Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 23 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Barbara Braziewicz (spr.)

Sędziowie: SO Gabriela Sobczyk

SR (del.) Roman Troll

po rozpoznaniu w dniu 23 lutego 2016 r. w Gliwicach na posiedzeniu niejawnym

sprawy egzekucyjnej z wniosku dłużnika Z. J.

przeciwko dłużnikom K. S. (1) i G. S.

o egzekucję świadczenia pieniężnego

w przedmiocie skargi dłużników na czynności Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach M. Z. w sprawie o sygn. akt Km 7125/13

w postaci postanowienia z dnia 31 sierpnia 2015r., w którym ustalono koszty postępowania egzekucyjnego

na skutek zażalenia dłużników

na rozstrzygnięcie zawarte w punkcie 2 postanowienia Sądu Rejonowego w Tarnowskich Górach

z dnia 3 listopada 2015 r., sygn. akt I Co 2797/15

postanawia:

oddalić zażalenie.

SSR (del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z dnia 3 listopada 2015r. Sąd Rejonowy w Tarnowskich Górach w punkcie 1 umorzył postępowanie w zakresie, w jakim odnosi się do wydatków ustalonych na podstawie art. 39 ust. 2 pkt 4 u.k.s.e w kwocie 450 zł postanowieniem ustalającym koszty postępowania egzekucyjnego przez Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach M. Z. w sprawie o sygn. akt Km 7125/13, a w punkcie (...) oddalił skargę w pozostałym zakresie na powyższą czynności Komornika. W uzasadnieniu Sąd Rejonowy stwierdził, iż Komornik umorzył postanowieniem z dnia 31 sierpnia 2015r. na wniosek wierzyciela postępowanie egzekucyjne prowadzone przeciwko dłużnikom pod sygn. akt Km 7125/13. W punkcie (...) Komornik ustalił koszty postępowania egzekucyjnego na kwotę 3.986,33zł. Na koszty te złożyły się między innymi wydatki gotówkowe, które kwestionują dłużnicy w wysokości 860zł (koszty transportu i przechowania zajętej ruchomości), 450zł ( należności osób powołanych do udziału w czynnościach ) oraz 210,31zł ( koszty uzyskiwania informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania egzekucyjnego ), z kolei w punkcie (...) postanowienia Komornik wezwał dłużników do zapłaty reszty kosztów postępowania w wysokości 823,84zł. Odnośnie kwoty 450zł Komornik uwzględnił skargę dłużników stwierdzając, iż w tym zakresie co do kwoty 150zł doszło do omyłki. Komornik postanowieniem z dnia 6 października 2015r. sprostował swój błąd rachunkowy w punkcie (...) postanowienia z dnia (...) i ustalił koszty postępowania egzekucyjnego w wysokości 3.836,33zł i wezwał jednocześnie dłużników do zapłaty nieuiszczonych kosztów ostatecznie w wysokości 685,85zł. Z tego względu Sąd Rejonowy w oparciu o art.355§1 k.p.c. w zw. z art.13§2 k.p.c. umorzył postępowanie uznając, iż za zbędne wydanie rozstrzygnięcia w zakresie w jakim Komornik uwzględnił skargę. Jeżeli chodzi natomiast o wydatki w wysokości 860zl poniesione w związku z transportem i przechowaniem zajętego pojazdu dłużniczki, to wydatek ten Sąd Rejonowy uznał za celowy i zasadny. W ocenie Sądu zaistniały po myśli art. 855§1 k.p.c. zd.2 ważne przyczyny pozwalające oddać Komornikowi innej osobie pod dozór zajęty pojazd dłużniczki. Sąd podkreślił, że uzasadnione było przeświadczenie, że dłużniczka mogłaby utrudniać prowadzenie egzekucji z zajętego pojazdu, choćby poprzez nieudostępnienie go Komornikowi celem przeprowadzenia licytacji. Dalej argumentowano, że prawidłowe było również wystosowanie zapytań do instytucji publicznych odrębnie dla każdego z dłużników, tym samym także kwota poniesionych wydatków w wysokości 210,31zł została prawidłowo ustalona przez Komornika. Z tych względów skarga w powyższym zakresie nie zasługiwała na uwzględnienie i Sąd ją w punkcie 2 oddalił.

