Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 18 maja 2016r.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu, III Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: S.S.R. Anna Glijerska - Socha

Protokolant: Joanna Czwojdzińska

po rozpoznaniu w dniach 13.07.2015r., 11.09.2015r., 5.10.2015r., 11.12.2015r., 26.02.2016r., 04.04.2016r. 12.04.2016r., 18.05.2016r.

sprawy

A. U.

syna H. i Z. z domu J.

ur. (...) w K.

obwinionego o to, że:

w dniu 15 stycznia 2015r. około godziny 9.15 w miejscowości G. woj. (...) na drodze (...), kierując pojazdem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie po użyciu alkoholu spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie dostosował prędkości do panujących warunków na drodze w wyniku czego uderzył w drzewo,

tj. o popełnienie wykroczenia z art. 87 § 1 kw i art. 86 § 2 kw

I. obwinionego A. U. uznaje za winnego tego, że w dniu 15 stycznia 2015r. około godziny 9.15 w miejscowości G. woj. (...) na drodze (...), kierując pojazdem marki F. (...) o numerze rejestracyjnym (...), znajdując się w stanie nietrzeźwości przy zawartości alkoholu w organizmie wynoszącym powyżej 0,5 promila spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie dostosował prędkości do panujących warunków na drodze w wyniku czego uderzył w drzewo, to jest wykroczenia z art. 86 § 2 kw w zw. z art. 86§1 kw i za czyn ten na podstawie art. 86§2 kw wymierza mu karę grzywny w wysokości 800 zł (osiemset złotych),

II. na podstawie art. 86§3 kw orzeka wobec obwinionego zakaz prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres roku,

III. na podstawie art. 29§3 kw orzeka wobec obwinionego obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu w postaci prawa jazdy o numerze (...) Starostwu (...)

IV. na podstawie art. 29 §4 kw zalicza na poczet orzeczonego zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych okres zatrzymania prawa jazdy nr (...), tj. od dnia 15.01.2015r. do dnia 06.03.2015r.,

V. zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa kwotę 100 zł tytułem zryczałtowanych wydatków postępowania i kwotę 1358, 80 złotych tytułem zwrotu poniesionych kosztów opinii biegłego oraz kwotę 80 złotych tytułem opłaty.

Sygnatura akt III W 56/15

UZASADNIENIE

Na podstawie przeprowadzonego przewodu sądowego ustalono

następujący stan faktyczny:

Obwiniony A. U. w dniu 15 stycznia 2015r w godzinach porannych wsiadł w samochód marki F. (...) o nr rej. (...) i udał się nim drogą nr (...) z miejscowości G. w kierunku K. .

Około godz. 9: 15 w odległości 1300 metrów za tablicą koniec miejscowości G. obwiniony stracił panowanie nad pojazdem w wyniku nie dostosowania prędkości do panujących warunków na drodze , zjechał na lewe pobocze i prawym bokiem pojazdu uderzył w sąsiadujące po lewej stronie drogi drzewo . W wyniku zdarzenia obwiniony A. U. wypadł z pojazdu poprzez szybę czołową .

Funkcjonariusze K. w W. M. M. i J. K. otrzymali od dyżurnego K. w W. zgłoszenie o powyższym zdarzeniu i udali się na miejsce. Po przybyciu funkcjonariuszy Policji na miejscu zdarzenia obecni byli strażacy, którzy wykonywali czynności a obwiniony z uwagi na odniesione obrażenia został zabrany przez Pogotowie (...) do Szpitala im. A. (...) w W. . M. M. i J. K. skontaktowali się z dyżurnym K. w W. i zalecili by wysłał inny patrol Policji do szpitala celem przeprowadzenia badania na zawartość alkoholu o obwinionego a sami wykonali niezbędne czynności na miejscu . Do szpitala dyżurny K. w W. wysłał policjantów M. P. i M. W. .

Dowód:

notatka urzędowa z dnia 15 stycznia 2015r./k- 2/

wyjaśnienia obwinionego A. U. /k-60-61/

zeznania świadka M. M./k- 61-62/

zeznania świadka J. K./k- 63-64/ ,

W pojeździe obwinionego A. U. stwierdzono uszkodzenia szyby czołowej , pokrywy silnika po stronie lewej, dachu pojazdu , mocowania reflektorów przednich, zderzaka przedniego po stronie lewej, pasa przedniego po stronie lewej, błotnika przedniego lewego i prawego i całkowite uszkodzenie boku prawego .

