Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 kwietnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący SSO Janusz Madej

Protokolant st. sekr. sądowy Dorota Hańc

po rozpoznaniu w dniu 22 marca 2016 r. w Bydgoszczy na rozprawie

odwołania R. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B.

z dnia 24 lipca 2015 r., znak: (...)

w sprawie: R. G.

przeciwko: Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w B.

o emeryturę

I zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, iż przyznaje ubezpieczonemu R. G. prawo do emerytury od dnia (...). ;

II nie stwierdza odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji;

III zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. na rzecz ubezpieczonego kwotę 180 ( sto osiemdziesiąt ) złotych tytułem zwrotu kosztów zastępstwa prawnego.

Na oryginale właściwy podpis.

Sygn. akt VIU 2539/15

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 24 lipca 2015 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. po rozpoznaniu wniosku R. G. z dnia 17 czerwca 2015 roku odmówił przyznania wnioskodawcy prawa do emerytury. W uzasadnieniu tej decyzji organ rentowy powołując się na przepisy Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, tekst jednolity Dziennik Ustaw z 2015 roku pozycja 748 z późniejszymi zmianami. W szczególności zaś na artykuł 184-y tej Ustawy oraz na Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, Dziennik Ustaw z 1983 numer 8 pozycja 43 ze zmianami, a w szczególności na paragraf 4-y tego Rozporządzenia wskazał, iż zgodnie z tymi przepisami ubezpieczonemu urodzonemu po dniu 31 grudnia 1948 roku emerytura przysługuje, jeżeli spełnił łącznie następujące warunki: osiągnął wiek emerytalny wynoszący 60 lat dla mężczyzn i 55 lat dla kobiet, nie przystąpił do Otwartego Funduszu Emerytalnego, w dniu wejścia w życie Ustawy emerytalnej, to jest 1 stycznia 1999 roku osiągnął okres składkowy i nieskładkowy wynoszący 25 lat dla mężczyzn i 20 lat dla kobiet. W tym okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanego stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy, wynoszący co najmniej 15 lat. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy podał, że odmówił przyznania emerytury, ponieważ nie został udowodniony wymagany 15-to letni okres pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy. Do stażu pracy w szczególnych warunkach organ rentowy nie uwzględnił żadnego okresu zatrudnienia ubezpieczonego. Natomiast na podstawie dowodów dołączonych do wniosku i uzyskanych w wyniku przeprowadzonego postępowania organ rentowy przyjął za udowodnione na dzień 1 stycznia 1999 roku okresy nieskładkowe w wymiarze 10 dni, składkowe w wymiarze 27 lat 11 miesięcy i 22 dni oraz stażu sumarycznego w wymiarze 28 lat i 2-ch dni. Organ rentowy wskazał także, że do, nie uwzględnił przy ocenie uprawnień emerytalnych wnioskodawcy okresu jego zatrudnienia pracowniczego od 6 sierpnia 1973 roku do 31 grudnia 1998 roku, w tym przerwa po odbyciu Zasadniczej Służby Wojskowej, ponieważ stanowisko wykazane w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach z dnia 28 lutego 2001 roku elektromonter i konserwator maszyn i urządzeń, nie jest zgodne z resortowymi aktami prawnymi Dział XIV pozycja 9-a punkt 3-i operator pomp i sprężarek. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł w imieniu ubezpieczonego jego pełnomocnik procesowy, domagając się, zaskarżając powyższą decyzję w całości i domagając się zmiany tej decyzji i przyznania ubezpieczonemu prawa do emerytury, a ewentualnie uchylenia zaskarżonej decyzji. W odwołaniu od, skarżący zarzucił powyższej decyzji naruszenie artykułu 184-go ustępu 1-go punktu 1-go i 2-go Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych poprzez błędną wykładnię, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, iż skarżącemu nie przysłu..., przysługuje prawo do wcześniejszej emerytury ze względu na brak udowodnienia wymaganego 15-to letniego okresu pracy w szczególnych warunkach wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy oraz paragrafu 2-go ustępu 2-go, jak również paragrafu 4-go Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku poprzez błędną wykładnię, a w konsekwencji niewłaściwe zastosowanie i przyjęcie, iż skarżący nie spełniał wymienionych w tych przepisach przesłanek a tym samym, że uzasadnione jest wydanie przez organ rentowy decyzji odmownej. Domagając się zmiany zaskarżonej decyzji odwołujący domagał się także orzeczenia o kosztach procesu, w tym kosztach zastępstwa procesowego według norm przepisanych. W uzasadnieniu odwołania wskazywano, że powód wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienioną stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, wymienioną w załączniku do powołanego Rozporządzenia z 7 lutego 1983 roku w Dziale XIV...
