Pełny tekst orzeczenia

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 3 lutego 2015 r.

Sąd Rejonowy w Goleniowie w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Kamil Worsztynowicz

Protokolant: Anna Bobrowska

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 lutego 2015 r.

sprawy

M. K., s. A. i A. z domu M., ur. (...) w G., karanego

oskarżonego o to, że:

I. w dniu 15 sierpnia 2014 r. około godz. 21:10 na skrzyżowaniu dróg publicznych pomiędzy miejscowościami B. a Ż. kierował samochodem m-ki A. o nr. rej. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci delta9- tetrahydrokannabinolu ( (...)) w stężeniu 2,8 ng/ml, będąc uprzednio prawomocnie skazanym za prowadzenie pojazdu mechanicznego pod wpływem substancji psychotropowej na mocy wyroku z dnia 22 listopada 2011 roku Sądu Rejonowego w K. sygn. akt VII K 1443/11,

tj. o czyn z art. 178a § 4 k.k.

II. w sierpniu 2014 roku w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w M., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 1,18 grama netto oraz w dniu 15 sierpnia 2014 r. około godz. 21:10 na skrzyżowaniu dróg publicznych pomiędzy miejscowościami B. a Ż., działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii posiadał środek psychotropowy w postaci amfetaminy w ilości 0,22 grama netto

tj. o czyn z art. 62 ust. 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii

I.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego dokonania zarzucanego mu czynu opisanego w punkcie I części wstępnej wyroku tj. przestępstwa z art. 178a § 4 k.k. i za to na podstawie art. 178a § 4 k.k. wymierza mu karę 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

II.  oskarżonego M. K. uznaje za winnego tego, że w dniu 15 sierpnia 2014 r. działając wbrew przepisom ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii w budynku mieszkalnym przy ul. (...) w M. posiadał środek odurzający w postaci marihuany w ilości 1,18 grama, a około godziny 21:10 na skrzyżowaniu dróg publicznych pomiędzy miejscowościami B. a Ż. środek psychotropowy w postaci amfetaminy w ilości 0,22 grama netto tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na podstawie art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę
1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

III.  na podstawie art. 85 k.k. i art. 86 § 1 k.k. łączy orzeczone w punktach I i II wobec oskarżonego M. K. kary pozbawienia wolności i wymierza mu karę łączną 4 (czterech) miesięcy pozbawienia wolności;

IV.  na podstawie art. 42 § 2 k.k. orzeka wobec oskarżonego M. K. zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres
4 (czterech) lat;

V.  na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego przepadek dowodów rzeczowych w postaci zawiniątka foliowego z zawartością proszku koloru białego o wadze brutto 0,28 grama i zawiniątka papierowego z zawartością suszu roślinnego o wadze netto 1,207 grama, ujętych w wykazie dowodów rzeczowych nr I/142/14 pod poz. 1 i 2 poprzez ich zniszczenie;

VI.  na podstawie art. 63 § 1 k.k. zalicza oskarżonemu na poczet orzeczonej kary łącznej pozbawienia wolności zatrzymanie od 15 do 16 sierpnia 2014 r. przyjmując, że jeden dzień zatrzymania jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności;

VII.  na podstawie art. 627 k.p.k. oraz art. 2 ust.1 pkt 2 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa koszty sądowe w całości oraz wymierza mu opłatę w kwocie 120 (stu dwudziestu) złotych.

Sygn. akt II K 959/14

UZASADNIENIE

Oskarżony M. K. w dniu 15 sierpnia 2014 r. około godziny 21:10 poruszał się pojazdem marki A. nr rej. (...) drogą publiczną pomiędzy miejscowościami B. i Ż.. Oskarżony w czasie jazdy postanowił zapalić wcześniej przygotowaną marihuanę. Na widok patrolu policji oskarżony wyrzucił marihuanę przez okno. Został jednak zaobserwowany przez funkcjonariuszy policji, a następnie zatrzymany na skrzyżowaniu dróg prowadzących z B. do Ż.. Kierujący został poddany badaniu na zawartość alkoholu z wynikiem 0,00 mg/l, a następnie badaniu testerem na zawartość środków odurzających w wyniku którego stwierdzono zawartość (...) w organizmie. W toku prowadzonych czynności w kieszeni spodni oskarżonego ujawniono zawiniątko foliowe z zawartością białego proszku. Ponadto po dokonaniu przeszukania w mieszkaniu oskarżonego przy ul. (...) w M., ujawniono zawiniątko papierowe z zawartością suszu roślinnego. M. K. zatrzymano i następnie przewieziono na badanie krwi, celem ustalenia czy nie znajduje się on pod wpływem środków odurzających.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego M. K. k. 29 – 30, 64

