Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 29 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Łodzi V Wydział Karny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący- S ędzia: SO Krystyna Pisarska

Protokolant: sekr. sąd. Dorota Lerka

bez udziału prokuratora Sławomira Szeleszczyka

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 29 kwietnia 2016 r.

w sprawie skazanego K. L.

wystąpienia Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 11 marca 2016 r. w przedmiocie sporu o właściwość

na podstawie art. 38 § 1 k.p.k. w zw. z art. 1 § 2 k.k.w.

postanawia:

uznać, iż sądem właściwym do wykonania wyroku z dnia 24 lutego 2015 r. w sprawie K. L. o sygn. akt IV K 80/15, jest Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, IV Wydział Karny Sekcja Wykonywania Orzeczeń i temu Sądowi przekazać do wykonania sprawę skazanego K. L..

UZASADNIENIE

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi postanowieniem z dnia 11 marca 2016 r. zwrócił się do Sądu Okręgowego w Łodzi o rozstrzygnięcie sporu o właściwość w sprawie wykonania wyroku dotyczącego K. L..

Przedmiotowy spór rozpoczął się wraz ze złożeniem przez kuratora zawodowego wniosku o zarządzenie wykonania warunkowo zawieszonej kary pozbawienia wolności wymierzonej skazanemu. Powyższy wniosek, z dnia 11 grudnia 2015 r. skierowany został do Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, który wykonywał wyrok w sprawie IV K 80/15 wydany przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi postanowieniem z dnia 2 marca 2016 r. uznał się niewłaściwym w niniejszej sprawie i przekazał wyrok do dalszego wykonania Sądowi Rejonowemu dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi. Według stanowiska Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi zgodnie z obowiązującym od dnia 1 lipca 2015 r. brzmieniem przepisów art. 3 § 1 k.k.w. oraz art. 178 § 1 k.k.w. właściwym do wykonania orzeczenia o warunkowym zawieszeniu wykonania kary oraz w sprawie zarządzenia wykonania zawieszonej kary właściwy jest sąd, który w danej sprawie orzekał w pierwszej instancji.

Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi nie zgodził się z powyższym stanowiskiem, podnosząc w uzasadnieniu postanowienia z dnia 11 marca 2016 r., iż wskazane powyżej przepisy nie znajdują zastosowania w niniejszej sprawie, gdyż wyrok przeciwko K. L. został przekazany do wykonania przed dniem 1 lipca 2015 r., a tym samym przed wejściem w życie powyższych przepisów. Na uzasadnienie swojej opinii przywołał on argumentację Sądu Apelacyjnego w Łodzi zawartą w postanowieniu z dnia 29 lipca 2015 r. sygn. akt II Ako 177/15. Zgodnie z przedstawionym tam poglądem wyroki wprowadzone do wykonania przed dniem 1 lipca 2015 r. utrwalają właściwość według przepisów obowiązujących przed nowelizacją z dnia 1 lipca 2015 r. Wobec braku przepisów intertemporalnych w powyższej kwestii należy zatem przyjąć stosowanie przepisów w dotychczasowym brzmieniu. Odmienna wykładnia uznana została przez Sąd Apelacyjny za afunkcjonalną i prowadzącą do destabilizacji postępowań wykonawczych prowadzonych na podstawie dotychczasowych przepisów.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje :

Argumentacja zaprezentowana w postanowieniu Sądu Rejonowego dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi z dnia 11 marca 2016 r. jest całkowicie zasadna. Sąd Rejonowy dla Łodzi-Widzewa w Łodzi w wydanym postanowieniu z dnia 2 marca 2016 r. nie podał żadnych przekonujących argumentów, które mogłyby wskazywać, że jego tok rozumowania jest poprawny i zgodny z przepisami prawa procesowego. Słusznie zatem na wadliwość tego stanowiska zwrócił uwagę Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi, wskazując, że przyjęcie takiej wykładni spornych przepisów prowadziłoby do afunkcjonalności i destabilizacji postępowań.

Pogląd przedstawiony przez Sąd Rejonowy dla Łodzi-Śródmieścia w Łodzi jest także zgodny z powszechnie przyjmowaną we współczesnych procedurach zasadą perpetuatio fori, według której sąd właściwy według chwili wszczęcia postępowania pozostaje właściwy aż do ukończenia rozpoznawania danej sprawy, niezależnie od zmian podstaw określających tę właściwość, które zaszły w jego toku. Nadto dodać należy, że zgodnie z art. 9 § 1 k.k.w. postępowanie wykonawcze wszczyna się bezzwłocznie, gdy orzeczenie stało się wykonalne. Wyrok w niniejszej sprawie uprawomocnił się zaś dnia 24 lutego 2015 r.

W związku z powyższym uznać należy, że w niniejszej sprawie zastosowanie znajdzie art. 3 § 1 k.k.w. w brzmieniu sprzed 1 lipca 2015 r., gdyż wyrok w niniejszej sprawie wprowadzony został do wykonania przed nowelizacją z dnia 1 lipca 2015 r. Zgodnie z powołanym przepisem w stosunku do skazanego przebywającego w okręgu innego sądu niż sąd, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, właściwy w postępowaniu dotyczącym wykonania orzeczenia jest sąd równorzędny, w którego okręgu skazany ma miejsce stałego pobytu, chyba że ustawa stanowi inaczej.

Ponieważ zaś w niniejszej sprawie nie budzi wątpliwości, iż skazany zamieszkuje w okręgu należącym do właściwości Sądu Rejonowego dla Łodzi-Widzewa w Łodzi, za właściwy do wykonania orzeczenia uznać należy ten właśnie Sąd.

Z powyższych względów Sąd Okręgowy orzekł, jak w części dyspozytywnej postanowienia.