Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Szczecinie, Wydział VIII Gospodarczy,

w składzie:

Przewodniczący: SSO Agnieszka Kądziołka

Protokolant:Anna Galara

po rozpoznaniu w dniu 28 kwietnia 2016 r. w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa (...) spółki akcyjnej w P.

przeciwko Przedsiębiorstwu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P.

o zapłatę

oddala powództwo.

Sygn. akt VIII GC 210/15

UZASADNIENIE

Powódka (...) S.A. w P. w dniu 2 lutego 2015 r. wniosła pozew w elektronicznym postępowaniu upominawczym przeciwko Przedsiębiorstwu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. o zapłatę kwoty 90.661,21 zł. Powódka wskazała, że roszczenie objęte pozwem wywodzi z umowy sprzedaży energii elektrycznej. Wyjaśniła, że wystawiła na rzecz pozwanej w dniu 14 października 2014 r. dwadzieścia cztery faktury VAT z datą wymagalności 28 października 2014 r., na łączną kwotę 88.123,71 zł. Powódka domaga się zapłaty należności wskazanych w tych fakturach, a także kwoty 2.537,50 zł z tytułu odsetek ustawowych skapitalizowanych do dnia wniesienia powództwa (02.02.2015r.), jak również odsetek ustawowych od kwoty żądanej pozwem liczonych od dnia 3 lutego 2015 r. do dnia zapłaty. Powódka wniosła też o zasądzenie kosztów procesu.

Referendarz sądowy w Sądzie Rejonowym Lublin-Zachód w Lublinie dnia 26 lutego 2015 r. wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym w sprawie VI Nc 199695/15, którym nakazał pozwanej, aby zapłaciła w ciągu dwóch tygodni od doręczenia nakazu zapłaty powódce kwotę 90.661,21 zł z odsetkami ustawowymi od dnia 3 lutego 2015 r. do dnia zapłaty oraz kwotę 4.748,18 zł tytułem kosztów postępowania.

Pozwana złożyła sprzeciw do nakazu zapłaty wydanego w elektronicznym postępowaniu upominawczym wnosząc o oddalenie powództwa w całości oraz zasądzenie na jej rzecz kosztów procesu. Wniosła również o przypozwanie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P.. Pozwana wywiodła, że w dacie wniesienia pozwu wszelkie należności wynikające z umowy zawartej z powódką zostały przez pozwaną uiszczone, wskazała dodatkowo, że w układzie poboru i opomiarowania została dokonana zmiana bez wiedzy i akceptacji pozwanej, zaś zainstalowanie przez powódkę tzw. przekładki spowodowało nieuzasadnione i niepotrzebne wykazywanie zwiększonego poboru energii i tym samym ponoszonej przez pozwaną opłaty. Podniosła też, że powódka nie udowodniła swojego roszczenia, ponieważ pozwana regulowała swoje zobowiązania zgodnie z umową, płacąc za 70KW pobranej mocy energii elektrycznej. Pozwana podniosła również zarzut przedawnienia roszczeń powódki (przy hipotetycznym założeniu, że są zasadne), albowiem termin przedawnienia dla roszczeń powódki wynosi dwa lata, podczas gdy pozwem objęte są należności za rok 2012.

Wobec skutecznego wniesienia sprzeciwu przez pozwaną nakaz zapłaty wydany w elektronicznym postępowaniu upominawczym utracił moc, sprawę przekazano Sądowi Okręgowemu w Szczecinie do rozpoznania w postępowaniu zwykłym.

W piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2015 r. powódka wskazała, że w jej ocenie przedmiotem procesu jest to, w jakim zakresie (ilości MWh) w spornym okresie pozwana skonsumowała energię elektryczną powódki, zaś dochodzone przez nią kwoty wskazane w fakturach VAT wynikają z ustalenia ze znacznym opóźnieniem poprawnych odczytów faktycznego zużycia energii ustalonego przez kontrolerów. Powódka wskazała przy tym, że faktury te zostały wystawione za niedopłatę (opiewającą na wartość skonsumowanej przez pozwaną energii, która nie została zaspokojona przez dotychczasowe wpłaty) i sporządzono je w oparciu o treści zawarte w ogólnych warunkach umów, które są odzwierciedleniem aktualnego w okresie obowiązywania umowy rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U z 2013 r. poz. 1200) wydanego na podstawie art. 46 ust. 3 i 4 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. – Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059, zm. 2013 r. poz. 984). Powódka powołała się przy tym na przepisy §§ 33-34, 36-37, 39 wskazanego rozporządzenia. Wskazała przy tym, że niedopłata nie jest związana z korektą faktury w rozumieniu § 7, a powinna zostać wystawiona nowa faktura, jak również nie ustala się nowej stawki cenowej, a jedynie wskazuje się faktycznie zużytą liczbę jednostek energii. Powódka zaznaczyła przy tym, że w jej ocenie przyczyną nieprawidłowego naliczenia opłat za energię elektryczną jest stwierdzona przez osoby kontrolujące układ pomiarowy nieprawidłowość w funkcjonowaniu przekładni prądowej.

Pozwana wniosła dalsze pismo procesowe z dnia 10 września 2015 r., w którym powtórzyła i rozbudowała argumentację podniesioną w sprzeciwie od nakazu zapłaty.

Powódka wniosła kolejne pismo procesowe z dnia 4 kwietnia 2016 r., w którym podtrzymała swoje dotychczasowe stanowisko, podtrzymała również, że wartość sprzedanej energii była niedoszacowana z przyczyn niezależnych od niej. Powódka wyjaśniła przy tym w jaki sposób wyliczyła skapitalizowane na kwotę 2.537,50 zł odsetki, objęte żądaniem pozwu, wskazując że odsetki naliczała od każdej z osobna kwot wymienionych w spornych fakturach od dnia 29 października 2014 r. do dnia 2 lutego 2015 r. (do dnia wniesienia pozwu w elektronicznym postępowaniu upominawczym).

Na rozprawie - odnosząc się do zarzutu przedawnienia - powódka podniosła, że w umowie została określona moc dostarczanej energii, według takich parametrów była rozliczana umowa, natomiast kontrolerzy stwierdzili, że przekładniki prądowe wykazały błędy w odczytach, które powinny wyglądać w inny sposób, w związku z tym o okolicznościach, które stanowiły podstawę wystawienia faktur korygujących, powódka dowiedziała się dopiero w chwili dokonania kontroli i w jej ocenie dopiero wtedy powstały jej należności z tego tytułu.

Prezes zarządu pozwanej spółki przyznał z kolei na rozprawie, że pozwana nie dokonała zapłaty za należności z faktur, które są przedmiotem żądania pozwu.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. nie złożyła interwencji ubocznej.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

(...) S.A. w P. jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania, przetwarzania, przesyłania i sprzedaży energii elektrycznej oraz cieplnej.

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w P. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie działalności produkcyjnej w rolnictwie oraz handlowej i przetwórczej w dziedzinie produktów rolnych. Spółka (...) jest przy tym właścicielem spichrza zbożowego w P..

Spichrz ten, wraz z działką nr (...) w P., spółka (...) na podstawie umowy dzierżawy z dnia 5 maja 2001 r. wydała Spółdzielni Usług Rolniczych w P..

Fakty niesporne.

Spółka (...) jako odbiorca i spółka (...) jako sprzedawca zawarły dnia 19 października 2009 r. umowę nr (...) o świadczenie usługi kompleksowej.

W § 1 określono przedmiot umowy wskazując, że jest nim usługa kompleksowa polegająca na sprzedaży energii elektrycznej wraz z usługą dystrybucji energii elektrycznej na potrzeby spichrza zbożowego w P., zwanego w umowie obiektem.

§ 2 umowy zawiera postanowienia wstępne: w ust. 1 wskazano, że operatorem systemu dystrybucyjnego elektroenergetycznego jest spółka (...) sp. z o.o. w P. zwana (...), natomiast w ust. 2 wskazano, że podstawę do ustalenia i realizacji warunków umowy stanowią w szczególności ustawa Prawo energetyczne (a), taryfy, o których mowa w § 6 ust. 1 (b), Instrukcja (...) i Eksploatacji Sieci Dystrybucyjnej (...) zwana (...) (c), ustawa o podatku akcyzowym (d) i uzgodniona pomiędzy odbiorcą a (...) Instrukcja (...) Eksploatacyjno-Ruchowej zwana (...) (e). W ust. 3 strony oświadczyły, że znana jest im treść dokumentów powołanych w § 2 ust. 2 lit. b) i c) i będą się stosowały do postanowień określonych w tych dokumentach.

