Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 13 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Siedlcach II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Anita Kowalczyk - Makuła

Protokolant: sekr. sąd. Beata Krzyzińska

Prokurator ----------

po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 13 czerwca 2016 roku w S.

zażalenia Kółka Rolniczego w W. na zarządzenie funkcjonariusza Komisariatu Policji w S. z dnia 24 marca 2016 roku o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie

na podstawie art. 437 § 1 kpk w zw. z art. 325 a § 2 kpk w zw. z art. 306 § 1 pkt 3 kpk

postanawia:

zażalenie uwzględnić i uchylić zarządzenie funkcjonariusza Komisariatu Policji w S. z dnia 24 marca 2016 roku o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie, a sprawę przekazać do dalszego prowadzenia.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 05 lutego 2016 roku funkcjonariusz Komisariatu Policji w S. odmówił wszczęcia dochodzenia w sprawie sfałszowania w dniu 03 lutego 2014 roku w miejscowości S. przez T. G. dokumentu – oświadczenia o posiadaniu prawa do dysponowania nieruchomościami nr (...)położonymi w miejscowości W., gm. W., a następnie posłużenia się takim dokumentem w Starostwie Powiatowym w S. Wydział Budownictwa, co spowodowało wydanie wadliwej prawnie decyzji na szkodę Kółka Rolniczego w W., tj. art. 270 § 1 kk – wobec braku znamion czynu zabronionego (art. 17 § 1 pkt 2 kpk).

Zażalenie na powyższe postanowienie, po uzupełnieniu braków formalnych dotyczących reprezentacji, w ustawowym terminie wniosły osoby reprezentujące Kółko Rolnicze w W.. Skarżący w złożonym zażaleniu wnieśli o uchylenie postanowienia o odmowie wszczęcia dochodzenia oraz o dalsze jego prowadzenie. W ich ocenie winno ono być rozpoznawane w kontekście możliwości popełnienia czynu z art. 233 § 1 i 6 kk.

Zarządzeniem z dnia 24 marca 2016 roku funkcjonariusz Komisariat Policji w S. odmówił przyjęcia zażalenia na postanowienie z dnia 05 lutego 2016 roku o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie. Uzasadniając swoje stanowisko stwierdził, że w toku przeprowadzonego postępowania uznano, iż Kółko Rolnicze w W., które złożyło pisemne zawiadomienie o przestępstwie nie jest stroną tego postępowania, a jedynie instytucją zawiadamiającą. Dlatego też środek odwoławczy w niniejszej sprawie został złożony przez osobę nieuprawnioną.

Zażalenie na to zarządzenie wniosły w przewidzianym terminie osoby reprezentujące Kółko Rolnicze w W. . Według skarżącego stwierdzenie , iż Kółko Rolnicze w W. nie jest stroną postępowania stoi w sprzeczności z dokumentami dołączonymi do wniesionego zawiadomienia o możliwości popełnienia przestępstwa, z których wynika prawo własności skarżącego do działki nr (...). Wnosząc o uchylenie zarządzenia , skarżący wniósł o dalsze prowadzenie postępowania w sprawie złożenia fałszywego oświadczenia tj o czyn z art. 233 § 1 i 6 kk, co umożliwi likwidację skutków bezprawnych działań związanych z realizacją decyzji nr (...)/2014z dnia 03 kwietnia 2014r. , wydanej przez Starostwo Powiatowe w S..

Prokurator Prokuratury Rejonowej w Siedlcach nie przychylił się do wniesionego zażalenia i w dniu 22 kwietnia 2016 roku (data prezentaty) przekazał je do rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Siedlcach. Uzasadniając swoje stanowisko wskazał, że Kółko Rolnicze w W. w zażaleniu nie wskazało żadnych okoliczności, które przemawiałyby za tym, iż jest w tej sprawie pokrzywdzonym w rozumieniu art. 49 § 1 kpk lub podmiotem, którego prawa zostały naruszone wskutek przestępstwa.

Sąd zważył, co następuje:

W ocenie sądu zażalenie jest zasadne i zasługuje na uwzględnienie.

