Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt IV U 621/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 7 grudnia 2015r.

Sąd Okręgowy w Siedlcach IV Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSO Elżbieta Wojtczuk

Protokolant

sekr. sądowy Anna Wąsak

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2015r. w S.

odwołania Z. K.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

z dnia 16 kwietnia 2015 r. Nr (...)

w sprawie Z. K.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S.

o prawo do emerytury

I. zmienia zaskarżoną decyzję i ustala, że ubezpieczonemu Z. K. przysługuje prawo do emerytury od dnia 1 marca 2015 roku;

II. w pozostałym zakresie odwołanie oddala;

III. zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział S. na rzecz Z. K. kwotę 60 (sześćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt: IV U 621/15

UZASADNIENIE

Decyzją z 16 kwietnia 2015r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w S., działając na podstawie art.184 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz przepisów rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze odmówił Z. K. prawa do emerytury wskazując, że ubezpieczony nie udowodnił, iż do dnia 1 stycznia 1999r. osiągnął 15-letni staż pracy w warunkach szczególnych, wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Organ rentowy do pracy w warunkach szczególnych zaliczył ubezpieczonemu okres 9 lat, 5 miesięcy i 8 dni.

Odwołanie od w/w decyzji złożył Z. K. wnosząc o jej zmianę i ustalenie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania wskazał, że w organ rentowy błędnie do stażu pracy w warunkach szczególnych nie zaliczył mu okresu zatrudnienia w (...) Zakładach (...) w W. w okresie od 14.12.1976 r. do 28.05.1977 r. na stanowisku kopacza, w Zakładzie (...) w (...) od 29.10.1980 r. do 30.11.1984 r. na stanowisku spawacza w Gminnej Spółdzielni (...) – Punkt usługowy wodno-kanalizacyjny w L. od 08.04.1988 do 31.05.1989 r. na stanowisku spawacza, w H. (...) od 01.09.1994 r. do 30.04.1995 r. na stanowisku spawacza (odwołanie k. 1-2).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie powołując się na przepisy prawa i uzasadnienie zawarte w zaskarżonej decyzji (odpowiedź organu rentowego na odwołanie k.3-4).

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony Z. K. w dniu 4 grudnia 2014 r ukończył 60-ty rok życia. W dniu 27 marca 2015 r. wystąpił do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z wnioskiem o ustalenie prawa do emerytury (k.106 a.e.). Na podstawie przedłożonych do wniosku dokumentów organ rentowy ustalił, że na dzień 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił staż ubezpieczeniowy w wymiarze 25 lat uzupełniony praca w gospodarstwie rolnym, z czego okresy składkowe wynoszą 20 lat, 9 miesięcy i 11 dni, okresy nieskładkowe 6 miesięcy i 3 dni, a pozostały okres to okres pracy w gospodarstwie rolnym po 16 roku życia, a przed 1983 r. Ponadto organ rentowy ustalił, że do dnia 1 stycznia 1999r. ubezpieczony udowodnił stażu pracy w warunkach szczególnych w wymiarze 9 lat, 5 miesięcy i 8 dni, zamiast 15 lat. Z uwagi na brak wymaganego ustawą stażu pracy w warunkach szczególnych decyzją z 16 kwietnia 2015 r. organ rentowy odmówił ubezpieczonemu przyznania emerytury (decyzja z 16.04.2015 r. – k.109 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Ubezpieczony w okresie od 14.12.1976 r. do 28.05.1977 r. był zatrudniony w (...) Zakładach (...) na stanowisku kopacza w pełnym wymiarze czasu pracy (legitymacja k. 11 a.e.). Pracę kopacza w głębokich wykopach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania ubezpieczonego k. 26v).

