Pełny tekst orzeczenia

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 23 czerwca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział
w Ł. odmówił K. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy. W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, że orzeczeniem Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 13 czerwca 2014 roku ubezpieczony nie został uznany za niezdolnego do pracy.

/decyzja – k.23 plik V akt ZUS/

W dniu 22 lipca 2014 roku K. M. złożył odwołanie od powyższej decyzji wnosząc o jej zmianę. Wnioskodawca wskazał ,że od dziecka choruje na astmę , a także żółtaczkę zakaźną typu B. W wieku 20 lat stwierdzono u niego nowotwór złośliwy tarczycy , który spowodował u niego konieczność przebycia 3 operacji i całkowitego usunięcia tarczycy. W związku z przebytymi operacjami ( skutkiem ostatniej było uszkodzenie przytarczyczki) wnioskodawca cierpi na napady padaczki oraz tężyczki. Występujące u wnioskodawcy zaniki pamięci ograniczają u niego zdolność do samodzielnej egzystencji. Zwyrodnienie kręgosłupa i towarzyszące mu bóle powodują ograniczenie ruchowe wnioskodawcy ( przebyty wypadek z w drodze z pracy do domu w dniu 25 listopada 2013 r. nasilił te objawy). K. M. wskazał ,że z uwagi na przyjmowanie dużej ilości leków (w związku z przyjmowaniem leków zwiększających wchłanianie wapna) występują u niego problemy z wątrobą , a ponadto cierpi na schorzenia skórne. Wnioskodawca podniósł ,że będąc nastolatkiem uznano go za inwalidę ( III grupa) , a wyrokiem Sądu Rejonowego dla Łodzi – Śródmieścia , Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych , XI Wydziału Pracy i Ubezpieczeń Społecznych z dnia 30 czerwca 2011 r. ustalono ,że jest on osobą niepełnosprawną w stopniu umiarkowanym na stałe.

/odwołanie – k. 2-3/

W odpowiedzi na odwołanie z dnia 31 lipca 2014 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych II Oddział w Ł. wniósł o jego oddalenie, wskazując argumenty tożsame
z powołanymi w zaskarżonej decyzji.

/odpowiedź na odwołanie – k.11-11 odwrót/

Na rozprawie w dniu 7 czerwca 2016 roku wnioskodawca popierał odwołanie a, pełnomocnik organu rentowego wnosił o jego oddalenie.

/stanowisko pełnomocników stron: 00:00:48, 00:07:04 – płyta CD k. 200/

Sąd Okręgowy ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca K. M. urodził się w dniu (...), posiada wykształcenie podstawowe. Od 2000 r. wnioskodawca wykonywał zawód portiera w Zakładzie Pracy (...). K. M. legitymuje się umiarkowanym stopniem niepełnosprawności. W okresie od 19 grudnia 1996 r. do 31 grudnia 2006 r. wnioskodawca posiadał prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy.

/okoliczności bezsporne, a nadto: wywiad zawodowy – k. 4, plik III dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS wnioskodawcy/

W dniu 31 marca 2014 roku K. M. złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/wniosek - plik V akt ZUS/

Lekarz Orzecznik ZUS po przeprowadzeniu badania wnioskodawcy i dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznał u niego przebyte pourazowe skręcenie obu stawów kolanowych – leczone zachowawczo z poprawą po rehabilitacji , okresowe bóle kręgosłupa przy nieznacznej skoliozie bez ograniczenia sprawności i objawów korzeniowych , padaczkę z rzadkimi napadami , astmę oskrzelową dobrze kontrolowaną , niedoczynność przytarczyc względnie wyrównaną po operacji i (...) – raka brodawkowatego tarczycy ( 1996 r. – bez cech wznowy) , łojotokowe zapalenia skóry oraz podejrzenie alergicznego zapalenia skóry z przewlekłym leczeniem. Orzeczeniem z dnia 19 maja 2014 roku Lekarz Orzecznik ZUS nie uznał ubezpieczonego za niezdolnego do pracy.

/orzeczenie Lekarza Orzecznika ZUS – k.13-13 odwrót plik V akt ZUS, opinia lekarska Lekarza Orzecznika ZUS – k. 18 – 18 odwrót plik III dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS wnioskodawcy/

W dniu 20 maja 2014 roku wnioskodawca złożył sprzeciw od orzeczenia Lekarza Orzecznika ZUS.