Dowód:

protokół oględzin pojazdu /k- 4-5/

płyta Cd /k-95/

notatka urzędowa z dnia 15 stycznia 2015r./k- 2/

Przybyli do szpitala funkcjonariusze Policji M. P.i M. W.celem wykonania obwinionemu na miejscu badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu za pomocą urządzenia (...).

Badanie wobec obwinionego przeprowadzone przez M. P. o godz. 10: 22 wykazało u obwinionego 0, 15 mg/ l alkoholu , o godz. 10:31 -0, 13 mg/ l alkoholu w wydychanym powietrzu . Podczas badania , także po okazaniu mu pierwszego z uzyskanych wyników obwiniony oświadczył w obecności wyżej M. P. i M. W. i do protokołu , z badania , który podpisał, że nie spożywał alkoholu domagając się pobrania krwi .

Dowód:

protokół z przebiegu badania stanu trzeźwości obwinionego wraz z wydrukami /k- 3/

notatka urzędowa z dnia 15 stycznia 2015r./k- 2/

zeznania świadka M. P./k- 62/

zeznania świadka M. W. /k- 113-115/

wyjaśnienia obwinionego A. U. /k- 59-61/

Urządzenie , którym wykonano obwinionemu badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu (...)posiadało aktualne ważne świadectwo wzorcowania o nr 168/11/09/2014 . Niepewność pomiaru tego urządzenia wynosi 0, 01 mg/ l

Dowód:

świadectwo wzorcowania /k- 47/

Z uwagi na przeprowadzane wobec obwinionego w szpitalu badania na tomografie komputerowym krew do ampułek pobrano dwukrotnie o godz. 12:10 i o godz. 12:40 .

Pobraną o godz. 12.10 od obwinionego krew do badań umieszczono w próbce oznaczonej nr (...), zaś krew pobrana o godz. 12.40 umieszczono w próbce oznaczonej nr (...).

Dowód:

protokoły pobrania krwi /k- 21a , 24/

W obu próbkach to w próbce (...)i w próbce (...)stwierdzono zawartość alkoholu etylowego niższa niż 0, 2 %.

Dowód:

sprawozdania z przeprowadzonych badań alkoholu etylowego w próbce krwi /k- 21, 23 /

Ampułki krwi zabezpieczyli funkcjonariusze Policji M. M. i M. P., którzy przybyli do szpitala.

Dowód:

zeznania świadka M. M.//k- 61-63/

Obwiniony w dniu 15 stycznia 2015r. około godz. 9: 15 znajdował się w stanie nietrzeźwości mając zawartość alkoholu w organizmie wynosząca powyżej 0, 5 promila w organizmie .

Dowód:

opinie pisemne i ustna biegłego sądowego z zakresu medycyny sądowej M. B. /k- 97-98, 127-129 wraz z nagraniem na płycie CD, 182-184 /

Obwiniony przebywał w Szpitalu im. A. (...) w W. od dnia 15 stycznia 2015r. od godz. 10: 29 do dnia 16 stycznia 2015r. godz. 14: 30 W wyniku zdarzenia doznał uraz kręgosłupa szyjnego , złamania trzonu lewej kości strzałkowej .

Dowód :

dokumentacja medyczna :/ k- 123-126/

.

Obwiniony A. U. nie był słuchany w K. w W. . Słuchany przed sądem nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu czynu i wskazał, że tego dnia zawoził pracowników i musiał wrócić do hurtowni po materiał/ Jadąc po raz pierwszy w stronę G. nie czuł, że na drodze było ślisko a kiedy wracał z G. do K. wpadł w poślizg i uderzył w drzewo . Wskazał, że droga, którą się poruszał była zaniedbana przez zarządcę i przymarzła . Obwiniony podał, że w chwili uderzenia w drzewo nie był pod żadnym wpływem alkoholu , nie spożywał alkoholu ani dzień wcześniej ani przed zdarzeniem, wskazał, że spożywał alkohol po wypadku to jest po uderzeniu w drzewo . Miał przy sobie alkohol przeznaczony dla teścia to była 40% wódka K. o pojemności 100 ml . Wypił po uderzeniu w drzewo około 50-60 ml tej wódki gdyż był w szoku a nadto jak podał podchodził do tego od strony medycznej , „ponieważ pierwsze 50 gram alkoholu obniża ciśnienie” więc sadził, że będzie miał większe szanse na przeżycie . Podał, że nie brał pod uwagę tego, że będzie później poddany badaniom na zawartość alkoholu. Obwiniony wyjaśnił, że podczas badania policjant zapytał go czy pił alkohol i wówczas odpowiedział, że do momentu uderzenia alkoholu nie pił , nie mówił także w jakich okolicznościach spożył alkohol. Obwiniony podał, że kiedy pokazano mu wynik badania 0, 15 mg/ l podtrzymywał, że alkoholu nie pił. Na pytanie Sądu obwiniony wskazał, że nie mówił Policjantom, którzy przeprowadzali badania , że spożywał alkohol po zdarzeniu , bo jak zobaczył wynik to uznał, że jest trzeźwy i wtedy zaproponowano mu drugie badanie.

