Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 20 lutego 2013r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B., odmówił J. C. prawa do emerytury, albowiem nie udowodnił on wymaganego okresu 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Na dzień 1 stycznia 1999 r. przyjęto łączny staż pracy w wymiarze 42 lata 11m-cy i 27 dni, nie zaliczając żadnego okresu pracy do warunków szczególnych. Ubezpieczonemu nie zaliczono do okresów pracy w warunkach szczególnych okresu pracy w od 1 listopada 1974r. do 26 listopada 1991r. ponieważ nie przedstawił świadectwa pracy w warunkach szczególnych.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony wnosząc o przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu wskazał, iż nie zgadza się z decyzją albowiem faktycznie wykonywał pracę w warunkach szczególnych w w okresie wskazanym w decyzji w Państwowym Ośrodku (...) w Z. i pomimo braku świadectwa pracy w warunkach szczególnych posiada inne dowody na okoliczność charakteru wówczas wykonywanej pracy.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o jego oddalenie przytaczając argumentację zawartą w uzasadnieniu decyzji.

Sąd ustalił i zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 184 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.) ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy osiągnęli:

1)okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz

2)okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27( dla mężczyzn 25 lat)

Zgodnie zaś z art. 184 ust. 2 ustawy emerytura, o której mowa w ust. 1, przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do otwartego funduszu emerytalnego albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa. W myśl art. 32 ustawy w związku z § 3 i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7.02.1983r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ( Dz.U. nr.8 poz.43) prawo do emerytury może nabyć mężczyzna który spełnia następujące przesłanki: ukończył 60 lat; posiada co najmniej 25 letni okres zatrudnienia (art. 27 pkt 2 ustawy), w tym co najmniej 15 lat pracy w warunkach szczególnych. Zgodnie z § 2 ust 1 cytowanego rozporządzenia okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy (ust. 1). Okresy pracy, o których mowa w ust. 1, stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy (ust. 2).

W rozpoznawanej sprawie ubezpieczony nie legitymuje się świadectwem pracy w warunkach szczególnych Sąd może prowadzić postępowanie dowodowe zmierzające do ustalenia, czy praca wykonywana przez stronę, była wykonywana w warunkach wymaganych przepisami rozporządzenia, czy ubezpieczony zajmował któreś ze stanowisk pracy wymienionych w załącznikach A lub B do rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze. Jeżeli więc organ rentowy zakwestionuje fakty wskazane w tego rodzaju świadectwie możliwe i konieczne jest przeprowadzenie postępowania dowodowego. Przy ustalaniu długości wykonywania pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze ZUS uwzględnia tylko te okresy, wskazane w świadectwie pracy, w których praca ta była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Natomiast w sądowym postępowaniu odwoławczym możliwe jest ustalenie tych okresów także w oparciu o inne dowody (tak SN w orzeczeniu z dnia 21 września 1984 r., III UZP 48/84, LEX nr 14630). Przeprowadzenie innych dowodów przewidzianych na podstawie Kodeksu postępowania cywilnego na okoliczność pracy w warunkach szczególnych dopuszczalne jest, gdy pracodawca wystawił świadectwo pracy a ZUS kwestionuje jego treść, jak i wówczas tak jak w tym wypadku, gdy dokument ten nie został sporządzony. Postępowanie przed sądem nie podlega ograniczeniom dowodowym, co wynika wprost z art. 473 k.p.c., zatem każdy fakt może być dowodzony wszelkimi środkami, które Sąd uzna za pożądane, przy czym Sąd nie jest związany środkami dowodowymi dopuszczalnymi przed organami rentowymi (por. wyrok Sądu Najwyższego z 8 kwietnia 1999 r., II UKN 69/98, OSNP 2000/11/439)

W niniejszej sprawie kwestionowanym przez organ rentowy jest okres pracy w charakterze spawacza w Państwowym Ośrodku (...) w Z.( (...)) gdzie ubezpieczony pracował w okresie od 28października 1968r.do 26 listopada 1991r. a w warunkach szczególnych okres ten ubezpieczony ograniczył wnosząc o zaliczenie od 1 stycznia 1971r.do 26listopada 1991r.

Ubezpieczony urodził się w dniu (...)., Do dnia 1 stycznia 1999 r. wykazał łączny staż ubezpieczeniowy 42 lata 11m-cy i 27 dni okresów składkowych i nieskładkowych, z czego organ rentowy nie zaliczył żadnego okresu do okresów pracy w warunkach szczególnych . Obecnie ubezpieczony nie jest członkiem otwartego funduszu emerytalnego ,osiągnął wymagany wiek 60 lat.

okoliczności bezsporne

W aktach osobowych ubezpieczonego znajduje się świadectwo pracy z dnia 26listopada 1991r. w którym już od 1968r uznano pracę spawacza . Jednak należy mieć na uwadze iż dołączono także za okres do czerwca rok 1971r. 1969.r świadectwo promocji do klasy II zawodowej szkoły natomiast brak jest dalszych świadectw szkolnych . Należy na podstawie tych dokumentów domniemywać iż szkołę zawodową ubezpieczony ukończył w czerwcu 1970r. Za rok 1971 brak jest jednak jakichkolwiek dokumentów świadczących o tym iż ubezpieczony pracował w (...). Natomiast w 1972r. wpisano ubezpieczonemu stanowisko pomocnika montera by dopiero po powrocie z odbycia zasadniczej służby wojskowej czyli od 28.10.1974r. sprecyzować iż pracował na stanowisku montera ciągnikowego . przedłożono także książeczkę spawacza z dnia 18marca 1977r. z której wynika iż w maju 1977r. ukończył podstawowy kurs spawacza.

Ubezpieczony pracował w (...) w Z. razem ze świadkiem R. S. i H. P. którzy pracowali w charakterze mechaników samochodowych i zeznali, iż ubezpieczony przez cały okres swojej pracy spawal podzespoły skrzyni biegów do ciągników. Zaprzeczyli by wykonywał pracę montera bo taką pracę wykonywali oni . Ubezpieczony zeznał także , że nie wykonywał innej pracy aniżeli praca spawacza z przerwa na odbywanie zasadniczej służby wojskowej.

dowód: akta osobowe ubezpieczonego świadectwa pracy z dnia 26.11.1991r., zeznania świadka R. S. i świadka H. P. (płyta dvd .k.34 akt sąd ), przesłuchanie ubezpieczonego ( płyta dvd k. 34 akt) książeczka spawacza k.29-31 akt sąd.)

Sąd dał wiarę zeznaniom świadków i ubezpieczonego które ni do końca pokrywały się ze świadectwem i angażami. Wiarygodne okazały się także zeznania samego ubezpieczonego oraz świadka . Pracodawca niepoprawnie wpisał ubezpieczonemu stanowisko pracy monter zamiast spawacz. W istocie bowiem pracował jako spawacz. Z doświadczenia wyniesionego z orzekania w tego typu sprawach wynika iż nieprawidłowość ta wiąże się z tym iż pracodawca często wpisując stanowisko monter identyfikował je niejako ze spawaniem czyli montażem części lub elementów. Zdaniem Sądu taka identyfikacja nie jest precyzyjna bowiem nie jest to stanowisko tożsame i zależy od specyfiki przedmiotu prowadzonej działalności przez dany zakład pracy. Zdaniem Sądu ubezpieczony wykonywał wyłącznie pracę spawacza w rzeczywistości i charakter jego pracy w okresie od dnia 1 listopada 1974r do 26.11.1991r.odpowiada wykazowi A dział XIV pozycja 12 załącznika do rozporządzenia Rady Ministrów. Zdaniem Sądu natomiast nie było możliwe zaliczenie wcześniejszego okresu do pracy spawacza z uwagi na brak jakichkolwiek dokumentów po ukończeniu nauki w szkole zawodowej. Jednak zaliczenie wyżej wymienionego okresu pracy do warunków szczególnych było wystarczające i spowodowało, iż ubezpieczony spełnił wymóg piętnastoletniego stażu pracy w warunkach szczególnych. Skoro więc ubezpieczony spełnił także i ten – jedyny sporny pomiędzy stronami warunek wynikający z powołanych przepisów prawa, to nie było przeszkód, aby przyznać mu prawo do emerytury .

Z uwagi na powyższe, Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji.

SSO Anna Brudkowska – Lau