Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

S., dnia 24 marca 2016 r.

Sąd Rejonowy Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie VIII Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie następującym:

Przewodniczący:SSR Dariusz Jastrzębski

Protokolant:Łukasz Czapraga

po rozpoznaniu w dniu 21 marca 2016 r. w Szczecinie

sprawy z powództwa małoletnich M. S., G. S. oraz R. S.

przeciwko Z. C. (uprzednio S.)

o podwyższenie alimentów

I.  podwyższa alimenty od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniej powódki M. S. z kwoty po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 08 lutego 2011 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...), do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatnej z góry do 5. dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 25 stycznia 2013 roku,

II.  podwyższa alimenty od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniej powódki G. S. z kwoty po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 08 lutego 2011 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...), do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatnej z góry do 5. dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 25 stycznia 2013 roku,

III.  podwyższa alimenty od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniego powoda R. S. z kwoty po 300 (trzysta) złotych miesięcznie, zasądzonej w wyroku Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 08 lutego 2011 roku, wydanym w sprawie o sygnaturze akt (...), do kwoty po 800 (osiemset) złotych miesięcznie, płatnej z góry do 5. dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami na wypadek opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia 25 stycznia 2013 roku,

IV.  oddala powództwo w pozostałym zakresie,

V.  zasądza od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniej powódki M. S. kwotę 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

VI.  zasądza od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniej powódki G. S. kwotę 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

VII.  zasądza od pozwanego Z. C. (uprzednio S.) na rzecz małoletniego powoda R. S. kwotę 250 (dwieście pięćdziesiąt) złotych tytułem zwrotu kosztów procesu,

VIII.  zasądza od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie kwotę 900 (dziewięćset) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów sądowych,

IX.  wyrokowi w punkcie I, II i III nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt VIII RC 1254/12

UZASADNIENIE

Pozwem z dnia 19 października 2012 roku P. S., działająca jak przedstawiciel ustawowy małoletnich M. S., G. S. oraz R. S., wniosła o podwyższenie od pozwanego Z. C. alimentów ustalonych wyrokiem Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 08 lutego 2011 roku, sygn. akt (...), z kwot po 300 złotych miesięcznie do kwot po 1.100 złotych miesięcznie, na każdego z małoletnich, płatnych do dnia 10. każdego miesiąca.

W odpowiedzi na pozew z dnia 06 lutego 2012 roku pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

Na rozprawie w dniu 13 czerwca 2013 roku pozwany uznał powództwo do kwoty po 400 złotych miesięcznie na każdego z małoletnich powodów.

Na rozprawie w dniu 29 sierpnia 203 roku matka powodów zmodyfikowała żądanie wnosząc o zasądzenie alimentów płatnych do dnia 05. każdego miesiąca.

Na rozprawie w dniu 08 maja 2015 roku powodowie rozszerzyli powództwo wnosząc o zasądzenie od pozwanego kwoty po 1.400 złotych tytułem alimentów, poczynają od dnia 01 maja 2015 roku. Pozwany wniósł jak dotychczas.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny.

Ze związku małżeńskiego P. S. i Z. C. (przednio S.) pochodzi troje małoletnich dzieci, M., urodzona (...), oraz R. i G., urodzeni w dniu (...) /bezsporne/

Wyrokiem z dnia 08 lutego 2011 roku, Sąd Okręgowy w Szczecinie, w punkcie
I rozwiązał przez rozwód związek małżeński P. S. i Z. C., w puknie II wykonywanie władzy rodzicielskiej nad małoletnimi dziećmi stron M., G. i R. powierzył obojgu rodzicom, ustalając miejsce pobytu dzieci przy matce, w punkcie III kosztami utrzymania małoletnich obciążył oboje rodziców, z tym, że zasądził od pozwanego na rzecz każdego
z małoletnich rentę alimentacyjną w kwocie po 300 złotych miesięcznie, płatną do 10. dnia każdego miesiąca, z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od dnia uprawomocnienia się wyroku, w punkcie IV
i V nie orzekł o kontaktach pozwanego z dziećmi, oraz sposobie korzystania
z mieszkania, w punkcie VI orzekł o kosztach postępowania. Wyrok uprawomocnił się z dniem 02 marca 2011 roku /bezsporne/.

W dacie wydania orzeczenia przez Sąd Okręgowy małoletnia M. miała 4 lata, uczęszczała do przedszkola. Małoletni R. i G. mieli wówczas półtora roku, pozostawali pod pieczą matki. W koszt utrzymania małoletnich wchodziły wydatki na przedszkole, wyżywienie, pieluchy, odzież.

Dowód:

- akta (...).

Małoletni zamieszkiwali wraz matką i jej ojcem w domu stanowiącym własność rodziców P. S.. Powierzchnia domu to 300 m2. Miesięczne koszty utrzymania nieruchomości wynosiły około 700 złotych, ponadto podatek rolny
w kwocie 90 złotych kwartalnie.

