Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2016 r.

Sąd Rejonowy w Giżycku w V Zamiejscowym Wydziale Karnym z siedzibą w Węgorzewie w składzie:

Przewodniczący – SSR Dorota Scott - Sienkiel

Protokolant – st. sekr. sąd. Danuta Betlej

w obecności Prokuratora – ASR Sebastiana Pilch

po rozpoznaniu w dniu 4 kwietnia 2016 roku, na posiedzeniu

sprawy

1.  P. S.

urodzonego (...) w Ż.

syna M. i J. z d. B.

oskarżonego o to, że: W okresie od 12 października 2015r. do dnia 22 października 2015r. w m. (...)/7, gm. P., wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając czynem ciągłym w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonał przywłaszczenia powierzonego mu mienia tj. wyposażenia mieszkania, które wynajmował, w postaci dwóch grzejników żeliwnych, elektrycznego grzejnika A. (...), dekodera telewizyjnego O. oraz anteny internetowej, tj. mienia o łącznej wartości 850 zł, na szkodę A. Ć., przy czym zarzucanego mu czynu dopuścił się w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne

tj. o czyn z art. 284 §2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 §1 kk

2.  M. Ł.

urodzonej (...) w B.

córki P. i J. z d. Z.

oskarżonej o to, że: W okresie od 12 października 2015r. do dnia 22 października 2015r. w m. (...)/7, gm. P., wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, w celu osiągnięcia korzyści majątkowej, działając czynem ciągłym w krótkich odstępach czasu, w wykonaniu z góry powziętego zamiaru dokonała przywłaszczenia powierzonego jej mienia tj. wyposażenia mieszkania, które wynajmowała, w postaci dwóch grzejników żeliwnych, elektrycznego grzejnika A. (...), dekodera telewizyjnego O. oraz anteny internetowej, tj. mienia o łącznej wartości 850zł, na szkodę A. Ć.

tj. o czyn z art. 284 §2 kk w zw. z art. 12 kk

1.  Oskarżonych P. S. i M. Ł. uznaje za winnych popełnienia zarzucanego im czynu i za to:

- oskarżonego P. S. na podstawie art. 284 §2 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 §1 kk skazuje na karę 6 (sześć) miesięcy pozbawienia wolności,

- oskarżoną M. Ł. na podstawie art. 284§2 kk w zw. z art. 12 kk przy zastosowaniu art. 37a kk w zw. z art. 34§1 i §1a pkt 1 kk i art. 35§1 kk skazuje na karę 10 (dziesięć) miesięcy ograniczenia wolności z obowiązkiem wykonywania nieodpłatnej kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 30 (trzydzieści) godzin w stosunku miesięcznym.

2.  Na podstawie art. 46§1 kk orzeka wobec oskarżonych obowiązek naprawienia szkody w całości poprzez zapłatę solidarnie kwoty 700 (siedemset) złotych na rzecz pokrzywdzonego A. Ć..

3.  Zwalnia oskarżonych od obowiązku ponoszenia opłat i pozostałych kosztów sądowych.

Sygn. akt V K 30/16

UZASADNIENIE

na zasadzie art. 423§1a kpk odnoszące się do oskarżonego P. S.

Po przeprowadzeniu postępowania dowodowego Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

A. Ć. jest właścicielem mieszkania położonego w miejscowości (...)/7. Mieszkanie to przeznaczone jest na wynajem, bo jego właściciel mieszka w W.. Pokrzywdzony pełnomocnikiem do zawiera umów najmu ustanowił mieszkankę R.- M. B.. W dniu 1 października 2015r. wymieniona wynajęła mieszkanie oskarżonemu P. S., który zamieszkał tam z konkubiną M. Ł. i dwójką dzieci. W dniu 19 października 2015r. M. B. pozyskała informacje o zamiarze wyprowadzenia się lokatorów z mieszkania. Z tego powodu odwiedziła mieszkanie nie zastając lokatorów. Zauważyła torby i worki stojące na korytarzu. Jednocześnie w mieszkaniu stwierdziła brak dwóch grzejników żeliwnych wartości 200 zł, dekodera telewizyjnego O. wartości 150 zł, grzejnika elektrycznego A. (...) wartości 300 zł oraz anteny internetowej wartości 200zł, tj. mienia o łącznej wartości 850 zł. W tej sprawie w dniach 21 i 22 października 2015r. na prośbę M. B. w wynajmowanym mieszkaniu interweniowała Policja. Policja ustaliła, że w posiadaniu dekodera i pilota koloru czarnego znajdowała się M. Ł., która dobrowolnie wymienione rzeczy oddała. W toku dalszych czynności ustalono, że jeden grzejnik żeliwny został sprzedany na skupie złomu przy ul. (...) w W. w dniu 19.10.2015r. przez M. Ł.. Drugi grzejnik żeliwny także został sprzedany na skupie złomu, zaś grzejnik elektryczny w lombardzie w B..

