Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Kow.471/16pr

POSTANOWIENIE

Dnia 31.05.2016r.

Sąd Okręgowy w S. Wydział III Penitencjarny w składzie:

Przewodniczący – Sędzia SO w S.Witold Galewski

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Kołpacka

przy udziale Prokuratora Prokuratury Rejonowej w S.del. do Prokuratury Okręgowej w S. – Anny Janas

po rozpoznaniu na posiedzeniu w Areszcie Śledczym w S. Oddział Zewnętrzny w U. wniosku skazanego M. L. (1) (L.) s. J. o udzielenie przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności oraz po wysłuchaniu Prokuratora, który wnosił o nie uwzględnienie wniosku

na podstawie art.153§2kkw

p o s t a n o w i ł:

1.  odmówić skazanemu M. L. (1) (L.) s. J. udzielenia przerwy w odbywaniu kary roku pozbawienia wolności orzeczonej wyrokiem Sądu Rejonowego w W. Wydział Zamiejscowy w P. z dnia 17.12.2013r., sygn. akt IX K 869/13;

2.  zwolnić skazanego od kosztów sądowych i obciążyć nimi Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

Skazany M. L. (1) złożył do Sądu wniosek o udzielenie przerwy w odbywaniu kary, ze względu na trudną sytuację rodzinną oraz potrzebę zapewnienia swoim rodzicom niezbędnej, osobistej pomocy w codziennych sprawach.

Wniosek nie jest zasadny.

Na wstępie należy wskazać, że Sąd penitencjarny podziela stanowisko wynikające z postanowienia z dnia 11 stycznia 2012 r. Sądu Apelacyjnego w Lublinie sygn. II AKzw 1397/11. Ze stanowiska tego wynika, że „Przerwa w wykonaniu kary pozbawienia wolności jest instytucją szczególną postępowania wykonawczego, stanowiącą wyjątek od zasady, w myśl której kara ta powinna być wykonywana w sposób ciągły, a więc przesłanki jej udzielania powinny być interpretowane ściśle. Wskazać bowiem trzeba, że pozbawienie człowieka wolności zawsze wywołuje pewne negatywne następstwa w jego życiu osobistym, zawodowym i rodzinnym. Sytuacja taka stanowi jednak naturalną konsekwencję izolacji więziennej. Ciężar gatunkowy ujemnych skutków osadzenia w zakładzie karnym musi więc być tego rodzaju, że w żaden inny sposób niż przez udzielenie przerwy w karze nie można im zaradzić”.

Z wywiadu kuratora sądowego z dnia 28.04.2016r. wynika, że skazany na wolności, przed osadzeniem w zakładzie karnym mieszkał sam w P. przy ulicy (...). Zajmował jednopokojowe mieszkanie w bloku wielorodzinnym o powierzchni 27m 2, składające się z kuchni i łazienki. Lokal ten, jak ustalono, urządzony był standardowo i wyposażony w niezbędny sprzęt gospodarstwa domowego a panujące w nim warunki socjalno-bytowe umożliwiały mu prawidłową egzystencję.

Z nadesłanego tut. Sądowi wywiadu środowiskowego z dnia 18.05.2016r. wynika, że rodzice skazanego zamieszkują w P. przy ulicy (...). Matka, od 2005r. przebywa na emeryturze i z tego tytułu pobiera świadczenie w wysokości 1700 złotych. Od 4 lat choruje na serce a w 2005r. przeszła mastektomię piersi. Obecnie, pozostaje pod stałą opieką Poradni Specjalistycznych. Również, ojciec skazanego skarży się na dolegliwości kardiologiczne i jest po przebytym zabiegu bajpasów.

Niewątpliwie, stan zdrowia rodziców skazanego jest stabilny i co należy podkreślić, są oni osobami sprawnymi fizycznie co pozwala im wykonywać niezbędne czynności domowe. Istotnym w sprawie jest fakt, że na wolności przebywają inni członkowie rodziny, np. drugi syn, który mieszka w P. oraz rodzeństwo matki którzy w razie zaistnienia konieczności mogliby zapewnić rodzicom skazanego niezbędną pomoc.

Z załączonej do akt niniejszej sprawy dokumentacji medycznej wynika, że sytuacja zdrowotna rodziców skazanego jest trudna, lecz stabilna.