P. S. prowadziła działalność gospodarczą w zakresie usług ogrodniczych. Sezon pracy trwał od kwietnia do października. Po sezonie prowadziła sprzedaż środków chemicznych, kosmetyków, suplementów diety. Jej średnie miesięczne dochody kształtowały się na poziomie kwoty 1.500-2.000 złotych.

Dowód:

- akta (...).

Pozwany w dacie wyrokowania przez Sąd Okręgowy zamieszkiwał w Polsce, pracował jako taksówkarz. Jego dochody oscylowały na poziomie kwoty 1.500-2.000 złotych miesięcznie.

Pozwany był zobowiązany do uiszczania alimentów na dwóch synów w wieku 19 i 17 lat, w kwocie po 300 złotych na każdego z nich. Zamieszkiwał z matką, siostrą, oraz starszym synem P.. Partycypował w kosztach utrzymania mieszkania kwotą 200 złotych miesięcznie. Miał zaległości w płatności alimentów na kwotę 23.000 złotych.

Dowód:

- akta (...).

Małoletnia M. ma obecnie ponad 9 lat, uczęszcza do trzeciej klasy szkoły podstawowej. Małoletni G. oraz R. mają niespełna 7 lat, od września 2015 roku uczęszczają do „zerówki”. Koszt zakupu wyprawki szkolnej dla dzieci (przybory, plecaki) to kwota około 400 złotych rocznie na każdego z małoletnich. Koszt zakupu książek to z kolei koszt 450 złotych w przypadku małoletniej M., 250 złotych w przypadku małoletnich R. i G.. Opłaty za obiady w szkole to kwota 80-100 złotych miesięcznie dla każdego z małoletnich. Małoletni uczęszczają na dodatkowe zajęcia z języka angielskiego, koszt zajęć wynosi 360 złotych rocznie. Koszt wyjazdów, wyjść klasowych to kwota około 10 złotych miesięcznie. Matka powodów ponosi także koszt rady rodziców w wysokości 120 złotych rocznie, wyprawki do świetlicy w kwocie 80 złotych rocznie, opłaty za szafkę szkolną 180 złotych jednorazowo dla każdego z małoletnich.

Do połowy 2013 roku małoletnia M. uczęszczała do przedszkola, koszt przedszkola wynosił średnio 250 złotych miesięcznie. Małoletni R. i G. do przedszkola uczęszczali od września 2012 roku do czerwca 2015 roku. Opłata za przedszkole wynosiła również średnio 260 złotych miesięcznie za każde dziecko.
W tej kwocie małoletni otrzymywali wyżywienie oraz mieli zapewnione zajęcia dodatkowe z języka angielskiego. Dzieci uczęszczały także na rytmikę, koszt zajęć to kwota 35 złotych na każde z nich.

Matka małoletnich deklaruje wydatki na wyżywienie dzieci poza szkołą
w kwocie 1.500-2.000 złotych łącznie w skali miesiąca. Na odzież dla dzieci wydatkuje kwotę 160 złotych miesięcznie, na każdego z małoletnich.

Koszt wyjazdów wakacyjnych małoletnich oraz koszt rozrywki dzieci P. S. ocenia na kwotę 700 złotych na każdego z nich. P. S. zawozi małoletnich do szkoły, oraz uprzednio do przedszkola samochodem, zdarza się, iż musi jeździć dwa razy albowiem M. rozpoczyna zajęcia o inne godzinie niż młodsze rodzeństwo. Pokonuje średnio 52 km dziennie. Zawozi dzieci także na wizyty lekarskie, łączny koszty paliwa wydatkowany z tego tytułu ocenia na kwotę 900 złotych miesięcznie. Ubezpieczenie dzieci w KRUS to koszt 68 złotych kwartalnie. Wizyty lekarskie i leki to koszt 500 złotych, średnio 4 razy w roku.
Z uwagi na problemy z próchnicą matka powodów uiszcza kwotę łączną 150 złotych miesięcznie na wizyty dzieci u stomatologa. Na środki higieny dla dzieci przeznacza średnio 25 złotych miesięcznie na każdego z małoletnich.

Dowód:

- zaświadczenie o opłatach k. 56,

- informacja KRUS k. 61-62, 377-378,

- faktura VAT k. 237-240, 252-254,429-431,

- rozliczenie k. 241-242,

- zaświadczenie z dnia 25.06.2014 roku k. 243,

- potwierdzenie operacji k. 248-250,

- zestawienie opłat k. 426,

- zeznania świadka J. S. (1) k. 191-192,

- przesłuchanie P. S. w charakterze strony k. 193, 317-322, 396-397, 442-444.