Zażalenie na to postanowienie złożyli dłużnicy, skarżąc je w części, tj. w zakresie punktu (...), wyłącznie w zakresie kwoty 860 zł. Postanowieniu zarzucono naruszenie przepisów prawa materialnego, a to art. 39 ust. 2 pkt 3 ustawy o komornikach sądowych i egzekucji – koszty transportu i przechowania zajętej ruchomości – poprzez błędne przyjęcie, iż wydatek w kwocie 860 zł poniesiony w związku z transportem i przechowaniem zajętego pojazdu dłużniczki K. S. (2) był celowy i zasadny, podczas gdy działanie Komornika w postaci transportu i przechowania zajętego pojazdu dłużniczki nie było uzasadnione okolicznościami sprawy oraz naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 855 § 1 zd. 2 k.p.c. poprzez błędne przyjęcie, iż przechowanie zajętego pojazdu dłużniczki K. S. (2) na koszt innego niż dłużnik podmiotu było celowe i zasadne, podczas gdy w sprawie nie miały miejsca ważne przyczyny uzasadniające takie działanie Komornika. W oparciu o powyższe zarzuty wnieśli o zmianę punktu (...) zaskarżonego postanowienia w części oddalającej powyższa skargę i uchylenie postanowienia Komornika Sądowego przy Sądzie Rejonowym w Tarnowskich Górach M. Z. z dnia 31 sierpnia 2015r. o sygn. akt Km 7125/13 w części ustalającej koszty postępowania egzekucyjnego w kwocie 860 zł tytułem kosztów transportu i przechowania zajętej ruchomości oraz o zasądzenie od wierzyciela na rzecz dłużników kosztów sądowych i kosztów zastępstwa procesowego dłużników w niniejszym postępowaniu jak i w postępowaniu przed Sądem pierwszej instancji. W uzasadnieniu podniesiono, że w sprawie brak było jakichkolwiek przesłanek uzasadniających odbiór pojazdu dłużniczce K. S. (2). Dłużnicy wskazali, że przez cały czas trwania postępowania egzekucyjnego nie utrudniali czynności egzekucyjnych, nie ukrywali majątku, a także nie podejmowali czynności, do których nie byli uprawnieni. Podnieśli, że ich zdaniem nie zaistniały ważne przyczyny w rozumieniu art. 855§1 zd2 k.p.c. Nadto stwierdzili, że dłużniczka miała warunki by pozostawić u niej zajęty pojazd, nie istniała obawa zniszczenia pojazdu, jego uszkodzenia lub ukrycia i argumentowano, że pojazd po przeniesieniu był przetrzymywany w warunkach gorszych. Także podkreślili, że pozostałe ruchomości dłużniczki nie zostały w ten sposób zabezpieczone, przy czym miały one większą wartość niż samochód. W ocenie dłużników Komornik zastosował dwojaką, a zatem wadliwą, ocenę jednego stanu faktycznego.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie dłużników nie mogło odnieść skutku.

Wbrew zarzutom skarżących podniesionym w zażaleniu Sąd Okręgowy uznał, iż Sąd Rejonowy prawidłowo dokonał ustaleń faktycznych i wskazał właściwą podstawę prawną swego rozstrzygnięcia.

Warunkiem więc powierzenia pewnych ruchomości pod dozór innej osoby jest zaistnienie ważnych przyczyn, które uniemożliwiają pozostawienie ruchomości u dłużnika. Jak wskazuje doktryna przesłanki, jakie komornik bierze pod uwagę, mogą być różnej natury. W przedmiotowej sprawie należy zgodzić się z Komornikiem, że zaistniały ważne przyczyny, które uniemożliwiły pozostawienie ruchomości w postaci zajętego samochodu u dłużniczki, bowiem ta nie dawała rękojmi prawidłowego dokonywania dozoru, mogła także utrudniać prowadzenie egzekucji z zajętego pojazdu, choćby poprzez nieudostępnienie go komornikowi celem przeprowadzenia licytacji. Jak bowiem wynika z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach komorniczych, a to uzasadnienia postanowienia Sądu Okręgowego w Gliwicach w sprawie XII C 299/12, dłużniczka od 2012 r. choruje. Z uwagi na stan afektu pomięci i nawrót zaburzeń depresyjnych, jak również możliwe działania niepożądane leków psychotropowych nie jest zdolna do czynności administracyjnych i sądowo – prawnych, nie potrafi podjąć żadnych działań, równocześnie przyjmowane leki uniemożliwiają jej normalne funkcjonowanie. Jej zaburzenia przejawiają się w ten sposób, że nie ma świadomości konsekwencji swojego działania. Zatem z uwagi na stan zdrowia dłużniczki, Komornik zasadnie uznał, że w okolicznościach prowadzonej przez niego sprawy, że zaistniały ważne przyczyny powodujące oddanie zajętego samochodu dłużniczki pod dozór innej osobie, albowiem uzasadniona była obawa Komornika o udaremnienie lub też utrudnienie przez nią prowadzonej egzekucji. W szczególności dłużniczka mogłaby, z uwagi na swój stan zdrowia, w sytuacji stresowej jaką jest zawiadomienie dozorcy o licytacji ruchomości nie udostępnić pojazdu Komornikowi w celu przeprowadzenia egzekucji. Tym samym zasadnie komornik oddał zajęty samochód pod dozór innej osobie niż dłużniczka, a także w postanowieniu z dnia 31 sierpnia 2015r. obciążył on dłużników kosztami egzekucji w postaci wydatku w kwocie 860zł poniesionych w związku z transportem i przechowaniem zajętego pojazdu dłużniczki, w oparciu o art. 39 ust. 2 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. o komornikach sądowych i egzekucji (tj. Dz. U z 2015r. poz. 790 z późn. zm.).

Z tych względów oddalono zażalenie na skutek nie stwierdzenia wad zaskarżonego postanowienia zarzucanych przez skarżącego i podlegających uwzględnieniu z urzędu.

Reasumując, zaskarżone postanowienie jest prawidłowe i dlatego zażalenie skarżących jako bezzasadne oddalono w oparciu o przepis art. 385 k.p.c. w zw. z art. 397 §2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c.

SSR (del.) Roman Troll SSO Barbara Braziewicz SSO Gabriela Sobczyk