Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt VIII Ga 52/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 15 kwietnia 2016 roku

Sąd Okręgowy w Szczecinie VIII Wydział Gospodarczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Anna Budzyńska

Sędziowie: SO Robert Bury (spr.)

SR del. Bartosz Przybył

Protokolant: st. sekr. sądowy Joanna Witkowska

po rozpoznaniu w dniu 15 kwietnia 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. O.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) spółce akcyjnej w P.

o zapłatę

na skutek apelacji pozwanego od wyroku Sądu Rejonowego Szczecin - Centrum w Szczecinie z dnia 8 września 2015 roku, sygnatura akt XI GC 275/14

I.  oddala apelację;

II.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) tytułem kosztów postępowania apelacyjnego.

SSO(...)SSO (...)SSR del. (...)

Sygn. akt VIII Ga 52/16

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy Szczecin-Centrum w Szczecinie wyrokiem z dnia 8 września 2015 roku w sprawie z powództwa R. O. przeciwko Przedsiębiorstwu (...) spółce akcyjnej w P. zasadził kwotę 1390,50 zł z ustawowymi odsetkami i orzekł o kosztach procesu. Wyrok zapadł w sprawie, w której powód żądał od pozwanego części wynagrodzenia za wykonanie przyłącza i węzła cieplnego w P., przy ul. (...). Pozwany domagał się oddalenia powództwa utrzymując, że wierzytelność powoda o zapłatę wynagrodzenia uległa potrąceniu z wzajemną wierzytelnością pozwanego z tytułu kar umownych za opóźnienie w wykonaniu robót.