Sąd Rejonowy w Wałbrzychu nadto zważył, co następuje:

Sprawstwo i wina obwinionego A. U. co do popełnienia czynu opisanego w części dyspozytywnej wyroku nie budzi żadnych wątpliwości . Na powyższe wskazują zeznania świadków M. P. , J. K., M. W. i M. M., notatka urzędowa , protokół oględzin pojazdu oraz zdjęcia umieszczone na płycie CD , protokół użycia urządzenia kontrolno –pomiarowego do ilościowego oznaczenia alkoholu w wydychanym powietrzu wraz z wydrukami, protokoły pobrania krwi i sprawozdania z przeprowadzonych badań krwi, opinie biegłego sadowego z zakresu medycyny sądowej M. B. oraz częściowe wyjaśnienia samego obwinionego . Zeznania świadków - funkcjonariuszy Policji M. P. , J. K., M. W. i M. M., sąd uznał za wiarygodne albowiem są spójne, konsekwentne, logiczne i znajdujące pełne potwierdzenie w zebranej i opisanej wyżej dokumentacji zawierającej wyniki badań trzeźwości i częściowo w wyjaśnieniach obwinionego, który potwierdził, że mówił policjantom, w trakcie przeprowadzania badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzy jak i po okazaniu mu wyników badań ,iż alkoholu nie spożywał. Wyjaśnienia obwinionego w zakresie w jakim dotyczą przyczyny zdarzenia oraz czasu , miejsca i ilości spożytego przez obwinionego alkoholu są niewiarygodne . Odnosząc się w pierwszej kolejności do twierdzeń obwinionego , że nie czuł by na drodze było ślisko a droga tylko w miejscu gdzie doszło do zdarzenia była zaniedbana przez zarządcę i oblodzona to są one niewiarygodne albowiem stoją w opozycji do zeznań świadka J. K., z których wynika, że droga, którą poruszał się obwiniony była na całym odcinku od G. do K. oblodzona i zaśnieżona wobec czego kierowca nie mógł zostać / jak twierdzi obwiniony / nagle zaskoczony panującymi warunkami drogowymi. Wyjaśnienia obwinionego w części w jakiej wskazał, że alkohol spożył tuż po uderzeniu w drzewo , bo był w szoku a nadto było to uzasadnione medycznie zamiarem obniżenia ciśnienia we krwi są nie tylko nielogiczne z punktu widzenia zasad doświadczenia życiowego, ale także stoją w opozycji do opinii biegłego sądowego z zakresu medycyny sądowej M. B., z których wynika, że analiza wyników badań na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu oraz wyników badań krwi obwinionego wskazują, że w trakcie przeprowadzania badań trwała faza eliminacji alkoholu w organizmie obwinionego . Biegły M. B. odnosząc się do wskazanych przez obwinionego okoliczności spożywania alkoholu , jego ilości oraz jakości wskazał, że u mężczyzny 84 kg / obwiniony taka wagę podał do protokołów pobrania krwi i protokołu użycia urządzenia kontrolno –pomiarowego oraz w wyjaśnieniach złożonych na rozprawie głównej/ po spożyciu 40% wódki pozostałoby stężenie 0, 29 % i byłoby ono najwyższym jakie można byłoby stwierdzić. Biegły wskazał, że gdyby spożycie to zakończyło się o godz. 9:17 to takie stężenie 0, 29 % osiągnięto by około godz. 10:17 , potem byłoby ono eliminowane stopniowo tak, że po około 1, 5 godzinie , około godz. 11:45 u tego mężczyzny nie można byłoby stwierdzić już alkoholu. Z opinii biegłego M. B. wynika, że podawane przez obwinionego okoliczności co do ilości, rodzaju , czasu spożywanego alkoholu nie znalazły potwierdzenia w obiektywnych wynikach badań trzeźwości i wskazuje, że w organizmie obwinionego w dniu 15.01.2015r. około godz. 9:15 znajdował