Matka skazanego M. L. (2) z uwagi na podejrzenie wznowy raka piersi w bliźnie po mastektomii prawostronnej, w okresie od 3.03.2014r. do 4.03.2014r. przebywała w Oddziale Chirurgii Onkologicznej G. C. O.w G.. Tam miała wykonany zabieg, a przebieg pooperacyjny określono jako niepowikłany. Została wypisana do domu w stanie ogólnym dobrym z zaleceniem kontroli w Poradni Chirurgii Onkologicznej. Z kolei, w okresie od 10.04.2014r. do 28.05.2014r. wymieniona była hospitalizowana w S. M. im. (...) Sp. z o.o. G. C. O.w G. z rozpoznaniem raka piersi prawej (...), stanu po mastektomii oraz uzupełniającej chemioterapii AD 2005, stanu po uzupełniającej hormonoterapii, wznowy miejscowej oraz stanu po reoperacji AD 2014. W dniach 23.04.-28.05. matka skazanego otrzymała uzupełniającą radioterapię na obszar ściany klatki piersiowej i regionalny układ chłonny. Ustalono, że w czasie radioterapii poza rumieniem skórnym I stopnia bez cech odczynu popromiennego. Została, w stanie ogólnym dobrym, wypisana do domu. Zalecono jej kontrolę w Poradni Onkologicznej za około 4 tygodnie.

Natomiast, u ojca skazanego J. L. rozpoznano chorobę wieńcową stabilną, nadciśnienie tętnicze, otyłość, miażdżycę zarostową tt. kończyn dolnych. W okresie od 23.02.2010r. do 23.03.2010r. przebywał w NZOZ N.Oddział Rehabilitacji Kardiologicznej w W.. Jak wynika z opisu operacji wykonanej w G. U. M. K. K. wymieniony został poddany przęsłowaniu naczyń wieńcowych Off Pump CABG 3:2, przebieg przęseł tętniczych: LIMA-LAD, przebieg przęseł żylnych: Ao-RDP, Ao-MO. Zbieg te polegał na tym, żyła została wypreparowana z lewego podudzia, wykonano cięcie pośrodkowe, sternotomię pośrodkową, a serce ustabilizowano za pomocą stabilizatora typu OCTOPUS. Nadto, ojcu skazanego wykonano zespolenia dystalne do tętnic wieńcowych. Również, w okresie od 30.01.2010r. do 4.02.2010r. przebywał na Oddziale Kardiologii Zespołu Opieki Zdrowotnej dla Szkół Wyższych w G.. Tam, w związku z przewlekłą chorobą wieńcową, nadciśnieniem tętniczym, nietolerancją glukozy oraz otyłością, pozostawał pod opieką lekarską. Z uwagi na miernie nasiloną niewydolność krążenia lewokomorową, włączono mu leczenie diuretykami, w wyniku których uzyskano poprawę. W stanie ogólnym dobrym, ojciec skazanego został wypisany do dalszego leczenia ambulatoryjnego.

W świetle powyższych ustaleń, osoby rodzice skazanego mają zapewnioną fachową opiekę medyczną, z uwagi na rozpoznane schorzenia. Również, w razie potrzeby są hospitalizowani w odpowiednich, specjalistycznych placówkach służby zdrowia.

Podkreślić trzeba, że rodzice skazanego w każdej chwili mogą się także zwrócić do miejscowej opieki społecznej o przydzielenie im pomocy w postaci wizyt pielęgniarki środowiskowej, gdyby rzeczywiście stan zdrowia uniemożliwiał im prawidłowe funkcjonowanie. To wskazuje na fakt, że odpowiednio wykwalifikowana osoba nawet kilka razy w tygodniu mogłaby rodzicom skazanego udzielić stosownej pomocy. Z wywiadu środowiskowego kuratora nie wynika natomiast, aby stan zdrowia rodziców skazanego uniemożliwiał im wykonywanie codziennych czynności związanych z prowadzeniem gospodarstwa domowego.