Sąd pierwszej instancji ustalił, że u strony pozwanej obowiązywał regulamin w sprawie zasad i trybu udzielania zamówień sektorowych, z którego wynika, że do czynności podejmowanych przez zamawiającego i wykonawców w postępowaniu o udzielenie zamówienia stosuje się przepisy Kodeksu Cywilnego, jeżeli przepisy regulaminu nie stanowią inaczej. Paragraf 2 ust 1 regulaminu stanowi, że zamawiający przygotowuje i przeprowadza postępowanie o udzielenie zamówienia sektorowego w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców. W oparciu o Regulamin zamówień sektorowych pozwana przeprowadziła przetarg nieograniczony na wykonanie przyłącza cieplnego i węzła cieplnego w P., przy ul. (...). W specyfikacji istotnych warunków zamówienia określono, że szczegółowy zakres i warunki wykonania robót wynikają z dokumentacji, która jest do wglądu w siedzibie pozwanej spółki i nie podlega zmianie. Zamawiający wskazał, iż wykonawca będzie prowadził roboty zgodnie z wymogami prawa budowlanego, obowiązującymi przepisami i normami oraz sztuką budowlaną, będzie sporządzał przewidziane prawem budowlanym plany, informacje i ogłoszenia dotyczące bezpieczeństwa pracy i ochrony zdrowia. Specyfikacja stanowiła ponadto, że wykonawca wykonuje zamówienie z własnych materiałów. (...) te muszą posiadać stosowne świadectwa, aprobaty techniczne, atesty dopuszczające do stosowania w budownictwie. W projekcie budowlanym, w oparciu o który to dokument należało wykonać przyłącze cieplne, w punkcie 2 podano, iż przedmiotowe odcinki przyłącza wykonane będą w technologii rurociągów preizolowanych systemu L.. Powód nie zgłaszał żadnych uwag, zastrzeżeń, ani wątpliwości. W wyniku przeprowadzonego przetargu pozwany wybrał ofertę powoda. 2 lipca 2012 roku zawarł z powodem umowę nr (...) S.A./2012. W § 1 ust. 2 wskazano, że wykonawca oświadcza, że zapoznał się z projektami i nie zgłasza żadnych zastrzeżeń co do ich treści, jak również oświadcza, że nie będzie podnosił jakichkolwiek roszczeń w tym finansowych w stosunku do zamawiającego z tytułu np. błędów projektowych, nieścisłości, niezgodności ze stanem faktycznym itd. W § 2 ust. 1 umowy wskazano, że termin rozpoczęcia prac strony ustalają na dzień przekazania placu budowy. W § 2 ust. 2 ustalono termin zakończenia prac na 25 dni kalendarzowych od przekazania placu budowy. W § 2 ust. 3 strony ustaliły, że terminy wskazane w ust. 1 i 2 niniejszego paragrafu ulegają odpowiedniemu przesunięciu w przypadkach wystąpienia okoliczności, których strony nie były w stanie stwierdzić na etapie zawierania umowy, w szczególności w przypadku konieczności wykonania robót dodatkowych, uzyskania dodatkowych zgód, pozwoleń, decyzji, etc. W § 2 ust. 4 umowy wskazano, że wykonawca zobowiązany jest do dotrzymania terminu wykonania robót oraz że wszelkie i zdarzenia zaistniałe w trakcie realizacji robot nie spowodowane przyczyną leżącą po stronie wykonawcy, a mające wpływ na termin realizacji muszą być zgłoszone zamawiającemu w formie pisemnej w terminie nie później niż 3 dni po zdarzeniu. Ustalono również, że zamawiający wspólnie z wykonawcą oceni zaistniałą sytuację i przygotuje pisemnie sposób jej rozwiązania. W § 5 ust. 1 umowy ustalono, że za wykonanie przedmiotu umowy wykonawca otrzyma łączne wynagrodzenie ryczałtowe w wysokości 135.700 zł netto + 23% podatku VAT w tym cena przyłącza 63.700,00 zł netto i cena węzła 72.000 zł netto. W § 8 ust. 1 pkt 1 umowy strony ustaliły, że wykonawca zapłaci zamawiającemu karę umowną w sytuacji zwłoki w wykonaniu przedmiotu umowy z przyczyn leżących po stronie wykonawcy w wysokości 0,5% wartości wynagrodzenia netto wskazanego w § 5 ust. 1 umowy za każdy dzień. Teren budowy został przekazany powodowi 17 lipca 2012 roku. Powód w dniu 1 sierpnia 2012 roku dostarczył na plac budowy materiały firmy (...). W piśmie z dnia 1 sierpnia 2012 roku pozwana spółka podniosła, iż powód dostarczył na plac budowy rury niezgodne z dokumentacją i warunkami przetargu. Wskazano, iż zmiana nastąpiła bez uzgodnienia z pozwaną i bez akceptacji projektanta dokumentacji. W odpowiedzi powód wskazał, iż dostarczone przez niego na plac budowy materiały firmy (...) posiadają aktualną aprobatę techniczną i spełniają technologicznie swoją funkcję i przeznaczenie. W piśmie z dnia 2 sierpnia 2012 roku pozwana wniosła o dostarczenie rur preizolowanych zgodnych z dokumentacją projektową oraz SIWZ. Pismem z dnia 3 sierpnia 2012 roku powód ponownie podniósł, iż dostarczył na teren budowy materiały odpowiadające jakością przewidzianej w projekcie technologii, przy czym nie stanowią one rozwiązań zamiennych, bowiem nie nastąpiła żadna zmiana warunków czy zakresu wykonania robót. Wykonawca ponownie podkreślił również, iż zgodnie z ust 5 pkt. 1 SIWZ zamawiający wymagał, aby przedmiot umowy został wykonany z materiałów własnych. Pozwana spółka pismem z dnia 6 sierpnia 2012 roku podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko i uznała, że zamiana rur jest zmianą projektu. W związku z niezmiennym stanowiskiem strony pozwanej i nieporozumieniem w zakresie interpretacji SIWZ stanowiącej integralną część łączącej strony umowy, powód – wychodząc naprzeciw oczekiwaniom zamawiającego – postanowił wymienić dostarczone na płac budowy rury, na rury wymienione w projekcie technicznym, podkreślając przy tym, że dokonuje tego mimo dalszego przekonania, iż w żaden sposób nie zmienił projektu, tylko producenta identycznych rur preizolowanych. W związku z tym, że powód podjął wówczas starania celem zakupu materiałów firmy (...), złożył do pozwanego formalny wniosek o przedłużenie terminu wykonania prac o 10 dni. Z tego powodu, iż zamówienie wskazanych materiałów nastąpiło w sezonie na produkcję wyrobów ciepłownictwa, z przyczyn niezależnych od powoda a polegających na przedłużaniu terminu dostarczenia żądanych przez pozwaną materiałów preizolowanych przez ich dostawcę, powód był zmuszony ponownie przesunąć termin zakończenia robót. (...) zostały zamówione przez powoda w dniu 26 lipca 2012, oficjalne potwierdzenie zamówienia od firmy (...) otrzymał on w dniu 16 sierpnia 2012 roku. Strona pozwana nie wyraziła jednak zgody na aneksowanie terminu zakończenia zadania, nie mniej przyjęła zapewnienia powoda, iż materiały zostaną ostatecznie dostarczone 23 sierpnia 2012 roku i nie podjęła do tego czasu żadnych kroków. Projekt budowlany przyłącza cieplnego do budynku przy ul. (...) został sprawdzony pod względem zgodności z technologią S. (...) i zatwierdzony w dniu 1 sierpnia 2012 roku przez projektanta R. S.. 19 września 2012 roku strony dokonały odbioru węzła cieplnego stanowiącego przedmiot umowy. W treści protokołu wskazano, że zgłoszenia zakończenia robót dokonano 13 września 2012 roku. Tytułem wykonanych prac, powód wystawił w dniu 19 września 2012 roku na rzecz pozwanej fakturę VAT nr (...). Faktura opiewała na kwotę 135.700 zł netto, tj. 166.911,00 zł brutto oraz określała termin płatności na dzień 3 października 2012 roku. Notą księgową z dnia 1 października 2012 roku pozwana obciążyła powoda karą umowną w wysokości 22 390,50 zł naliczoną na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 łączącej strony umowy. Nadto w piśmie z dnia 1 października 2012 roku pozwana złożyła oświadczenie o potrąceniu kary umownej naliczonej na podstawie art. 8 ust. 1 pkt 1 umowy. Pozwana wskazała, że umówiony termin zakończenia prac upływał dnia 10 sierpnia 2012 roku, a zgłoszenie prac do obioru nastąpiło w dniu 13 września 2012 roku, wobec czego opóźnienie wyniosło 33 dni. (...) firmy (...), w szczególności rury preizolowane i pozostałe akcesoria do nich, były materiałami równoważnymi. Wobec powyższego zapisy z dokumentacji projektowej używające nazwy materiałów firmy (...) należy traktować jako sposób opisania przez zamawiającego przedmiotu zamówienia. Dostarczone przez powoda na teren budowy w P. przy ul (...) materiały firmy (...), w szczególności rury preizolowane i pozostałe akcesoria do nich, były zgodne z umową łączącą strony. (...) S. (...) spełnia te same standardy co system L.. (...) te są kompatybilne, w tym również w zakresie instalacji alarmowej. Wykonanie prac w systemie S. (...) nie spowodowałoby zmiany przebiegu instalacji pod względem geodezyjnym. Rury preizolowane, w tym rury typu T. P. występują u różnych producentów rur preizolowanych i systemy te mogą być łączone. Wyroby S. (...) jak i użyte na budowie przy ul. (...) w P. wyroby L., mają analogiczne parametry i mogą być stosowane zamiennie, co jednocześnie nie może być uznane za stosowanie materiałów gorszych jakościowo.