§ 3 określa warunki techniczne realizacji umowy wskazując, że będzie ona świadczona stosownie do przepisów i postanowień zawartych w dokumentach, o których mowa w § 2, a także stosownie do załącznika nr 1 do umowy, który określa granice własności urządzeń i instalacji oraz opis układów pomiarowo-rozliczeniowych.

§ 4 określa obowiązki sprzedawcy i (...), w tym: w ust. 1 sprzedawca zobowiązał się do świadczenia obsługi kompleksowej do miejsca dostarczania będącego jednocześnie miejscem rozgraniczenia własności instalacji i sieci określonym w załączniku nr 1, w ust. 2 sprzedawca w celu wykonania zobowiązania świadczenia usługi kompleksowej zlecił (...) odrębną umową, we własnym imieniu, świadczenie usług dystrybucji energii elektrycznej , a z kolei (...) (stosownie do ust. 3 lit. a) zobowiązał się do dostarczenia odbiorcy energii elektrycznej do miejsca dostarczenia energii określonego w załączniku nr 1 z zachowaniem określonych w nim parametrów jakościowych energii elektrycznej.

§ 5 określa obowiązki odbiorcy, m.in. w ust. 1 zobowiązywał się on do pobierania mocy i energii elektrycznej zgodnie z obowiązującymi przepisami oraz warunkami określonymi w umowie (a), zabezpieczenia przed uszkodzeniem lub zniszczeniem układu pomiarowo-rozliczeniowego, zabezpieczeń głównych oraz plomb założonych przez (...) i plomb legalizacyjnych, a w szczególności plomb na zabezpieczeniu przedlicznikowym oraz układzie pomiarowo-rozliczeniowym, w sposób trwale i skutecznie uniemożliwiający dostęp osób trzecich do układu pomiarowo-rozliczeniowego w przypadku, gdy układ pomiarowo-rozliczeniowy znajduje się na terenie lub w obiekcie odbiorcy (f), zabezpieczenia i przekazania (...) plomb numerowanych założonych przez (...) w przypadku uzasadnionej konieczności ich zdjęcia przez personel odbiorcy, po uprzednim uzyskaniu zgody (...); odbiorca może przy tym zdjąć plombę bez zgody (...) jedynie w przypadku zaistnienia uzasadnionego zagrożenia dla życia, zdrowia lub mienia, w każdym przypadku odbiorca ma jednak obowiązek niezwłocznie powiadomić (...) o fakcie i przyczynach zdjęcia plomby (h), jak również niezwłocznego informowania sprzedawcy o zauważonych wadach lub usterkach w okładzie pomiarowo-rozliczeniowym i o innych okolicznościach mających wpływ na możliwość niewłaściwego rozliczenia za świadczoną usługę kompleksową (j).

§ 5 ust. 2 umowy określa szczegółowo obowiązki odbiorcy związane z układem pomiarowo-rozliczeniowym, nie będącym własnością (...): stosownie do lit. a) odbiorca odpowiada za stan techniczny i poprawną eksploatację elementów układu pomiarowo-rozliczeniowego, jego naprawę i konserwację, kontrolę i legalizację oraz dokumentację techniczno-eksploatacyjną, dokonanie ponownej legalizacji powinno przy tym odbyć się przed upływem ważności legalizacji; stosownie do lit. b) odbiorca jest zobowiązany do niezwłocznej naprawy lub wymiany wadliwego elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego, a w przypadku opóźnienia powyżej 14 dni naprawy lub wymiany na koszt odbiorcy może dokonać (...); stosownie do lit. c) odbiorca jest zobowiązany na żądanie (...) do przeprowadzenia sprawdzenia prawidłowości działania układu pomiarowo-rozliczeniowego w terminie 14 dni od zgłoszenia żądania; stosownie do lit. d) odbiorca jest zobowiązany na żądanie (...) do przeprowadzenia laboratoryjnego sprawdzenia prawidłowości działania układu pomiarowo-rozliczeniowego w terminie 14 dni od zgłoszenia żądania; stosownie do lit. e) w ciągu 30 dni od otrzymania wyniku badania laboratoryjnego odbiorca na żądanie (...) jest zobowiązany umożliwić przeprowadzenie dodatkowej ekspertyzy badanego uprzednio układu pomiarowo-rozliczeniowego na koszt (...); stosownie do lit. f) w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w działaniu układu pomiarowo-rozliczeniowego, w tym również w przypadku, gdy nieprawidłowości w działaniu układu pomiarowo-rozliczeniowego wynikały z nielegalnego poboru energii elektrycznej stwierdzonego przez (...), koszty związane z działaniami, o których mowa w § 5 ust. 2 lit. c‑e ponosi odbiorca, a sprzedawca jednocześnie dokonuje korekty należności wynikających z realizacji umowy, z wyłączeniem przypadku, gdy nieprawidłowości w działaniu układu pomiarowo-rozliczeniowego wynikały z nielegalnego poboru energii elektrycznej stwierdzonego przez (...); stosownie do lit. g) odbiorca jest zobowiązany do dostarczenia zastępczego układu pomiarowo-rozliczeniowego na czas trwania legalizacji, badania laboratoryjnego lub ekspertyzy.

Rozliczenia i warunki płatności zostały określone w § 6 umowy.

Stosownie do § 6 ust. 1 wartość należności za świadczoną usługę kompleksową obliczana miała być w oparciu o (lit. a) ceny energii elektrycznej i stawki opłat, wynikające z „Taryfy dla energii elektrycznej” – wprowadzonej do stosowania decyzją Zarządu sprzedawcy; (lit. b) stawki opłat wynikające z „Taryfy dla usług dystrybucji energii elektrycznej (...) zatwierdzonej przez Prezesa Urzędu Regulacji Energetyki, o ile decyzja Prezesa URE nie stanowi inaczej – taryfa publikowana jest w Biuletynie Urzędu Regulacji Energetyki; oraz (lit. c) odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego.

W § 6 ust. 7 odbiorca oświadczył, że zapoznał się z taryfami, o których mowa w § 6 ust.1.

W § 6 ust. 9 wskazano, że rozliczenia usługi kompleksowej odbywają się w cyklu miesięcznym na podstawie odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego dokonywanych przez upoważnionych przedstawicieli (...) lub odczytów zdalnych.

Stosownie do § 6 ust. 10 rozliczeniu zgodnie z zasadami określonymi w taryfie, o której mowa w § 6 ust. 1 lit. B, podlega ponadumowny pobór mocy czynnej i energii elektrycznej biernej indukcyjnej i pojemnościowej, przy czym wielkość mocy umownej i umownego współczynnika tgφo określono w załączniku nr 1.

W § 6 ust. 12 wskazano, że w przypadku utraty, zniszczenia lub wadliwego działania układu pomiarowo-rozliczeniowego rozliczenie następuje na zasadach określonych w przepisach prawa, a w szczególności w przepisach, o których mowa w § 2 ust. 2 lit. a umowy oraz taryfie, o której mowa w § 6 ust. 1 lit. b.

W § 6 ust. 13 przyznano sprzedawcy uprawnienie do korygowania rozliczeń i wystawionych faktur, w szczególności w przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w zainstalowaniu lub działaniu układu pomiarowo-rozliczeniowego, przyjęcia do rozliczeń błędnych odczytów wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego, przyjęcia do rozliczeń cen lub stawek opłat innych niż określone dla grupy taryfowej, w której powinien być rozliczany odbiorca.

Stosownie do § 6 ust. 14 po okresie rozliczeniowym miała być wystawiana jedna faktura VAT łącznie z rachunkiem częściowym mającym charakter raty planowej w wysokości 90% prognozowanej należności na bieżący okres rozliczeniowy, z kolei termin płatności faktury to 25. dzień miesiąca następującego po miesiącu rozliczeniowym.