Art. 306 § 1 kpk zawiera katalog podmiotów, którym przysługuje prawo wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia śledztwa, co zgodnie z art. 325 a § 2 kpk stosuje się odpowiednio do dochodzenia . W myśl powyższego przepisu są to: pokrzywdzony, instytucja wymieniona w art. 305 § 4 kpk oraz osoba wymieniona w art. 305 § 4 kpk, jeżeli wskutek przestępstwa doszło do naruszenia jej praw. Z kolei art. 305 § 4 kpk stanowi, że o wszczęciu, odmowie wszczęcia albo o umorzeniu śledztwa zawiadamia się osobę lub instytucję państwową, samorządową lub społeczną, która złożyła zawiadomienie o przestępstwie, oraz ujawnionego pokrzywdzonego, a o umorzeniu także podejrzanego – z pouczeniem o przysługujących uprawnieniach.

Przedmiotem ochrony w przypadku przestępstwa z art. 270 § 1 kk jest wiarygodność dokumentów , a nie dobra prawne zindywidualizowanych osób . Sąd w tej kwestii w pełni podziela stanowisko zawarte w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 24 maja 2011 r. w sprawie sygn II KK 13/11wskazujące iż przedmiotem ochrony w przypadku czynu zabronionego z art. 270 § 1 k.k. jest dobro prawne ogólnej natury, jakim jest wiarygodność dokumentu. Powoduje to, że w postępowaniu o taki czyn brak jest pokrzywdzonego. Podobnie jest w przypadku czynu z art. 233 kk, gdzie dobrem prawnie chronionym jest dobro wymiaru sprawiedliwości.

W niniejszej sprawie zawiadomienie o popełnieniu czynu zabronionego złożyło Kółko Rolnicze w W., w ocenie sądu , wykazując w sposób należyty i wystarczający , iż w związku z popełnionym przestępstwem mogło dojść do naruszenia jego praw. Według skarżącego , T. G. wykorzystując brak weryfikacji danych z rejestru gruntów oraz chęć uwłaszczenia się na część działki o nr (...) stanowiącej własność skarżącego, złożył świadomie oświadczenie fałszywe z zamiarem przeprowadzenia i zatwierdzenia procedur pozwolenia na budowę i jej realizację, wbrew zasadom przepisów prawa budowlanego. Sąd nie ma wątpliwości, iż jeżeli nawet skarżący nie jest pokrzywdzonym w rozumieniu przepisu art. 49 § 1 kpk, to należy do katalogu osób wymienionych w art. 305 § 4 kpk, zaś wskutek przestępstwa mogło dojść do naruszenia jego praw.

Na uwagę zasługuje fakt, iż sam prowadzący postępowanie w postanowieniu z dnia 05 lutego 2016 roku o odmowie wszczęcia dochodzenia użył sformułowania wskazującego, iż czyn z art. 270 § 1 kk miałby być przyczyną wydania przez Starostwo Powiatowe w S. Wydział Budownictwa wadliwej decyzji na szkodę Kółka Rolniczego w W.. Dodatkowo wezwano Kółko Rolnicze w W. do uzupełnienia braków formalnych zażalenia na w/w postanowienie, które to braki zostały uzupełnione w terminie.

W świetle obowiązujących przepisów tj art. 306 § 1 pkt 3 kpk w zw. z art. 305 § 4 kpk, skarżący jest podmiotem uprawnionym do wniesienia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia. Dlatego zażalenie uwzględniono i uchylono zarządzenie funkcjonariusza Komisariatu Policji w S. z dnia 24 marca 2016 roku o odmowie przyjęcia zażalenia na postanowienie o odmowie wszczęcia dochodzenia w sprawie a sprawę przekazano do dalszego prowadzenia.

Na marginesie należy stwierdzić , w szczególności w kontekście dowodu k. 12 akt sprawy , iż prowadzący dochodzenie winien rozważyć możliwość prowadzenia postępowania w kierunku naruszenia przepisu wskazanego w zawiadomieniu o możliwości popełnienia przestępstwa.

Mając powyższe na uwadze, sąd orzekł jak w sentencji postanowienia.