Sygn. akt VII Kz 277/16
Dnia 23 czerwca 2016r.
Sąd Okręgowy w Częstochowie - VII Wydział Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący: SSO Rafał Olszewski
Protokolant : Joanna Stefańczyk
przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej: S. R.
po rozpoznaniu w sprawie przeciwko D. K. (1) (K.)
s. J. i T., urodz. (...) w C.
oskarżonemu z art. 35 ust. 1a ustawy o ochronie zwierząt
zażalenia wniesionego dnia 6 maja 2016r. przez obrońcę
na postanowienie Sądu Rejonowego w Lublińcu
z dnia 26 kwietnia 2016r., sygn. akt II K 534/14
w przedmiocie odmowy zasądzenia zwrotu kosztów związanych z ustanowieniem obrońcy
na podstawie art. 437 §2 k.p.k.
postanawia
uchylić zaskarżone postanowienie i sprawię przekazać Sądowi Rejonowemu w Lublińcu do ponownego rozpoznania
Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy w Lublińcu na podstawie art. 632 pkt 2 k.p.k. a contrario nie uwzględnił wniosku obrońcy D. K. (2) adw. R. N. o zasądzenie na rzecz D. K. (2) zwrotu kosztów związanych z ustanowieniem obrońcy.
Powyższe postanowienie zaskarżył w całości obrońca D. K. (1) zarzucając mu obrazę przepisów postępowania karnego, mającą wpływ na treść skarżonego orzeczenia, a mianowicie przepisu art. 632 pkt 2 k.p.k., polegającą na jego niezastosowaniu nieuwzględnieniu wniosku obrońcy D. K. (2) o zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz D. K. (2) zwrotu kosztów zastępstwa adwokackiego w postępowaniu przygotowawczym oraz w postępowaniu sądowym.
W konkluzji skarżący wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez zasądzenie od Skarbu Państwa na rzecz D. K. (2) kosztów związanych z ustanowieniem obrońcy w postępowaniu przygotowawczym oraz w postępowaniu sądowym według stawek minimalnych określonych w rozporządzeniu Ministra sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r., liczonych za terminy, w których obrońca uczestniczył osobiście, bądź też w których uczestniczył ustanowiony przez niego substytut.
Sąd Okręgowy zważył, co następuje:
Zażalenie jest zasadne, a skutkiem jego wniesienia jest uchylenie zaskarżonego postanowienia i przekazaniem sprawy Sądowi Rejonowemu w Lublińcu do ponownego rozpoznania.
Zgodnie z treścią art. 632 pkt 2 k.p.k. w wypadku uniewinnienia oskarżonego lub umorzenia postępowania koszty procesu w sprawach z oskarżenia publicznego ponosi Skarb Państwa. Oznacza to, że ostatecznie ponosi oni wszystkie tymczasowo wyłożone przez siebie wydatki, a także ciąży na nim obowiązek zwrotu stronom poniesionych przez nie uzasadnionych wydatków. Art. 616 § 1 k.p.k. stanowi bowiem że do kosztów procesu należą zarówno koszty sądowe (w tym i wydatki Skarbu Państwa) jak i uzasadnione wydatki stron, w tym z tytułu ustanowienia w sprawie jednego obrońcy lub pełnomocnika.
Zatem w razie wydania wyroku uniewinniającego zasadą jest zwrot przez Skarb Państwa uzasadnionych wydatków poniesionych przez oskarżonego. Wydatkami oskarżonego są koszty jakie poniósł on w związku z prowadzonym przeciwko niemu postępowaniem karnym, a wiec również te związane z ustanowieniem obrońcy. W tym ostatnim przypadku będzie to opłata jaką poniósł (wydatkował) z powodu jego ustanowienia.
Bez znaczenia pozostaje fakt, że oskarżony nie wnosił o zasądzenie kosztów (związanych z ustanowieniem w postępowaniu obrońcy wyboru) na rozprawie poprzedzającej wydanie ostatniego orzeczenia w niniejszej sprawie, gdyż obowiązek taki nie wynika z przepisów kodeksu postępowania karnego. Podobnie, w sytuacji gdy uniewinniony oskarżony wnosi o zasądzenie wskazanych kosztów według stawek minimalnych nie ma obowiązku wykazywania, w jakiej wysokości wcześniej poniósł takie koszty.
W związku z tym D. K. (2) należy się od Skarbu Państwa zwrot kosztów zastępstwa adwokackiego. Nie ulega też wątpliwości, że koszty te winny być obliczone na podstawie uprzednio obowiązującego rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości, a mianowicie rozporządzenia z dnia 28 września 2002 roku, przy zastosowaniu stawek minimalnych, liczonych za terminy, w których uczestniczył obrońca osobiście lub też ustanowiony przez niego substytut.
Wysokość kosztów procesu związanych z udziałem obrońcy lub pełnomocnika będącego adwokatem zasądzanych w sprawie karnej od Skarbu Państwa lub przeciwnika procesowego na rzecz strony, której racje zostały w procesie uwzględnione, jest limitowana wysokością rzeczywiście poniesionych kosztów, przy czym zgodnie z §2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163, poz. 1348 z późn. zm.), nie może przekroczyć sześciokrotności stawki minimalnej. Ponadto ustalając wysokość żądanych kosztów, Sąd bierze pod uwagę niezbędny nakład pracy obrońcy lub pełnomocnika, a także charakter sprawy i wkład pracy zastępcy prawnego w przyczynienie się do jej wyjaśnienia i rozstrzygnięcia (§ 2 ust. 1 rozporządzeń), (postan. SN z dnia 23 marca 2011 r. sygn. I KZP 1/11 publ. OSNKW 2011/5/38).
Reasumując Sąd Rejonowy ponownie rozpoznając sprawę winien określić wysokość kwoty wynagrodzenia podlegającej zwrotowi oskarżonemu z ograniczeniem wynikającym z treści §2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu.
Mając na uwadze powyższe Sąd Okręgowy orzekł jak w sentencji.