Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 19 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Gryfinie II Wydział Karny w składzie:

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej Piotra Nowaka

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 24 listopada, 22 grudnia 2015 r., 1 lutego, 8 marca
i 19 kwietnia 2016r.

sprawy J. I. s. A. i J. z domu M. ur. (...) w N.

oskarżonego o to że:

w okresie od października 2014r. daty bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2015r. w C. przy ul. (...) będąc uprzednio karanym za podobne przestępstwo, w ciągu 5 lat po odbyciu kary popełnił podobne przestępstwo polegające na tym, iż włamał się do niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) – pokoje do wynajęcia poprzez wyłamanie skrzydła okiennego w jednym z pomieszczeń od strony podwórza i zaboru w celu przywłaszczenia metalowego zlewozmywaka oraz telewizora (...) do systemu monitoringu oraz włamania do znajdującego się na tej samej posesji budynku użytkowo – gospodarczego poprzez wybicie szyby w oknie od strony podwórza i zaboru w celu przywłaszczenia metalowego zlewozmywaka i piecyka grzewczego tzw. kozy, przy czym ogólna suma strat w wyniku włamania wyniosła około 600 zł na szkodę H. T. i B. L., a następnie umyślnego zniszczenia mienia w postaci niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) pokoje do wynajęcia i wyposażenia pomieszczeń, przy czym ogólna suma strat w wyniku podpalenia wyniosła około 180.000 zł na szkodę H. T. i B. L.,

tj. o czyn z art. 279 § 1 kk w zb. z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 11 § 2 kk w zw. z art. 64 § 1 kk

I.  J. I. uznaje za winnego tego, że w okresie od października 2014r. daty bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2015r. w C. przy ul. (...), będąc uprzednio karanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Wydział VI Zamiejscowy Karny z siedzibą w C. z dnia 11.03.2011r. w sprawie VIK 585/10 za podobne przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 9.04.2012r. do 4.07.2013r., w ciągu 5 lat po odbyciu kary popełnił podobne przestępstwo umyślne polegające na tym, że działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem włamał się do niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) – pokoje do wynajęcia poprzez wyłamanie skrzydła okiennego w jednym z pomieszczeń od strony podwórza i zabrał w celu przywłaszczenia metalowy zlewozmywak, telewizor (...) do systemu monitoringu i 2 grzejniki panelowe podwójne, a nadto dokonał włamania do znajdującego się na tej samej posesji budynku użytkowo – gospodarczego poprzez wybicie szyby w oknie od strony podwórza i dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowego zlewozmywaka i piecyka grzewczego tzw. kozy, przy czym ogólna suma strat w wyniku włamania wyniosła około 600 zł na szkodę H. T. i B. L., tj. czynu z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art.
64 § 1 kk i za ten czyn na podstawie art. 279 § 1 kk wymierza mu karę 1 (jednego) roku i 2 (dwóch) miesięcy pozbawienia wolności,

II.  J. I. uznaje za winnego tego, że w dniu 8 stycznia 2015r. około godz. 2.00, będąc uprzednio karanym wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Wydział VI Zamiejscowy Karny z siedzibą w C. z dnia 11.03.2011r. w sprawie VIK 585/10 za podobne przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 9.04.2012r. do 4.07.2013r., w ciągu 5 lat po odbyciu kary dokonał umyślnego zniszczenia mienia w postaci niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) - pokoje do wynajęcia i wyposażenia pomieszczeń, przy czym ogólna suma strat w wyniku podpalenia wyniosła około 180.000 zł na szkodę H. T. i B. L., tj. czynu z art. 288 § 1 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i za ten czyn na podstawie art.
288 § 1 kk wymierza mu karę 2 (dwóch) lat pozbawienia wolności,

III.  Na podstawie art. 85 kk i art. 86 § 1 kk w brzmieniu sprzed nowelizacji Kodeksu karnego dokonanej ustawą z dnia 20.02.2015r. orzeczone wobec oskarżonego kary pozbawienia wolności łączy i orzeka karę łączną 2 (dwóch) lat i 6 (sześciu) miesięcy pozbawienia wolności,

IV.  Na podstawie art. 46 § 1 kk za czyn opisany w punkcie pierwszym sentencji wyroku orzeka od oskarżonego na rzecz H. T. i B. L. obowiązek naprawienia szkody poprzez zapłatę kwoty 500 (pięciuset) złotych,