P. S. zamieszkuje w dalszym ciągu wraz z dziećmi w domu swoich rodziców, wraz z ojcem. Matka powodów pokrywa całość rachunków związanych z utrzymaniem mieszkania, uiszcza także 380 złotych miesięcznie tytułem raty kredytu zasięgniętego na remont nieruchomości. Za prąd ponosi opłaty w kwocie 520 złotych co dwa miesiące, za gaz 380 złotych, także co dwa miesiące. Za rok 2014 miała dopłatę z tego tytułu w kwocie 1.000 złotych. Za Internet płaci kwotę 120 złotych miesięcznie, za wywóz nieczystości 200 złotych miesięcznie. Dodatkowo dogrzewa dom kominkiem, za zakup drewna przeznacza kwotę 700 złotych za sezon. Za wywóz śmieci uiszcza opłatę 120 złotych kwartalnie.

Dowód:

- faktura VAT k. 63-86, 429-431, 161-162, 379-382, 384-394,

- wyciąg z rachunku bankowego k. 87-107, k. 347-350,

- fotografie k. 437-440,

- zeznania świadka J. S. (1) k. 191-192,

- przesłuchanie P. S. w charakterze strony k. 193, 317-322, 396-397, 442-444.

P. S. w dalszym ciągu prowadzi działalność gospodarczą. Od 2014 roku prowadzi także laboratorium nematologii, praca polega na pobieraniu próbek ziemi i obliczaniu populacji nicieni. Z prowadzonej działalności, w sezonie od marca do listopada, uzyskuje dochód w kwocie 1.000 do 1.500 złotych miesięcznie.
W października 2014 roku podjęła studia na (...) Uniwersytecie Technologicznym. Otrzymywała stypendium doktoranckie w kwocie 1.600 złotych miesięcznie. Przed podjęciem studiów zajmowała się także mikoryzami, z tego tytułu uzyskiwała dochód w kwocie 1.500 złotych miesięcznie. W kwietniu 2015 roku zrezygnowała z kontynuowania studiów doktoranckich. Łączne dochody matki powodów wynoszą około 2.000 złotych miesięczne. Otrzymuje zasiłek rodzinny
w kwocie około 300 złotych miesięcznie.

Matka powodów posiada samochód marki T. (...), silnik 1.3 litra. Zużycia paliwa wynosi 7-8 litów benzyny na 100 km. W opiece nad dziećmi matkę powodów wspomaga w części ojciec, częściowo także matka. Z uwagi na stan zdrowia nie są w stanie sprawować pieczy nad małoletnimi w szerszym zakresie. Ojciec matki powodów utrzymuje się z emerytury w kwocie 600 złotych miesięcznie, jej matka także z emerytury, jej wysokość to 1.000 złotych miesięcznie. P. S. zaciąga pożyczki u znajomych, które przeznacza na bieżące utrzymanie. Zdarza się że dług odpracowuje, np. odśnieża, maluje, remontuje, sprząta. P. S. zaciągnęła na bieżące utrzymanie także pożyczki bankowe, ich łączny koszt wynosił 35.000 złotych. Aktualnie do spłaty pozostaje cześć dwóch pożyczek w kwocie około 20.000 złotych. Rata pożyczki wynosi 960 złotych miesięcznie.

W kwietniu 2015 roku P. S. została skierowana do poradni specjalistycznej celem obserwacji w kierunku choroby wrzodowej żołądka. Choroba została następnie zaleczona farmakologicznie. 2015 roku nasileniu uległy u matki powodów dolegliwości ze strony kręgosłupa szyjnego, zalecono rehabilitację i farmakoterapię. Zdiagnozowano także u matki powodów dystonię neuro-wegetatywną z objawami klinicznymi pod postacią zaburzeń snu, łaknienia.

Dowód:

- zaświadczenie k. 115-116, 159-160, 354-

- deklaracje podatku od towarów i usług k. 129-156,

- zaświadczenie k. 157-158, 355-358,

- umowa pożyczki gotówkowej k. 352-353,

- skierowanie k. 362,

- epikryza k. 363,

- wynik badania k. 364,

- skierowanie na badanie tomografii k. 365,

- (...) k. 455,

- przesłuchanie P. S. w charakterze strony k. 193, 317-322, 396-397, 442-444.