Dnia 29 październik 1980 r. Z. K. zawarł umowę o pracę z Zakładem (...) w W.. Na podstawie tej umowy został on zatrudniony w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku kopacza w głębokich wykopach wykonując prace przygotowawcze do położenia linii gazociągu (umowa k. 6 akt osobowych). Następnie do dnia 1 sierpnia 1982 r. ubezpieczonemu powierzono obowiązki montera gazociągów (angaż k. 12 akt osobowych). Praca na tym stanowisku polegała na ułożeniu, zmontowaniu elementów gazociągu w głębokich wykopach, w taki sposób, aby przygotować prace spawaczom. Dnia 7 marca 1983 r. ubezpieczony ukończył kurs spawacza gazowego (książeczka spawacza k. 29) i dnia 26 lipca 1983 r. powierzono mu obowiązki spawacza (k. 16 akt osobowych) i pracę na tym stanowisku wykonywał do końca zatrudnienia w tym przedsiębiorstwie tj. do 30 listopada 1984 r. (świadectwo pracy k. 3 akt osobowych). Ubezpieczony spawał gazowo rury gazociągu również pracując w wykopach. Niniejszy zakład zajmował się układaniem nowych gazociągów i wymianą starych. Prace na wymienionych stanowiskach ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (zeznania świadków: M. K. k. 24v-25, C. L. k. 25).

Dnia 8 kwietnia 1988 r. Z. K. zawarł umowę o pracę z Gminna Spółdzielnią (...) w L., na podstawie której został przyjęty do pracy w zakładzie usługowym wodno-kanalizacyjnym na stanowisko spawacza i wykonywał ta pracę w pełnym wymiarze czasu pracy (umowa o pracę – akta osobowe). Wskazany zakład zajmował się świadczeniem usług hydraulicznych – zakładaniem instalacji centralnego ogrzewania. Ubezpieczony w niniejszym zakładzie spawał gazowo elementy centralnego ogrzewania i pracę w zawodzie spawacza ubezpieczony wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy do dnia 31 maja 1989 r. (świadectwo pracy – akta osobowe, zeznania świadków: T. G. k.25v-26, H. S. k. 26).

W okresie od 01.09.1994 r. do 30 kwietnia 1995 r. ubezpieczony pracował stale i w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku spawacza w H. (...) w W., która to firma zajmowała się zakładaniem instalacji centralnego ogrzewania (świadectwo pracy i umowa o pracę k. 19-20). Ubezpieczony spawał gazowo rury do centralnego ogrzewania, połączenia z grzejnikami i tylko taką pracę wykonywał (zeznania świadków: C. K. k. 26, W. W. k. 26v).

Ubezpieczony nie przystąpił do otwartego funduszu emerytalnego (okoliczności niesporna, oświadczenie zawarte we wniosku o emeryturę -k.2 akt emerytalnych ubezpieczonego).

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie Z. K. okazało się uzasadnione.

Zgodnie z art.184 ust.1 i 2 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. z 2009r. Nr 153, poz.1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku emerytalnego przewidzianego w art.32, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999r. osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art.27 ustawy, a także nie przystąpili do otwartego funduszu emerytalnego albo złożyli wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl przywołanego wyżej art. 32 ust.1 i 4 ustawy pracownikom zatrudnionym w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze przysługuje emerytura w wieku 55 lat dla kobiet i 60 lat dla mężczyzn, a w myśl przywołanego wyżej art.27 ustawy wymagany okres składkowy i nieskładkowy wynosi co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn. Zgodnie z §4 ust.1 pkt 3 rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz.U. Nr 8, poz.43 ze zm.) pracownik, który wykonywał prace w szczególnych warunkach, wymienione w wykazie A załącznika do rozporządzenia, nabywa prawo do emerytury w w/w wieku, jeżeli ma wymagany okres zatrudnienia (co najmniej 25 lat mężczyzna), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Ponadto zgodnie z §2 ust.1 przedmiotowego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku.

Rozstrzygnięcie niniejszej sprawy wymagało zbadania, czy ubezpieczony spełnia przesłankę wymaganego okresu pracy w warunkach szczególnych. Poza sporem pozostawało bowiem, że ubezpieczony osiągnął wymagany ustawą wiek z dniem 4 grudnia 2014r., nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego oraz spełnił przesłankę „ogólnego” stażu pracy.

Ubezpieczony podnosił, że posiada 15-letni okres zatrudnienia w warunkach szczególnych pracując (...) Zakładach (...) w W. w okresie od 14.12.1976 r. do 28.05.1977 r. ( 5 miesięcy, 16 dni), w Zakładzie (...) w W. od 29.10.1980 r. do 30.11.1984 r. ( 4 lata, 1 miesiąc, 3 dni), w Gminnej Spółdzielni (...) – Punkt usługowy wodno-kanalizacyjny w L. od 08.04.1988 do 31.05.1989 r. ( 1 rok, 1 miesiąc, 23 dni), w H. (...) od 01.09.1994 r. do 30.04.1995 r. ( 8 miesięcy).