Sąd przyjął, że strony łączyła umowa o roboty budowlane, przy czym do przetargu nie znajduje zastosowania ustawa Prawo zamówień publicznych. Postępowanie o udzielenie zamówienia w niniejszej sprawie toczyło się w oparciu o regulamin udzielenia zamówień sektorowych obowiązujący u pozwanej oraz przepisy kodeksu cywilnego. Do zawarcia umowy doszło w wyniku przetargu zgodnie z art. 70 1 k.c. Odwołano się do konieczności przeprowadzenia przetargu w sposób zapewniający zachowanie uczciwej konkurencji oraz równie traktowanie wykonawców. W ocenie Sądu opisując przedmiot zamówienia pozwana nie powinna wskazywać nazw własnych czy konkretnych rozwiązań danego producenta. Jeżeli już jednak zostały użyte z uwagi na specyfikę zamówienia to należy je traktować jako opis parametrów (rozwiązań technicznych) które mają spełniać zastosowane elementy. Sąd doszedł do przekonania, że powód nie był zobowiązany do zastosowania wyłącznie rur preizolowanych firmy (...), ale mógł zastosować inne równoważne rury preizolowane. Dostarczając elementy z systemu S. (...) powód nie naruszył umowy. W związku z czym za opóźnienie związane z uniemożliwieniem mu montażu tych elementów powód nie odpowiada, a tym samym brak było podstaw do naliczenia mu kary umownej.