P. S. był skazany następującymi wyrokami:

- Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 5 września 2011r. w sprawie sygn. akt IIK 291/11 za przestępstwo z art. 286§3 kk w zw. z art. 286§1 kk w zw. z art. 64§1 kk na karę 7 miesięcy pozbawienia wolności,

- Sądu Rejonowego w Bartoszycach z dnia 20 października 2011r. w sprawie sygn. akt IIK 330/11 za przestępstwo z art. 283 kk w zw. z art. 279§1 kk w zw. z art. 64§2 kk na karę 1 roku pozbawienia wolności,

- Sądu Rejonowego w Ciechanowie z dnia 27 marca 2012r. w sprawie sygn. akt IIK 1124/11 za przestępstwo z art. 279§1 kk w zb. z art. 288§1 kk w zw. z art. 11§2 kk w zw. z art. 64§2 kk na karę 1 roku i 4 miesięcy pozbawienia wolności.

Sąd Rejonowy w Ciechanowie wyrokiem łącznym z dnia 26 maja 2014r. w sprawie sygn. akt IIK 1190/13 połączył w/w kary i wymierzył P. S. karę łączną 2 lat i 2 miesięcy pozbawienia wolności. Karę oskarżony odbywał w okresie od 3 stycznia 2014r. do 8 grudnia 2014r. kiedy to został warunkowo przedterminowo zwolniony. Na poczet kary zaliczono okres kar dotychczas odbytych w okresie od 24 marca 2013r. do 4 grudnia 2013r.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o zeznania: A. Ć., k. 2-3, 67-68, notatki urzędowe, k. 6, 8, protokół zatrzymania rzeczy, k. 12-24, zeznania M. B., k. 19-20, 33-34, 70-71, zeznania T. S., k. 23-34, formularz przyjęcia odpadów metali, k. 25, wyjaśnienia oskarżonego P. S., k. 39-40, 86, 98, odpis wyroku łącznego sygn. akt IIK 1190/13 wraz z obliczeniem kary, k. 60-61, wyjaśnienia oskarżonej M. Ł., k. 81-82, 100-101.

Oskarżony P. S. przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu. Wyjaśnił, że przywłaszczył rzeczy stanowiące wyposażenie mieszkania, gdyż potrzebował pieniędzy. Dwa grzejniki żeliwne odkręcił ze ścian i wraz z konkubiną sprzedał je na skupie złomu. Wcześniej, M. Ł. sprzedała grzejnik elektryczny w lombardzie w B.. Podczas wyprowadzki zabrali ze sobą dekoder telewizyjny, która został im odebrany przez Policję.

Podobnej treści wyjaśnienia złożyła M. Ł..

Sąd dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonych, gdyż są one konsekwentne oraz zgodne ze sobą, przystają do pozostałych dowodów w postaci zeznań świadków, protokołu zatrzymania rzeczy i formularza przyjęcia odpadów metali.

Mając na uwadze okoliczność, że oskarżony P. S. przyznał się do winy, a w świetle jego wyjaśnień okoliczności popełnienia przestępstwa i wina nie budzą wątpliwości, Sąd uwzględnił wniosek prokuratora o wydanie wyroku skazującego i orzekł uzgodnioną z oskarżonym karę, środek kompensacyjny oraz zaakceptował uzgodnienie między stronami co do zwolnienia oskarżonego od kosztów sądowych.

Oskarżony swoim zachowaniem zrealizował znamiona przestępstwa określonego w art. 284§2 kk w warunkach czynu ciągłego (art. 12 kk), czyli w formie kilku zachowań podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru.