Przeprowadzone przez Sąd postępowanie dowodowe dało podstawy do ustalenia, że w okresach wymienionych powyżej ubezpieczony wykonywał pracę w warunkach szczególnych opisaną w stanie faktycznym w zawodach: kopacza, montera gazociągów i spawacza gazowego. Ubezpieczony pracę na wymienionych stanowiskach wykonywał stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a zatem na datę 1 stycznia 1999r. ubezpieczony posiada okres pracy w warunkach szczególnych w wymiarze wynoszącym 15 lat, 9 miesięcy i 20 dni ( tj. 9 lat, 5 miesięcy i 8 dni uznane przez organ rentowy + 6 lat, 4 miesiące, 12 dni jako okresy w/w uznane przez Sąd). W ocenie Sądu pracę wykonywaną przez ubezpieczonego w charakterze kopacza, montera gazociągów należy uznać za pracę wykonywaną w warunkach szczególnych, gdyż odpowiada ona rodzajowo pracy kwalifikowanej w wykazie A dziale V poz. 1 (roboty wodnokanalizacyjne oraz budowa rurociągów w głębokich wykopach) stanowiącym załącznik do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jak również w wykazie A, Dziale V poz. 1 pkt 6 i 8 Zarządzenia nr 9 Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych z dnia 1 sierpnia 1983 r. w sprawie wykazu stanowisk pracy w zakładach pracy nadzorowanych przez Ministra Budownictwa i Przemysłu Materiałów Budowlanych, na których są wykonywane prace w szczególnych warunkach uprawniające do wcześniejszego przejścia na emeryturę oraz do wzrostu emerytury lub renty – monter instalacji sanitarnych i grzewczych, robotnik budowlany wykonujący stale prace pomocnicze lub inne w głębokich wykopach. Również praca wykonywana przez ubezpieczonego na stanowisku spawacza gazowego stanowi pracę w warunkach szczególnych wymienioną w Dziale XIV poz. 12 załącznika do w/w rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. – prace przy spawaniu i wycinaku elektrycznym, gazowym, atomowodorowym.

Podkreślić jednak należy, że o zakwalifikowaniu pracy do pracy w warunkach szczególnych nie decyduje nazwa stanowiska, ale rodzaj wykonywanych czynności. Ubezpieczony wykonywał w wymienionych w stanie faktycznym zakładach pracy pracę kopacza, montera gazociągów, spawacza gazowego i wykonywał pracę na tych stanowiskach stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Również fakt, że pracodawcy nie wystawili ubezpieczonemu świadectw pracy w warunkach szczególnych nie powoduje, że ubezpieczony takiej pracy nie wykonywał.

Sąd obdarzył wiarygodnością dowód z zeznań świadków: M. K., C. L., T. G., H. S., C. K., W. W. i zeznania ubezpieczonego. Wymienione dowody potwierdzają fakt wykonywania przez ubezpieczonego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy prac na wymienionych powyżej stanowiskach. Zeznania wymienionych są spójne, logiczne korespondują ze sobą i z pozostałym zebranym w sprawie materiałem dowodowym w postaci dokumentacji pracowniczej zgromadzonej w aktach osobowych ubezpieczonego za poszczególne okresy zatrudnienia. Zeznania świadków są kompatybilne z dokumentami pracowniczymi.

Mając na uwadze powyższe okoliczności Sąd uznał, że odwołanie ubezpieczonego zasługuje na uwzględnienie i dlatego na podstawie art.477 14 § 2 kpc zmienił zaskarżoną decyzję i ustalił, że Z. K. przysługuje prawo do emerytury od 1 marca 2015 r. tj. od pierwszego dnia miesiąca w którym ubezpieczony złożył wniosek (k. 106 a.e.) na podstawie art. 129 ust. 1 ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Ubezpieczony wnosił o przyznanie emerytury od osiągnięcia wieku emerytalnego tj. od 04.12 2014 r., czego Sąd nie uwzględnił z uwagi na to, że wniosek został złożony później tj. 27 marca 2015 r. i wobec powyższego w pozostałym zakresie odwołanie ubezpieczonego zostało oddalone.

O kosztach procesu Sąd orzekł na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 12 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielone z urzędu (dz. U. z 2013 r., poz. 461).

Mając powyższe na uwadze Sąd Okręgowy orzekł jak w wyroku.