- protokół zatrzymania k. 5,

- protokół przeszukania osoby k. 6 – 8,

- protokół badania na zawartość alkoholu wraz ze świadectwem wzorcowania k. 13 – 14,

- protokół oględzin k. 15,

- protokół przeszukania k. 19 – 21,

- protokół oględzin k. 23 – 24,

W toku postępowania uzyskano opinię z przeprowadzonego badania chemiczno –toksykologicznego, z której wynika, że w próbce krwi pobranej od oskarżonego M. K. znajdował się delta9-tetrahydrokannabinol w stężeniu 2,8 ng/ml oraz kwas 11-nor-delta9-tetrahydrokanabinolo-9-karboksylowego w stężeniu 233 ng/ml. Ponadto z opinii wydanej na podstawie badań chemicznych wynika, że ujawniony przy oskarżonym biały proszek o masie netto 0,22 grama zawiera w swoim składzie amfetaminę, a znaleziony w domu oskarżonego w zajmowanym przez niego pokoju susz roślinny o masie 1,18 grama jest zielem konopi innych niż włókniste.

Dowody:

- opinia chemiczno – toksykologiczna k. 49 – 50,

- opinia wydana na podstawie badań chemicznych k. 58 – 60,

Oskarżony M. K. urodził się w dniu(...). w G.. Ma wykształcenie średnie techniczne, z zawodu jest technologiem żywności, pracuje dorywczo. Jest kawalerem i nie ma nikogo na utrzymaniu. Oskarżony był karany sądownie.

Dowody:

- wyjaśnienia oskarżonego M. K. k. 29 – 30, 64

- informacja z K. k. 40 – 41,

- dane osobopoznawcze k. 31

Oskarżony w toku postępowania przygotowawczego przyznał się do dokonania zarzucanych mu przestępstw i wyjaśnił, że w trakcie jazdy samochodem postanowił zapalić wcześniej przygotowaną marihuanę. Na widok radiowozu wyrzucił jednak skręta przez okno, ale w momencie gdy dojechał do radiowozu policjant zatrzymał go do kontroli. Na pytanie policjanta, oświadczył że palił marihuanę, dodatkowo w trakcie czynności ujawniono u niego amfetaminę. Ponadto oskarżony przyznał, że posiada również marihuanę w domu w swoim pokoju, którą zakupił na własny użytek na terenie Czech. Oskarżony wyjaśnił ponadto, że żałuje tego co zrobił.

- wyjaśnienia oskarżonego M. K. k. 29 – 30, 64

Sąd zważył co następuje:

W świetle dokonanych ustaleń faktycznych i oceny dowodów Sąd uznał, że wina oskarżonego nie budzi wątpliwości, a zachowaniem swoim oskarżony wyczerpał znamiona przypisanych mu przestępstw.

Oskarżony sam bowiem w złożonych w sprawie w wyjaśnieniach w dniach 16 sierpnia i 24 listopada 2014 r. przyznał się do zarzucanych mu czynów.

Relacje oskarżonego zasługują na danie im wiary, w tym przede wszystkim co do podstawowych dla niniejszej sprawy kwestii, a mianowicie, że kierował on samochodem po tym jak zażywał środki odurzające oraz że posiadał on amfetaminę i marihuanę. Wyjaśnienia oskarżonego w zakresie okoliczności związanych ze stawianymi mu zarzutami znalazły potwierdzenie w pozostałym materiale dowodowym, a przede wszystkim w zgromadzonych dokumentach w postaci opinii biegłych, a zwłaszcza biegłych z zakresu badań chemiczno-toksykologicznych, ale także protokołów użycia testerów narkotykowych, wyników opinii z zakresu badań chemicznych co do substancji ujawnionych przy oskarżonym oraz w zajmowanym przez niego pokoju, a także protokołów przeszukań i oględzin rzeczy.

Sąd przyznał walor pełnej wiarygodności opiniom z przeprowadzonych badań chemiczno – toksykologicznych krwi oskarżonego na obecność środka odurzającego oraz badań chemicznych dotyczących ujawnionych u oskarżonego substancji. Opinie te zostały sporządzone w sposób fachowy i rzetelny, a ich wnioski są logiczne oraz jasne. Nie budziły one wątpliwości Sądu tak co do prawidłowości przeprowadzonych na ich potrzeby badań, jak i co do trafności wniosków w nich zawartych, nie były one również skutecznie kwestionowane przez żadną ze stron.