Wyrok został zaskarżony w całości apelacją przez pozwanego, który wniósł o w jego zmianę przez oddalenia powództwa. Zaskarżonemu wyrokowi zarzucił naruszenie art. 70 1 k.c. przez przyjęcie przez Sąd, że powód mógł zastąpić w trakcie realizacji węzła cieplnego rury L. wskazane w dokumentacji rurami S. (...), a także przez przyjęcie, że wskazanie w dokumentacji projektowej preferowanego systemu rur stanowiło naruszenie zasad uczciwej konkurencji.

W ocenie apelującego brak było podstaw do zastosowania przez powoda przy realizacji inwestycji rur S. (...) zamiast L., a tym samym pozwany miał prawo naliczyć wobec powoda kary umowne z tytułu nie wykonania umowy w umówionym terminie.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje.

1.  Apelacja jest bezzasadna. Ponowne rozpoznanie sprawy w postępowaniu apelacyjnym, wyrażające się w ponownym ustaleniu stanu faktycznego sprawy i ocenie zasadności roszczenia na podstawie prawa materialnego prowadzi do wniosków analogicznych, jak przedstawione przez Sąd I instancji. Sąd Odwoławczy przyjmuje ustalony przez Sąd Rejonowy stan faktyczny za własne ustalenia, bez konieczności ponownego jego przytaczania. Podobnie materialnoprawna ocena powództwa wyrażona przez Sąd Rejonowy zasługuje na aprobatę.