[ Ubezpieczony R. G. 00:08:14.996] Przepraszam.
[ Przewodniczący 00:08:14.624] Pozycji 3-ej i 9-ej. Proszę wyłączyć telefon komórkowy. Na stano..., jako operator sprężarek. W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wnosił o oddalenie odwołania powołując argumentację przedstawioną w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji. Sąd Okręgowy ustalił i rozważył, co następuje. Ubezpieczony R. G. urodzony (...), 60 lat ukończył(...) roku. Ubezpieczony nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, a wniosek o emeryturę złożył 17 czerwca 2015 roku. Wniosek ten został zaskarżony, został rozpoznany zaskarżoną w niniejszej sprawie decyzją odmowną z dnia 24 lipca 2015 roku. Ogólny staż ubezpieczonego w okresie od, w okresie do 1 stycznia 1999 roku wyniósł 28 lat i 2 dni. Powyższe okoliczności były między stronami niesporne. Ubezpieczony zatrudniony był w (...) Zakładach (...) w M., a następnie w (...) Fabrykach (...) w okresie od 6 sierpnia 1973 roku do 28 lutego 2001 roku. W okresie od 6 sierpnia 1973 roku do 30 września 1979 roku ubezpieczony pracował w Warsztacie Remontowym w M. zajmując się remontem maszyn i urządzeń przemysłu drzewnego. Zatrudniony był wtedy na stanowisku elektryka oraz elektromontera i konserwatora maszyn i urządzeń przemysłu drzewnego. Z dniem 1 maja 1977 roku przeniesiono ubezpieczonego na stanowisko konserwatora elektryka w Zakładzie numer (...) w M.. Natomiast od 1 października 1979 roku na podstawie wzajemnego porozumienia pracodawcy i ubezpieczonego przeniesiony on został na stanowisko elektromontera zakładowego z dodatkowymi obowiązkami konserwacji maszyn i urządzeń w Oddziale (...). Pracę tę wykonywał na tym stanowisku do końca zatrudnienia, w tym do 31 grudnia 1998 roku, a więc do dnia, który był istotny dla oceny uprawnień emerytalnych w niniejszej sprawie ubezpieczonego. W okresie od 1 września 1983 roku do 30 kwietnia 1984 roku dodatkowo powierzono ubezpieczonemu dozór nad piecami. Łączny okres zatrudnienia ubezpieczonego od 1 października 1979 roku do 31 grudnia 1998 roku wyniósł 19 lat i 3 miesiące. W okresie zatrudnienia od 1 października 1979 roku ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zajmował się obsługą sprężarek funkcjonujących w mo..., w (...) Fabrykach (...), które to sprężarki umożliwiały i zapewniały ruch zakładu. Ubezpieczony zajmował się konserwacją i obsługą tych sprężarek wyłącznie, jak również sieci doprowadzającej na teren zakładu pracy z tych sprężarek sprężone powietrze, które było niezbędne do napędzania urządzeń służących do produkcji mebli. Ubezpieczony zajmował się badaniem, czy sprężarki funkcjonują prawidłowo, jak również obcho.., dokonywał w ciągu dnia pracy obchodów na terenie zakładu pracy sprawdzając w manometrach przy poszczególnych urządzeniach napędzanych sprężonym powietrzem, czy ciśnienie powietrza jest prawidłowe. Do obowiązków ubezpieczonego na..., należało także oczyszczanie sprężarek z oleju i innych zanieczyszczeń. Tylko wyjątkowo wykonywał także inne prace elektromontera, takie jak wymiana bezpieczników w rozdzielniach, czy wymiana oświetlenia przemysłowego na halach produkcyjnych. Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie dowodów z zeznań świadków J. J., Z. K. oraz D. L., jak również na podstawie dowodu z przesłuchania ubezpieczonego oraz z dowodów z dokumentów zebranych w aktach osobowych ubezpieczonego. Oceniając zebrany w sprawie materiał dowodowy Sąd Okręgowy miał na uwadze, iż zeznania świadków były, co do zasady spójne i zgodne. Potwierdzali oni, iż ubezpieczony pracując na, w (...) Fabrykach (...) zajmował się wyłącznie obsługą sprężarek i instalacji doprowadzającej ze sprężarek sprężone powietrze na poszczególne stanowiska pracy. Wsk... Dokumenty z akt osobowych ubezpieczonego wskazywały, iż pracę tego rodzaju rozpoczął on od 1 października 1979 roku, kiedy powierzono mu stanowisko ele..., elektromontera zakładowego z obowiązkami konserwacji maszyn i urządzeń w Oddziale (...). Pracę tę wykonywał od tego dnia stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, a do 31 grudnia 1998 roku, jak już wcześniej zaznaczono, wymiar t..., czasu tej pracy wyniósł 19 lat i 3 miesiące, a więc znacznie przekroczył okres wymaganych 15-u lat pracy w szczególnych warunkach. Przed tą datą ubezpieczony zajmował się konserwacją i remontem wszystkich maszyn przemysłu drzewnego i tego okresu pracy w szczególnych warunkach, tego okresu pracy do pracy w szczególnych warunkach Sąd Okręgowy nie zaliczył, w tym okresu odbytej służby wojskowej, gdyż praca ubezpieczonego przerwana służbą wojskową nie była pracą w szczególnych warunkach. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego nie jest dopuszczalne uwzględnianie przy ustaleniu okresów pracy w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wykonywanej stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wymaganych do nabycia prawa do emerytury w niższym wieku emerytalnym innych równocześnie wykonywanych prac w ramach dobowej miary czasu pracy, które nie oddziaływały szkodliwie na organizm pracownika. Należy jednak podkreślić, że od tej reguły istnieją 2 odstępstwa. Po pierwsze, jedno z nich dotyczy sytuacji, kiedy równocześnie wykonywane są prace z sta..., w której wykonywane prace stanowią jednocześnie integralną część większej całości dającej się zakwalifikować pod określoną pozycją załącznika Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku, tak wskazał między innymi Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 6 grudnia 2007 roku w sprawie III UK 62/07 Lex numer 375653, z dnia 5 maja 2009 roku w sprawie I UK 4/09 oraz z dnia 11 marca 2009 roku w sprawie II UK...
[ koniec części 00:20:16.356] LTY065218_02
[ Przewodniczący 00:20:16.358] 243/08, gdzie powołane także wcześniejsze orzecznictwo. Drugie odstępstwo dotyczy przypadków, kiedy czynności wykonywane w warunkach nienarażających na działanie czynników szkodliwych dla zdrowia mają charakter incydentalny i krótkotrwały uboczny. I tak podał Sąd Najwyższy w wyrokach z dnia 22 stycznia 2008 roku w sprawie I UK 210/07 - orzecznictwo Sądu Najwyższego Izby Pracy z 2009 roku numer 5, 6 pozycja 75 oraz z dnia 12 kwietnia 2012 roku w sprawie II UK 233/11 - orzecznictwo Sądu Najwyższego z 2013 roku numer 7, 8 pozycja 86. Rozważając kwestię, czy ubezpieczony stale i w pełnym wymiarze czasu pracy zatrudniony był w szczególnych warunkach w rozumieniu przepisów Ustawy emerytalno - rentowej oraz Rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 roku wskazać także należy, że z akt osobowych ubezpieczonego wynikało, iż przedsiębiorstwo, w którym był on zatrudniony M.
[ f 00:21:38.763] Fabryki (...) podlegało Ministerstwu Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego. A nie jak wskazał pracodawca Minister..., Ministrowi Przemysłu Chemicznego i Lekkiego. W związku z tym powołane w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach dołączonym do wniosku emerytalnego Rozporządzenie, przepraszam Zarządzenie Ministra Przemysłu Chemicznego i Lekkiego numer 7 z dnia 7 lipca 1987 roku nie miało w niniejszej sprawie istotnego znaczenia. Wprawdzie Zarządzenia Resortowe nie mają obecnie waloru normatywnego, gdyż ich moc obowiązująca została już uchylona, tym niemniej mają znaczenie dowodowe. W niniejszej sprawie takie znaczenie dowodowe ma Zarządzenie numer 16 Ministra Rolnictwa i Prze..., Ministr..., Ministra Rolnictwa, Leśnictwa i Gospodarki Żywnościowej z 31 marca 1988 roku. W zarządzeniu tym wskazano w Dziale XIV "Prace różne" pod pozycją 9 przy..., bezpośrednia obsługa stacji sprężarek, takie stanowiska jak maszynista sprężarek, maszynista pomp, maszynista turbozespołów i kompresorów oraz maszynista hydrocyklonów, jak również maszynista chłodniczy. Zebrany w sprawie materiał dowodowy potwierdzał, iż ubezpieczony zatrudniony był na stanowisku maszynisty sprężarek, które