/sprzeciw – k. 19 plik III dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS wnioskodawcy/

Komisja Lekarska ZUS po przeprowadzeniu bezpośredniego badania wnioskodawcy, oraz po dokonaniu analizy dokumentacji medycznej, rozpoznała u niego: skręcenie obu stawów kolanowych bez istotnego upośledzenia sprawności , astmę oskrzelową kontrolowaną farmakologicznie , niedoczynność przytarczyc leczoną substytucyjnie wtórnie po strumektomii z powodu raka brodawkowatego tarczycy i radiojoterapii , padaczkę z rzadkimi napadami. Komisja Lekarska ZUS orzeczeniem z dnia 13 czerwca 2014 roku nie uznała ubezpieczonego za niezdolnego do pracy.

/orzeczenie Komisji Lekarskiej ZUS – k. 16-16 odwrót plik V akt ZUS, opinia lekarska Komisji Lekarskiej ZUS – k. 23 – 23 odwrót plik III dokumentacji orzeczniczo-lekarskiej ZUS wnioskodawcy/

W wyniku powyższego orzeczenia Komisji Lekarskiej ZUS z dnia 13 czerwca 2014 roku organ rentowy decyzją z dnia 23 czerwca 2014 roku odmówił K. M. prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

/decyzja – k.23 plik V akt ZUS/

Wnioskodawca pozostaje pod opieką Poradni Endokrynologicznej.