Pozwany Z. C. od 2012 roku zamieszkuje i pracuje
w Niemczech. Wykonuje pracę kierowcy. Za 2013 rok dochód pozwanego wyniósł 18.363 euro, podatek 2.241 euro. Średni dochód miesięczny wyniósł 1.343 euro netto. Za 2014 roku dochód pozwanego wyniósł 17.964 euro, podatek 2.094 euro. Średni dochód miesięczny 1.322 euro netto. Średni miesięczny dochód pozwanego w okresie od września 2014 roku do sierpnia 2015 roku wynosił 1.407 euro netto. Wynagrodzenie pozwanego pomniejszane jest o kwotę 92 euro tytułem zakładowego ubezpieczenia emerytalnego. Raz w roku pozwany otrzymuje zwrot podatku w wysokości około 100 euro. Pozwany otrzymuje także diety na utrzymanie w czasie pobytu w trasie. W ciągu roku jest to kwota łączna 9.300 euro, średnio 775 euro miesięcznie. Wyjazdy odbywa w cyklu tygodniowym lub dłuższym. W tym czasie na prysznic przeznacza 3 euro, toalety 0,70 euro, śniadanie 7 euro, obiad 15-20 euro, kolację 7 euro. Pozwany zajmuje jednopokojowe mieszkanie, koszt czynszu wynosi 340 euro. Mieszka sam. Pozwany opłaca abonament telewizyjny w kwocie 17 euro miesięcznie, ponosi opłatę za Internet w kwocie 35 euro miesięcznie, za prąd 28 euro miesięcznie, przy czym dopłata roczna z tego tytułu wynosi 350 euro i obejmuje również rozliczenie wody i ogrzewania. Opłata za telefon komórkowy wynosi 30-40 euro miesięcznie. Pozwany użytkuje samochód marki B., rocznik 1996, zakupiony za kwotę 600 euro. Na ubezpieczenie samochodu przeznacza 97 euro miesięcznie, w tym ubezpieczenie prawne. Podatek drogowy to kwota 100 euro miesięcznie. Odległość do pracy wynosi 16 km, na paliwo przeznacza 50-60 euro miesięcznie. Wydatki pozwanego na środki higieny, wyżywienie i środki czystości wynoszą 200 euro miesięcznie. Pozwany uiszcza alimenty na rzecz syna S., studiującego w S., kwotę 86 euro miesięcznie. Do końca maja 2016 roku spłaca ratę pożyczki na zakup mebli w kwocie 30 euro miesięcznie. W marcu 2015 roku pozwany złożył wniosek o przyznanie świadczenia K.. Wniosek nie został dotychczas rozpatrzony.

Dowód:

- zaświadczenie o dochodach wraz z tłumaczeniem k. 112-113, 271-272, 457-460,

- zestawienie dochodów wraz z tłumaczeniem k. 273-274, 294-308,

- rozliczenie poborów wraz z tłumaczeniem k. 309-317,

- decyzja podatkowa wraz z tłumaczeniem k. 505-519, oraz k. 554-560,

- przesłuchanie pozwanego w charakterze strony k. 468-470.

Sąd zważył co następuje.

Powództwo okazało się częściowo uzasadnione.

Zgodnie z treścią art. 133 kro na obojgu rodzicach ciąży obowiązek łożenia na utrzymanie dzieci, które nie są jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie. Zakres tego obowiązku, stosownie do przepisu art. 135 kro, wyznaczają z jednej strony usprawiedliwione potrzeby osoby uprawnionej, z drugiej zaś zarobkowe i majątkowe możliwości zobowiązanego, przy czym wykonywanie obowiązku alimentacyjnego może polegać także, w całości lub w części, na osobistych staraniach o utrzymanie lub wychowanie dziecka.

Przez usprawiedliwione potrzeby należy rozumieć nie tylko elementarne potrzeby polegające na zapewnieniu minimum egzystencji, ale także takie, które stworzą uprawnionemu normalne warunki bytowania odpowiadające jego wiekowi, stanowi zdrowia i statusowi rodziców.

Stosownie do treści art. 138 kro w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia dotyczącego obowiązku alimentacyjnego. Zmiana stosunków może zatem prowadzić do podwyższenia alimentów wówczas, gdy po uprawomocnieniu się orzeczenia zasądzającego alimenty zwiększeniu ulegną potrzeby uprawnionego albo zwiększą się możliwości zarobkowe lub majątkowe zobowiązanego.

Wysokość alimentów od pozwanego Z. C. na rzecz małoletnich powodów ustalona została uprzednio w wyroku rozwodowym Sądu Okręgowego w Szczecinie z dnia 08 lutego 2011 roku, w kwocie po 300 złotych miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich. Dla oceny zasadności powództwa należało zatem ustalić czy od zakończenia postępowania rozwodowego nastąpiła taka zmiana stosunków, która uzasadniania podwyższenie alimentów na rzecz małoletnich.

Matka powodów podniosła w treści uzasadnienia zgłoszonego żądania, iż zmiany okoliczności upatruje po pierwsze w zwiększeniu kosztów utrzymania dzieci, po drugie i zasadniczo – w zmianie sytuacji materialnej pozwanego.

W ocenie Sądu rozpoznającego niniejsza sprawę, po dokonanej analizie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, powyższe twierdzenia okazały się częściowo uzasadnione, w okresie będącym przedmiotem zainteresowania nastąpiła bowiem taka zmiana stosunków, która uzasadnia podwyższenie alimentów na rzecz powódki.