Przestępstwo określone w art. 284§2 kk jest przestępstwem indywidualnym, które może popełnić jedynie sprawca mający określone kwalifikacje, a mianowicie osoba, której powierzono cudzą rzecz ruchomą. Przestępstwo określone w art. 284§2 kk ma charakter materialny. Do jego znamion należy skutek w postaci utraty przez właściciela (posiadacza) rzeczy ruchomej powierzonej sprawcy. Powierzenie rzeczy ruchomej polega na przekazaniu władztwa nad rzeczą sprawcy, z zastrzeżeniem jej zwrotu właścicielowi (posiadaczowi) lub osobie posiadającej inne prawo do rzeczy. Powierzenie oznacza więc przeniesienie władztwa nad rzeczą z uprawnionego na sprawcę bez prawa rozporządzania nim jak swoją własnością, z jednoczesnym konkretnym oznaczeniem sposobu jego wykonywania przez osobę, której rzecz jest powierzana. Zachowanie sprawcy polega na przywłaszczeniu cudzej rzeczy lub prawa majątkowego, a więc rozporządzeniu nimi przez włączenie do majątku swego lub innej osoby i powiększenie w ten sposób stanu posiadania swojego lub innej osoby. Sprawca tego przestępstwa ma zamiar dysponowania rzeczą jak właściciel, z pominięciem osoby uprawnionej, a nie tylko czasowe utrudnianie bądź uniemożliwianie właścicielowi korzystania z rzeczy (J. Makarewicz, Kodeks karny z komentarzem, s. 456; O. Górniok (w:) System prawa karnego..., s. 413; W. Świda (w:) I. Andrejew, W. Świda, W. Wolter, Kodeks karny..., s. 617, wyrok SA w Poznaniu z 26 marca 2013 r., II AKa 44/13, LexPolonica nr 6800661).

Niewątpliwie P. S. podejmując działania w zakresie zarzucanego mu czynu działał wspólnie i w porozumieniu z M. Ł.. Wedle powszechnie przyjmowanego w piśmiennictwie i orzecznictwie poglądu jurydyczna istota współsprawstwa zasadza się na stworzeniu podstaw do przypisania każdemu ze współsprawców całości popełnionego wspólnie przez kilka osób przestępstwa, a więc także tego, co zostało realizowane przez innych współdziałających, przy czym każdy ze współsprawców ponosi odpowiedzialność tak, jak gdyby sam „wykonał” czyn zabroniony (a więc zrealizował jego znamiona w całości własnoręcznie), niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających (por. wyrok SA w Krakowie z 15 stycznia 2003 r., II Aka 353/02, Prok. i Pr. 2003, z. 9, poz. 18; wyrok SA w Lublinie z 15 czerwca 2000 r., II Aka 70/00, Prok. i Pr. 2001, z. 5, poz. 24). Trafnie w orzecznictwie zwraca się uwagę, że o wspólnym działaniu w takich warunkach stanowi również brak stanowczego sprzeciwu oskarżonego przeciw przestępnym działaniom, a co za tym idzie, aprobata takiego zachowania, popełnionego na wspólny rachunek (por. wyrok SA w Katowicach z dnia 19 czerwca 2008r., II AKa 147/08, Prok. i Pr. – wkł. 2009/2/27, LEX nr 526730). Oskarżeni niewątpliwie działali ze sobą w porozumieniu, mieli wspólny cel- dokonać przywłaszczenia mienia poprzez jego sprzedaż i pozyskać w ten sposób pieniądze. Każdy ze sprawców przedsiębrał środki zmierzające do dokonania przestępstwa nie sprzeciwiając się działaniom podejmowanym na wspólny rachunek przez drugiego ze sprawców, w pełni aprobując je.

Oskarżony P. S. popełnił przestępstwo w warunkach recydywy z art. 64§1 kk, bo w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary pozbawienia wolności za podobne przestępstwo umyślne.

Przy wymiarze kary orzeczonej wobec oskarżonego P. S. Sąd wziął pod uwagę stopień jego zawinienia oraz stopień społecznej szkodliwości czynu, na którą złożyły się wysokość wyrządzonej przestępstwem szkody. Bacząc na przywołane okoliczności i jednocześnie mając na uwadze uprzednią wielokrotną karalność oskarżonego, w tym za przestępstwa przeciwko mieniu w warunkach multirecydywy (karta karna, k. 141-142), Sąd za adekwatną uznał karę 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Orzekając na podstawie art. 46§1 kk obowiązek naprawienia szkody Sąd zastosował przepisy prawa cywilnego.

Funkcję kompensacyjną spełni solidarny obowiązek naprawienia szkody przez oskarżonych poprzez zapłatę na rzecz pokrzywdzonego A. Ć. kwoty 700 zł stanowiącej równowartość utraconego i nieodzyskanego mienia.

Ze względu na trudną sytuację majątkową oskarżonego, który nie osiąga w ogóle dochodów, gdyż odbywa karę pozbawienia wolności, Sąd uznał, że pokrycie kosztów sądowych byłoby dla niego zbyt uciążliwie. Wobec powyższego na zasadzie art. 624 § 1 kpk zwolniono go w całości od ich zapłaty.