/dokumentacja medyczna k.22-50 oraz k.86/

Z załączonej dokumentacji medycznej wynika ,że wnioskodawca oprócz schorzeń natury endokrynologicznej choruje na padaczkę , astmę oskrzelową , WZW C, osteopenię i skrzywienie kręgosłupa. W badaniu sądowo – endokrynologicznym rozpoznano u wnioskodawcy stan po tyreoidektomii i dwukrotnej retyreoidektomii oraz po leczeniu I 131 z powodu raka brodawkowatego tarczycy (1996) , a także pooperacyjną niedoczynność przytarczyc. Wnioskodawca był operowany w dniu 4 stycznia 1996 roku z powodu wola guzkowego (w (...) guz pęcherzykowy). W badaniu histopatologicznym – rak brodawkowaty, obejmujący cały płat przerzutami do węzłów i okolicznych tkanek. Następnie chory był jeszcze dwukrotnie operowany z tego powodu w marcu 2006 roku i wrześniu 2006 roku . Po zabiegu wystąpiła pooperacyjna niedoczynność przytarczyc z częstymi napadami tężyczki . Następnie chory był leczony radiojodem w listopadzie 1996 roku. W 2005 i 2013 roku chory był ponownie hospitalizowany w Oddziale (...) Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej w Z. gdzie nie stwierdzono wówczas wznowy czy też rozsiewu choroby. Ostatnie, dostępne w dokumentacji, stężenie tyreoglobuliny (marker zróżnicowanego raka tarczycy) z 18 sierpnia 2014 roku pozostawało poniżej granicy oznaczalności. W badaniu USG tarczycy – z dnia 18 sierpnia 2014 roku odrostu nie uwidoczniono. W badaniu scyntygraficznym całego ciała bez cech wznowy procesu nowotworowego (lipiec 2013 roku – Oddział (...) Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej w Z.). Ostatnie – oznaczone w dniu 18 sierpnia 2014 stężenie (...) ( (...) 0.670 uIU/ml) i FT3 2,39 ng/dl, pozostawało w granicach wartości referencyjnych. Standardem u chorego na raka tarczycy w tym stadium zaawansowania jest jednak supresja (...). Na podstawie dostępnej dokumentacji można stwierdzić, że u wnioskodawcy nie ma cech wznowy procesu nowotworowego. K. oznaczane stężenie parahormonu ( (...)) – pozostawało poniżej normy (ostatnie badanie z lipca 2013 roku). Natomiast stężenie wapnia w surowicy krwi było niskie, a fosforanów prawidłowe (wapń – 8,2 mg/dl, fosfor nieorganiczny 4,4 mg/dl z dnia 18 sierpnia 2014). Warto podkreślić, że stężenie wapnia w surowicy krwi w ciągu 18 lat od operacji było bardzo często poniżej dolnej granicy normy, a fosforanów podwyższone. Chory otrzymuje bardzo duże dawki aktywnych metabolitów witaminy D i wapnia, jednak niewystarczające do utrzymania normokalcemii. Wieloletnia, niewyrównana niedoczynność przytarczyc i towarzysząca jej przewlekła hipokalcemia zaburza czynność ośrodkowego układu nerwowego. H. sprzyja odkładaniu się soli wapniowych w mózgu i innych dcankach. Może to powodować drętwienie, mrowienie, wykręcanie kończyn z przymusowym ich ustawieniem, stany lękowe, osłabienie pamięci, wzmożone napięcie nerwowe, uczucie stałego znużenia i zmęczenia, a nawet padaczkę, parkinsonizm, upośledzenie umysłowe, depresję, nerwicę i psychozy. Pomimo intensywnego leczenia u wnioskodawcy nie udało się uzyskać prawidłowych stężeń wapnia w surowicy. Częste napady tężyczki oraz praktycznie na stale występujące uczucie drętwienia i mrowienia utrudniają normalne funkcjonowanie i wykonywanie pracy , która jest związana ze stresem i zwiększoną aktywnością fizyczną. Uwzględniając dodatkowo możliwe powikłania, wymienione powyżej (w tym istniejącą padaczkę), czyni to chorego częściowo niezdolnego do pracy zarobkowej lub zdolnego do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Niezdolność datuje się od czasu operacji w 1996 roku. Początkowo chory otrzymywał rentę z powodu zaawansowanego raka tarczycy (do 2008 roku). Na podstawie dostępnej dokumentacji można stwierdzić, że u wnioskodawcy nie ma cech wznowy procesu nowotworowego. Aktualnie głównym problemem zdrowotnym wnioskodawcy i powodem częściowej niezdolności do pracy jest niewyrównana niedoczynność przytarczyc. Pomimo kilkukrotnych hospitalizacji w K. Endokrynologii i Oddziale (...) Nuklearnej i Endokrynologii Onkologicznej w Z., a także leczenia przez doświadczonych endokrynologów: dr n. med. A Z. i dr n. med. K Zasada w Centrum Medycznym (...). , w ciągu 18 lat po zabiegu, nie udało się uzyskać prawidłowych stężeń wapnia w surowicy krwi i ustąpienia objawów (napady tężyczki, drętwienia i mrowienia). K. M. w czasie badania skarżył się na drętwienia, mrowienia wykręcanie dłoni, napady tężyczki występujące kilka razy w miesiącu i napady padaczkowe wstępujące średnio raz w roku. Dane dotyczące ww. objawów w dostarczonej historii choroby są skąpe, jednak po dogłębnej analizie należy podkreślić, że opisywano drętwienia i parastezje kończyn. Dokumentacja jest niepełna. Biorąc pod uwagę, że pomimo intensywnego, wieloletniego leczenia u wnioskodawcy nie udało się uzyskać prawidłowych stężeń wapnia w surowicy, występowanie mrowień, drętwień i parastezji jest wręcz oczywiste. Kłopoty z pamięcią mogą być objawem choroby. Ponadto sporadycznie u badanego wsyętpował objaw C. , a podczas badania przeprowadzonego przez komisję lekarską ZUS wnioskodawca nie został zbadany przez endokrynologa ( brak pieczątki endokrynologa w opinii ZUS z dnia 19 maja 2014 r.). Dobowe wydalanie wapnia nie ma związku z występowaniem ww. objawów. Objawy takie jak: drętwienia, mrowienia, wykręcanie dłoni i napady tężyczki wynikają z niskiego stężenia wapnia w surowicy krwi (a nie w moczu), co lekarz orzecznik stwierdził w opinii. Odnotowane stężenie wapnia w surowicy – 6,9 (28 maja 2014 roku) –jest wybitnie niskie. Jednakże stężenie (...) i FT3 jest prawidłowe dla tego chorego i nie wymaga „korekcji leczenia”, co jest sugerowane w opinii. Fakt, że pacjent jest niesystematyczny w odbywaniu wizyt lekarskich nie jest jednoznaczny z tym, że czuje się dobrze i przerywa leczenie. Pacjent nie przerwał nigdy leczenia i systematycznie przyjmował leki.tężenie (...) ( (...) 0.670 ulU/ml) nie ma wpływu na niedoczynność przytarczyc. Która to chdioroba jest przyczyną orzeczenia o częściowej niezdolności do pracy. Fakt, że chory pracował nie jest wyznacznikiem jego stanu zdrowia. Częste napady tężyczki oraz praktycznie na stałe występujące uczucie drętwienia i mrowienia utrudniają normalne funkcjonowanie i wykonywanie pracy, która jest wiązana ze stresem i zwiększoną aktywnością fizyczną co, czyni chorego częściowo niezdolnego do pracy zarobkowej lub zdolnego do pracy jedynie w warunkach pracy chronionej. Wnioskodawca podczas badania zgłaszał: drętwienia, mrowienia i wykręcanie dłoni, napady tężyczki, napady padaczkowe, zmęczenie, senność, kłopoty z pamięcią, brak koncentracji. Pozostałe wymienione powikłania: upośledzenie umysłowe, depresję, nerwicę czy też występowanie psychozy powinien ocenić biegły psychiatra. Chory nie miał wykonywanego CT głowy (ocena zwapnień).Wobec wyższego uznaje się chorego częściowo niezdolnego ( od 1996 roku) do pracy na stałe.