Ponadto Sąd uznał za wiarygodne pozostałe dowody z dokumentów zgromadzone w aktach sprawy, takich jak protokoły użycia testerów narkotykowych, protokoły oględzin, wyrok Sądu Rejonowego w K., sygn. VII K 1443/11 czy dane o karalności i dane osobopoznawcze oskarżonego, ponieważ zostały one sporządzone przez uprawnione do tego podmioty lub były to dokumenty pochodzące od sądów i policji, a zatem nie było żadnych podstaw do przyjęcia, że mogą być niewiarygodne.

Opierając rozstrzygnięcie na wskazanych wyżej dowodach, nie ulega wątpliwości, że oskarżony dopuścił się w dniu 15 sierpnia 2014 r., na drodze publicznej pomiędzy miejscowościami B. i Ż. przestępstwa polegającego na prowadzeniu samochodu osobowego marki A. o nr rej. (...) znajdując się pod wpływem środka odurzającego w postaci delta9-tetrahydrokannabinolu ( (...)) w stężeniu 2,8 ng/ml. To jest dopuścił się przestępstwa kwalifikowanego z art. 178a § 4 k.k. albowiem oskarżony był poprzednio skazany prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w K., sygn. VII K 1443/11 za czyn z art. 178a § 1 k.k.

Sąd uznał, że oskarżony znajdował się pod wpływem środka odurzającego w czasie kierowania pojazdem, ponieważ wskazywał na to wynik badania krwi pobranej od oskarżonego po zatrzymaniu przez funkcjonariuszy policji. Zgodnie z interpretacją tego wyniku dokonaną przez biegłych z Zakładu (...) w S. oskarżony znajdował się pod wpływem środków odurzających (ziela konopii – marihuany, haszyszu itp.), którego aktywny składnik stanowi substancja w postaci delta9-tetrahydrokannabinolu, stwierdzona u oskarżonego w stężeniu 2,8 ng/ml. Jeżeli się do tego doda wynik użycia przez funkcjonariuszy testera narkotykowego (k.11), który był pozytywny oraz obserwacje zachowania oskarżonego, który miał zaczerwienione oczy i poszerzone źrenice, to nie ulega w ocenie Sądu wątpliwości, że M. K. w czasie gdy kierował pojazdem był pod wpływem środka odurzającego.

Ponadto jak wynika z opinii biegłych po dokonanych badaniach substancji ujawnionych przy oskarżonym w czasie zatrzymania, a następnie w domu oskarżonego w zajmowanym przez niego pokoju, są to środki odurzające w postaci amfetaminy i marihuany.

Tak sprawstwo jak i wina oskarżonego w niniejszej sprawie co do obydwu zarzucanych mu czynów nie budzą zatem wątpliwości.

Oskarżony miał też pełną świadomość, że prowadzenie pojazdu w stanie pod wpływem środka odurzającego oraz posiadanie substancji odurzających, których posiadanie jest zabronione, stanowiło naruszenie przepisów prawa. W sprawie nie zachodziły ponadto okoliczności wyłączające bezprawność czynu lub winę sprawcy.

Sąd wymierzając oskarżonemu kary miesiąca pozbawienia wolności za czyn z art. 62 ust 1 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii i 4 miesięcy pozbawienia wolności za czyn z art. 178a§4 k.k., uwzględnił całokształt okoliczności podmiotowych i przedmiotowych popełnionych przez niego przestępstw oraz charakter czynów oskarżonego.

Stopień społecznej szkodliwości czynów oskarżonego sąd ocenił jako znaczny. M. K. czynów tych dopuścił się umyślnie. Miał pełną świadomość tego, że zażył środek odurzający oraz faktu, że prowadzenie samochodu pod wpływem środka odurzającego jest karalna. Te okoliczności podnoszą stopień społecznej szkodliwości. Wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu oskarżonego wynikał też z zagrożenia, jakie oskarżony powodował, uczestnicząc w ruchu drogowym, gdyż poruszał się on drogą publiczną, do tego jak wynikało z samych wyjaśnień oskarżonego w trakcie prowadzenia pojazdu palił marihuanę i wprawdzie został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji po przejechaniu niedużego odcinka drogi, to nie ulega wątpliwości, że oskarżony zamiarem swoim obejmował dalszą jazdę samochodem.

Jako okoliczności łagodzące Sąd uznał przyznanie się oskarżonego do winy oraz wyrażenie żalu z powodu popełnienia przestępstw.

