Sygn. akt II Cz 366/16
Dnia 13 kwietnia 2016 r.
Sąd Okręgowy w Świdnicy II Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie następującym:
Przewodniczący: SSO Barbara Nowicka
Sędziowie: SO Longina Góra
SO Piotr Rajczakowski
po rozpoznaniu w dniu 13 kwietnia 2016 r. w Świdnicy na posiedzeniu niejawnym zażalenia Komornika Sądowego – Z. O. na postanowienie Sądu Rejonowego w Kłodzku z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt I Co 160/16, w sprawie ze skargi na czynności komornika w sprawie KM 3241/15 z wniosku wierzycieli (...) i(...) przy udziale dłużnika (...) prowadzonej przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Kłodzku – Z. O.
p o s t a n a w i a:
oddalić zażalenie.
(...)
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 26 lutego 2016 r., Sąd Rejonowy w pkt I uznał skargę dłużnika za częściowo zasadną i zmienił postanowienie Komornika Sądowego z dnia 21 stycznia 2016 r., w ten sposób, że punktowi 2 nadał treść: „ustalić koszty niezbędne do celowego przeprowadzenia egzekucji w sprawie w wysokości:
doręczenie korespondencji (art. 39.2.8. zł) – 52,51 zł;
zlecenie poszukiwania majątku dłużnika (art. 53a.1) – 66,17 zł;
odnalezienie majątku dłużnika (art. 53a.2) – 851,77 zł
opłata stosunkowa (art. 49.2) – 922,01 zł;
podatek od towarów i usług – 212,06 zł;
razem koszty wyniosły – 2.104,52 zł i w całości obciążyć nimi dłużnika;
punktowi 3 postanowienia nadać treść „kontynuować postępowanie egzekucyjne wobec dłużnika P. H. co do kwoty 823,13 zł, tytułem brakujących kosztów egzekucyjnych i wezwać dłużnika P. H. do uiszczenia brakujących kosztów w kwocie 823,13 zł, którą należy przekazać na konto komornika: Bank (...) w N. nr konta (...) lub wpłacić w kancelarii w terminie 7 dni od daty doręczenia postanowienia pod rygorem wyegzekwowania tej kwoty w drodze egzekucji ze wszystkich sposób egzekucyjnych;”.
W ocenie Sądu Rejonowego, Komornik nieprawidłowo ustalił wysokość opłaty egzekucyjnej od kwoty 18.477,13 zł określając ją na (...) wyegzekwowanego roszczenia, mimo że winna ona wynosić(...), a zatem 922,01 zł. Z tej przyczyny należało również zmienić pkt 3 zaskarżonego postanowienia w zakresie kwoty, co do której postępowanie ma być kontynuowane.
W zażaleniu na powyższe postanowienie, Komornik zaskarżając je co do pkt I zarzucił:
1. pominięcie doliczenia podatku VAT w wysokości (...) w kwocie 211,13 zł od opłat stałych z art. 53a ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, wynikających z istnienia obowiązku podatkowego w zakresie podatku VAT w odniesieniu do czynności egzekucyjnych określonego w interpretacji ogólnej wydanej w dniu 9 czerwca 2015 r., przez Ministra Finansów;
2. błędnym nadaniu pkt 3 postanowienia w zakresie w jakim dotyczyło kwoty 823,13 zł tytułem brakujących kosztów egzekucyjnych.
W uzasadnieniu skarżący podniósł, że Sąd Rejonowy, zapewne w wyniku niedopatrzenia pominął ustalenie podatku VAT od kwot wynikających z art. 53 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji, co w konsekwencji oznacza, ze postępowanie egzekucyjne powinno być kontynuowane wobec kwoty 1.034,26 zł
Sąd Okręgowy zważył. Zażalenie podlegało oddaleniu. Istotą rozpoznawanego zażalenia jest zasadność doliczania przez komorników podatku VAT od opłat i wydatków odnośnie dokonanych czynności, co było już przedmiotem oceny Sądu Okręgowego (zob. postanowienie SO w Świdnicy z dnia 16.02.2016 r., sygn. akt II Cz 74/16 oraz z dnia 3 marca 2016 r., II Cz 196/16). W uzasadnieniach tych orzeczeń wskazano, że do interpretacji ogólnej Ministra Finansów (...) powoływanej przez Komornika i Sąd Rejonowy, dodano biuletyn informacyjny, zgodnie z którym podatek VAT mieści się w opłacie egzekucyjnej i nie może być do niej doliczany. Stanowisko to potwierdza aktualna praktyka organów podatkowych (zob. interpretację indywidualną Dyrektora (...) w K. z 6.11.2015 r., (...), opubl. (...), jak i dalsze komunikaty Ministra Finansów (zob. informację nt. braku podstaw do powiększania opłat egzekucyjnych o podatek VAT w związku z artykułem prasowym opublikowanym w gazecie (...) w dn. 2 października2015r.,(...). Aby zatem ustalić podstawę opodatkowania należy odjąć od otrzymanej kwoty wartość podatku należnego, obliczonego metodą „w stu”. W okolicznościach niniejszej sprawy stwierdzić więc należy, że komornik w ramach prowadzonego postępowania egzekucyjnego nie jest uprawniony ustalać i pobierać dodatkowo podatek VAT od uzyskiwanych opłat egzekucyjnych. Pominięcie przez Sąd Rejonowy tego podatku od zlecenia poszukiwania majątku i odnalezienia majątku dłużnika wskazanych w art. 53a ust. 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (tekst jedn.: Dz. U. z 2015 r., poz. 790) było zatem prawidłowe, gdyż przychody z opłat egzekucyjnych przeznaczane są na pokrywanie kosztów i dochodów z prowadzonej działalności, a więc doliczanie podatku w zasadzie zmierza do niezasadnego podwyższenia opłat egzekucyjnych (zob. uzasadnienie wyroku SN z 15.12.2015 r., sygn. akt III ZS 10/15). Przy czym sądy powszechne, nie mają kognicji do oceny, czy wydana przez Ministra Finansów interpretacja ogólna jest zgodna z prawem, a powinno to być przedmiotem rozstrzygnięcia sądów administracyjnych lub ewentualnie – Trybunału Konstytucyjnego.
Jedynie dodatkowo Sąd Okręgowy zauważa, że powyższe rozważania odnoszą się również do kwoty naliczonego podatku od stosunkowej opłaty egzekucyjnej, która to kwota podatku została nieprawidłowo uwzględniona w zaskarżonym postanowieniu, jednakże w sytuacji, gdy orzeczenie to zostało zaskarżone jedynie przez Komornika, zgodnie z art. 384 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, nie mogło ono podlegać zmianie na niekorzyść skarżącego.
Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy, na podstawie art. 385 kpc w zw. z art. 397 § 2 kpc i art. 13 § 2 kpc, orzekł jak w postanowieniu.
(...)