/pisemna opinia biegłego sądowego specjalisty z zakresu endokrynologii J. W. k.51-53 , pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego specjalisty z zakresu endokrynologii J. W. k.70 – 71/

W przeprowadzonym w toku postępowania sądowego badaniu internistycznym rozpoznano u wnioskodawcy : dychawicę oskrzelową bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc , alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa , stan po trzykrotnej operacji tarczycy z powodu raka brodawkowatego z przerzutami do węzłów chłonnych szyi i śródpiersia i terapii radiojodem (1996 rok) , pooperacyjną niedoczynność tarczycy leczonej substytucyjnie w okresie eutyreozy oraz pooperacyjną niedoczynność przytarczyc z częstymi napadami tężyczki , padaczkę z rzadkimi napadami oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z objawowym zespołem bólowym. Z dokumentacji medycznej wynika, ze w 1996 roku wnioskodawca był trzykrotnie operowany z powodu raka brodawkowatego tarczycy z przerzutami do węzłów chłonnych szyi i śródpiersia , a leczenie operacyjne uzupełniono terapią radiojodem. Po operacji ujawniły się objawy niedoczynności przytarczyc z częstymi napadami tężyczki oraz duże napady padaczkowe. Leczony preparatami wapnia i witaminy D3 oraz T., z powodu niedoczynności tarczycy przyjmuje E. w dawce 250 ug. Od 2003 r. badany jest leczony w Poradni Pulmonologicznej z rozpoznaniem astmy oskrzelowej i uczuleniowego zapalenia błony śluzowej nosa. W terapii stosowane są preparaty bronchodilatacyjne i p. uczuleniowe. Spirometria z 2013 r.: (...) 1 60,7%, (...) 63%, badanie z czerwca 2015 roku (...) 77%, (...) 73%, (...)/ (...) 109%. W Poradni Ogólnej od 26 stycznia 2010 roku W czasie wizyt przepisywano leki konieczne do leczenia wyżej wymienionych chorób. Ciśnienie tętnicze krwi w przedziale wartości prawidłowych. Z powodu zmniejszonej diurezy lekarz Poradni zlecił przyjmowanie H., jednak przy opisach wizyt nie stwierdzano obrzęków. Przedmiotowo: stan ogólny dobry, dość silnej budowy ciała. Bez obrzęków. Płuca opukowo bez zmian, szmer oddechowy pęcherzykowy prawidłowy bez furczeń i świstów. Czynność oddechowa ok.12/min. Czynność serca miarowa 72/min, tony czyste. RR 130/80 mm Hg. Brzuch miękki, bez patologicznych oporów, perystaltyka w normie. Na szyi blizna po zabiegach operacyjnych na tarczycy. Po badaniu lekarskim i analizie dokumentacji medycznej biegły nie znajduje internistycznych przyczyn uzasadniających orzeczenie niezdolności do pracy w warunkach chronionej. U wnioskodawcy nie stwierdza się objawów niewydolności serca (obrzęków obwodowych, zastoju w krążeniu małym, przyśpieszonej czynności serca, powiększenia wątroby) a ciśnienie tętnicze krwi utrzymuje się w granicach normy. Dychawica oskrzelowa jest dobrze kontrolowana lekami. Nie stwierdza się zmian spastycznych oskrzeli a badanie spirometryczne z 2015 r. nie odbiega od normy. Główne dolegliwości badanego wynikają z powikłań leczenia operacyjnego tarczycy. Są to częste napady tężyczkowe wynikające z niedoboru wapnia. Ocena wpływu tych zaburzeń metabolicznych leży w gestii biegłego endokrynologa.

/opinia pisemna biegłego sądowego specjalisty chorób wewnętrznych – L. P. k.96-99/

W badaniu sądowo – ortopedycznym rozpoznano u ubezpieczonego : przepuklinę jądra miażdżystego Th 9 / Th 10 bez upośledzenia funkcji z zespołem bólowym , osteopenię oraz stan po stłuczeniu obu kolan bez upośledzenia funkcji. W trakcie badania stwierdzono sprawny chód oraz prawidłową budowę ciała. W zakresie kręgosłupa stwierdzono niewielkie lewostronne skrzywienie w odcinku piersiowym ,ruchy kręgosłupa zachowane w pełnym zakresie , próba palec – podłoga – 30 cm. Nie stwierdzono wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych. Ruch zgięcia ku przodowi bolesny w maksymalnym zakresie ruchomości. Kończyny górne: bez zaników mięśniowych , ruchy w stawach obu kończyn górnych zachowane w pełnym zakresie , chwytność obu rąk zachowa z prawidłową siłą mięśniową. Kończyny dolne: : bez zaników mięśniowych , stawy kolanowe suche, zwarte, o pełnym zakresie ruchomości. Ruchy w prawym stawie kolanowym bolesne w maksymalnym zakresie ruchów. Ruchy w pozostałych stawach obu kończyn dolnych zachowane w pełnym zakresie. Stanie na palcach i pietach zachowane . Przysiad pełen. Po zapoznaniu się z dokumentacją lekarską, oraz po badaniu wnioskodawcy biegły ortopeda nie stwierdza upośledzenia funkcji narządu ruchu w stopniu uzasadniającym uznanie wnioskodawcy za częściowo lub całkowicie niezdolnego do pracy w rozumieniu ustawy o emeryturach i rentach. Wnioskodawca nie utracił w stopniu znacznym zdolności do pracy zgodnie z poziomem posiadanych kwalifikacji.