się alkohol w stężeniu przekraczającym 0,5%. Nadto jak wskazał biegły stan zdrowia obwinionego to jest odniesione w wyniku zdarzenia obrażenia nie miały wpływu na ostateczne wyniki badania stanu trzeźwości . Jak podał biegły zdrowia ma wpływ na wyniki badań w sytuacji gdyby wymagał intensywnej opieki medycznej , tymczasem jak wynika z dokumentacji medycznej obwiniony takiej opieki nie wymagał i został wypisany do domu następnego dnia po zdarzeniu . Nielogiczną z punktu widzenia twierdzeń obwinionego o czasie , ilości i jakości spożytego alkoholu jawi się taka jego postawa prezentowana w szpitalu, kiedy zapytany podczas badania na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przez funkcjonariuszy Policji o spożywanie alkoholu kategorycznie zaprzeczył jego spożyciu , także po okazaniu mu pierwszego z wyników badań wykonanego o godz.10: 22 i wskazał , że alkoholu nie spożywał , co powtórzył przybyłemu do szpitala funkcjonariuszowi Policji J. K.. Uzasadnienie obwinionego przyczyn takiej jego postawy oraz nie informowanie żadnego z policjantów w szpitalu , że spożył alkohol po uderzeniu w drzewo jest pokrętne. Jako nielogiczne a wręcz absurdalne jawi się twierdzenie obwinionego, że nie wspomniał o tym, że po uderzeniu w drzewo wypił alkohol, gdyż po okazaniu mu wyniku 0, 15mg/l uznał, że jest trzeźwy . Postawa obwinionego prezentowana przed sądem jednoznacznie świadczy o tym, że próbuje on dopasować swoją linię obrony do już zgromadzonych dowodów a kiedy i to nie przynosi oczekiwanego przez obwinionego rezultatu wobec kategorycznej opinii pisemnej biegłego sądowego M. B. obwiniony „przypomina” sobie o chorobie refluksowej i powołując się na nią twierdzi, że wnioski opinii biegłego nie uwzględniają występującego u niego tego schorzenia , które zdaniem obwinionego miało wpływ na ostateczny wynik stwierdzonej zawartości alkoholu w jego organizmie . Wskazać należy, że dysponując przedstawionymi przez obwinionego dokumentami z leczenia na chorobę refluksową w 2009r. / bo tylko takie obwiniony dostarczył /, biegły M. B. podał, w opinii uzupełniającej, sporządzonej w dniu 27.12.2015r./k- 182-184/ , że przedłożona dokumentacja medyczna nie ma wpływu na treść uprzednich opinii / pisemnej i ustnej złożonej na rozprawie w dniu 05.10.2015r./ w zakresie obliczeń i wniosków końcowych . Biegły podnosząc, że choroba refluksowa została stwierdzona u obwinionego w 2009r. podał, że gdyby nadal była obecna, to przy treści pokarmowej w zakresie górnej części przewodu pokarmowego wskazania urządzenia pokazywałyby znacznie wyższe wartości niż uzyskano w dniu 15 stycznia 2015r. Opinie biegłego sądowego M. B. sporządzone zostały w sposób rzetelny, w oparciu o kompletny materiał dowodowy, są pełne, jasne , wzajemnie ze sobą korespondujące. Biegły obecny na rozprawie głównej w dniu 05.10.2015r. podtrzymał swoją pisemną opinię dodatkowo w sposób szczegółowy przedstawił metodologię badań , które doprowadziły do wypracowania wniosków końcowych opinii pisemnej, uzasadniając je w sposób obszerny, przekonujący i logiczny. W kolejnej uzupełniającej opinii bazując na przedłożonej przez obwinionego dokumentacji z leczenia choroby refluksowej w 2009r. biegły odniósł się także do informacji zawartych w dokumentach medycznych. Brak jest jakichkolwiek podstaw do kwestionowania opinii biegłego sądowego M. B. .

