Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 lutego 2016 r.

Sąd Okręgowy w Krakowie Wydział II Cywilny Odwoławczy

w składzie:

Protokolant: starszy protokolant sądowy Krystyna Zakowicz

po rozpoznaniu w dniu 17 lutego 2016 roku w Krakowie

na rozprawie sprawy z wniosku S. R. i A. R.

przy uczestnictwie W. S. (1) i K. S. (1)

o ustanowienie służebności drogi koniecznej

na skutek apelacji wnioskodawców

od postanowienia Sądu Rejonowego w Wieliczce

z dnia 12 grudnia 2014 roku, sygnatura akt I Ns 1169/11

postanawia:

oddalić apelację.

SSO Anna Nowak SSO Agnieszka Cholewa-Kuchta SSO Katarzyna Serafin-Tabor

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 17 lutego 2016 roku.

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy ustanowiła służebność drogi konicznej dla dwóch nieruchomości stanowiących własność wnioskodawców i zasądził od wnioskodawców na rzecz uczestników kwoty 5267zł i 3352 zł tytułem wynagrodzenia. W punktach V i VI orzekł o kosztach.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Nieruchomość położona w K. o pow. 0,0888 ha, oznaczona jako działka Nr (...) stanowi na podstawie umowy darowizny z dnia 14 czerwca 2012 roku przedmiot wspólności majątkowej małżeńskiej A. R. i S. R.. Dla przedmiotowej nieruchomości w Sądzie Rejonowym w Wieliczce prowadzona jest obecnie księga wieczysta Nr (...).A. R. i S. R. pozostają także współwłaścicielami na prawach ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości położonej w K. o pow. 0,0669 ha obejmującej działkę Nr (...), dla której w Rejonowym w W. Zamiejscowym V Wydziale Ksiąg Wieczystych z siedzibą w S. prowadzona jest księga wieczysta Nr (...). Działki Nr (...) są zabudowane budynkami mieszkalnymi w zabudowie bliźniaczej. Na dzień dzisiejszy przedmiotowe nieruchomości nie są ogrodzone. Z kolei nieruchomość położona w K. o pow. 0,0612 ha stanowiąca działkę Nr (...) objęta księgą wieczystą (...) stanowi przedmiot współwłasności na prawach wspólności majątkowej małżeńskiej K. S. (2) i W. S. (2). Na nieruchomości posadowiony jest budynek mieszkalny. (...) obejmujące działki Nr (...) nie posiadają odpowiedniego dostępu do drogi publicznej. Ustanowienie służebności drogi koniecznej na rzecz powyższych nieruchomości zgodnie z opinią biegłego sądowego geodety możliwe jest w następujących wariantach:

- w wariancie pierwszym oznaczonym kolorem żółtym i niebieskim – szlakiem biegnącym po istniejącej drodze betonowej przez :

a) część o pow. 33 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 19, 3, 22, 21, 340, 325, 18 – na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...),

b) część o pow. 21 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 19, 20, 340, 325, 18 – na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...)

w tym wariancie szerokość szlaku służebnego na całej długości wynosi 1,60 m.

- w wariancie drugim oznaczonym kolorem niebieskim – szlakiem biegnącym po istniejącej drodze betonowej przez :

a) część o pow. 10 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 13, 20, 10 21, 340, 325, 18 – na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...),

b) część o pow. 8 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 13, 20, 340, 325, 18 – na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...)

w tym wariancie szerokość szlaku służebnego wynosi 1,60 m przy granicy z działką Nr (...), a następnie na całej projektowanej długości 0,5 m

- w wariancie trzecim biegnącym przez:

a) część o pow. 10 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 23, 13, 20, 24, 10, 21, 340, 325, 18 oraz część działki Nr (...) o pow. 33 m2 pomiędzy pkt 325, 340, 25, 28, 27, 324, 325 – w odległości od 3,42 m do 4,07 m od budynku posadowionego na nieruchomości uczestników - na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...) ( wariant oznaczony kolorem pomarańczowym, czerwonym i niebieskim ),

b) część o pow. 8 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 23, 13, 20, 24, 340, 325, 18 w odległości od 3,42 m do do 4,07 m od budynku posadowionego na nieruchomości uczestników - na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...) ( wariant oznaczony kolorem niebieskim i pomarańczowym ),

- w wariancie czwartym biegnącym przez:

a) część o pow. 9 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 26, 13, 20, 24, 10, 21, 340, 325, 18 oraz przez część działki Nr (...) o pow. 33 m2 pomiędzy pkt 325, 340, 25, 28, 27, 324, 325 w odległości od 4,00 m do 4,07 m od budynku posadowionego na nieruchomości uczestników - na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...)( wariant oznaczony kolorem niebieskim i czerwonym ),

b ) część o pow. 8 m2 działki Nr (...) pomiędzy pkt 18, 26, 13, 20, 24, 340, 325, 18 w odległości od 4,00 m do 4,07 m od budynku posadowionego na nieruchomości uczestników na rzecz każdoczesnego właściciela działki Nr (...) ( wariant oznaczony kolorem niebieskim).