§ 6 ust. 21 stanowił, że wniesienie reklamacji nie zwalania z obowiązku zapłaty należności w wysokości określonej na fakturze za świadczone usługi kompleksowe oraz innych należności wynikających z umowy.

§ 8 ust. 1 wskazywał, że umowa weszła w życie dnia 1 października 2009 r. i została zawarta na czas nieokreślony.

§ 11 wskazywał, że integralną częścią umowy są załączniki nr 1 (warunki techniczne świadczenia usługi kompleksowej) oraz nr 2 (aktualny odpis z KRS odbiorcy).

Dowód: umowa nr (...) z 19.10.2009 r. (k. 71-80).

Załącznik nr 1 do umowy nr (...) o świadczenie usługi kompleksowej z dnia 19.10.2009 r. określał warunki techniczne świadczenia usługi kompleksowej.

Stosownie do § 1 ust. 1 odbiorca zamówił, a sprzedawca zobowiązał się do świadczenia usługi kompleksowej przyłączem linii kablowa o napięciu 15,0 kV z mocą umowną 42 kW, zaś miejscem dostarczenia i granicą własności (eksploatacji) są zaciski głowic kablowych 15 kV w polach liniowych 15 kV w stacji transformatorowej odbiorcy So- (...) w P.. W § 1 ust. 2 wskazano, że odbiorca dokonał wyboru grupy taryfowej (...) z pakietu (...). Stosownie do ust. 5 pomiar pobieranej mocy i energii elektrycznej odbywać się miał na poziomie napięcia 0,4 kV.

Zgodnie z § 1 ust. 6 układ pomiarowy składał się z układu pomiarowo-rozliczeniowego, którego elementami są: trzy przekładniki prądowe o przekładni (...) stanowiące własność odbiorcy, licznik rozliczeniowy statyczny stanowiący własność (...), układ transmisji danych pomiarowych. Wskazano przy tym, że zmiany w układzie pomiarowo-rozliczeniowym nie wymagają zmiany umowy, o ile nie mają wpływu na rozliczenia wynikające z umowy.

Stosownie do § 1 ust. 7 z tytułu zainstalowania układu pomiarowo-rozliczeniowego po stronie 0,4 kV dolicza się straty w wysokości: energii czynnej 750 kWh, mocy 3%, energii biernej 10%.

Co do charakterystyki energetycznej odbioru wskazano w § 3, że praca odbywa się w systemie jednozmianowym od godziny 7 do 15.

Dowód: załącznik nr 1 do umowy nr (...) (k. 81-83).

Spółdzielnia Usług Rolniczych w P. zwarła dnia 12 listopada 2009 r. z (...) spółką z ograniczoną odpowiedzialnością w P. umowę poddzierżawy, na mocy której oddała za zgodą spółki (...) nieruchomość na działkach nr (...) w P. (dla których prowadzona jest księga wieczysta nr (...)) do używania i pobierania pożytków spółce (...) jako poddzierżawcy.

Umowa została zawarta na czas określony do dnia 30 czerwca 2015 r.

Na mocy § 4 ust. 4 zdanie drugie umowy poddzierżawca zobowiązany był do ponoszenia opłat za korzystanie z dostaw energii elektrycznej. Rozliczenia miały następować na podstawie faktur wystawianych poddzierżawcy przez dzierżawcę na podstawie faktur wystawianych na dzierżawcę przez dostawców.

Dowód: umowa poddzierżawy z 12.11.2009 r. (k. 174-177).

Dnia 21 stycznia 2010 r. spółka (...) i spółka (...) zawarły aneks nr (...) do umowy nr (...), w którym postanowiły, że z dniem 1 lutego 2010 r. postanowienia zawarte w załączniku nr 1 do umowy w § 1 otrzymały brzmienie:

"Odbiorca zamawia, a sprzedawca zobowiązuje się do świadczenia usługi kompleksowej przyłączem linia kablowa o napięciu 15,0 kV z mocą umowną 70 kW. Miejscem dostarczenia i granicą własności (eksploatacji) są zaciski głowic kablowych 15 kV w polach liniowych 15 kV w stacji transformatorowej odbiorcy SO- (...) w P..”

Dowód: aneks nr (...) do umowy nr (...) (k. 84).

Spółka (...) dokonywała odczytów z urządzenia pomiarowo-rozliczeniowego w sposób zdalny. Od czasu do czasu wysyłała kontrolera na miejsce, w celu oględzin urządzenia.

Dowód: przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej K. O. (k. 265v-266, 267).

W okresie od dnia 5 października 2012 r. do dnia 3 września 2014 r. spółka (...) wystawiła spółce (...) następujące faktury VAT:

z 5.10.2012 r. nr (...) za okres 31.08.2012 r. – 30.09.2012 r. na kwotę 1.492,52 zł,

z 7.11.2012 r. nr (...) za okres 30.09.2012 r. – 31.10.2012 r. na kwotę 1.802,75 zł,

z 6.12.2012 r. nr (...) za okres 31.10.2012 r. – 30.11.2012 r. na kwotę 1.662,26 zł,

z 7.01.2013 r. nr (...) za okres 30.11.2012 r. – 31.12.2013 r. na kwotę 1.941,42 zł,

z 7.02.2013 r. nr (...) za okres 31.12.2012 r. – 31.01.2013 r. na kwotę 2.135,61 zł,

z 6.03.2013 r. nr (...) za okres 31.01.2013 r. – 28.02.2013 r. na kwotę 1.651,06 zł,

z 5.04.2013 r. nr (...) za okres 28.02.2013 r. – 31.03.2013 r. na kwotę 1.651,65 zł,

z 7.05.2013 r. nr (...) za okres 31.03.2013 r. – 30.04.2013 r. na kwotę 1.011,48 zł,

z 6.06.2013 r. nr (...) za okres 30.04.2013 r. – 31.05.2013 r. na kwotę 478,85 zł,

z 4.07.2013 r. nr (...) za okres 31.05.2013 r. – 30.06.2013 r. na kwotę 747,95 zł,

z 6.08.2013 r. nr (...) za okres 30.06.2013 r. – 31.07.2013 r. na kwotę 1.104,32 zł,

z 3.09.2013 r. nr (...) za okres 31.07.2013 r. – 31.08.2013 r. na kwotę 2.148,73 zł,

z 2.10.2013 r. nr (...) za okres 31.08.2013 r. – 30.09.2013 r. na kwotę 1.920,33 zł,

z 5.11.2013 r. nr (...) za okres 30.09.2013 r. – 31.10.2013 r. na kwotę 2.175,55 zł,

z 4.12.2013 r. nr (...) za okres 31.10.2013 r. – 30.11.2013 r. na kwotę 1.783,26 zł,

z 4.01.2014 r. nr (...) za okres 30.11.2013 r. – 31.12.2013 r. na kwotę 1.742,76 zł,

z 5.02.2014 r. nr (...) za okres 31.12.2013 r. – 31.01.2014 r. na kwotę 2.080,85 zł,

z 5.03.2014 r. nr (...) za okres 31.01.2014 r. – 28.02.2014 r. na kwotę 1.794,21 zł,

z 3.04.2014 r. nr (...) za okres 28.02.2014 r. – 31.03.2014 r. na kwotę 1.129,07 zł,

z 7.05.2014 r. nr (...) za okres 31.03.2014 r. – 30.04.2014 r. na kwotę 776,88 zł,

z 4.06.2014 r. nr (...) za okres 30.04.2014 r. – 31.05.2014 r. na kwotę 499,20 zł,

z 2.07.2014 r. nr (...) za okres 31.05.2014 r. – 30.06.2014 r. na kwotę 393,75 zł,

z 5.08.2014 r. nr (...) za okres 30.06.2014 r. – 31.07.2014 r. na kwotę 859,16 zł,

z 3.09.2014 r. nr (...) za okres 31.07.2014 r. – 31.08.2014 r. na kwotę 1.685,08 zł.

Spółka (...) zapłaciła należności wskazane w fakturach.

Fakt niesporny, a nadto dowody:

faktura korygująca nr (...) do faktury nr WO‑ (...) (k. 125-126);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 131-132);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 129-130);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 115-116);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 107-108);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 117-118);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 99-100);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 109-110);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 103-104);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 101-102);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 85-86);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 93-94);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 87-88);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 119-120);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 97-98);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 91-92);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 105-106);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 111-112);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 127-128);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 95-96);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 121-122);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 113-114);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 123-124);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 89-90).