Po pierwsze niewątpliwie bowiem w tym okresie usprawiedliwione potrzeby małoletnich powodów uległy zwiększeniu. Od dnia ostatniego orzeczenia w przedmiocie alimentów upłynął okres pięciu lat lat, powództwo wniesione zostało po upływie przeszło dwóch lat. Okres ten przypadł na czas intensywnego rozwoju małoletnich. Małoletnia M. uczęszczała wówczas do żłobka oraz następnie przedszkola, małoletni G. oraz R. pozostawali pod opieką matki. Aktualnie M. jest uczennicą III klasy szkoły podstawowej, G. oraz R., uczęszczają do „zerówki”. Niewątpliwie zatem zakres jest potrzeb małoletnich ewoluował, dotyczy to zwłaszcza indywidualnych już wydatków osobistych (odzież, rozrywka), jak i też wydatków związanych z nauką dzieci, dojazdami, wzrostem wydatków na wyżywienie, zakupem odzieży, leczeniem. Matka małoletnich koszt utrzymania każdego z dzieci oceniła na kwotę około 2.000 złotych miesięcznie, pozwany zaś na kwotę 900 złotych.

Mając na uwadze zgromadzony materiał dowodu, oceniony pod kątem zasad doświadczenia życiowego, oraz wiedzę posiadaną z innych, analogicznych postępowań Sąd uznał, iż koszt utrzymania każdego z małoletnich oscyluje na poziomie około 1250 złotych miesięcznie i utrzymywał się na zbliżonym poziomie przez cały okres toczącego się postępowania. Wydatki szkolne małoletnich to łącznie kwota około 250 złotych miesienie, w tym wyprawka, zakup książek, obiady, opłaty dodatkowe (rada rodziców, opłata za świetlice, opłata za szafkę). Wydatki te pozostają na zbliżonym poziomie do tych ponoszonych w okresie, gdy małoletni uczęszczali do przedszkola. W ocenie Sądu koszt wyżywienia małoletnich to wydatek 300-350 złotych miesięcznie, na każdego z małoletnich. Jako niewykazane uznał Sąd deklarowane przez matkę małoletnich wydatki w tym zakresie na poziomie około 600 złotych miesięcznie, uwzględniając fakt, iż małoletni zasadniczy posiłek dnia spożywają w szkole. Analogicznie jako zdecydowanie zawyżone ocenił Sąd deklarowane przez P. S. wydatki na paliwo, w związku z koniecznością odwożenia dzieci na zajęcia. W koszt utrzymania każdego z małoletnich wliczyła ona bowiem kwotę 300 złotych miesięcznie, łącznie zatem 900 złotych. Jest to kwota zdecydowanie zawyżona. Niewątpliwie jednakże dojazd z miejsca zamieszkania do szkoły, w tym nieraz dwukrotnie tego samego dnia z uwagi na różne godziny rozpoczęcia zajęć, stanowi usprawiedliwiony wydatek na rzecz małoletnich, jego wysokość Sąd ocenił ostatecznie na kwotę nie przekraczającą około 100 złotych miesięcznie na rzecz każdego z małoletnich mając na uwadze pokonywaną odległość. Sąd nie wliczał z kolei w koszt utrzymania małoletnich opłat ubezpieczeniowych samochodu, napraw, wymiany opon albowiem te nie są ponoszone bezpośrednio w związku z zaspokojeniem bieżących potrzeb dzieci. Sąd uznał za niewątpliwie uzasadnione wydatki na zakup odzieży dla małoletnich, w tym zakresie także jednakże kwocie niższej niż wskazana przez matkę małoletnich, albowiem w kwocie około 100 złotych średnio miesięcznie na rzecz każdego z powodów. Wyższa kwota w tym zakresie nie została bowiem przez matkę małoletnich wykazana w toku postępowania. Uzasadniony wydatek na utrzymanie małoletnich to także wydatek na wyjazdy wakacyjne i rozrywkę. W tym zakresie Sąd nie miał podstaw by kwestionować zeznania matki powodów, iż w skali roku jest to kwota około 700 złotych na każdego z małoletnich. Mając na uwadze ceny tego rodzaju usług, w tym nawet tych w dolnych granicach, Sąd uznał, iż kwota ta nie jest w żadnym zakresie wygórowana. Analogicznie Sąd nie miał podstawy by kwestionować wydatki ponoszone na środki higieny małoletnich (25 złotych miesięcznie), wydatki na leki i konsultacje lekarskie (500 złotych cztery razy w roku łącznie na rzecz małoletnich). Jest to bowiem kwota średnio około 50 złotych miesięcznie na rzecz każdego z powodów. Niezależnie od powyższego ponoszone są wydatki na leczenie stomatologiczne dzieci, w kwocie około 50 złotych miesięcznie na każdego z małoletnich. Te Sąd także uznał za usprawiedliwione. Dzięki pracy matki powodów są to kwoty niższe niż rynkowe, a małoletni mają zapewnioną bieżącą opiekę wobec niekwestionowanych potrzeb w tym zakresie. Ubezpieczenie małoletnich w KRUS to z kolei koszt 68 złotych kwartalnie.