/opinia pisemna biegłego sądowego specjalisty chirurgii urazowo – ortopedycznej M. S. k.105-108/

W trakcie badania sądowo – neurologicznego stwierdzono, że badany był przytomny z pełnym kontaktem słownym, bez zaburzeń mowy, zorientowany w miejscu i czasie, bez zaburzeń pamięci. Czaszka ma wygląd prawidłowy, palpacyjnie bez zmian. Nie stwierdza się objawów oponowych. W zakresie nerwów czaszkowych bez uchwytnej patologii. Stwierdzono Ograniczenie ruchomości kręgosłupa szyjnego w lewo. Kończyny górne: ruchy czynne i bierne w pełnym zakresie, siła i napięcie mięśniowe (+=), czucie powierzchniowe i głębokie (+=), odruch z mięśnia trójgłowego (+=), dwugłowego (+=) , promieniowy (+=) , łokciowy (+=). Tułów : czucie powierzchniowe symetryczne, odruchy brzuszne (+=).W zakresie kończyn dolnych ruchy czynne i bierne w pełnym zakresie, siła i napięcie mięśniowe (+=), czucie powierzchniowe i głębokie (+=), odruchy OK (+=), OA (+=). Objawy rozciągowe nieobecne. Nie stwierdza się objawów patologicznych. Objawy móżdżkowe (ataksja, adiadochokineza) nieobecne. Chód sprawny. Próba R.: prawidłowa. Na podstawie akt sprawy, przejrzanej dokumentacji medycznej i zbadania wnioskodawcy stwierdza się u badanego padaczkę z rzadkimi napadami oraz zespół bólowy kręgosłupa bez istotnych deficytów neurologicznych. Wnioskodawca od 1998 roku leczony jest z powodu napadów padaczkowych (zażywa lek T. C. 0,2 2x1 tabletkę, N. i leki przeciwbólowe). Napady według lekarza leczącego występują rzadko, a według wnioskodawcy dwa razy w roku. Inne skargi to bóle całego kręgosłupa. W 2013 roku badany został potrącony przez samochód i doznał urazu stawów kolanowych. Badaniem neurologicznym nie stwierdza się objawów uszkodzenia układu nerwowego, które pozwoliłyby uznać wnioskodawcę za długotrwale niezdolnego do wykonywania pracy zarobkowej w myśl ustawy o rentach i emeryturach.

