Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 października 2015r.

Sąd Rejonowy w Rzeszowie IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

po rozpoznaniu w dniu 21 października 2015r. w Rzeszowie

sprawy z wniosku J. S.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

o jednorazowe odszkodowanie

na skutek odwołania J. S.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R.

z dnia 15 stycznia 2015 r. znak (...)

zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. z dnia 15 stycznia 2015 r. znak (...) w ten sposób, że ustala, iż w wyniku wypadku przy pracy z dnia 5 sierpnia 2014r. wnioskodawca J. S. doznał długotrwałego uszczerbku na zdrowiu w wysokości 3% (trzy procent) i z tego tytułu przyznaje wnioskodawcy prawo do jednorazowego odszkodowania w wysokości odpowiadającej powyższemu uszczerbkowi.

Sygn. akt IV U 87/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 21 października 2015 roku

Orzeczeniem z dnia 12 listopada 2014 roku lekarz orzecznik (...) Oddział w R. orzekł, że wypadek przy pracy z dnia 5 sierpnia 2014 roku, któremu uległ wnioskodawca J. S., spowodował u niego 1% długotrwałego uszczerbku na zdrowiu wg pozycji 136a Tabeli z uwagi na bliznę okolicy kłębu kciuka dłoni prawej bez upośledzenia sprawności palca I dająca pewien defekt kosmetyczny.

Na skutek złożonego sprzeciwu, komisja lekarska ZUS, orzeczeniem z dnia 12 stycznia 2015 roku, nie stwierdziła u wnioskodawcy naruszenia sprawności organizmu (brak uszczerbku na zdrowiu).

Decyzją z dnia 15 stycznia 2015 roku znak: (...) Oddział w R. odmówił wnioskodawcy J. S. prawa do jednorazowego odszkodowania w związku z wypadkiem przy pracy.

Od powyższej decyzji wnioskodawca wniósł odwołanie do Sądu Rejonowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Rzeszowie, wskazując, że decyzja organu jest wadliwa i powinna zostać zmieniona. Powołując się na obowiązujące przepisy prawa, odniósł się do swojego stanu zdrowia i wskazał na konieczność weryfikacji jego uszczerbku na zdrowiu.

W odpowiedzi na odwołanie (...) Oddział w R. wniósł o oddalenie odwołania, argumentując jak w zaskarżonej decyzji.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

W dniu 5 sierpnia 2014 roku wnioskodawca J. S., w związku z realizacją obowiązków pracowniczych (czyszczenie maszyny formującej), uległ wypadkowi przy pracy. W jego wyniku doznał urazu prawej ręki. Skorzystał z pomocy kolegi D. K. i zaopatrzenia chirurgicznego. Na pogotowiu stwierdzono ranę ciętą płata śródręcza prawego. Leczenie zakończono w dniu 31 sierpnia 2014 roku.

Obecnie wnioskodawca skarży się na okresowe bóle prawego śródręcza i przeczulicę w okolicy zranienia/wokół blizny.

Na skutek zdarzenia u wnioskodawcy powstał uraz w postaci przebytego, wygojonego zranienia okolicy prawego kłębu kciuka z bliznowcem i zaburzeniami czucia w okolicy rany. Jest to długotrwały uszczerbek na zdrowiu w wysokości 3%, wg pozycji 136a Tabeli.

dowód: akta zasiłkowe, opinia sądowo–lekarska z zakresu ortopedii i chirurgii urazowej – k. 14-15, 30, 42

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie wyżej powołanych dowodów.

Aspekt wiarygodności posiadają ujawnione w toku postępowania dowody z dokumentów, w tym dokumentacja medyczna dot. stanu zdrowia ubezpieczonego. Ich treść i autentyczność nie budzi wątpliwości, stanowiąc odzwierciedlenie stanu rzeczywistego.