V.  Na podstawie art. 46 § 2 kk za czyn opisany w punkcie drugim sentencji wyroku orzeka od oskarżonego na rzecz H. T. i B. L. nawiązkę w kwocie 100.000 (stu tysięcy) złotych,

VI.  Na podstawie art. 63 § 1 kk na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności zalicza oskarżonemu okres zatrzymania, tj. dzień 20 lipca 2015r.,

VII.  Na podstawie art. 624 § 1 kpk i art. 17 ust. 1 ustawy z dnia 23.06.1973r. o opłatach w sprawach karnych zwalnia oskarżonego od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów sądowych, w tym opłaty,

VIII.  na podstawie § 14 ust. 1 pkt 1 i ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28.09.2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu zasądza od Skarbu Państwa na rzecz adw. B. B. kwotę 826,56 zł (ośmiuset dwudziestu sześciu 56/100) tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.

Sygn. akt II K 459/15

UZASADNIENIE

H. T. i B. L. są właścicielami budynku parterowego z użytkowym poddaszem, położonego w C. przy ul. (...). W budynku tym prowadzony był lokal gastronomiczny (...) i pokoje do wynajęcia. Do stycznia 2013 r. właściciele wydzierżawiali budynek M. K.. Od tego czasu nieruchomość była nieużytkowana. Budynek był zamknięty. W październiku 2014 r. H. T. był na terenie nieruchomości i wówczas budynek był zamknięty, posiadał nieuszkodzone okna i drzwi.

Dowód: zeznania H. T. k.19a v.-19b w zw. z k.19, 89, 20, 120 akt Ds. 1580/15

W pobliżu tej nieruchomości zamieszkiwał J. I.. Razem z nim mieszkała dorosła córka N. I. wraz ze swoją partnerką H. P.. W mieszkaniu zamieszkiwali również W. I. wraz z konkubentem K. L.. W nieustalonym bliżej okresie od października 2014 r. do 8 stycznia 2015 r. J. I. poprzez wyłamanie skrzydła okiennego w jednym z pomieszczeń od strony podwórza dokonał włamania do budynku (...) w C. przy ul. (...) i zabrał stamtąd w celu przywłaszczenia metalowy zlewozmywak, telewizor (...) do systemu monitoringu i dwa grzejniki panelowe podwójne. Nadto dokonał włamania do znajdującego się na tej samej posesji budynku użytkowo – gospodarczego poprzez wybicie szyby w oknie od strony podwórza i dokonał zaboru w celu przywłaszczenia metalowego zlewozmywaka i piecyka grzewczego tzw. kozy o łącznej wartości około 600 zł. Dwa grzejniki panelowe pochodzące z budynku mieszkalnego J. I. schował w piwnicy swojego domu przy ul. (...).

Dowód: zeznania H. T. k.19a v.-19b w zw. z k.19, 89, 20, 120 akt Ds. 1580/15,

zeznania H. P. k.57-57v. w zw. z k.111-112 akt Ds. 1580/15

zeznania M. K. k.56v-57 w zw. z k.85 akt Ds. 1580/15

protokół oględzin miejsca zdarzenia k.8-15 akt Ds. 1580/15

protokół przeszukania pomieszczeń mieszkalnych k.56-60 akt Ds. 1580/15

protokół oględzin grzejników wraz z dokumentacją fotograficzną k.66-83 akt Ds. 1580/15

protokół eksperymentu procesowego 92-105 akt Ds. 1580/15

W nocy 8 stycznia 2015 r. J. I. ponownie udał się do budynku (...). Był pod wpływem alkoholu. Na parterze budynku podłożył ogień. Wrócił do swojego domu i wszedł do pokoju zajmowanego przez N. I. i H. P.. Obudził je i kazał pójść do kuchni, aby zobaczyły, jak „pali się burdel”. Mówił, że go podpalił, bo nie chciał, aby znaleziono tam jego odciski palców. Powiedział także, że ukradł stamtąd wszystko co można było sprzedać. Kiedy N. I. i H. P. wyjrzały przez okno nie widać było dymu ani ognia. J. I. stwierdził, że chyba się nie zapaliło i idzie jeszcze raz. Następnie udał się do budynku (...) i podłożył ogień na poddaszu budynku. Ponownie wrócił do domu i kazał córce i jej partnerce patrzeć przez okno, bo teraz na pewno będzie się paliło, bo podpalił tapczan na górze budynku. H. P. wyjrzawszy przez okno zauważyła ogień widoczny przez okno dachowe budynku, a po chwili ogień na dachu.