Część działki Nr (...) w zakresie wskazanym w wariancie pierwszym opinii geodezyjnej, część działki Nr (...) pomiędzy pkt 325, 340, 5, 9 oraz część działki Nr (...) obejmująca obszar określony pkt 340, 22, 21, 5 tworzy jedną całość – drogę dojazdową o szerokości 3,40 m, do usytuowanych przy niej posesji należących do wnioskodawców i uczestników; teren ten wyłożony jest kostką brukową, z jednej i drugiej strony drogi urządzone są krawężniki. Na odcinku pomiędzy pkt 7 i 4 na projekcie służebności na działce Nr (...) znajduje się ogrodzenie metalowe na podmurówce. Od strony działki Nr (...) na nieruchomości stanowiącej własność W. S. (2) i K. S. (2) przy istniejącej drodze betonowej rosną iglaki. Od strony szlaku służebnego w budynku mieszkalnym należącym do uczestników znajduje się pięć okien. Odległość od budynku uczestników do granicy służebności w wariancie pierwszym wynosi od 2,93 m do 3,01 m, a w wariancie drugim od 4,01 m do 4,07 m. Samochód, który przyjeżdża po nieczystości w praktyce korzysta z całego obszaru wyłożonego kostką; szambo na działce Nr (...) zlokalizowane jest na końcu nieruchomości. Na działkach wnioskodawców tuż za pasem wybrukowanym posadowione są dwie skrzynki elektryczne. Wnioskodawcy planują w przyszłości wzniesienie ogrodzenia pomiędzy pkt 1, 2, 9 oznaczonymi na projekcie służebności sporządzonym przez biegłego sądowego geodetę oraz sprzedaż jednej z nieruchomości. S. R. i A. R. nie prowadzą na działkach Nr (...) i Nr (...) działalności gospodarczej.

Wysokość wynagrodzenia należnego właścicielom działki Nr (...) za ustanowienie służebności drogi koniecznej została określona w następujący sposób:

- przy uwzględnieniu wariantu pierwszego opinii geodezyjnej na kwotę 5.267 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ) oraz na kwotę 3.352 złote ( służebność na rzecz działki Nr (...) ),

- stosownie do wariantu drugiego opinii geodezyjnej w wysokości 1.596 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ) oraz w wysokości 1.277 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ),

- zgodnie z wariantem trzecim opinii geodezyjnej na kwotę 1.596 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ) oraz na kwotę 1.277 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ),

- przy przyjęciu wariantu czwartego opinii geodezyjnej w wysokości 1.437 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) ) oraz w wysokości 1.277 złotych ( służebność na rzecz działki Nr (...) )

dowód: opinia biegłego sądowego rzeczoznawcy M. W. – k. 287-311oraz pisemne i ustne wyjaśnienia biegłego złożone na rozprawie w dniu 1.12.2014 r. – k. 415-416, k. 419

Powyższych ustaleń faktycznych dokonano w pierwszej kolejności w oparciu o powołane dokumenty urzędowe, sporządzone w przepisanej przez prawo formie, przez powołane do tego organy, stanowiące zgodnie z art. 244§1 kpc dowód tego co zostało w nich urzędowo zaświadczone.

Ustaleniu przebiegu służebności drogi koniecznej posłużyła sporządzona w toku postępowania opinia biegłego sądowego geodety J. H., którą Sąd uznał za prawidłową i rzetelną, sporządzoną zgodnie z zasadami sztuki, w zakresie odpowiadającym zleceniu Sądu. Z powyższych względów za wiarygodną Sąd uznał także opinię biegłego sądowego z zakresu szacowania nieruchomości M. W., a która z kolei pozwoliła na określenie wysokości wynagrodzenia należnego właścicielom nieruchomości obciążonej za ustanowienie służebności. Podkreślić należy, iż zarzuty zgłoszone przez strony do niniejszego operatu szacunkowego zostały przez biegłego jednoznacznie wyjaśnione na rozprawie w dniu 12 grudnia 2014 roku, usunięto tym samym wszelkie wątpliwości co do prawidłowości dokonanych przez rzeczoznawcę ustaleń.