odrębnie od maszynisty pomp zostało wymienione w Zarządzeniu Resortowym. Dodatkowo także wskazać należy, iż dokumenty z akt osobowych umes..., ubezpieczonego wskazywały, iż ubezpieczony posiadał uprawnienia do obsługi urządzeń elektroenergetycznych, takich jak pomp, wentylatorów, sprężarek powietrznych, czy kotłów wodnych, kondensatorów energetycznych, sieci elektroenergetycznych, elektrycznych urządzeń napędowych, elektrycznych spawarek i zgrzewarek. W związku z tym, jeżeli wykonywał on tego rodzaju pracę w sposób dorywczy przy naprawie, bądź konserwacji tego rodzaju urządzeń to wykonywał on pracę w szczególnych warunkach wskazaną w Dziale II Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lu..., w załączniku do Rozporządzenia Rady Ministrów z 7 lutego 1983 roku w Wykazie A Dziale II pod pozycją 1. Prace przy wytwarzaniu, przesyłaniu energii elektrycznej i cieplnej oraz montażu, remoncie i eksploatacji urządzeń elektroenergetycznych i cieplnych. W punkcie 1 tego Zarządzenia Resortowego wskazane zostało stanowisko elektromontera instalacji i urządzeń elektroenergetycznych. Także nadzór nad piecami przemysłowymi pracującymi w fabryce, także podlegał, był nadzorem nad urzą..., urządzeniami elektroenergetycznymi i nadzorem nad eksploatacją tych urządzeń. Tego rodzaju praca także, zatem była kwalifikowana, jako praca w szczególnych warunkach. Do pracy tego rodzaju na..., można zaliczyć także w ocenie Sądu Okręgowego, choć wykonywane incydentalnie prace przy wymianie oświetlenia przemysłowego oraz prace wy..., przy wymianie bezpieczników w rozdzielniach prądu na terenie od zakładu numer(...) (...) Fabryk (...). Podkreślić także należy, iż przy ocenie zebranego w sprawie materiału dowodowego Sąd, Sąd Okręgowy miał na uwadze, iż pracodawca potwierdził wykonywanie przez ubezpieczonego pracy w szczególnych warunkach w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach z 28 lutego 2001 roku. Dlatego Sąd Okręgowy okoliczność wykonywania pracy w szczególnych warunkach w powyższym wskazanym okresie od 1 października 1979 roku do 31 grudnia 1998 roku uznał za udowodnioną mimo pewnych niedokładności w świadectwie wykonywania pracy w szczególnych warunkach w zakresie zajmowanego przez ubezpieczonego stanowiska pracy. Dokonując subsumpcji właściwych przepisów prawa materialnego pod ustalony stan faktyczny w sprawie Sąd Okręgowy zwraca uwagę, iż zgodnie z artykułem 184 Ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948 roku przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w artykule 32, 33, 39 i 40, jeżeli w dniu wejścia w życie Ustawy osiągnęli, po pierwsze - okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze wymaganym w przepisach dotychczasowych do nabycia prawa do emerytury w wieku niższym niż 60 lat - dla kobiet i 65 lat - dla mężczyzn oraz po drugie - okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w artykule 27. Zgodnie z ustępem 2 artykułu 184 emerytura, o której mowa w ustępie 1 przysługuje pod warunkiem nieprzystąpienia do Otwartego Funduszu Emerytalnego, albo złożenia wniosku o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w Otwartym Funduszu Emerytalnym za pośrednictwem zakładu na dochody Budżetu Państwa. Artykuł 32 ustęp 2 tej Ustawy stanowi z kolei, że dla celów ustalenia uprawnień, o których mowa w ustępie 1 za pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej, ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Szczegółowe warunki nabywania prawa do emerytury z tytułu pracy w szczególnych warunkach określone zostały w przepisach powołanego Rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1984 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach. W szczególności przypomnieć w tym miejscu należy, że zgodnie z paragrafem 2 okresami, ustępem 1 i ustępem 2 okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w Rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku pracy. Okresy pracy, o których mowa w ustępie 1 stwierdza zakład pracy na podstawie posiadanej dokumentacji w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie paragrafu 1 ustępu 2 Rozporządzenia lub w świadectwie pracy. Z kolei paragraf 3 Rozporządzenia stanowi, że za okres zatrudnienia wymagane do uzyskania emerytury, zwany dalej