Dowód: zeznania H. P. k.57-57v. w zw. z k.111-112 akt Ds. 1580/15

Około godziny 02.30 w dniu 8 stycznia 2015 r. o pożarze została powiadomiona Straż Pożarna. Po przybyciu strażacy stwierdzili, iż brama wjazdowa na tern posesji była uchylona, wybita była szyba i wyłamana rama okienna w ścianie budynku. Drzwi wejściowe były otwarte.

Dowód: protokół oględzin miejsca zdarzenia k.8-15 akt Ds. 1580/15

Biegły z zakresu pożarnictwa stwierdził, iż miejsce wzniecenia ognia znajdowało się w pokoju na poddaszu tego budynku. Wykluczył wszelkie możliwe przyczyny wzniecenia ognia za wyjątkiem podpalenia.

Dowód: opinia biegłego z zakresu pożarnictwa k.36-43 akt Ds. 1580/15

J. I. ma 56 lat. Jest żonaty i posiada czworo dorosłych dzieci. Z zawodu jest hydraulikiem. Przed osadzeniem w zakładzie karnym utrzymywał się z prac dorywczych, z których uzyskiwał dochód w kwocie około 500 zł miesięcznie. W przeszłości był wielokrotnie karany, miedzy innymi wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Wydział VI Zamiejscowy Karny z siedzibą w C. z dnia 11.03.2011r. w sprawie VIK 585/10 za przestępstwo kwalifikowane z art. 279 § 1 kk, za które został skazany na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 9.04.2012 r. do 4.07.2013 r.

Dowód: oświadczenie oskarżonego k.131 akt Ds. 1580/15

zapytanie o karalność k.151 akt Ds. 1580/15

odpis wyroku k.153 akt Ds. 1580/15

informacja o dochodach oskarżonego k.160-161 akt Ds. 1580/15

J. I. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, iż nie dokonał włamania do budynku ani jego podpalenia. Tym budynkiem nikt się nie interesował i chodziły plotki, że to było podpalenie, aby właściciel uzyskał pieniądze z ubezpieczenia. W budynku były powybijane szyby. Grzejniki znalezione przez policję w piwnicy oskarżonego prawdopodobnie pochodziły stamtąd, ale to nie były jego. W. I. twierdziła, że je od kogoś kupiła (wyjaśnienia oskarżonego k.56).

Sąd zważył, co następuje:

Wyjaśnienia oskarżonego nie zasługują na wiarę. Wyjaśnienia te pozostają w całkowitej sprzeczności z zeznaniami świadka H. P., które Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne. H. P., która w okresie objętym zarzutem zamieszkiwała w domu oskarżonego, w sposób szczegółowy opisała w jaki sposób dowiedziała się o przestępstwach popełnionych przez oskarżonego. Z jej zeznań wynika, iż oskarżony potwierdził dokonanie kradzieży z włamaniem do domu należącego do H. T. i zabór stamtąd rzeczy. Z zeznań świadka wynika, iż krytycznej nocy z 7 na 8 stycznia 2015 r. oskarżony nie tylko przyznał się do popełnienia kradzieży, ale także podpalenia, które dokonywało się niejako na oczach świadka. Jak wynika z relacji H. P. J. I. przyznał się do podpalenia w celu zatarcia śladów wcześniej dokonanego przestępstwa, a po tym jak efekty tego działania były niezadawalające, wrócił na miejsce zdarzenia i już skutecznie podłożył ogień.

Zeznania H. P. Sąd ocenił jako w pełni wiarygodne. Są one logiczne, spójne i konsekwentne. Zeznania złożone na rozprawie przez świadka nie były co prawda tak szczegółowe, jednakże świadek w pełni podtrzymała swoje zeznania złożone w postępowaniu przygotowawczym, które to przesłuchanie miało miejsce prawie rok wcześniej (k.110-111).

Zasadniczą okolicznością przy ocenie zeznań H. P. jest jednak fakt, iż zeznania te są zbieżne z innymi dowodami w sprawie. W miejscu zamieszkania oskarżonego zostały znalezione i zabezpieczone grzejniki panelowe należące do pokrzywdzonych. Z zeznań świadka M. K. wynika, iż grzejniki te niewątpliwie pochodzą z budynku (...) Wskazany świadek rozpoznał je po zamalowaniach charakterystyczną farbą, taką samą jaką były pomalowane pomieszczenia w budynku. Zeznania świadka potwierdziły także wyniki eksperymentu procesowego, z którego wynika, iż zabrudzenia zabezpieczonych grzejników powstały podczas malowania pomieszczeń farbą w kolorze bordowym i pomarańczowym (k.92-105).