/opinia pisemna biegłego sądowego specjalisty neurologa J. B. k.126-128/

W badaniu sądowo – endokrynologicznym rozpoznano u wnioskodawcy : raka tarczycy, stan po trzykrotnym leczeniu operacyjnym i leczeniu j131 , niedoczynność tarczycy leczenie substytucyjno supresyjne LT4 oraz pooperacyjną niewyrównaną niedoczynność przytarczyc. Na podstawie przeprowadzonego badania przedmiotowego, materiału lekarskiego znajdującego się w aktach i wyników badan ubezpieczonego stwierdzono ,że choroba nowotworowa jest w okresie remisji i nie stwierdza się wznowy procesu. Konieczne jest stałe leczenie supresyjno - substytucyjne preparatami LT4 , które jest prawidłowo powadzone. Niedoczynność przytarczyc mimo leczenia bardzo dużymi dawkami aktywnej witaminy D3 i wysokimi dawkami węglanu wapnia nie jest wyrównana. W badaniach laboratoryjnych obserwuje się niskie poziomy wapnia i podwyższone fosforanów. Występują objawy kliniczne : napady tężyczki , drętwienia i mrowienia , zaburzenia koncentracji , problemy z pamięcią. H. doprowadziła do ujawnienia się padaczki . N. niedoczynność przytarczyc jest powodem ograniczonej zdolności do pracy u badanego. Zdolność do pracy ograniczają występujące objawy , które będą się nasilały w warunkach stresu i wysiłku fizycznego w związku z obniżaniem się poziomu wapnia zjonizowanego w tych sytuacjach. Zgodnie z powyższym badany jest częściowo niezdolny do pracy , a niezdolność do pracy powstała u niego w 1996 r. Z uwagi na wieloletnie nieskuteczne leczenie niezdolność do pracy ma charakter stały. Nie zachodzi potrzeba badania wnioskodawcy przez psychiatrę. Ocena występowania tężyczki i przewlekłych objawów hipokalcemii jak drętwienia , mrowienia cierpnięcie kończyn ocenia się tylko na podstawie wywiadu i stosowne wpisy znajdują się w dokumentacji medycznej chorego. Ewentualna obiektywizacja mogłaby polegać na wykonaniu próby tężyczkowej w pracowni elektromiograficznej , a badania takiego nie wykonuje się u chorych z niedoczynnością przytarczyc i badany takiej próby nie miał wykonywanej. Oznaczono jedynie wapń całkowity i fosforany – z reguły wyniki nieprawidłowe: hipokalcemia i hiperfosfatemia. Wapń zjonizoway wykazuje dużą zmienność w zależności od stanu gospodarki kwasowo – zasadowej. W kwasicy metabolicznej , w przewlekłej niewydolności nerek , niskim poziomom wapnia całkowitego odpowiada prawidłowy poziom wapnia zjonizowanego , który zabezpiecza chorego przed następstwami hipokalcemii i ta okoliczność oczywiście nie zachodzi w przypadku badanego. W większości przypadków to zasadowica oddechowa w przebiegu hiperwentylacji doprowadza do spadku poziomu wapnia zjonizowanego i nawet u zdrowych osób może doprowadzić do napadu tężyczki , a u osób z wyjściowo niskim poziomem wapnia ten proces przebiega dużo łatwiej i to tłumaczy napadowość i zmienność objawów i nasilanie się ich np. w warunkach stresu. W trakcie leczenia dużymi dawkami aktywnych preparatów w. (...) przy nieobecności parahormonu z reguły dochodzi do nadmiernego wydalania wapnia z moczem , a więc prawidłowa kalciuria nie świadczy o prawidłowych poziomach wapnia i o prawidłowym wyrównaniu gospodarki wapniowo – fosforanowej. Z powodu dysfunkcji organizmu badany pracował w zakładzie pracy chronionej.

/pisemna opinia biegłego sądowego specjalisty z zakresu endokrynologii A. K. k.144-145,pisemna opinia uzupełniająca biegłego sądowego specjalisty z zakresu endokrynologii A. K. k.186/

Powyższych ustaleń Sąd Okręgowy dokonał na podstawie zgromadzonych dokumentów w aktach sprawy, aktach rentowych oraz opinii biegłych specjalistów z zakresu endokrynologii , ortopedii , neurologii oraz chorób wewnętrznych. Opinie te są wiarygodne i zostały sporządzone przez biegłych o specjalnościach właściwych z punktu widzenia schorzeń, na jakie cierpi wnioskodawca, w oparciu o analizę przedłożonej dokumentacji lekarskiej i bezpośrednie badanie wnioskodawcy. W ocenie Sądu, opinie biegłych są rzetelne, sporządzone zostały zgodnie z wymaganiami fachowości i niezbędną wiedzą w zakresie stanowiącym ich przedmiot. Biegli określili schorzenia występujące u badanego i ocenili ich znaczenie dla jego zdolności do pracy, odnosząc swą ocenę do kwalifikacji zawodowych wnioskodawcy. Pod względem endokrynologicznym ( zarówno przez biegłego J. W. jak i biegłego A. K.) wnioskodawca został uznany za częściowo niezdolnego do pracy na stałe.

W związku ze zgłoszonymi przez pełnomocnika organu rentowego zastrzeżeniami
i pytaniami do biegłego J. W. Sąd wezwał biegłego do pisemnego uzupełnienia swojej opinii oraz dopuścił dowód z pisemnej opinii innego biegłego tej samej specjalności A. K. , który ,w związku z zastrzeżeniami pełnomocnika organu rentowego pisemnie uzupełnił swoją opinię. Wskazani biegli wyczerpująco odpowiedzieli na wątpliwości i pytania oraz wyjaśnili charakter stwierdzonych u odwołującego schorzeń endokrynologicznych.

Sąd uznał, iż złożone do sprawy opinie nie zawierają braków i wyjaśniają wszystkie okoliczności istotne dla rozstrzygnięcia sprawy. Biegli opinie swe wydali po przeprowadzeniu stosownych badań i dokonaniu analizy dokumentacji lekarskiej wnioskodawcy.