2.  Wstępnie należy wskazać, że powód dochodzi roszczenia o wynagrodzenie w wysokości odpowiadającej karze umownej za niespełna 3 dni zwłoki w wykonaniu przedmiotu umowy. Z treści § 8 ust. 1 pkt 1 umowy wynika, że wykonawca zapłaci zamawiającemu kary umowne za zwłokę w wykonaniu przedmiotu umowy z przyczyn leżących po stronie wykonawcy w wysokości 0,5 % wartości wynagrodzenia netto, które ustalono na 135.700 zł netto. Kara umowna za 2 dni zwłoki to 1357 zł, powód dochodzi kwoty 1390,50 zł. Przyjęto, że kara umowna jest formą zryczałtowanego odszkodowania za nienależyte wykonanie umowy, więc dłużnik może zwolnić się ze odpowiedzialności kontraktowej stosownie do okoliczności rozkładu ciężaru dowodu z art. 471 k.c. Dłużnik może zatem dowodzić, że w okolicznościach rozpoznanej sprawy zwłoka była wynikiem okoliczności, za które nie ponosi odpowiedzialności. Oczywiście granice przedmiotowe faktów zakreślonych przez powoda jako dłużnika z tytułu kary umownej (według twierdzeń pozwanego) implikują konieczność rozstrzygnięcia, czy powód był uprawniony do wykonania robót z materiału firmy (...) zamiast L.. Według powoda, okolicznością wyłączającą jego winę w zwłoce w wykonaniu robót było polecenie inwestora użycia materiałów L.. Należy podkreślić, że przedmiotem rozstrzygnięcia w tej sprawie jest jedynie ustalenie, czy powód mógł użyć innych materiałów, niż te, które literalnie wynikały z treści umowy i czy polecenie inwestora użycia takich materiałów wywołało trzydniową zwłokę w wykonaniu umowy, co uwalniałoby powoda od odpowiedzialności z tytułu kar umownych. Nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia Sądu w tej sprawie okoliczność, czy zwłoka w wykonaniu robót powyżej trzech dni rzeczywiście istniała, a jeżeli tak, to czy winę pozwanego wyłącza wymuszona na nim konieczność zamówienia materiałów L.. Zwłoka w wykonaniu umowy mogła mieć różne przyczyny, których badanie oczywiście nie jest przedmiotem tego postępowania, jednak prawidłowo w postępowaniu przed sądem I Instancji ustalono, że przyczyną wywołującą trzydniową zwłokę i wyłączającą winę powoda było konieczność zrealizowania robót z materiałów L. na polecenie inwestora.

3.  Zgodnie z art. 133 ust 1 ustawy Prawo zamówień publicznych, do udzielania zamówień sektorowych ustawę stosuje się, jeżeli wartość zamówienia jest równa lub przekracza kwoty określone w przepisach wydanych na podstawie art. 11 ust. 8. Wartość zamówienia nie przekracza tych kwot, w związku z czym przepisy dotyczące zamówień sektorowych nie mają zastosowania. Pozwany przeprowadził przetarg na wykonanie przyłącza cieplnego i węzła cieplnego w P. przy ul. (...) w oparciu o obowiązujący regulamin zamówień sektorowych oraz w oparciu o art. 70 1 k.c., więc także przy uwzględnieniu zapisu zapewniającego zachowanie uczciwej konkurencji oraz równe traktowanie wykonawców (§ 2 ust 1 Regulaminu). Trafnie Sąd pierwszej instancji doszedł do przekonania, że decydujące znaczenie dla rozstrzygnięcia sprawy ma interpretacja regulaminu przetargu i specyfikacji istotnych warunków zamówienia.

4.  Ustawa o zamówieniach publicznych ustanawia pewne standardy postępowania gwarantujące równe traktowanie wykonawców; nie ma żadnych argumentów które przemawiały za tezą, że standardy zapewnienia równych praw dla uczestników przetargu są inne, jeżeli znajduje zastosowanie ustawa o zamówieniach publicznych i inne, kiedy nie znajduje zastosowania. Mimo że w tym konkretnym przypadku ustawa nie ma zastosowania, należy przyjąć, że standardy nią ustanowione są wskazówką interpretacyjną dla regulaminu przetargu. Zapisy regulaminu przetargu należy interpretować mając na uwadze ustanowiony normatywnie wzorzec zachowania równych praw dla uczestników przetargów. Wniosek ten nie oznacza stosowania ustawy o zamówieniach publicznych sytuacjach, w których nie ma ona zastosowania, oznacza jedynie tyle, że ustanowione ustawowo standardy zachowania równych praw dla uczestników przetargu powinny być takie same bez względu kwotę zamówienia. Wysokość wynagrodzenia określona w przetargu nie jest okolicznością, która może mieć wpływ na różnicowanie pozycji uczestników przetargu - zapewnienie równych praw dla uczestników powinno istnieć w takim samym stopniu, bez względu na wysokość wynagrodzenia. Kolejnym argumentem za przyjęciem posiłkowego stosowania przepisów ustawy prawo zamówień publicznych jest uczynienie obowiązującego u pozwanego regulaminu zamówień sektorowych regulaminem, na podstawie którego przeprowadzono przetarg w rozpoznanej sprawie. Regulamin zamówień sektorowych spełnia standardy równego traktowania wykonawców i jest zgodny z ustawą prawo zamówień publicznych, więc jeżeli nie różnicuje w niedopuszczalny sposób uczestników przetargu powyżej ustalonego progu zamówienia, nie czyni tego w odniesieniu do zamówień podprogowych.