Zeznania H. P. korespondują także z wnioskami opinii biegłego z zakresu pożarnictwa. Z opinii tej wynika, iż pożar rozprzestrzenił się na skutek jego wzniecenia w pokoju na poddaszu budynku (k.42 akt Ds. 1580/15). Potwierdza to zeznania świadka, iż oskarżony po pierwszej nieudanej próbie podpalenia wrócił do budynku ponownie i „podpalił tapczan na górze budynku” (k.111 akt Ds. 1580/15). Świadek podczas przesłuchania nie mogła przecież mieć wiedzy na temat miejsca podłożenia ognia.

Powyższe okoliczności zdaniem Sądu świadczą o wiarygodności zeznań H. P.. Twierdzenia oskarżonego jakoby świadek z uwagi na konflikt z oskarżonym miała pomawiać go o tak poważne przestępstwa nie są przekonujące, zwłaszcza że oskarżony w tym czasie był ojcem jej partnerki.

Niewiele do sprawy wniosły natomiast zeznania świadka K. L.. Z jego zeznań wynika bowiem, iż nie miał wiedzy, kto przyniósł do domu zabezpieczone grzejniki a w nocy, kiedy miał miejsce pożar nie przebywał w domu.

Odnośnie skradzionych rzeczy, ich wartości oraz wartości szkody powstałej w wyniku spalenia Sąd swoje ustalenia poczynił na podstawie zeznań pokrzywdzonego H. T.. Oskarżony nie kwestionował wartości szkód.

W tym stanie rzeczy Sad ocenił wyjaśnienia oskarżonego jako niewiarygodne i zmierzające jedynie do uniknięcia odpowiedzialności karnej. Twierdzenia oskarżonego jakoby to właściciele sami zlecieli komuś podpalenie w celu uzyskania odszkodowania są całkowicie bezpodstawne, gdyż jak wynika z zeznań H. T. budynek nie był ubezpieczony.

Mając na uwadze powyższą ocenę dowodów Sąd uznał, iż sprawstwo i wina w zakresie przypisanych mu czynów oskarżonego nie budzą wątpliwości.

J. I. w okresie od października 2014r. daty bliżej nieustalonej, do 8 stycznia 2015r. w C. przy ul. (...), działając w krótkich odstępach czasu i z góry powziętym zamiarem włamując się do niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) – pokoje do wynajęcia poprzez wyłamanie skrzydła okiennego w jednym z pomieszczeń od strony podwórza i dokonując zaboru w celu przywłaszczenia metalowego zlewozmywaka, telewizora (...) do systemu monitoringu i 2 grzejników panelowych podwójnych, a nadto dokonując włamania do znajdującego się na tej samej posesji budynku użytkowo – gospodarczego poprzez wybicie szyby w oknie od strony podwórza i zabierając w celu przywłaszczenia metalowy zlewozmywak i piecyk grzewczy tzw. kozę, o wartości około 600 zł na szkodę H. T. i B. L., wyczerpał ustawowe znamiona występku z art. 279 § 1 kk w zw. z art. 12 kk.

Nadto J. I. dokonując w dniu 8 stycznia 2015 r. około godziny 2.00 umyślnego zniszczenia mienia w postaci niezamieszkałego budynku po byłym lokalu (...) - pokoje do wynajęcia i wyposażenia pomieszczeń, powodując straty na kwotę około 180.000 zł na szkodę H. T. i B. L., wyczerpał ustawowe znamiona czynu z art. 288 § 1 kk.

Zdaniem Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, iż działania oskarżonego stanowiły jeden czyn wyczerpujący znamiona dwóch przestępstw. Oba zachowania zostały powzięte w ramach dwóch odrębnych zamiarów. Początkowo oskarżony działał z zamiarem zaboru w celu przywłaszczenia rzeczy znajdujących się na nieruchomości. Działania te zostały powzięte znacznie wcześniej, gdyż jak wynika z zeznań H. P. grzejniki od kilku miesięcy znajdowały się w piwnicy. Nie było zatem tak, że podczas jednego pobytu na posesji oskarżony dokonał kradzieży z włamaniem i spalenia. Zamiar podpalenia budynku i jego realizacja nastąpiła 8 stycznia 2015 r. Było to zatem odrębne działanie zmierzające do zniszczenia budynku w celu ukrycia śladów wcześniejszej bytności oskarżonego.