Ostatecznie w ramach zaspokojenia potrzeb małoletnich Sąd uwzględnił ich udział w opłatach mieszkaniowych. Faktem jest, iż opłaty nie należą do najniższych to jednakże matka powodów nie posiada alternatywy w powyższym zakresie, koszt najmu lokalu mieszkalnego czy też zakup kredytowany nowego lokalu generowałyby jeszcze wyższe niż obecnie wydatki. Dodać należy, iż w takich też warunkach małoletni powodowie zamieszkiwali także w czasie gdy pozwanego z matką małoletnich łączyło wspólne pożycie. Na koszt ten składa się zaś rata kredytu, wydatki na gaz, energię elektryczną, wywóz nieczystości, wywóz śmieci, opłata za wodę, zakup opału w sezonie zimowym, abonament telewizyjny oraz internetowy, łącznie około 1.200 złotych miesięcznie. Koszt ten w udziale na każdego z małoletnich wynosi zaś około 240 złotych miesięcznie. W podziale tym Sąd uwzględnił także ojca matki powodów, albowiem pozwany – niezależnie od sytuacji faktycznej w tym zakresie – nie może ponosić kosztów utrzymania małoletnich w części przekraczającej ich udział w tych wydatkach.

Sąd miał na uwadze, iż matka powodów w toku postępowania rozszerzyła powództwo do kwoty 1.400 złotych na rzecz kaczego z małoletnich wskazując, iż koniecznym będzie zatrudnienie opieki do dzieci, w związku z czym koszt ich utrzymania ulegnie zwieszeniu. Ostatecznie jednakże nie wykazała, by tego rodzaju wydatek powstał i był przez nią ponoszony.

W dalszym rzędzie Sąd poddał ocenie możliwości zarobkowe pozwanego.
W oparciu o zgromadzony w toku postępowania materiał dowodowy Sąd ustalił, iż łączny, miesięczny dochód pozwanego to kwota około 2.100-2.200 euro miesięcznie. Na powyższe skład się kwota 1.300-1.400 euro miesięcznie wynagrodzenia podstawowego oraz średnio 775 euro miesięcznie tytułem diet. Powyższe stanowi równowartość kwoty rzędu 9.000-9.300 złotych miesięcznie (średni kurs euro NBP na dzień orzekania 4.27 zł, na dzień wniesienia pozwu 4,10 zł). Wynagrodzenie pozwanego pomniejszane jest przy tym o kwotę 92 euro miesięcznie tytułem ubezpieczenia. Na utrzymanie własne pozwany wydatkuje z kolei kwotę 340 euro miesięcznie tytułem czynszu mieszkania, 17 euro miesięcznie na abonament telewizyjny, 35 euro miesięcznie na Internet, 28 euro miesięcznie stanowi opłata z prąd (nadto 350 euro dopłaty rocznej w tym rozliczenie wody i ogrzewania), abonament telefoniczny wynosi 30-40 euro miesięcznie. Pozwany użytkuje samochód marki B., opłaca ubezpieczenie 97 euro miesięcznie, także podatek drogowy 100 euro rocznie. Wydatki na paliwo to kwota 50-60 euro w skali miesiąca. Pozostałe wydatki pozwanego tj. na wyżywienie, środki czystości, i higieny to kwota 200 euro miesięcznie. Łącznie zatem wydatki pozwanego wynoszą około 850 euro miesięcznie, co stanowi równowartość kwoty 3.650 złotych. Przyjmując z kolei pomocniczo zakres wydatków wskazany przez pozwanego w formularzu kosztów utrzymania k. 114, wskazać należy, iż wskazany tam łączny zakres wydatków Z. C. oscyluje w granicach 4.700 złotych miesięcznie, przy czym jak pozwany sam wskazał w toku przesłuchania na rozprawie w dniu 30 listopada 2015 roku, nie ponosi już tak wysokich kosztów zakupu odzieży. Podkreślić należy, co najistotniejsze, iż pozwany wskazując zakres swoich wydatków nie ograniczał ich wyłącznie do czasu pobytu w domu, tj. poza wyjazdami służbowymi. Dotyczy to oczywiście głównie wydatków na wyżywienie, środki higieny czy odzież. Opłaty mieszkaniowe w oczywisty sposób ponoszone są niezależnie od czasu pracy pozwanego. Tym samym Sąd przyjmuje, iż jest to łączny koszt utrzymania pozwanego w skali miesiąca, obejmujący wydatki ponoszone w czasie wyjazdów oraz poza pracą. Konsekwencją powyższego jest także przyjęcie w rozliczeniach wydatków pozwanego jako otrzymywanego przez niego dochodu także diet. Reasumując, nawet przy przyjęciu wyższej z kwot wydatków pozwanego, stwierdzić należy, iż po poniesieniu tychże wydatków pozostaje mu do dyspozycji kwota około 4.500 złotych w skali miesiąca.