wymaganym okresem zatrudnienia uważa się okres wynoszący 20 lat - dla kobiet i 25 lat - dla mężczyzn. Liczony łącznie z okresami równorzędnymi i zaliczalnymi do okresów zatrudnienia. A paragraf 4 ustęp 1 stwierdza z kolei, że pracownik, który wykonywał pracę w szczególnych warunkach wymienione w wykazie A nabywa prawo do emerytury, jeżeli spełnia łącznie następujące warunki. Osiągnął wiek emerytalny wynoszący 55 lat - dla kobiet i 60 lat - dla mężczyzn oraz ma wymagany okres zatrudnienia w tym co najmniej 15 lat pracy w szczególnych warunkach. Rodzaje prac w szczególnych warunkach określone zostały w Wykazie A stanowiącym załącznik do Rozporządzenia. Jak wykazał zebrany w sprawie materiał dowodowy ubezpieczony spełnił wszystkie warunki niezbędne do nabycia prawa do emerytury. W dniu (...) roku ukończył skrócony wiek emerytalny 60 lat, nie jest członkiem Otwartego Funduszu Emerytalnego, złożył wniosek o emeryturę w dniu 17 czerwca 2015 roku, legitymował się na dzień 1 stycznia 1999 roku, a więc na dzień wejścia w życie Ustawy emerytalnej ogólnym stażem emerytalnym wynoszącym 28 lat i 2 dni oraz stażem pracy w szczególnych warunkach, o którym, o których mowa w Dziale XIV pozycji 9 bezpośrednia obsługa stacji sprężarek w wymiarze co najmniej 15 lat. Sąd Okręgowy zauważa także, iż ubezpieczony zajmował się wyłącznie obsługą stacji sprężarek, gdyż remontami w zakładzie numer (...) M.
[ f 00:33:19.106] Fabryk (...) zajmowały się, zajmowali się pracownicy, jak wynikało ze zgodnych zeznań świadków i ubezpieczonego warsztatu remontowego, w którym także w okresie niezaliczonym do pracy w szczególnych warunkach pracował ubezpieczony. Natomiast zadania pracownicze ubezpieczonego ograniczały się do obsługi stacji sprężarek. Dlatego na podstawie powołanych przepisów prawa materialnego oraz artykułu sto sie..., czte..., oraz artykułu 477 ze znaczkiem 14 paragraf 2 Kodeksu postępowania cywilnego Sąd Okręgowy zmienił zaskarżoną decyzję i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od pierwszego dnia, w którym spełnił on ostatnią przesłankę nabycia tego prawa, czyli od osiągnięcia wieku emerytalnego. W punkcie drugim wyroku Sąd nie stwierdził odpowiedzialności Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w B. za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Wskazać, bowiem należy, iż świadectwo pracy, które..., świadectwo wykonywania prac w szczególnych warunkach oraz świadectwo pracy, które ubezpieczony przedłożył organowi rentowemu w postępowaniu administracyjnym określało w sposób niezgodny z Zarządzeniem Resortowym zajmowane przez ubezpieczonego stanowisko pracy. Okoliczność ta oczywiście nie pozbawiała ubezpieczonego prawa wykazania, że pracował on na stanowisku operatora sprężarek. Tym niemniej nie można postawić organowi rentowemu zarzutu, iż w oparciu o tego rodzaju dokumenty, o tego rodzaju dowody z dokumentów nie uwzględnił w postępowaniu administracyjnym żądania ubezpieczonego przyznania emerytury. W punkcie trzecim wyroku Sąd Okręgowy na podstawie artykułu 98 paragrafu 1 oraz paragrafu 3 zasądził od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych na rzecz ubezpieczonego zwrot kosztów zastępstwa prawnego poniesionych w toku procesu. Zgodnie z artykułem 98 paragrafem 1 Kodeksu postępowania cywilnego strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony, tak zwane koszty procesu. Do niezbędnych kosztów procesu, jak stanowi paragraf 3 tego artykułu strony reprezentowanej przez adwokata zalicza się wynagrodzenie, jednak nie wyższe niż stawki opłat określone w odrębnych przepisach i wydatki jednego adwokata, koszty sądowe oraz koszty nakazanego przez Sąd osobistego stawiennictwa. Zwrócić przy tym należy uwagę, iż podstawą prawną zasądzenia kosztów według stawki minimalnej były przepisy Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2008 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej. W szczególności zaś paragraf 2 ustęp 1 i ustęp 2 tego Rozporządzenia, a także przede wszystkim paragraf 12 ustęp 2 w brzmieniu nadanym Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia 29 lipca 2015 roku zmieniającego Rozporządzenie w sprawie opłat za czynności adwokackie. Na tym wygłoszenie uzasadnienia zakończono. (...)