Spółka (...) wystawiła dnia 7 sierpnia 2014 r. zlecenie (...) nr (...) na sprawdzenie układu pomiarowo-rozliczeniowego spichrza zbożowego w P..

Zlecenie zostało zrealizowane dnia 21 sierpnia 2014 r. Wskazano w nim, że dokonano odczytu licznika nr (...) model (...), prąd 5, napięcie 400, klasa ½, można układu 60 odczyt (...). Wskazano, że zainstalowane przekładniki mają przekładnię (...) i stanowią własność prywatną. Co do oplombowania układu pomiarowego wskazano, że na tablicy licznikowej, osłonie zabezpieczeń obwodów napięciowych, listwie pomiarowej i osłonie skrzynki zaciskowej licznika znajdują się plomby ciemno-zielone o wskazanych numerach. Dokonano również odręcznych dopisków w rubryce urządzenie/miejsce: „okno parametryzacji licznika” w rubryce istniejące plomby: „zamiana (...)”, oraz w rubryce urządzenie/miejsce „osłona przekładników prądowych” w rubryce istniejące plomby „zamiana (...)”. Co do listwy pomiarowej i osłony przekładników prądowych wskazano: odnotowano zdjęcie plomby oraz założono plomby ciemno-zielone o numerach odpowiednio (...) i (...).

W uwagach odnotowano, że odczytano licznik (...), bieżące stany rejestrów zapisano w stosownej tabeli. Odnotowano, że parametryzacja licznika jest zgodna z taryfą (...), naliczanie w rejestrach taryfowych en. Elektrycznej jest poprawne, data i czas w liczniku są aktualne. Zapisano, że sprawdzono układ pomiarowy pod obciążeniem – walizka C. 300 o nr (...), błąd stałej impulsowej licznika (...) dla en. Czynnej wyniósł ε = -0,148%, a dla en. biernej ε = +0,181% (przy prądach mierzonych po stronie wtórnej przekładników prądowych). Zapisano, że błąd stałej impulsowej licznika (...) dla en. czynnej wyniósł ε = 49,940% przy pomiarze prądu po stronie pierwotnej przekładników prądowych. Błąd przekładu przekaźnika prądowego wyniósł dla fazy L1 ε = 50,262%, fazy L2 ε = 50,387%, fazy L3 ε = 50,319%. Zapisano również, że stan techniczny listwy pomiarowej utrudnia podłączenie urządzeń kontrolno-pomiarowych i może doprowadzić do uszkodzenia elementów układu pomiarowo-rozliczeniowego. Zapisano też, że tabliczki znamionowe przekładników prądowych są nieczytelne.

Jako osoby, które sporządziły protokół podpisali się T. P. i D. S. – pracownicy spółki (...) na stanowisku starszego elektromontera sieciowego. W miejscu oznaczonym jako „Pieczęć i podpis przedstawiciela odbiorcy” umieszczono nieczytelny podpis należący do pracownika spółki (...).

Dowody: zlecenie (...) nr (...) z 7.08.2014 r. (k. 64-66);

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej K. O. (k. 265v-266, 267).

Dnia 21 sierpnia 2014 r. sporządzono wyniki testu dokładności liczników w spichrzu zbożowym w P.. Wyniki te podpisali T. P. i D. S. – pracownicy spółki (...) na stanowisku starszego elektromontera sieciowego. Dokonano również odczytów licznika (...). W karcie odczytowej wskazano w pozycji energia czynna pobór, że zużycie wyniosło (...),58 kWh, w pozycji energia bierna pobór, że zużycie wyniosło (...).55 kvarh, w pozycji energia czynna oddawanie, że zużycie wynosiło (...).00 kWh, a w pozycji energia bierna oddawanie, że zużycie wynosiło (...).10 kvarh.

Dowody: wynik testu dokładności z 21.08.2014 r., godz. 14 ¹⁹ (k. 67);

wynik testu dokładności z 21.08.2014 r., godz. 14 ²³ (k. 68-69);

karta odczytowa z 21.08.2014 r. (k. 70).

Spółka (...) wystawiła dnia 1 września 2014 r. zlecenie (...) nr (...) na sprawdzenie układu pomiarowo-rozliczeniowego spichrza zbożowego w P.. Datę realizacji zlecenia oznaczono na 4.09.2014 r.

W zleceniu wskazano, że dokonano pomiaru licznika nr (...) stanowiącego własność zakładu, model (...) prąd 5, napięcie 400. Stany liczydeł wskazano w sposób nieczytelny, mnożną układu oznaczono na 60, a odczyt mocy maksymalnej na (...).

Wskazano również trzy przekładniki prądowe nr fabryczny: (...), (...), (...) model (...), przekładnia (...), klasa 0,5, moc 10. Co do wszystkich z nich wskazano, że stanowią własność prywatną. Wskazano również oplombowanie układu pomiarowego: tablica licznikowa plomba ciemno-zielona (...), osłona zabezpieczeń obwodów napięciowych plomba ciemno-zielona (...), osłona skrzynki zaciskowej licznika plomba ciemno-zielona (...), listwa pomiarowa plomba ciemno-zielona (...) osłona przekładników prądowych plomba ciemno zielona (...) i okno parametryzacji licznika plomba zamiana (...). W czasie kontroli zdjęto plomby na listnie pomiarowej i osłonie przekładników prądowych i założono nowe plomby.

W uwagach zapisano, że odczytano licznik (...), bieżące stany rejestrów zapisano w stosownej tabeli. Wskazano, że parametryzacja licznika jest zgodna z taryfą (...), licznik poprawnie rozlicza energię el. w rejestrach taryfowych, data i czas w liczniku są aktualne. Zapisano, że sprawdzono układ pomiarowy pod obciążeniem walizką C. 300 o nr (...), błąd stałej impulsowej licznika (...) dla en. czynnej wyniósł ε = -0,302%, a dla en. biernej ε = +0,028% (przy pomiarze prądów po stronie wtórnej przekładników prądowych). Zapisano też, że błąd stałej impulsowej przy pomiarze prądów po stronie pierwotnej przekładników prądowych wyniósł dla en. czynnej ε = 49,312%. Zapisano też, że błąd przekładu przekładnika prądowego wyniósł dla fazy L1 ε = 49,666%, L2 ε = 30,075%, L3 ε = 50,022%. Zapisano też, że błąd stałej impulsowej licznika (...) przy uwzględnieniu przekładni przekładników prądowych (...) wynosi en. czynnej ε = +0,932%. Zapisano też, że stan techniczny listwy pomiarowej w znacznym stopniu utrudnia podłączenie urządzeń kontrolno-pomiarowych i może doprowadzić do uszkodzenia elementów układu pomiarowo-rozliczeniowego, a także tabliczki znamionowe przekładników prądowych są nieczytelne. Zapisano też, że ze względu na utrudniony dostęp i brak możliwości wyłączenia napięcia nie odczytano cech legalizacyjnych.

Jako osoby, które sporządziły protokół podpisali się T. P. i D. S. – pracownicy spółki (...) na stanowisku starszego elektromontera sieciowego. W miejscu oznaczonym jako „Pieczęć i podpis przedstawiciela odbiorcy” umieszczono nieczytelny podpis należący do pracownika spółki (...).

Dowody: zlecenie (...) nr (...) z 1.09.2014 r. (k. 55-57);

przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej K. O. (k. 265v-266, 267).

Dnia 4 września 2014 r. sporządzono wyniki testu dokładności liczników w spichrzu zbożowym w P.. Wyniki te podpisali T. P. i D. S. – pracownicy spółki (...) na stanowisku starszego elektromontera sieciowego.

Dokonano również odczytów licznika (...) za okres 31.08.2014 r. – 4.09.2014 r. W karcie odczytowej wskazano w pozycji energia czynna pobór, że zużycie wyniosło (...).07 kWh, w pozycji energia bierna pobór, że zużycie wyniosło (...).25 kvarh, w pozycji energia czynna oddawanie, że zużycie wynosiło (...).00 kWh, a w pozycji energia bierna oddawanie, że zużycie wynosiło (...).22 kvarh.