Sąd Okręgowy oddalił wniosek pełnomocnika organu rentowego o dopuszczenie dowodu z opinii innego biegłego sądowego specjalisty z zakresu endokrynologii. W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego , by podważać wiarygodność i moc dowodową opinii specjalistów w tej dziedzinie medycyny, a kwestia zdolności do pracy odwołującego została dostatecznie wyjaśniona. Biegli sądowi specjaliści w dziedzinie endokrynologii w wydanych w sprawie opiniach uzupełniających szczegółowo odnieśli się do pytań i zarzutów zgłaszanych przez pełnomocnika organu rentowego.

Dowód z opinii biegłego ma szczególny charakter, a mianowicie korzysta się z niego
w wypadkach wymagających wiadomości specjalnych. Do dowodów tych nie mogą, więc mieć zastosowania wszystkie zasady o prowadzeniu dowodów, a w szczególności art. 217 § 1 k.p.c. W konsekwencji nie można przyjąć, że Sąd obowiązany jest dopuścić dowód z kolejnych biegłych w każdym wypadku, gdy złożona opinia jest niekorzystna dla strony. Sąd ma obowiązek dopuszczenia dowodu z opinii kolejnych biegłych lub z opinii instytutu, jedynie wtedy gdy zachodzi tego potrzeba, a więc wówczas gdy opinia złożona już do sprawy zawiera istotne braki, względnie też nie wyjaśnia istotnych okoliczności (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 lutego 1974r. II CR 817/73, nie publ).

W ocenie Sądu nie ma podstaw do tego by podważać wiarygodność i moc dowodową opinii biegłych, a kwestia zdolności do pracy odwołującego się została dostatecznie wyjaśniona.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy jest zasadne i skutkuje zmianą zaskarżonej decyzji.

Zgodnie z art. 57 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jednolity Dz. U. z 2015 roku Nr 748) renta
z tytułu niezdolności do pracy przysługuje ubezpieczonemu, który spełnił łącznie następujące warunki:

1.  jest niezdolny do pracy;

2.  ma wymagany okres składkowy i nieskładkowy;

3.  niezdolność do pracy powstała w wymienionych okresach składkowych lub nieskładkowych albo nie później niż w ciągu 18 miesięcy od ustania tych okresów.

W myśl art. 57 ust. 2 warunku, o którym mowa w przepisie ust. 1 pkt 3 art. 57, nie stosuje się do ubezpieczonego, który udowodnił okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiety lub 25 lat dla mężczyzny oraz jest całkowicie niezdolny do pracy.

W myśl art. 12 ustawy niezdolną do pracy jest osoba, która całkowicie lub częściowo utraciła zdolność do pracy zarobkowej z powodu naruszenia sprawności organizmu i nie rokuje odzyskania zdolności do pracy po przekwalifikowaniu, przy czym całkowicie niezdolną do pracy jest osoba, która utraciła zdolność do wykonywania jakiejkolwiek pracy, natomiast częściowo niezdolną do pracy jest osoba, która w znacznym stopniu utraciła zdolność do pracy zgodnej z poziomem posiadanych kwalifikacji. Przy ocenie stopnia i przewidywanego okresu niezdolności do pracy uwzględnia się stopień naruszenia sprawności organizmu oraz możliwości przywrócenia niezbędnej sprawności w drodze leczenia i rehabilitacji, możliwość wykonywania dotychczasowej pracy lub podjęcia innej pracy oraz celowość przekwalifikowania zawodowego, biorąc pod uwagę rodzaj i charakter dotychczas wykonywanej pracy, poziom wykształcenia, wiek i predyspozycje psychofizyczne (art. 13
ust. 1).

Warunki wskazane w art. 57 w/w ustawy muszą być spełnione łącznie by istniały podstawy do przyznania prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy.

Na podstawie zebranego w sprawie materiału dowodowego, a w szczególności opinii biegłych lekarzy specjalistów z zakresu endokrynologii Sąd ustalił, iż w odniesieniu do odwołującego się zostały spełnione warunki do nabycia prawa do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy. Biegli ci jednoznacznie orzekli, iż rozpoznane u niego schorzenie endokrynologiczne skutkuje częściową niezdolnością wnioskodawcy do pracy , a niezdolność ta ma charakter stały.

Jak wynika z opinii biegłego specjalisty z zakresu chorób wewnętrznych w trakcie badania stwierdzono dychawicę oskrzelową bez istotnego upośledzenia sprawności wentylacyjnej płuc , alergiczny nieżyt błony śluzowej nosa , stan po trzykrotnej operacji tarczycy z powodu raka brodawkowatego z przerzutami do węzłów chłonnych szyi i śródpiersia i terapii radiojodem (1996 rok) , pooperacyjną niedoczynność tarczycy leczonej substytucyjnie w okresie eutyreozy oraz pooperacyjną niedoczynność przytarczyc z częstymi napadami tężyczki , padaczkę z rzadkimi napadami oraz zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa z objawowym zespołem bólowym. Z internistycznego punktu widzenia uznano się wnioskodawcę za zdolnego do wykonywania pracy zarobkowej.