Ustalając w dalszym rzędzie udział pozwanego w zaspokojeniu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich Sąd miał na względzie sytuację majątkową obojga rodziców oraz zakres osobistych starań o wychowanie i utrzymanie małoletnich. Niewątpliwie zaś relatywnie dochody pozwanego przekraczają dochody matki powodów, mając na uwadze ich skalę w odniesieniu do zakresu potrzeb małoletnich. Koszt utrzymania jednego dziecka P. S. i pozwanego wyczerpuje bowiem znaczną część wynagrodzenia matki powodów, jedynie zaś nieco ponad 10 procent dochodów pozwanego. Ponadto zakres osobistego wkładu pozwanego w wychowanie i utrzymanie małoletnich dzieci jest nieporównywalnie odmienny od tego jaki codziennie wykonuje wobec trojga małoletnich P. S.. Pozwany bowiem od czasu wyjazdu do Niemiec, tj. od lutego 2012 roku ma ograniczone kontakty z dziećmi, w 2015 roku spotkał się z dziećmi tylko dwukrotnie. Z tego też względu w ocenie Sądu udział pozwanego w utrzymaniu dzieci winien być znacznie wyższy niż matki małoletnich, choć nie zamykać się całości kosztów ich utrzymania, o co wnosiła strona powodowa. Udział ten zatem Sąd ostatecznie ustalił na poziomie kwoty po 800 złotych miesięcznie, na rzecz każdego z małoletnich.

Sąd dostrzega, iż wzrost obciążenia alimentacyjnego pozwanego jest znaczny, jednakże i zmiana okoliczności jest daleko idąca. Analiza akt postępowania rozwodowego oraz akt niniejszej sprawy prowadzi bowiem do wniosku, iż po pierwsze uprzednio ustalona wysokość alimentów wynikała z ówczesnych możliwości zarobkowych pozwanego tj. na poziomie 1.000-1.200 złotych miesięcznie. Sąd Okręgowy w sprawie rozwodowej, już w uzasadnieniu postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia z dnia 29 czerwca 2010 roku (k. 62-67) wskazywał wprost, iż kwota 300 złotych limitowana jest sytuacją finansową pozwanego, co sprawia, że nie wszystkie potrzeby dzieci mogą zostać zaspokojone. Dodał, iż wyższa kwota prowadziłby do powstania po stronie pozwanego niedostatku. Zaznaczono tamże również, iż pozwany uiszcza alimenty na dwóch synów z innego związku, w łącznej kwocie 600 złotych, co również już nie ma miejsca. Po drugie ostateczna kwota alimentów ustalona została w porozumieniu stron, przy założeniu – o czym także wspominał pozwany w toku niniejszej sprawy – szerokiego udziału pozwanego w wychowaniu małoletnich. Dotychczasowa kwota alimentów w wysokości 300 złotych nie pokrywała zatem de facto udziału pozwanego w kosztach utrzymania małoletnich, a małoletni R. i G. nie uczęszczali wówczas nawet do żłobka. Także i w toku niniejszego postępowania Sąd udzielając zabezpieczenia do kwoty 400 złotych kierował się niepełnym materiałem dowodowym, w szczególności wynagrodzenie pozwanego ustalił wówczas na kwotę 1.200 euro miesięcznie, a zatem w kwocie znacznie niższej niż ustalona po zamknięciu postępowania dowodowego.

Mając na uwadze powyższe, Sąd uwzględnił w części powództwo o podwyższenie alimentów, zasądzając od pozwanego podwyższone alimenty na rzecz małoletnich powodów w kwocie po 800 złotych miesięcznie na rzecz każdego z nich, poczynając od dnia 25 stycznia 2013 roku, tj. od dnia doręczenia odpisu pozwu pozwanemu. Wówczas dopiero mógł on zapoznać się z żądaniem pozwu. Pozostały koszt utrzymania małoletnich spoczywać biedzie na P. S., która w ocenie Sądu posiada możliwości zarobkowe by obowiązkowi temu sprostać. Matka powodów bowiem nieprzerwanie wykonuje pracę zawodową, nie wykazała przy tym w toku postępowania by stan zdrowia uniemożliwiał jej kontynuację aktywności zawodowej. Przedłożone w toku procesu dokumenty medyczne tego rodzaju okoliczności bowiem nie potwierdzają.

W pozostałym zakresie powództwo, jako nieuzasadnione podlegało oddaleniu, co skutkowało orzeczeniem jak w punkcie IV wyroku.