Dowody: wynik testu dokładności z 4.09.2014 r., godz. 14 ¹⁹ (k. 59);

wynik testu dokładności z 4.09.2014 r., godz. 14 ¹⁶ (k. 60);

wynik testu dokładności z 4.09.2014 r., godz. 14 ²¹ (k. 61);

karta odczytowa z 4.09.2014 r. (k. 58).

Dnia 4 września 2014 r. D. S. i T. P. sporządzili również protokół kontroli nr (...), w którym wskazano, że podczas kontroli obecna była J. Ż.. Wskazano, że kontrola miała na celu sprawdzenie prawidłowości eksploatacji i działania układów pomiarowo-rozliczeniowych oraz rozliczeń zużycia energii elektrycznej, a w przypadku stwierdzonych nieprawidłowości wyjaśnienie przyczyn ich powstania, ustalenie czy miało miejsce pobieranie energii elektrycznej bez zawarcia umowy albo z częściowym lub całkowitym pominięciem układu pomiarowo-rozliczeniowego, a także sprawdzenie dotrzymania warunków zawartej umowy, a w szczególności zgodności sposobu wykorzystania energii elektrycznej z warunkami określonymi w umowie. Wskazano też, że kontrolę rozpoczęto o godzinie 9 ⁰⁰, a zakończono o godzinie 12 ⁰⁰.

Zaznaczono przy tym, że kontrolujący dokonali takich czynności kontrolnych jak: oględziny układów pomiarowych i ich zabezpieczeń przed uszkodzeniem, sprawdzenie poprawności działania urządzeń pomiarowych, badanie i pomiary w zakresie kontroli błędu stałej impulsowej licznika, przeprowadzenie niezbędnych prac związanych z eksploatacją lub naprawą urządzeń pomiarowo-rozliczeniowych należących do przedsiębiorstwa energetycznego, oraz sprawdzenie stanu oplombowania.

W protokole zapisano, że stan oplombowania nie budzi zastrzeżeń, że sprawdzono błąd przekładu przekładników prądowych i uzyskano wyniki: L1 ε = 49,668%, L2 ε = 50,075%, L3 ε = 50,022%. Zapisano, że sprawdzono błąd stałej impulsowej licznika (...) mierząc prądy po stronie wtórnej przekł. prądowych, błąd dla en. czynnej wyniósł ε = 0,302%, a dla en. biernej ε = 0,028%, a mierząc po stronie pierwotnej przekł. prądowych błąd dla en. czynnej wyniósł ε = 49,312%. Zapisano też, że sprawdzono błąd stałej impulsowej licznika (...) mierząc prądy po stronie pierwotnej przekł. prądowych z uwzględnieniem przekładni (...) błąd dla en. czynnej wyniósł ε = 0,932%. Zapisano też, że tabliczki znamionowe przekładników prądowych oraz cechy legalizacyjne są nieczytelne lub (w przypadku cech legalizacyjnych) brak dostępu. Zapisano też, że stan techniczny listwy pomiarowej w znacznym stopniu utrudnia podłączenie urządzeń kontrolno-pomiarowych i może doprowadzić do uszkodzeń elementów układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Zaznaczono też, że J. Ż. ze strony spółki (...) jako kontrolowanego nie wnosi zastrzeżeń do protokołu, przy czym prosi o poinformowanie o czynnościach związanych z wyjaśnieniem sprawy przekładników prądowych.

Dowód: protokół kontroli nr (...) (k.62-63).

Dnia 14 października 2014 r. spółka (...) wystawiła spółce (...) faktury korygujące VAT, z terminem zapłaty wyznaczonym na dzień 28 października 2014 r., ze wskazaniem : "niewłaściwa mnożna układu":

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 6.198,77 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 7.666,18 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.021,00 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.364,80 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.574,66 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 1.978,68 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 1.979,38 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 1.192,02 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 582,34 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 942,77 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 1.385,56 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 8.(...),69 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 8.474,52 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 9.807,54 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 7.758,35 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 7.664,87 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.506,78 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.154,20 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 2.502,42 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 902,88 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 596,27 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 482,70 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 1.086,75 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 6.993,57 zł.

Jako przedmiot korekty wskazano następujące elementy faktur: energia czynna całodobowa, opłata zmienna za usługi dystrybucji, energia bierna całodobowa, energia pojemnościowa całodobowa.

Niektóre faktury korygujące dodatkowo zawierały opłatę za przekroczenie mocy umownej w następującej wysokości:

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 3.527,71 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 4.434,55 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 4.591,73 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 4.963,74 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 5.803,43 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 4.538,58 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 4.517,33 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 948,23 zł,

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) na kwotę 3.976,44 zł.

Dowody: faktura korygująca nr (...) do faktury nr WO‑ (...) (k. 125-126);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 131-132);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 129-130);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 115-116);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 107-108);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 117-118);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 99-100);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 109-110);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 103-104);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 101-102);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 85-86);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 93-94);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 87-88);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 119-120);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 97-98);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 91-92);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 105-106);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 111-112);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 127-128);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 95-96);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 121-122);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 113-114);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 123-124);

faktura korygująca nr (...) do faktury nr (...) (k. 89-90).

Spółka (...) nie zapłaciła należności za faktury korygujące nr: (...), (...), WO‑ (...), (...), (...), (...), (...), WO‑ (...), WO‑ (...), (...), (...), (...), (...), WO‑ (...), WO‑ (...), (...), (...), (...), (...), WO‑ (...), WO‑ (...), (...), (...).

Dowód: przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej K. O. (k. 265v-266, 267).

Spółka (...) i spółka (...) prowadziły korespondencję dotyczącą wyników kontroli przeprowadzonej przez pracowników spółki (...), w której spółka (...) domagała się zapłaty należności z faktur korygujących, zaś spółka (...) kwestionowała to roszczenie tak co do zasady, jak i co do wysokości.

Spółka (...) wskazywała, że w wyniku badań meteorologicznych układu pomiarowo-rozliczeniowego stwierdzono, iż są zainstalowane inne przekładniki prądowe niż wynikające z umowy kompleksowej. W wyniku badań stwierdzono, że błąd stałej impulsowej przy pomiarze po stronie pierwotnej przekładni dla przekładników prądowych (...) (AA) wyniósł: ε = -49,312%, co stanowi, że rzeczywista przekładnia dla przekładników prądowych jest równa 600/5 (AA). Potwierdzeniem takiego stanu jest także pomiar dokładności układu pomiarowo-rozliczeniowego. W związku z powyższym do rozliczenia przyjmowana była zaniżona rzeczywista ilość energii elektrycznej. W systemie bilingowym, zgodnie z charakterystyką zabudowanych w obiekcie przekładników prądowych, wynikający z umowy kompleksowej, była stosowana mnożna 60. Z charakterystyki stwierdzonych w wyniku dokonanej przez służby kontroli przekładników prądowych wynika, że winna być brana do rozliczeń mnożna 120.

Spółka (...) wskazywała również, że to jej dzierżawca na mocy umowy dzierżawy zobowiązany jest do uiszczania opłat za energię elektryczną i to spółka (...) faktycznie włada spichrzem zbożowym w P., a nie spółka (...).

Spółka (...) kierowała również korespondencję w tej sprawie do spółki (...).

Dowody: pismo z 25.09.2014 r. (k.50-51);

pismo z 15.10.2014 r. (k. 52, 193);

pismo z 30.10.2014 r. (k. 190);

pismo z 17.11.2014 r. (k. 53);

pismo z 24.11.2014 r. (k. 191);

pismo z 28.11.2014 r. (k. 192);

pismo z 10.12.2014 r. (k. 54);

pismo z 5.05.2015 r. (k. 194);

pismo z 19.05.2015 r. (k. 194);

pisma z 25.05.2015 r. (k. 186-186v, 187).

Prezes zarządu spółki (...) uważał, że ewentualnej zamiany przekładników prądowych dokonała spółka (...) w porozumieniu ze spółką (...), ponieważ spółka (...) nie była pytana o zgodę w tej sprawie, jak również jej przedstawiciele nie mają dostępu do terenu będącego w posiadaniu dzierżawcy – spółki (...).

Dowód: przesłuchanie prezesa zarządu pozwanej K. O. (k. 265v-266, 267).