Z opinii biegłego specjalisty z zakresu ortopedii wynika ,że w trakcie badania rozpoznano u ubezpieczonego :przepuklinę jądra miażdżystego Th 9 / Th 10 bez upośledzenia funkcji z zespołem bólowym , osteopenię oraz stan po stłuczeniu obu kolan bez upośledzenia funkcji. W odniesieniu do kręgosłupa stwierdzono niewielkie lewostronne skrzywienie w odcinku piersiowym ,ruchy kręgosłupa zachowane w pełnym zakresie , a także nie stwierdzono wzmożonego napięcia mięśni przykręgosłupowych. Z ortopedycznego punktu widzenia uznano wnioskodawcę za zdolnego do wykonywania pracy zarobkowej.

Jak wynika z opinii biegłego specjalisty neurologa u badanego stwierdzono padaczkę z rzadkimi napadami oraz zespół bólowy kręgosłupa bez istotnych deficytów neurologicznych. Wnioskodawca od 1998 roku leczony jest z powodu napadów padaczkowych (zażywa lek T. C. 0,2 2x1 tabletkę, N. i leki przeciwbólowe). Napady według lekarza leczącego występują rzadko, a według wnioskodawcy dwa razy w roku. Inne skargi to bóle całego kręgosłupa. W 2013 roku badany został potrącony przez samochód i doznał urazu stawów kolanowych. Z neurologicznego punktu widzenia uznano wnioskodawcę za zdolnego do wykonywania pracy zarobkowej.

Natomiast z opinii biegłych specjalistów endokrynologów wynika, iż rozpoznano u skarżącego stan po tyreoidektomii i dwukrotnej retyreoidektomii oraz po leczeniu I 131 z powodu raka brodawkowatego tarczycy (1996) , a także pooperacyjną niedoczynność przytarczyc. Konieczne jest stałe leczenie supresyjno - substytucyjne preparatami LT4.Niedoczynność przytarczyc mimo leczenia bardzo dużymi dawkami aktywnej witaminy D3 i wysokimi dawkami węglanu wapnia nie jest wyrównana. W badaniach laboratoryjnych obserwuje się niskie poziomy wapnia i podwyższone fosforanów. Występują u niego objawy kliniczne : napady tężyczki , drętwienia i mrowienia , zaburzenia koncentracji , problemy z pamięcią. H. doprowadziła do ujawnienia się padaczki . N. niedoczynność przytarczyc jest powodem ograniczonej zdolności do pracy u badanego. Zdolność do pracy ograniczają występujące objawy , które będą się nasilały w warunkach stresu i wysiłku fizycznego w związku z obniżaniem się poziomu wapnia zjonizowanego w tych sytuacjach. Z endokrynologicznego punktu widzenia wnioskodawca jest częściowo niezdolny do pracy od dnia 1 marca 2014 roku , a niezdolność ta ma charakter stały.

Sąd podzielił opinie biegłych specjalistów z zakresu endokrynologii , ortopedii , neurologii oraz chorób wewnętrznychuznając, że są one pełne, jasne i dają wystarczający obraz stanu zdrowia ubezpieczonego. Opinia biegłego może być oceniona przez Sąd i podważona dowodem z innej opinii. Organ rentowy, jak każda strona w procesie, w myśl art. 6 k.c. winien dowodzić swoich racji, a nie tylko przedstawiać poglądy. W konsekwencji w sprawie nie pojawiły się argumenty, które mogłyby budzić wątpliwość Sądu, co do jednoznaczności wskazanych opinii.

Spełnienie pozostałych warunków nabycia prawa do renty nie było przedmiotem sporu pomiędzy stronami.

Na mocy art. 129 ust. 1 ustawy o rentach i emeryturach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych świadczenia wypłaca się poczynając od dnia powstania prawa do tych świadczeń, nie wcześniej jednak niż od miesiąca, w którym zgłoszono wniosek lub wydano decyzję z urzędu.

Wnioskodawca złożył wniosek o ustalenie prawa do renty z tytułu niezdolności do pracy w dniu 31 marca 2014 roku , a zatem zasadnym było przyznanie wnioskodawcy prawa do prawo do renty z tytułu częściowej niezdolności do pracy od dnia 1 marca 2014 roku na stałe ( zgodnie z opiniami biegłych endokrynologów).

Mając powyższe na uwadze, Sąd Okręgowy na postawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji wyroku.

ZARZĄDZENIE

odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi organu rentowego wraz z aktami rentowymi.