5.  Stosownie do art. 29 ust. 3 ustawy o zamówieniach publicznych przedmiotu zamówienia nie można opisywać przez wskazanie znaków towarowych, chyba że jest to uzasadnione specyfiką przedmiotu zamówienia i zamawiający nie może opisać przedmiotu zamówienia za pomocą dostatecznie dokładnych określeń, a wskazaniu takiemu towarzyszą wyrazy "lub równoważny". Pozwany opisał przebieg przetargu za pomocą wskazania producenta rur, wskazał zatem znak firmowy, który jest rodzajem znaku towarowego wykorzystującego firmę. Nie istniały żadne dowody wskazujące na to, że za takim określeniem przedmiotu zamówienia przemawia jego specyfika. Nie jest argumentem za taką tezą zbudowanie części sieci ciepłowniczej za pomocą systemu L., z opinii biegłego wynika, że systemy S. (...) i L. są równoważne i kompatybilne Z regulaminu przetargu wynikało również, że wykonawca ma wykonać przedmiot zamówienia z własnych materiałów. W tej sytuacji ustanowienie warunku wykonania sieci ciepłowniczej z rur ściśle określonego producenta, którego produkty reprezentują pewien system, produkowane również przez innych wytwórców, preferuje wykonawców, którzy mają łatwiejszy dostęp do produktów określonego przez zamawiającego producenta albo już dysponują tymi produktami. Na tym właśnie polega nierówne traktowanie uczestników przetargu, ustanowienie warunku użycia materiałów ściśle określonego producenta preferuje pewną grupę potencjalnych wykonawców (uczestników przetargu), którzy z różnych przyczyn dysponują łatwiejszym dostępem do materiałów tego właśnie producenta.

6.  W doktrynie wyrażono pogląd (P. P., Z. udzielania zamówień sektorowych poniżej wartości progowej, opublikowane w systemie Lex), że Trybunał Sprawiedliwości UE opracował zbiór podstawowych norm dotyczących udzielania zamówień, które są bezpośrednio zaczerpnięte z postanowień i zasad zawartych w traktatach stanowiących Unię Europejską. Są to zwłaszcza „zasada niedyskryminacji (art. 10 i 18 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – dalej (...)) stanowiąca podstawową zasadę udzielania zamówień publicznych (art. 18 i 19 Traktatu o Unii Europejskiej – dalej (...)), której realizacji służą cztery swobody (art. 26 (...)), czyli zasady swobody przepływu kapitału (art. 63 (...)), przedsiębiorczości (art. 49 (...)), osób (art. 45 (...)), czy usług (art. 56 (...)). Zasada równego traktowania i niedyskryminacji wskazuje na obowiązek udzielenia zamówienia zgodnie z postanowieniami i zasadami zawartymi w traktacie UE, tj. tak, aby zapewnić uczciwe warunki konkurencji wszystkim podmiotom gospodarczym wyrażającym zainteresowanie zamówieniem. Powyższy cel może zostać osiągnięty wówczas, gdy zamawiający zapewni niedyskryminacyjny opis przedmiotu zamówienia. Opis cech charakterystycznych produktu lub usługi nie powinien odnosić się do określonego wyrobu lub źródła, szczególnych sposobów postępowania lub znaków towarowych, patentów, rodzajów lub specyficznego pochodzenia, chyba że takie odniesienie jest uzasadnione przedmiotem zamówienia i towarzyszą mu słowa „lub równoważne” (postanowienie TS w sprawie C-59/00 B. V. v. S. B., (...) 2001, s. I- (...), pkt 21–24). W każdym przypadku zaleca się wykorzystanie ogólnego opisu dotyczącego wykonania lub zastosowania. W sprawie D. (wyrok TS w sprawie C-45/87 Komisja Wspólnot Europejskich v. Irlandia, (...) 1988, s. (...)) Trybunał wskazał, że niedopuszczalne jest ograniczanie konkurencji poprzez dokonanie opisu przedmiotu zamówienia zawierającego jedynie odniesienie do norm krajowych bez dopuszczenia możliwości oferowania rozwiązań równoważnych.