Sąd kierując się powyższymi rozważaniami oraz mając na względzie dyrektywy wymiaru kary, a przede wszystkim zapewnienie jej oddziaływania w zakresie indywidualnym i ogólnospołecznym uznał, że właściwe do stopnia winy i społecznej szkodliwości przypisanych M. K. czynów będą wspomniane już wcześniej kary miesiąca i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Wymierzając oskarżonemu karę łączną w wymiarze 4 miesięcy pozbawienia wolności, Sąd zastosował zasadę pełnej absorbcji mając na uwadze, że pomiędzy zarzucanymi oskarżonemu czynami zachodził bardzo bliski związek miejsca i czasu popełnienia czynów.

Sąd stosując wobec oskarżonego karę o charakterze izolacyjnym uznał, że tylko ta kara będzie wystarczająca dla osiągnięcia jej celów. Sąd nie zalazł bowiem podstaw do warunkowego zawieszenia orzeczonej wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności albowiem w myśl z art. 69 § 4 k.k. zastosowanie tej instytucji możliwe jest jedynie w szczególnie uzasadnionych przypadkach, jeżeli chodzi o sprawcę przestępstwa określonego w art. 178a§4 k.k. Żadnych jednak szczególnych okoliczności sąd w przypadku oskarżonego się nie dopatrzył. Jednym zaś z warunków zastosowania omawianego tutaj dobrodziejstwa jest to, by kara warunkowo zawieszona była wystarczająca dla osiągnięcia wobec sprawcy jej celów, a w szczególności zapobiegła powrotowi do przestępstwa. Sąd uwzględnia postawę sprawcy, jego właściwości i warunki osobiste, a także dotychczasowy sposób życia, który w przypadku oskarżonego M. K. nie pozwala na przyjęcie, aby w stosunku do niego zachodziła pozytywna prognoza kryminologiczna. Oskarżony był bowiem karany sądownie za przestępstwo kierowania pojazdem w stanie nietrzeźwości, a zatem nie sposób uznać, by popełniony przez niego czyn, będący przedmiotem rozpoznania w niniejszej sprawie, miał incydentalny charakter. M. K. nie wyciągnął zatem z poprzedniego skazania żadnych pozytywnych wniosków, a zatem brak jest podstaw do przyjęcia, że podda się on oddziaływaniu resocjalizacyjnemu poza zakładem karnym, tym bardziej, że w tym samym czasie oskarżony naruszył porządek prawny także w inny sposób, posiadając środki odurzające. Dlatego, w ocenie sądu brak jest szczególnych okoliczności, które pozwalałyby na warunkowe zawieszenie wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności.

Jednocześnie sąd orzekł na podstawie art. 42 § 2 k.k. wobec oskarżonego zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych na okres 4 lat. Zaznaczenia przy tym wymaga, że orzeczenie rozważanego tutaj środka karnego było obowiązkowe. Ze wskazanego przepisu wynika bowiem, że sąd orzeka zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów albo pojazdów określonego rodzaju, jeżeli sprawca w czasie popełnienia przestępstwa przeciwko bezpieczeństwu w komunikacji był w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego. Jako, że oskarżony prowadził pojazd znajdując się w stanie pod wpływem środka odurzającego, orzeczenie wobec niego środka karnego o którym mowa w art. 42 § 2 k.k. było zatem obligatoryjne. Przy orzekaniu zaś tego środka karnego sąd uwzględnił, że oskarżony zażywał środek odurzający w czasie jazdy pojazdem, co jednoznacznie wskazuje na lekceważenie przez oskarżonego norm prawnych oraz zasad bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Sąd miał też na uwadze uprzednią karalność oskarżonego za podobny czyn i uznał, że okoliczność ta przemawia za koniecznością wyeliminowania oskarżonego jako kierowcy wszelkich pojazdów mechanicznych z ruchu lądowego na dłuższy okres 4 lat. Omawiany środek karny będzie z jednej strony znaczną dolegliwością dla oskarżonego, a z drugiej zwiększy bezpieczeństwo w ruchu oraz pozwoli zrozumieć oskarżonemu i ewentualnym jego naśladowcom w pełni naganność i nieopłacalność tego rodzaju postępowania.

Na podstawie art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii orzeczono przepadek przedmiotów w postaci środków odurzających poprzez ich zniszczenie.

Zgodnie z art. 63 § 1 k.k. sąd zaliczył oskarżonemu na poczet kary łącznej pozbawienia wolności okres zatrzymania oskarżonego od 15 do 16 sierpnia 2014 r. przyjmując, że jeden dzień zatrzymania jest równy jednemu dniowi kary pozbawienia wolności.

Uwzględniając sytuację materialną oskarżonego, sąd uznał, że będzie on w stanie zapłacić koszty sądowe oraz opłatę.