Dnia 9 stycznia 2015 r. spółka (...) skierowała do spółki (...) przedsądowe wezwanie do zapłaty kwoty 88.123,71 zł, w terminie do dnia 16 stycznia 2015 r., wraz z odsetkami ustawowymi z art. 359 i art. 481 k.c.

Dowód: przedsądowe wezwanie do zapłaty z 9.01.2015 r. (k. 133).

Wraz z pismem z dnia 14 stycznia 2015 r. spółka (...) przesłała przedsądowe wezwanie do zapłaty od spółki (...) spółce (...) z dziewięcioma dokumentami akceptowanymi przez przedstawicieli spółki (...) i zwróciła się o wyjaśnienie całej sytuacji.

Dowód: pismo z 14.01.2015 r. (k. 195).

Postanowieniem z dnia 1 lipca 2015 r. Sąd Rejonowy w Choszcznie w sprawie I Co 11/15 postanowił odjąć dłużnikowi Przedsiębiorstwu (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w P. zarząd nad nieruchomością, dla której Sąd Rejonowy w Choszcznie prowadzi księgę wieczystą za numerem (...) i ustanowić nowego zarządcę w osobie (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w P..

Dowód: postanowienie Sądu Rejonowego w Choszcznie z 1.07.2015 r., I Co 11/15 (k.

Prezes zarządu spółki (...) K. O. złożył dnia 14 kwietnia 2016 r. do Prokuratury Okręgowej w Szczecinie zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa ściganego z urzędu z art. 284 § 1 i 2 k.k. w zw. z art. 12 k.k. przez prezesa zarządu spółki (...) G. C. oraz innych osób, które według z góry powziętego zamiaru przywłaszczyły mienie poprzez nielegalne pobranie energii elektrycznej od (...) S.A. i nie rozliczyły się z tego pobrania, działając tym samym na szkodę (...) sp. z o.o. w P..

Dowód: zawiadomienie z 14.04.2016 r. (k. 261-263).

Sąd zważył, co następuje:

Powódka wywodzi objęte żądaniem pozwu roszczenie z umowy kompleksowej na sprzedaż i dostarczanie energii elektrycznej. Roszczenie to powódka określiła jako należność "za skonsumowaną w spornym okresie energię elektryczną". Z faktem "skonsumowania energii" powódka wiąże obowiązek dopłaty po stronie pozwanej, w związku z tym wystawione zostały faktury korekty, z których powódka dochodzi kwoty 88.123,71 zł. Dochodzone przez powódkę kwoty wynikają z ustalenia ze znacznym opóźnieniem przez kontrolerów poprawnych odczytów faktycznego zużycia energii (por. pismo procesowe powódki z dnia 12 czerwca 2015 r.).

Analiza załączonych do tego pisma 24 korygujących faktur VAT wskazuje na to, że zostały one wystawione jako korekty do 24 faktur VAT wystawionych wcześniej za energię elektryczną i usługi dystrybucji, dostarczane w okresie od dnia 31 sierpnia 2012 r. do dnia 31 sierpnia 2014 r. Z powyższego wynika, że żądanie powódki obejmuje zapłatę za energię elektryczną dostarczoną w tym właśnie okresie, która nie była zafakturowana. Powódka podaje przy tym, że przyczyną niewłaściwego naliczenia opłat za pobór energii elektrycznej był nieprawidłowo działający układ pomiarowo-rozliczeniowy (nieprawidłowości w funkcjonowaniu przekładni prądowej).

Do umowy sprzedaży energii elektrycznej – w przypadku jej sprzedaży w ramach umowy o świadczenie usługi kompleksowej – stosuje się przepisy ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. Prawo energetyczne (Dz. U. z 2012 r. poz. 1059 ze zm.) – w szczególności jej art. 5 oraz art. 5a – a także odpowiednio przepisy k.c. o sprzedaży, tj. art. 535 k.c. i nast., na podstawie art. 555 k.c., zgodnie z którym przepisy o sprzedaży rzeczy stosuje się odpowiednio do sprzedaży energii, praw oraz wody.

Zgodnie z art. 535 k.c. przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Z kolei art. 5 ust. 2 pkt 1 ustawy Prawo energetyczne wskazuje na dodatkowe obligatoryjne elementy, które musi zawierać umowa sprzedaży energii elektrycznej. Szczegółowe zasady kształtowania i kalkulacji taryf dla energii elektrycznej oraz szczegółowe zasady rozliczeń w obrocie energią elektryczną w okresie objętym żądaniem pozwu uregulowane były rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną (Dz. U. z 2013 r. oz. 1200).

Podstawę prawną roszczenia powódki stanowił zatem odpowiednio stosowany art. 535 w zw. z art. 555 k.c. Powódce przysługuje zatem roszczenie o zapłatę ceny za rzeczywiście skonsumowaną przez pozwaną energię (dostarczaną do będącego jej własnością spichrza zbożowego).

Sposób dokonywania rozliczenia z odbiorcą energii elektrycznej został uregulowany w § 36 ust. 1 wskazanego wyżej rozporządzenia. Zgodnie z jego brzmieniem rozliczenia za dostarczoną energię elektryczną są dokonywane na podstawie wskazań układów pomiarowo-rozliczeniowych dla miejsc dostarczenia tej energii, określonych w umowie sprzedaży albo umowie o świadczenie usług przesyłania lub dystrybucji energii elektrycznej, albo w umowie kompleksowej.

W § 37 rozporządzenia uregulowano postępowanie w sytuacji, w której stwierdzono takie błędy w pomiarze lub odczycie wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego lub takie nieprawidłowości, które spowodowały zawyżenie należności za pobraną energię elektryczną (ta sytuacja nie wystąpiła w rozpoznawanej sprawie, powódka twierdzi bowiem, że należności za pobraną energię elektryczną zostały zaniżone).

W § 39 rozporządzenia uregulowano postępowanie w przypadku niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego będącego własnością odbiorcy, która skutkuje niewłaściwym rejestrowaniem zużycia energii trwającym dłużej niż 3 miesiące.

W sprawie niesporne są następujące fakty: fakt zawarcia umowy przez strony sprzedaży i dostawy energii elektrycznej do spichrza zbożowego w P., będącego własnością pozwanej, fakt wymienienia w nieznanej dacie przekładników prądowych (fakt ten został przyznany przez obie strony na rozprawie), jak też fakt, że pozwana nie jest – i nie była w okresie, za który naliczono niedopłatę – posiadaczem spichrza zbożowego w P., albowiem był on w posiadaniu poddzierżawcy.

Sposób obrony pozwanej, przyjęty w sprzeciwie oraz w piśmie procesowym z dnia 10 września 2015 r., opiera się na założeniu, że to powódka dokonała technicznej manipulacji, aby osiągnąć nieuzasadnione korzyści kosztem odbiorcy energii. Pozwana podnosi, że z dokumentów wynika, iż w dacie zawierania umowy w obiekcie zainstalowane były przekładniki prądowe (...) (A/A), a więc zgodne z umową, jednakże przekładniki te, co pozwana wielokrotnie (jak twierdziła) zgłaszała powódce nie działały prawidłowo i w rzeczywistości wytwarzały więcej energii elektrycznej niż powinny, a zatem (według pozwanej) powódka nie powinna obciążać skutkami tego stanu rzeczy odbiorcy. Podniosła przy tym zarzut, że działania powódki są sprzeczne z zasadami współżycia społecznego oraz naruszają zasady kupieckie. Podkreśliła też, że zmiana w układzie poboru i opomiarowania została dokonana bez wiedzy i akceptacji pozwanej, zaś sporządzane protokoły podpisywane były z osobami trzecimi – pracownikami spółki (...) – niezwiązanymi z pozwaną.

Pozwana podniosła też, że powódka nie przedłożyła dokumentów dotyczących badań meteorologicznych i pomiaru dokładności układu pomiarowo-rozliczeniowego, na które powołuje się w swoich pismach. Pozwana wskazała też, że zgodnie z umową miała pobierać 70 kW mocy energetycznej i za tyle zapłaciła powódce.

Ostatecznie pozwana wywiodła, że powódka nie przedstawiła żadnych wiarygodnych dowodów na potwierdzenie swoich żądań, do czego była zobowiązana zgodnie z art. 6 k.c.