Określeniu stanu faktycznego, w tym sposobu zagospodarowania działek stanowiących przedmiot niniejszego postępowania oraz przebiegu służebności posłużyły przeprowadzone w dniu 23 kwietnia 2013 roku oględziny nieruchomości objętych przedmiotem niniejszego postępowania oraz sporządzona w ich toku dokumentacja fotograficzna, a nadto zeznania świadka K. R. oraz stron postępowania, które uznano za wiarygodne w zakresie znajdującym odzwierciedlenie w ustalonym stanie zagospodarowania działek objętych żądaniem wniosku.

W tych okolicznościach Sąd uznał, że wniosek zasługiwał na uwzględnienie. Ustanawiając służebność drogi koniecznej zgodnie z wariantem pierwszym opinii geodezyjnej Sąd miał na uwadze przede wszystkim fakt, iż przedmiotowy obszar to na dzień dzisiejszy teren wyłożony kostką brukową tworzący wraz z częścią działek Nr (...) drogę dojazdową do usytuowanych przy niej posesji należących do wnioskodawców i uczestników, a który także w przyszłości zasadniczo nie będzie mógł być zagospodarowany inaczej. Obszar ten jest wyodrębniony z obu stron krawężnikami, od strony budynku należącego do W. S. (1) i K. S. (1) graniczy on częściowo z ogrodzeniem metalowym na podmurówce, a częściowo z rzędem z iglaków, z kolei od strony posesji wnioskodawców z planowanym ogrodzeniem. W konsekwencji ustanowienie służebności w sposób przyjęty przez Sąd nie spowoduje w jakimkolwiek zakresie zmiany przeznaczenia czy sposobu użytkowania nieruchomości obciążonej. O kosztach postępowania rozstrzygnięto na zasadzie. art. 520§1 kpc.

Przy zastosowaniu art. 83 ust. 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych ( t.j. Dz. U. z 2010 r., Nr 90, poz. 594 z późn. zm. ) nakazano ściągnięcie na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Wieliczce od wnioskodawców i uczestników solidarnie stosownych kwot tytułem zwrotu wydatków poniesionych tymczasowo ze Skarbu Państwa w związku ze sporządzonymi w toku niniejszego postępowania opiniami – geodezyjną i szacunkową. W tym zakresie A. R. i S. R. obciążono w całości kosztami opinii geodezyjnej z dnia 11 maja 2012 roku obejmującej określenie wariantu pierwszego i drugiego służebności ( 2.585,08 złotych ), kwotą 273 złote stanowiącą połowę wynagrodzenia należnego biegłemu sądowemu geodecie za wykonanie szkicu zwymiarowania służebności – dokument ten został bowiem sporządzony na wniosek obu stron oraz sumą 1.238,68 złotych stanowiącą połowę wysokości wynagrodzenia należnego biegłemu sądowemu rzeczoznawcy za sporządzenie operatu szacunkowego ( tj. w zakresie dwóch z czterech wycenianych wariantów, wariant trzeci i czwarty został bowiem wskazany na żądanie uczestników ). Z kolei co do W. S. (1) i K. S. (1) nakazano ściągnięcie od nich kwoty 273 złote stanowiącej połowę wynagrodzenia należnego biegłemu sądowemu geodecie za wykonanie szkicu zwymiarowania służebności – dokument ten został bowiem sporządzony na wniosek obu stron, kosztów sporządzenia uzupełniającej opinii geodezyjnej z dnia 20 listopada 2013 roku ( warianty trzeci i czwarty przebiegu służebności zostały bowiem określone na żądanie uczestników ) wynoszących 1.056,78 złotych oraz sumy 1.238,68 złotych stanowiącej połowę wysokości wynagrodzenia należnego biegłemu sądowemu rzeczoznawcy za sporządzenie operatu szacunkowego ( tj. w zakresie dwóch z czterech wycenianych wariantów, wariant trzeci i czwarty przebiegu służebności został bowiem wskazany na żądanie uczestników ).

Powyższe orzeczenie zaskarżyli wnioskodawcy w części dotyczącej zasądzenia od nich wynagrodzenia (pkt II, IV) oraz rozstrzygnięcia o kosztach postepowania (V,VI).