Oba czyny zostały popełnione w warunkach powrotu do przestępstwa opisanych w art.64 § 1 kk. J. I. był już bowiem karany wyrokiem Sądu Rejonowego w Gryfinie Wydział VI Zamiejscowy Karny z siedzibą w C. z dnia 11.03.2011r. w sprawie VIK 585/10 za czyn kwalifikowany z art. 279 § 1 kk na karę 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności, którą odbywał w okresie od 9.04.2012r. do 4.07.2013r. Tym samych opisanych powyżej podobnych przestępstw umyślnych dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu kary w sprawie VIK 585/10.

W związku z tym, iż czyny oskarżonego zostały popełnione przed dniem 1 lipca 2015 r. Sąd rozważał zastosowanie wobec oskarżonego ustawy względniejszej, którą okazała się ustawa w brzmieniu sprzed nowelizacji dokonanej ustawą z dnia 20 lutego 2015 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz.396). Art.86 § 1 kk przed nowelizacją przewidywał niższą granicę kary łącznej pozbawienia wolności. Ponadto Możliwe było orzeczenie nawiązki na rzecz pokrzywdzonego z art.46 § 2 kk do 100.000 zł, podczas gdy obecnie jest to kwota 200.000 zł.

Przy wymiarze kary za czyn z art.279 § 1 kk Sąd miał na uwadze wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony dokonał włamania do dwóch budynków. Dodatkowo działał w warunkach powrotu do przestępstwa o jakich mowa w art.64 § 1 kk. Na korzyść oskarżonego Sąd poczytał fakt, iż wartość skradzionego mienia nie była wysoka, a w części zostało odzyskane.

W odniesieniu do czynu z art.288 § 1 kk Sąd miał na uwadze także wysoki stopień społecznej szkodliwości czynu. Oskarżony z uwagi na charakter wywołanego pożaru nie odpowiadał za zdarzenie z art.163 kk, jednakże podłożenia ognia w budynku musi być uznane za działanie o wysokim stopniu szkodliwości społecznej. Jest to bowiem zdarzenie dynamiczne, którego skutków w momencie działania oskarżony nie mógł do końca przewidzieć. Oskarżony wykazał się znaczną determinacją przy zniszczeniu mienia, powracając na miejsce zdarzenia po nieudanej próbie pierwszego podpalenia. Wartość szkody oszacowanej przez pokrzywdzonego jest bardzo wysoka i w żadnej części szkoda ta nie została naprawiona. Realna szansa na jej naprawienie przez oskarżonego jest również nikła. Dodatkowo na niekorzyść oskarżonego także w przypadku tego czynu Sąd poczytał działanie w warunkach recydywy.

Mając na uwadze powyższe Sąd uznał, iż kara 1 roku i 2 miesięcy pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt I sentencji wyroku i kara 2 lat pozbawienia wolności za czyn opisany w pkt II części wstępnej wyroku są adekwatne do stopnia winy i społecznej szkodliwości czynów.

Przy wymiarze kary łącznej Sąd miał na uwadze związek przedmiotowo podmiotowy pomiędzy przestępstwami. Oba czyny były występkami przeciwko mieniu na szkodę tych samych pokrzywdzonych. Wobec powyższego Sąd zastosował zasadę częściowej absorpcji i wymierzył karę łączną 2 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Na podstawie art.46 § 1 kk Sąd orzekł obowiązek naprawienia szkody za czyn opisany w pkt I części wstępnej wyroku, pomniejszając wartość szkody o kwotę odzyskanego mienia.

W odniesieniu do czynu opisanego w pkt II części wstępnej wyroku Sąd uznał, iż brak jest podstaw do orzeczenia obowiązku naprawienia szkody w żądanej przez pokrzywdzonego wysokości tj.180 000 zł. H. T. nie przedstawił dokumentów uzasadniających wysokość roszczenia, a ustalenie dokładnej kwoty odszkodowania wymagałoby opinii biegłego. Wobec powyższego Sąd orzekł na rzecz pokrzywdzonych nawiązkę w kwocie 100 000 zł, która to kwota jest maksymalną przewidzianą przez art.48 kk obowiązujący w dacie popełnienia czynu.

Na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności Sąd zaliczył oskarżonemu okres zatrzymania.

Sąd zwolnił J. I. od kosztów sądowych w tym opłaty. Oskarżony obecnie przebywa w zakładzie karnym, orzeczono wobec niego karę pozbawienia wolności, a tym samym spłata tych kosztów nie jest realna.

Sąd zasądził również od Skarbu Państwa na rzecz obrońcy z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej.