Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V Ca 258/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 27 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Rzeszowie V Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Przewodniczący : SSO Adam Simoni

Protokolant: asyst. sędz. Robert Wilewski

po rozpoznaniu w dniu 27 kwietnia 2016 r. w Rzeszowie

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z powództwa (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...) z siedzibą w W.

przeciwko J. P.

o zapłatę

na skutek apelacji powoda od wyroku zaocznego Sądu Rejonowego w Ropczycach z dnia 5 lutego 2016 r., sygn. akt I C 430/15 upr.

I.  Zmienia zaskarżony wyrok w ten sposób, że:

1.  Zasądza od pozwanego J. P. na rzecz powoda (...) Niestandaryzowany Sekurytyzacyjny Fundusz Inwestycyjny Zamknięty (...) z siedzibą w W. kwotę 3 161,06 zł (słownie: trzy tysiące sto sześćdziesiąt jeden złotych 06/100 groszy) wraz z odsetkami umownymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty,

2.  Oddala powództwo w pozostałym zakresie,

3.  Znosi pomiędzy stronami koszty postępowania.

II.  Oddala apelację w pozostałym zakresie,

III.  Znosi pomiędzy stronami koszty postępowania apelacyjnego.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- odpis wyroku doręczyć pełnomocnikowi powoda oraz pozwanemu z pouczeniem o prawie sporządzenia uzasadnienia.

R., dnia 27 kwietnia 2016 r.

SSO Adam Simoni

Sygn. akt V Ca 258/16

Uzasadnienie wyroku z dnia 27 kwietnia 2016 r.

Zaskarżonym wyrokiem zaocznym z dnia 5 lutego 2016 r., sygn. akt 430/15 upr. Sąd Rejonowy w Ropczycach w pkt I oddalił powództwo oraz w pkt II obciążył powoda kosztami procesu. Motywy rozstrzygnięcia Sąd pierwszej instancji zawarł w pisemnym uzasadnieniu orzeczenia zalegającym na k. 66-71 akt sprawy.

Apelację od powyższego wyroku wniosła strona powodowa zaskarżając orzeczenie w całości. Skarżący zarzucił Sądowi naruszenie przepisów postępowania, mające istotny wpływ na wynik sprawy, a mianowicie:

- art. 233 § 1 kpc, polegające na przekroczeniu granic swobodnej oceny dowodów poprzez wyprowadzenie wniosków sprzecznych z zasadami prawidłowego rozumowania i doświadczenia życiowego przy dokonywaniu oceny wiarygodności i mocy materiału dowodowego zgromadzonego w niniejszej sprawie oraz przyjęcie, iż strona powodowa nie udowodniła swojego roszczenia co do wysokości podczas, gdy zdaniem apelującego wynika to z dokumentów przedłożonych wraz z pozwem w szczególności wyciągu z załącznika do umowy cesji wierzytelności,

- naruszenie art. 339 § 2 kpc, poprzez uznanie, iż w przedmiotowej sprawie zachodzą uzasadnione wątpliwości uniemożliwiające wydanie wyroku zaocznego uwzględniającego powództwo, bowiem strona powodowa nie udowodniła nabycia wierzytelności, podczas gdy Sąd zupełnie pominął, iż rezygnacja powoda z dalszego wykazywania roszczenia związana była z całkowitą biernością pozwanej, zaś z brzmienia przepisu obowiązującego od 5 lutego 2005 r. wynika, iż wydanie wyroku zaocznego oddalającego powództwo jest możliwe jedynie w sytuacji, gdy przytoczone przez powoda twierdzenia budzą uzasadnione wątpliwości same w sobie albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Wnioski apelacji zmierzały do zmiany zaskarżonego wyroku poprzez zasądzenie od pozwanego na rzecz powoda kwoty żądanej pozwem wraz z odsetkami ustawowymi oraz umownymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty, a także do zasądzenia zwrotu kosztów procesu za pierwszą instancję oraz zasądzenia zwrotu kosztów postępowania za instancję odwoławczą od pozwanego na rzecz powoda (k. 74-76).

Sąd Okręgowy zważył co następuje:

Apelacja jest zasadna w części.

Sąd Okręgowy podziela po części zarzuty stawiane przez powoda w apelacji. Materiał dowodowy zgromadzony w przedmiotowym postępowaniu dał podstawy do zasądzenia na rzecz strony powodowej kwoty w wysokości 3161,06 zł, bowiem powództwo w tym zakresie zdaniem Sądu Odwoławczego zostało udowodnione.

Zgodnie z art. 339 § 1 kpc jeżeli pozwany nie stawił się na posiedzenie wyznaczone na rozprawę albo mimo stawienia się nie bierze udziału w rozprawie, sąd wyda wyrok zaoczny. Z kolei § 2 ww. przepisu stanowi, iż w tym wypadku przyjmuje się za prawdziwe twierdzenie powoda o okolicznościach faktycznych przytoczonych w pozwie lub w pismach procesowych doręczonych pozwanemu przed rozprawą, chyba że budzą one uzasadnione wątpliwości albo zostały przytoczone w celu obejścia prawa.

Wskazać w tym miejscu należy, iż przedłożone do pozwu dokumenty w postaci umowy pożyczki z dnia 9 maja 2007 r. (k.46-48), umowy przelewu wierzytelności z dnia 22 kwietnia 2015 r. (k.16-18), załącznika nr 1 do tej umowy (k.58-60), zawiadomienia z dnia 22 kwietnia 2015 r. o umowie przelewu wierzytelności (k. 37), wezwania do zapłaty z dnia 8 maja 2015 r. (k.38), bankowy tytuł egzekucyjny (k.53) oraz postanowienia z dnia 8 października 2009 r. oraz z dnia 29 lipca 2010 r. w przedmiocie nadania klauzuli wykonalności bankowemu tytułowi egzekucyjnemu (k.54-57) są dowodem na istnienie zobowiązania pozwanego wobec powoda w wysokości 3161,06 zł. Kwota ta stanowi niespłaconą należność główną mającą swe źródło w ww. umowie pożyczki z dnia 9 maja 2007 r. Strona powodowa wykazała również swoje następstwo prawne w stosunku do zasądzonej wierzytelności. Pozwany nie stawił się na wyznaczony termin rozprawy, dlatego Sąd Okręgowy uznał okoliczności faktyczne przytoczone przez powoda, a wykazane ww. dowodami z dokumentów w odniesieniu do zasądzonej kwoty 3161,06 zł za prawdziwe. Należy mieć na uwadze, fakt, iż żądana kwota należności głównej z tytułu zawartej umowy pożyczki jest niższa, niż kwota udzielonej pozwanemu pożyczki, który nota bene wysokości żądanego roszczenia nie kwestionował, dlatego Sąd Okręgowy uznał fakt ten za udowodniony nie budzący jego wątpliwości.

Roszczenie dochodzone w niniejszej sprawie ma swe źródło w umowie pożyczki zawartej pomiędzy poprzednikiem prawnym powoda, a pozwanym. Zgodnie z art. 720 § 1 kc przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

Zgodnie z art. 509 § 1 kpc wierzyciel może bez zgody dłużnika przenieść wierzytelność na osobę trzecią (przelew), chyba że sprzeciwiałoby się to ustawie, zastrzeżeniu umownemu albo właściwości zobowiązania. Z kolei § 2 ww. przepisu stanowi, iż wraz z wierzytelnością przechodzą na nabywcę wszelkie związane z nią prawa, w szczególności roszczenie o zaległe odsetki. Skoro zatem powód, zawarł z bankiem, umowę przelewu wierzytelności to wykazał skutecznie następstwo prawne w stosunku do dochodzonego w przedmiotowej sprawie roszczenia tytułem należności główniej, dlatego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżony wyrok jak w pkt I.1.

Brak natomiast jakichkolwiek dowodów w jaki sposób wyliczone zostały odsetki umowne oraz karne, od jakich kwot, w jakiej wysokości oraz za jakie okresy. W tym miejscu Sąd Okręgowy pragnie zauważyć, iż przedłożony do pozwu bankowy tytuł egzekucyjny oraz postanowienia w przedmiocie nadania temu tytułowi klauzuli wykonalności stanowi dowód, iż wierzytelność wskazana w bte przysługuje bakowi tj. cedentowi, natomiast ze względów wymienionych powyżej powód jako cesjonariusz, nie wykazał roszczenia w stosunku do naliczonych odsetek umownych oraz karnych. Z uwagi na to Sąd Okręgowy pragnie zauważyć, iż zasadnie Sąd Rejonowy oddalił powództwo ponad żądaną w pozwie kwotę 3161,06 zł albowiem roszczenie w tym zakresie, zdaniem Sądu Okręgowego nie zostało wykazane. W tej kwestii Sąd Okręgowy aprobuje ustalenia oraz rozważania Sądu pierwszej instancji i przyjmuje je za własne, dlatego nie zachodzi potrzeba ich powielania w niniejszym uzasadnieniu. Mając to na względzie Sąd zmieniając wyrok Sądu Rejonowego oddalił powództwo w pozostałym zakresie jak w pkt I.2 oraz stosownie do treści art. 385 w zw. z art. 397 § 2 kpc oddalił apelację w pozostałym zakresie o czym orzeczono w pkt II.

Ze względu na to, iż po dokonanej zmianie wyroku powództwo zostało w części uwzględnione oraz w części oddalone Sąd Okręgowy zniósł pomiędzy stronami koszty postępowania przed pierwszą instancją na podstawie art. 100 kpc, o czym orzeczono w pkt I.3, natomiast to samo dotyczy kosztów postępowania apelacyjnego o których rozstrzygnięto w pkt III.

SSO Adam Simoni

ZARZĄDZENIE

- (...)

(...).

SSO Adam Simoni