W tej sytuacji należało uznać, iż obwiniony swoim zachowaniem wyczerpał znamiona wykroczenia z art. 86§2 kw , który stanowi , iż karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny podlega ten, kto dopuszcza się wykroczenia określonego w§1 znajdując się w stanie po użyciu alkoholu lub podobnie działającego środka , natomiast art. 86§1 kw przewiduje odpowiedzialność dla sprawcy wykroczenia polegającego na tym, że na drodze publicznej, w strefie zamieszkania lub strefie ruchu nie zachowując należytej ostrożności powoduje zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym. Zgodnie z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 20 czerwca 1997r. prawo o ruchu drogowym uczestnik ruchu i inna osoba znajdująca się na drodze są obowiązani zachować ostrożność albo gdy ustawa tego wymaga - szczególną ostrożność, unikać wszelkiego działania, które mogłoby spowodować zagrożenie bezpieczeństwa lub porządku ruchu drogowego, ruch ten utrudnić albo w związku z ruchem zakłócić spokój lub porządek publiczny oraz narazić kogokolwiek na szkodę. Przez działanie rozumie się również zaniechanie. Stosownie do art. 19 ust 1 wskazanej ustawy kierujący pojazdem jest obowiązany jechać z prędkością zapewniającą panowanie nad pojazdem, z uwzględnieniem warunków, w jakich ruch się odbywa, a w szczególności: rzeźby terenu, stanu i widoczności drogi, stanu i ładunku pojazdu, warunków atmosferycznych i natężenia ruchu. Trafnie podkreślił Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 29 kwietnia 2003 r., III KK 61/03, OSNwSK 2003, poz. 886, że dla odpowiedzialności z tego przepisu konieczne jest ustalenie, iż sprawca nie zachował "należytej ostrożności", a więc takiej, jaka była wymagana w danej sytuacji. Każdy uczestnik ruchu drogowego jest obowiązany do zachowania ostrożności, czyli do "postępowania uważnego, przezornego, stosowania się do sytuacji istniejącej na drodze".. Szczególna ostrożność to "ostrożność polegająca na zwiększeniu uwagi i dostosowaniu zachowania uczestników ruchu do warunków i sytuacji zmieniających się na drodze w stopniu umożliwiającym odpowiednio szybkie reagowanie". Nie trzeba tu akcentować , że trzeźwość jest warunkiem niezbędnym do tego by kierować pojazdem i fundamentalnym z punktu widzenia zasad bezpieczeństwa ruchu drogowego . Obwiniony A. U. spowodował zagrożenie bezpieczeństwa w ruchu drogowym w ten sposób, że nie dostosował prędkości pojazdu do warunków panujących na drodze , wpadł w poślizg i stracił panowanie nad pojazdem uderzając w drzewo znajdując się przy tym w stanie nietrzeźwości , przy zawartości alkoholu w organizmie wynoszącej powyżej 0, 5 promila .

Wymierzając obwinionemu A. U. karę sąd wziął pod uwagę stopień społecznej szkodliwości czynu . Okoliczności łagodzących sąd się nie dopatrzył . W ocenie sądu wymierzona obwinionemu kara grzywny w wysokości 800 złotych jest współmierna do stopnia zawinienia jak i społecznej szkodliwości czynu, uwzględnia zapobiegawcze i wychowawcze cele kary, stopień winy oraz właściwości i warunki osobiste sprawcy i jego osobowość. Przy wymiarze grzywny sąd baczył na wysokość deklarowanych przez obwinionego dochodów oraz jego sytuację rodzinną i osobistą oraz możliwości zarobkowe.

Na podstawie art. 86§3 kw orzeczono wobec obwinionego środek karny w postaci zakazu prowadzenia wszelkich pojazdów mechanicznych w ruchu lądowym na okres roku , na poczet którego zgodnie z dyspozycją art. 29§4 kw zaliczono okres zatrzymania prawa jazdy nr (...) od dnia 15 stycznia 2015r. do dnia 6 marca 2015r. Po myśli art. 29§3 kw orzeczono wobec obwinionego obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu w postaci prawa jazdy o wskazanym wyżej numerze Starostwu (...) .

Na podstawie art. 118 §1 , § 3i §4 kpw obciążono obwinionego wydatkami postępowania w łącznej wysokości 1458 złotych . Na powyższą kwotę składa się kwota zryczałtowanych wydatków postepowania w wysokości 100 złotych określonej stosownie do art. 118§ 4 kpw Rozporządzeniem Ministra Sprawiedliwości z dnia z dnia 10 października 2001 r. w sprawie wysokości zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia / §1 pkt 1 wskazanego rozporządzenia / oraz koszty opinii biegłego M. B. w łącznej wysokości 1358, 80 zł. albowiem zgodnie z art. 118§3 kw zryczałtowane wydatki postępowania nie obejmują należności dla osób, zakładów, instytutów i instytucji powołanych do wydania opinii .

O opłacie orzeczono stosownie do treści art. 21 pkt. 2 w zw. z art. 3 ust 1 ustawy z dnia 23 czerwca 1973r. o opłatach w sprawach karnych .