Podstawą ustaleń była również opinia biegłego sądowego z zakresu ortopedii i chirurgii urazowej, którą w całości należy uznać za wiarygodną. Jest ona bowiem jednoznaczna, wewnętrznie spójna, zaś jej wnioski końcowe są należycie uzasadnione i logiczne. Biegły ustosunkował się do wszystkich postawionych pytań – zgodnie z zasadami wiedzy medycznej i wskazaniami doświadczenia życiowego. Opinia nie była przy tym kwestionowana przez strony postępowania.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 11 ust. 1-4 ustawy z dnia 30 października 2002 roku o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (Dz. U. nr 199, poz. 1673) ubezpieczonemu, który wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej doznał stałego lub długotrwałego uszczerbku na zdrowiu, przysługuje jednorazowe odszkodowanie. Za stały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu nierokujące poprawy. Za długotrwały uszczerbek na zdrowiu uważa się takie naruszenie sprawności organizmu, które powoduje upośledzenie czynności organizmu na okres przekraczający 6 miesięcy, mogące ulec poprawie. Oceny stopnia uszczerbku na zdrowiu oraz jego związku z wypadkiem przy pracy lub chorobą zawodową dokonuje się po zakończeniu leczenia i rehabilitacji.

Uszczerbek na zdrowiu, który wystąpił u wnioskodawcy J. S. wynosi 3%. Powyższe odpowiada wskaźnikom zawartym w Tabeli stanowiącej załącznik do rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 18 grudnia 2002 roku w sprawie szczegółowych zasad orzekania o stałym lub długotrwałym uszczerbku na zdrowiu, trybu postępowania przy ustalaniu tego uszczerbku oraz postępowania o wypłatę jednorazowego odszkodowania (Dz. U. nr 234, poz. 1974) – wg pozycji 136a (wszelkie inne uszkodzenia w obrębie kciuka (blizny, uszkodzenia ścięgien, zniekształcenia, przykurcze stawów, zesztywnienia, zmiany troficzne, czuciowe) - bliznowiec i zaburzenia czucia. Jest to jednocześnie uszczerbek długotrwały z uwagi na istnienie pozytywnych rokowań - możliwości remisji (odwracalności w przyszłości). Powołana pozycja nie przewiduje orzekania 1% uszczerbku (przedział 3-10%), a co ustalił lekarz orzecznik ZUS.

Podkreślić dodatkowo należy, że orzeczenie komisji lekarskiej ZUS wydane wobec wnioskodawcy zgodnie z zakazem reformationis in peius nie mogło być mniej korzystne niż orzeczenie lekarza orzecznika ZUS (art. 16 ustawy wypadkowej). Powołany przepis odsyła do odpowiedniego stosowania przepisów ustawy o emeryturach i rentach z FUS (w zakresie trybu orzekania o niezdolności do pracy). Zgodnie z art. 124 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r., nr 153, poz. 1227), w postępowaniu w sprawach o świadczenia, określone w ustawie, stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, chyba że niniejsza ustawa stanowi inaczej. Z art. 139 Kodeksu postępowania administracyjnego wynika, z kolei, zakaz reformationis in peius. Zgodnie z tym przepisem, organ odwoławczy nie może wydać decyzji na niekorzyść strony odwołującej się, chyba że zaskarżona decyzja rażąco narusza prawo lub rażąco narusza interes społeczny. Zakaz ten ma charakter swoistej gwarancji procesowej polegającej na tym, że w postępowaniu wywołanym wniesieniem środka zaskarżenia organ odwoławczy nie zmieni zaskarżonego rozstrzygnięcia na niekorzyść strony wnoszącej taki środek, jeśli inne strony jednocześnie takiego środka prawnego nie wniosły. Postępowanie przed komisją lekarską ZUS ma charakter postępowania administracyjnego, inicjowanego w chwili złożenia do organu rentowego wniosku o świadczenie. W konsekwencji, w postępowaniu, dotyczącym ustalenia istnienia i wysokości uszczerbku na zdrowiu, ubezpieczony ma prawo wniesienia odwołania od orzeczenia lekarza orzecznika do komisji lekarskiej ZUS w ciągu 14 dni od dnia doręczenia wypisu z treści orzeczenia. Komisja lekarska ZUS orzeka, z kolei, jako instancja odwoławcza i powinna rozpoznawać sprzeciw w granicach w nim określonych. Tylko w przypadku zgłoszenia zarzutu wadliwości orzeczenia lekarza orzecznika ZUS, w ramach wykonywania nadzoru przez Prezesa ZUS, możliwe byłoby czynienie ustaleń w kierunku na niekorzyść ubezpieczonego.

Skoro zatem decyzją z dnia 15 stycznia 2015 roku (...) Oddział w R. nieprawidłowo uznał, iż u wnioskodawcy J. S. nie wystąpił uszczerbek na zdrowiu, odwołanie – jak zasadne - należało uwzględnić i zmienić zaskarżoną decyzję, po myśli art. 477 ¹⁴ § 2 KPC.