Na rozprawie obie strony zgodnie przyznały, że w czasie trwania umowy doszło do wymiany przekładników prądowych, żadna ze stron nie podała jednak okoliczności w jakich to nastąpiło, prezes zarządu pozwanej podkreślał jedynie, że z uwagi na brak dostępu do spichrza zbożowego po jego stronie musiało nastąpić to bez jego udziału. Pomimo zgody co do tego, że przekładniki zostały wymienione, nie było zgody między stronami w przedmiocie daty, w której to nastąpiło, ani też co do tego, kto dokonał ich wymiany.

Spór między stronami dotyczy zasadności obciążenia pozwanej kwotą niedopłaty spowodowanej wymianą przekładników prądowych. Słusznie pozwana podkreśla, że z mocy art. 6 k.c. to na stronie powodowej spoczywa ciężar wykazania faktów, z których powódka wywodzi skutki prawne. Pozwana wskazywała między innymi, że powódka nie przedłożyła dokumentów dotyczących badań meteorologicznych i pomiaru dokładności układu pomiarowo-rozliczeniowego, na które powołuje się w swoich pismach.

W rozpoznawanej sprawie powódka winna w pierwszej kolejności wykazać, że miał miejsce fakt wymiany przekładników prądowych (ta okoliczność jest niesporna), a w dalszej kolejności wykazać, w jaki sposób wymiana przekładników prądowych przełożyła się na błędy odczytu lub błędy wskazań układu pomiarowo-rozliczeniowego. Udowodnienie tej ostatniej okoliczności wymaga wiadomości specjalnych. O ile powódka roszczenie swoje opiera o faktyczną ilość "skonsumowanej energii", za którą nie zostały wystawione faktury (co wynika z pisma procesowego z 12 czerwca 2015 r.), to powinna wykazać, w jaki sposób wyliczyła tą ilość energii opierając się jedynie na założeniu, że miał miejsce fakt wymiany przekładników prądowych.

Dowodów dla wykazania tych okoliczności powódka nie przedstawiła.

Sposób postępowania powódki, wynikający z dokonanych ustaleń faktycznych, przedstawia się następująco. Powódka dnia 7 sierpnia 2014 r. zleciła dokonanie kontroli działania układu pomiarowo rozliczeniowego pracownikom spółki (...). Czynności kontrolne zostały przeprowadzone dnia 21 sierpnia 2014 r., a następnie dnia 4 września 2014 r. Z kontroli sporządzono protokoły, podpisywane przez pracowników spółki (...) dokonujących kontroli oraz przez pracownika podmiotu poddzierżawiącego spichrz zbożowy od pozwanej. W oparciu o wyniki kontroli powódka wnioskowała, że miała miejsce wymiana przekładników prądowych z (...) (A/A) na (...), a w dalszej kolejności uznała, że oznacza to potrzebę wystawienia faktur korygujących z zastosowaniem innej mnożnej układu - jak wynika z korespondencji stron powódka z uważała, że zamiast mnożnej 60 powinna być stosowana mnożna 120. Powódka nie wyjaśniła, dlaczego wymiana przekładników miałaby skutkować taką akurat korektą wcześniej wystawionych faktur. Zauważyć trzeba, że w wyniku kontroli powódka wystawiła korekty faktur VAT wystawianych za energię pobieraną w okresie od 31 sierpnia 2012 r. do 31 sierpnia 2014 r. W fakturach korygujących powódka wskazywała z jednej strony zwiększenie opłaty za energię czynną całodobową, opłaty zmiennej za usługi dystrybucji, opłaty za energię bierną całodobową, opłaty za energię pojemnościową całodobową, z drugiej zaś strony (w niektórych fakturach) wskazywała na dokonanie korekty za przekroczenie mocy umownej, co z kolei zostało dokładnie sprecyzowane co do minuty wystąpienia.

W niniejszym procesie powódka nie przedstawiła wiarygodnych dowodów dla wykazania rzeczywistego poboru energii w okresie od 31 sierpnia 2012 r. do 31 sierpnia 2014 r. (bądź dla wyliczenia tego poboru w oparciu o fakt wymiany przekładników prądowych). Protokoły z kontroli przeprowadzonych przez pracowników spółki (...) mają w procesie walor jedynie dowodu z dokumentu prywatnego, a zatem stosownie do art. 245 k.p.c. są dowodem jedynie tego, że osoby, które dokument podpisały złożyły oświadczenie określonej treści. Wyprowadzenie wniosków z tych protokołów wymaga natomiast wiadomości specjalnych. Co więcej, z uwagi na niemożność sprawdzenia poprawności (choćby i tylko metodologicznej) wyników kontroli przeprowadzonej przez pracowników spółki (...) bez posiadania wiedzy specjalnej w tym zakresie, również i sam fakt występowania błędu pomiaru nie został wykazany. Powódka pomimo tego, że na niej spoczywał w tym zakresie ciężar dowodu, nie zawnioskowała o przeprowadzenie dowodów uzasadniających wysokość tak wyliczonego roszczenia.

Natomiast w zakresie korekty za przekroczenie mocy umownej powódka poza dowodami z faktur korygujących nie przedstawiła żadnych dowodów w celu wykazania rzeczywistego przekroczenia mocy umownej (zwłaszcza w sytuacji tak szczegółowego wskazania w fakturach korygujących, kiedy nastąpiło przekroczenie mocy umownej, z podaniem tego czasu co do minuty), co więcej powódka nie podniosła w toku procesu nawet żadnych twierdzeń w tym zakresie.

Sprawiło to, że roszczenie powódki w zakresie kwoty naliczonej w korektach faktur, w tym za przekroczenie mocy umownej na łączną kwotę 37.301,74 zł, podlegało oddaleniu jako niewykazane stosownie do art. 6 k.c. i art. 232 k.p.c.

Podkreślenia wymaga jeszcze inna, niezależna od wskazanej wyżej istotna dla sprawy okoliczność, która skutkuje oddaleniem powództwa. Powódka wskazuje, że dochodzi w niniejszym postępowaniu opłaty za energię, jaką w spornym okresie pozwana faktycznie "skonsumowała", a więc w okresie od 31 sierpnia 2012 r. do 31 sierpnia 2014 r. Powódka wyliczyła więc niedopłatę za okres dwóch lat wstecz od miesiąca pierwszej kontroli, a zatem od sierpnia 2014 r. Tymczasem nie zostało w sprawie wykazane od kiedy w układzie pomiarowo-rozliczeniowym funkcjonowały przekładniki prądowe (...), a więc tym samym od kiedy uzasadnione było wyliczanie przez powódkę należności za dostarczoną, a nie objętą fakturowaniem, energię elektryczną. Pierwsza kontrola została przeprowadzona w dniu 21 sierpnia 2014 r., zatem za pewny moment zamiany przekładników prądowych można by uznać dopiero dzień 21 sierpnia 2014 r. W toku procesu nie zostało wykazane w jakiej faktycznie dacie doszło do zamiany tych przekładników. Oznacza to, że jedynie 10 dni z okresu wskazanego w korektach faktur należałoby uznać za wykazany (udowodniony) okres, w którym w skład układu pomiarowo-rozliczeniowego wchodziły przekładniki prądowe (...). Brak jest jakiegokolwiek uzasadnienia dla założenia powódki, że istnieją podstawy do wystawienia faktur korygujących w okresie obejmującym 2 lata wstecz od wykrycia tego faktu. Można byłoby jedynie założyć, że naliczenie przez powódkę zwiększonych opłat ma podstawy faktyczne w okresie, co do którego udowodniono funkcjonowanie układu pomiarowo-rozliczeniowego z wymienionymi przekładnikami, a więc w okresie od 21 sierpnia 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r., powódka nie wystawiła jednak faktury korygującej za ten okres (ostatnia faktura obejmuje okres od 31 lipca 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r.), brak jest przy tym danych pozwalających na wyliczenie, jak przedstawiał się faktyczny pobór energii w okresie od 21 sierpnia 2014 r. do 31 sierpnia 2014 r.

Mając na względzie powyższe należało uznać, że powódka nie udowodniła wskazywanego w piśmie procesowym z dnia 12 czerwca 2015 r. faktu, jakim jest ilość "skonsumowanej" przez pozwaną w spornym okresie energii elektrycznej ani jej wartości.