7.  Pozwany ustawiając warunki przetargu nie posłużył się sformułowaniem „lub równoważny” w stosunku do konkretnie określonego producenta rur. Pozostaje zatem kwestią interpretacji, czy odwołanie się do konkretnego producenta rur – L. jest jedynie określeniem systemu, rodzaju materiałów. Z opinii biegłego wynika, że systemy obu producentów są kompatybilne, w tym również w zakresie instalacji alarmowej. Wykonanie prac w systemie S. (...) nie spowodowałoby zmiany przebiegu instalacji pod względem geodezyjnym. Wyroby S. (...) jak i użyte na budowie przy ul. (...) w P. wyroby L., mają analogiczne parametry i mogą być stosowane zamiennie, co jednocześnie nie może być uznane za stosowanie materiałów gorszych jakościowo. Wyjaśnienia tej kwestii, jak wskazano, dostarcza wskazówka interpretacyjna zawarta w ustawie o zamówieniach publicznych oraz orzecznictwo ETS. Jeżeli przyjęto za standard zachowania równości praw uczestników przetargu przy zamówieniach sektorowych niewskazywanie wyrobów konkretnego producenta, to ten sam standard obowiązuje przy przetargach, które z uwagi na wartość zamówienia nie podlegają przepisom regulującym te zamówienia. Trafnie Sąd Rejonowy stwierdził, że powód nie był zobowiązany do zastosowania wyłącznie rur preizolowanych firmy (...), ale mógł zastosować inne równoważne rury preizolowane. Interpretacja zapisu dokumentacji o konieczności użycia rur L. oznacza jedynie odwołanie się do systemu rur preizolowanych.

8.  Dla takiego ustalenia – interpretacji regulaminu przetargu bez znaczenia pozostaje okoliczność, że żaden z uczestników przetargu nie został wykluczony, nie wniósł odwołania, nie zgłosił zapytań.

9.  Konieczność realizacji robót na polecenie pozwanego z rur L. wywołało opóźnienie trwające co najmniej 3 dni. Powód 1 sierpnia dostarczył na budowę rury S. (...), konieczność zamówienia na polecenie pozwanej rur L. spowodowało opóźnienie przekraczające 3 dni, co bezspornie wynika z faktów niekwestionowanych przez strony. Nie ma podstaw do powstania roszczenia o zapłatę kar umownych, potrącenie było zatem nieskuteczne, co oznacza zasadność roszczenia o zapłatę wynagrodzenia, w konsekwencji oddalenie apelacji na podstawie art. 385 k.p.c.

10.  Pozwany przegrał sprawę w postępowaniu apelacyjnym w całości, zgodnie z art. 98 k.p.c. zobowiązany jest do zwrotu powodowi celowych kosztów procesu, wynagrodzenia radcy prawnego ustalonego na podstawie § 6 pkt 2 i § 12 ust. 1 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (t.j.: Dz. U. z 2013 roku, poz. 490 z póź. zm. w zw. z § 21 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności radców prawnych, Dz.U. z 2015 roku, poz. 1804).

SSO (...)(spr.) SSO (...)SSR (del.) (...)