu pracy nie była przedmiotem sporu. Fakt ten znajduje potwierdzenie w zapisach w legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy ze spornego okresu.

Mając na uwadze wszechstronne zbadanie sprawy Sąd zobowiązał organ rentowy do przeliczenia emerytury wnioskodawcy w najkorzystniejszym wariancie, przy przyjęciu jego zarobków z tytułu zatrudnienia w Prezydium Dzielnicowej Rady Narodowej Ł. w kwocie 2.600,00 zł miesięcznie w okresie od dnia 1 lutego 1974 roku do dnia 30 maja 1975 roku. W ocenie Sądu takie wyliczenia pozwalają ustalić taką wysokość wynagrodzenia, jaką wnioskodawca w spornym okresie niewątpliwie otrzymywał.

Organ rentowy dokonał stosownego wyliczenia wskaźnika wysokości podstawy wymiaru oraz wysokości emerytury. Strony nie kwestionowały dokonanych wyliczeń. Tak wyliczony wskaźnik wysokości podstawy wymiaru wyniósł 72,31 % i jest korzystniejszy od dotychczasowego (70,31 %). Natomiast wysokość emerytury M. W. wyliczona przy przyjęciu wskaźnika wysokości podstawy wymiaru 72,31 % wyniesie od dnia 2.308,08 zł.

O dacie przeliczenia emerytury wnioskodawcy Sąd orzekł na podstawie art. 129 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.

Wobec powyższego, Sąd Okręgowy na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c., orzekł jak sentencji.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego, wypożyczając akta rentowe

12.04.2016.