Z dalszej treści pisma z dnia 12 czerwca 2015 r. można odczytać, że powódka zdaje się wywodzić, iż przyczyną nieprawidłowego naliczenia opłat za energię elektryczną była stwierdzona przez osoby kontrolujące układ pomiarowy nieprawidłowość w funkcjonowaniu przekładni prądowej. Jednocześnie powódka przytoczyła przepisy rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną. W rozporządzeniu tym niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego dotyczy § 39, należało więc rozważyć, czy roszczenie powódki może być uzasadniony co do wysokości jako oparte o § 39 wskazanego wyżej rozporządzenia.

Pełne brzmienie § 39 jest następujące:

1. W przypadku niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego będącego własnością odbiorcy, która skutkuje niewłaściwym rejestrowaniem zużycia energii trwającym dłużej niż trzy miesiące, do rozliczeń przyjmuje się średniodobowe zużycie energii w porównywalnym okresie rozliczeniowym, pomnożone przez liczbę dni, w których ten element układu był niesprawny, oraz stawki opłat z grupy taryfowej, do której był zakwalifikowany odbiorca, o ile umowa nie stanowi inaczej.

2. W przypadku niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego będącego własnością odbiorcy, uniemożliwiającej określenie ilości pobranej mocy maksymalnej, trwającej dłużej niż trzy miesiące, w rozliczeniach za zużycie mocy maksymalnej przyjmuje się wartości mocy przyłączeniowej, o ile umowa nie stanowi inaczej.

3. W przypadku trwającej dłużej niż jeden okres rozliczeniowy niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego, będącego własnością odbiorcy, uniemożliwiającej określenie ilości pobranej energii w strefach, do rozliczenia stosuje się stawki opłat z grupy taryfowej, według której możliwe jest dokonywanie rozliczeń w oparciu o sprawne urządzenia pomiarowo-rozliczeniowe.

4. W przypadku niesprawności, o której mowa w ust. 3, trwającej krócej niż jeden okres rozliczeniowy lub w przypadku niesprawności elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego będącego własnością przedsiębiorstwa energetycznego, ilość energii pobranej w poszczególnych strefach czasowych doby ustala się na podstawie proporcji odniesionych do zużycia w tych strefach w porównywalnym okresie rozliczeniowym.

5. Przepisów ust. 1-4 nie stosuje się, jeżeli istnieje rezerwowy układ pomiarowo-rozliczeniowy będący własnością przedsiębiorstwa energetycznego lub odbiorcy. W takim przypadku do rozliczeń przyjmuje się wskazania rezerwowego układu pomiarowo-rozliczeniowego.

Gdyby przyjąć, że powódka wyliczyła swoje roszczenie w oparciu o § 39 wskazanego wyżej rozporządzenia, to powinna ona wykazać, że miała miejsce wskazana w tym paragrafie "niesprawność elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego", a następnie wykazać wysokość swojego roszczenia wyliczonego w oparciu o założenia przyjęte w § 39. Także te okoliczności dla ich udowodnienia wymagają wiadomości specjalnych. W niniejszym procesie nie zostało wykazane nawet to, czy wymiana przekładników prądowych z (...) (A/A) na (...) może być zakwalifikowana jako "niesprawność elementu układu pomiarowo-rozliczeniowego", czy też jest to sprawny układ pomiarowo - rozliczeniowy, tyle że złożony z innych elementów niż te, które przewiduje umowa. W tym temacie, podobnie jak w poprzednich, powinna się wypowiedzieć osoba posiadająca wiadomości specjalne.

Mając na uwadze powyższe przyjąć trzeba, że wysokość roszczenia objętego żądaniem pozwu nie znajduje swojego uzasadnienia również w § 39 rozporządzenia Ministra Gospodarki z dnia 18 sierpnia 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad kształtowania i kalkulacji taryf oraz rozliczeń w obrocie energią elektryczną.

Stan faktyczny sprawy został ustalony w oparciu o złożone do akt sprawy dokumenty, które nie były przez żadną że strony kwestionowane, a także w oparciu o dowód z przesłuchania prezesa zarządu pozwanej, który należało uznać za wiarygodny, przytoczone przez przesłuchiwanego prezesa zarządu fakty były bowiem zgodne z pozostałym materiałem dowodowym.

Sąd nie znalazł podstaw do dopuszczenia dowodu z opinii biegłego sądowego z urzędu. W doktrynie i orzecznictwie na gruncie art. 232 k.p.c. wskazuje się, że Sąd zawsze winien traktować dopuszczenie dowodu z urzędu jako środek ostateczny. Art. 232 zdanie drugie k.p.c. stanowi wyjątek od zasady kontradyktoryjności i wynikającego z niej ciężaru dostarczenia dowodów przez strony. Przeprowadzenie konkretnego dowodu przez Sąd z reguły jest korzystne dla jednej ze stron, co może prowadzić do naruszenia zasady równości. Podkreśla się również, że dopuszczenie z urzędu dowodu niewskazanego przez stronę jest prawem, nie zaś obowiązkiem sądu. Sąd nie ma obowiązku wyręczania strony zastępowanej przez adwokata lub radcę prawnego. W orzecznictwie Sądu Najwyższego wskazuje się, że możliwość dopuszczenia przez sąd dowodu niewskazanego przez strony nie oznacza, że sąd jest obowiązany zastąpić własnym działaniem bezczynność strony, jedynie w szczególnych sytuacjach procesowych, o wyjątkowym charakterze, sąd powinien skorzystać ze swojego uprawnienia do podjęcia inicjatywy dowodowej (por. orzeczenie z 7 listopada 1997 r., III CKN 244/97). Podkreśla się również wyjątkowy charakter dowodu z urzędu oraz to, że możliwość dopuszczenia przez sąd dowodu niewskazanego przez strony oznacza uprawnienie, a nie obowiązek sądu, a także że nieprzeprowadzenie przez sąd dowodu z urzędu z reguły nie jest uchybieniem (por. orzeczenia z 25 marca 1998 r., II CKN 656/97 oraz z 25 czerwca 1998 r., III CKN 384/98).

Na uwagę zasługuje wyrok Sądu Najwyższego z 20 grudnia 2005 r. (III CK 121/05), gdzie wskazane zostało, że z przewidzianego w art. 232 k.p.c. uprawnienia dopuszczenia dowodu z urzędu sąd może korzystać dowolnie. Dalej Sąd Najwyższy wymienił wyjątkowe sytuacje, uzasadniające dopuszczenie dowodu z urzędu. Są to sytuacje wymagające ochrony interesu publicznego, w szczególności: 1) gdy istnieje podejrzenie, że strony prowadzą proces fikcyjny, 2) gdy istnieje podejrzenie, że strony zmierzają do obejścia prawa, 3) w razie rażącej nieporadności strony działającej bez profesjonalnego pełnomocnika, która mimo niezbędnych pouczeń uzyskanych na podstawie art. 5 k.p.c. nie jest w stanie przedstawić środków dowodowych w celu uzasadnienia swoich twierdzeń.

Żadna z tych sytuacji nie wystąpiła w niniejszej sprawie. Powódka jest specjalistycznym przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą w określonej branży, jaką jest świadczenie usług energetycznych, w niniejszym procesie jest reprezentowana przez zawodowego pełnomocnika (przeciwieństwie do pozwanej, która działa bez pełnomocnika). Zawodowy pełnomocnik powódki zdawał sobie sprawę, że w sprawie wymagane są wiadomości specjalne, o czym świadczy wniosek zawarty w piśmie procesowym z dnia 4 kwietnia 2016 r. o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego sądowego z urzędu. Strona powodowa nie wykazała jednak wyjątkowej sytuacji uzasadniającej dopuszczenie dowodu z urzędu, wbrew zasadzie kontradyktoryjności. Co więcej dopuszczenie tego dowodu w realiach rozpoznawanej sprawy byłoby naruszeniem zasady równości stron.

Mając na uwadze powyższe Sąd nie znalazł podstaw do tego, aby z urzędu przeprowadzić dowód dla wykazania tych faktów, których ciężarem udowodnienia obciążona jest powódka.