Fakt, że skazany ma ograniczoną możliwość udzielenia pomocy swoim najbliższym w ich sprawach życiowych z uwagi na pozbawienie go wolności, jako stanowiąca normalną konsekwencję odbywania kary, nie uzasadnia sama w sobie udzielenia przerwy w karze w celu np. bieżącej opieki nad najbliższymi, czy uzyskania środków finansowych (vide: post. SA Lublin z dnia 15.06.2011r. w sprawie II AKzw 540/11). Popełniając przestępstwa skazany musiał się liczyć z tym, że zostanie w końcu osadzony w zakładzie karnym celem odbycia orzeczonej kary, a to może negatywnie wpłynąć na sytuację jego bliskich. Musiał mieć świadomość konsekwencji swojego postępowania.

Dodać trzeba, że zachowanie skazanego w warunkach wolnościowych sprzeciwia się uwzględnieniu wniosku skazanego. Z wywiadu kuratora z dnia 4.03.2016r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania posiadał opinię negatywną bowiem nadużywał alkoholu i zachowywał się agresywnie. Z informacji policji z dnia 18.03.2016r. wynika, że skazany w miejscu zamieszkania zachowywał się nagannie gdyż nadużywał alkoholu i zachowywał się agresywnie.

W opinii środowiskowej z dnia 28.04.2016r. wskazano, że skazany na wolności, przed osadzeniem w zakładzie karnym nie miał dobrej opinii. Postrzegany był jako osoba konfliktowa oraz nadużywająca alkoholu pod wpływem którego wszczynał awantury. Nadto, skazany był wielokrotnie karany mandatami za naruszanie porządku publicznego. W jego miejscu zamieszkania dochodziło do interwencji policji.

Zważyć również w tym miejscu należy, iż przerwa w odbywaniu kary pozbawienia wolności ma charakter celowy, a rozważając zasadność jej udzielenia Sąd powinien mieć na uwadze fakt, czy skazany wykorzysta przerwę zgodnie z jej przeznaczeniem (vide: post. SA w Lublinie z dnia 27.05.2009r. w sprawie II AKzw 446/09).

Jak wynika z opinii Dyrektora AŚ S. z dnia 5.05.2016r. skazany odbywa karę pozbawienia wolności za czyny z art.178a§4kk, art.178a§1kk.

Z informacji z KRK z dnia 17.05.2016r. wynika, że skazany 4-krotnie karany, z czego 2-krotnie za przestępstwa przeciwko bezpieczeństwo w komunikacji z art.178a§1kk w sprawie VIIK 593/08 i z art.178a§4kk w sprawie IXK 869/13. Wskazać trzeba, że w sprawie IXK 869/13 Sąd orzekający wymierzył skazanemu karę pozbawienia wolności z warunkowym zwieszeniem, której wykonanie zarządzono (vide: postanowienie SR W. 10.11.2015r.). To oznacza, że skazany jest sprawcą niepoprawnym, który nie potrafił docenić orzeczonej wobec niego kary o charakterze wolnościowym a naruszenie przez skazanego porządku prawnego nie było zdarzeniem incydentalnym

W tej sytuacji, zdaniem Sądu brak jest podstaw do przyjęcia, że skazany podczas pobytu na wolności będzie przestrzegał porządku prawnego a w szczególności nie dopuści się kolejnego przestępstwa, a udzieloną mu przerwę w odbywaniu kary wykorzysta zgodnie z przeznaczeniem.

Za nieuwzględnieniem wniosku skazanego o udzielenie przerwy w odbywaniu kary przemawia również fakt, iż w miejscu zamieszkania posiada on negatywną opinię, nadużywał alkoholu pod wpływem którego wszczynał awantury i zakłócał porządek publiczny, naruszając zasady współżycia społecznego oraz treść stanowiska psychologa więziennego z dnia 9.05.2016r., z którego wynika, że skazany nie daje gwarancji prawidłowego funkcjonowania w warunkach wolnościowych, po opuszczeniu zakładu karnego.

Biorąc więc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, że nie zostały spełnione przesłanki określone w art.153§2kkw, które uzasadniałyby udzielenie skazanemu przerwy w odbywaniu kary pozbawienia wolności.

Z tego też względu, uznając wniosek skazanego M. L. (1) o udzielenie przerwy w karze za bezzasadny, należało postanowić jak wyżej.

Na podstawie art. 626§1 kpk w zw. z art. 624§1 kpk w zw. z art. 1§2kkw z uwagi na trudną sytuację materialną i brak dochodów skazanego zwolniono od zapłaty kosztów sądowych, którymi obciążono Skarb Państwa.