Ustalając stan faktyczny niniejszej sprawy Sąd oparł się w głównej mierze o dowód z przesłuchania stron tj. matki małoletnich powodów oraz pozwanego. Zeznania te Sąd ocenił, w zakresie usprawiedliwionych potrzeb małoletnich oraz możliwości zarobkowych pozwanego pod kątem zasad doświadczenia życiowego, wiedzy posiadanej z innych analogicznych spraw, oraz ich odzwierciedlenia w pozostałym materiale dowodowym, przy uwzględnieniu ciężaru dowodu (art. 6 k.c.), a co Sąd szczegółowo opisał powyżej. Sąd oparł się również o dowód z dokumentów, które nie były przez strony kwestionowane, oraz ostatecznie z zeznań świadka J. S. (2), przy czym dowód ten miał jedynie charakter uzupełniający. Sąd oddalił wniosek o przesłuchanie świadków zawarty w piśmie procesowym pozwanego z dnia 09 kwietnia 2015 roku, oraz oświadczeń przedłożonych przez stronę powodową na k. 332-339. Pomoc świadczona matce powodów nie była bowiem przez pozwanego kwestionowana, jej zakres zaś pozostawał bez wpływu na ustalenie okoliczności istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy tj. zakresu usprawiedliwionych potrzeb małoletnich oraz możliwości zarobkowych pozwanego. Przeprowadzenie zatem tychże dowodów było bezprzedmiotowe. Sąd oddalił także wniosek dowody strony powodowej zgłoszony w piśmie z dnia 29 lutego 2016 roku albowiem po pierwsze ustalony przez Sąd zakresu udziału pozwanego w zaspokojeniu kosztów utrzymania powodów pozostaje adekwatny do jego możliwości zarobkowych ustalonych w oparciu o dostępny w aktach materiał dowodowy, po drugie zaś tak sformułowany wniosek nie mógł prowadzić do poczynienie ustaleń faktycznych żądanych przez stronę. Ustalenie bowiem prawa pozwanego do otrzymania świadczenia K. przez Sąd mogłyby nastąpić jednie w oparciu o wykładnię przepisów prawa materialnego w tym zakresie, a zatem po przeprowadzeniu dowodu z prawa obcego. Strona powodowa, reprezentowana przez profesjonalnego pełnomocnika, tego rodzaju wniosku jednakże nie zgłosiła.

Orzeczenie o kosztach procesu oparto na podstawie art. 98 § 1 k.p.c. Żądanie pozwu w odniesieniu od każdego z powodów obejmowało podwyższenie alimentów
o kwotę 800 złotych miesięcznie. Sąd nie uwzględnił modyfikacji roszczenia dokonanej w toku postępowania albowiem zgodnie bowiem z § 4 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu w razie zmiany w toku postępowania wartości stanowiącej podstawę obliczenia opłat, bierze się pod uwagę wartość zmienioną, poczynając od następnej instancji. Żądanie pozwu podlegało ostatecznie uwzględnieniu do kwoty 500 złotych miesięcznie, zatem w 62,5 procentach. Wartość przedmiotu sporu wynosiła w niniejszej sprawie 9.600. Zgodnie z treścią § 6 pkt 4 w zw. z § 7 ust. 4 stawka za czynności adwokackie strony powodowej w tym zakresie wynosi 1.200 złotych, stosownie zaś do wyniku postępowania w niniejszej sprawie kwota ta wynosi 750 złotych. Z uwagi jednakże na fakt, iż choć pełnomocnik reprezentował troje powodów, podejmowane czynności pozostawały tożsame i dotyczyły łącznie każdego z nich, Sąd zasądził od pozwanego na rzecz każdego z małoletnich powodów kwotę 250 złotych, stanowiącą 1/3 należnych kosztów w pozostałym zakresie, w oparciu o treść art. 102 k.p.c. odstąpił od obciążania go kosztami należnymi stronie powodowej w pozostałym zakresie.

Na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 23 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych Sąd obliczył opłatę sądową w niniejszej sprawie od zasądzonej kwoty alimentów i nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin-Prawobrzeże i Zachód w Szczecinie łączną kwotę 900 złotych tytułem kosztów sądowych, od którego strona dochodząca roszczeń alimentacyjnych jest z mocy ustawy zwolniona.

Zawartemu w punkcie I , II i III orzeczeniu Sąd nadał, stosownie do treści przepisu art. 333 § 1 pkt 1 k.p.c. rygor natychmiastowej wykonalności.

Wobec powyższego orzeczono jak w sentencji orzeczenia.

Sygn. akt VIII RC 1254/12 S., 18 kwietnia 2016 roku

Zarządzenia:

1.  Odpis wyroku wraz z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego.

2.  Akta przedłożyć z pismem lub za 21 dni.