Zarzucili naruszenie:

-

przepisów postępowania to jest art. 232 § 2 kodeksu postępowania cywilnego w związku z art. 286 kodeksu postępowania cywilnego polegające na ich niezastosowaniu i niezażądanie dodatkowej opinii z tego samego lub innego biegłego w zakresie szacowania nieruchomości, pomimo iż nie zostały wyjaśnione uzasadnione wątpliwości wynikające z opinii biegłego M. W., co miało wpływ na wynik sprawy, gdyż sąd pierwszej instancji nie przeprowadził postępowania dowodowego w zakresie istotnym dla rozstrzygnięcia zgłoszonych przez wnioskodawców zarzutów do operatu szacunkowego, czego konsekwencją było ustalenie wygórowanego wynagrodzenia za ustanowienie służebności;

-

przepisu art. 233 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, który to naruszenie miało wpływ na wynik sprawy polegające na oparciu rozstrzygnięcia w zakresie ustalenie wynagrodzenia za ustanowienie drogi koniecznej na błędnej i niepełnej ocenie dowodów w szczególności na nieprawidłowo sporządzonej opinii biegłego w wyniku czego sąd sprzecznie z zasadami logiki doświadczenia życiowego ustalił wysokość wynagrodzenia należnego od wnioskodawcy;

-

przepisów postępowania tj. art. 520 § 1 § 3 k.p.c. poprzez ich błędną wykładnię niewłaściwe zastosowanie polegające na orzeczeniu zaskarżonym postanowieniu, iż każda ze stron postępowania ponosi koszty postępowania związane ze swoim udziałem w sprawie, podczas gdy w sprawie ustanowienia służebności drogi koniecznej ze względu na to że interesy uczestników są sprzeczne nie stosuje się art. 520 § 1 kodeksu postępowania cywilnego, a zatem związku z uwzględnieniem wniosku wnioskodawców sąd powinien nałożyć na uczestników jako przegrywających sprawę, zgodnie z art. 520 § 3 kodeksu postępowania cywilnego, obowiązek zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez wnioskodawcę

-

przepisów postępowania to jest art. 83 ust. 2 w związku z art. 113 ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych poprzez błędne rozstrzygnięcie ściągnięciu od wnioskodawców na rzecz Skarbu Państwa kwoty 4096 zł 76 gr, a od uczestników kwoty 2568 kwotę 46 gr tytułem zwrotu wydatków podczas gdy powyższe kwoty powinny być poniesione w całości przez uczestników jako przegrywających sprawę w zgodnie z art. 520 § 3 kodeksu postępowania cywilnego k.p. c.

Skarżący wnosili o zmianę zaskarżonego postanowienia w zakresie zaskarżenia i zasądzenie od wnioskodawcy na rzecz uczestników wynagrodzenie w kwocie 300 zł za ustanowienie służebności na rzecz działki (...) oraz 200 zł za ustanowienie służebności na rzecz działki nr (...) oraz nakazanie ściągnięcia od uczestników na rzecz Skarbu Państwa solidarnie kwoty 40096,76 zł ewentualnie o uchylenie postanowienia w zaskarżonym zakresie i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Żądali zasądzenie od uczestników na rzecz wnioskodawców kosztów postępowania za obydwie instancje wg norm przepisanych lub pozostawienie orzeczenia w zakresie kosztów postępowania sądowi ponownie rozpoznającemu sprawę.

Uczestnicy wnosili o oddalenie apelacji.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Apelacja jest nieuzasadniona.

Sąd Okręgowy przyjmuje za własny stan faktyczny ustalony przez Sąd I instancji.

Odnośnie kwestii nieprawidłowej oceny opinii biegłego to wskazać należy, że na kartach akt 298 do 302 znajduje się analiza i charakterystyka nieruchomości. Biegły na karcie 345-346 oraz słuchany ustnie (k.353) wskazał z jakich przyczyn wziął pod uwagę miejscowość G. (położona blisko nieruchomości wycenianej w północno – zachodniej części K.). Wyjaśnił także, że ceny w L. są porównywalne i analiza podawanych w tabelce cen za m ^{( 2)} skłania do uznania tych stwierdzeń za prawdziwe. Nieruchomości porównawcze zostały scharakteryzowane, co do powierzchni, dostępności do drogi publicznej, a na rozprawie (k.353) biegły wykazał także, że była analizowana ich zabudowa i położenie w obszarze zabudowy.

Stosownie do treści art. 286 k.p.c. opinii dodatkowego biegłego można żądać jedynie "w razie potrzeby". Potrzeba taka nie może być jedynie wynikiem niezadowolenia strony z niekorzystnego dla niej wydźwięku konkluzji opinii, lecz być następstwem umotywowanej krytyki dotychczasowej opinii. W przeciwnym bowiem razie sąd byłby zobligowany do uwzględniania kolejnych wniosków strony dopóty, dopóki nie złożona zostałaby opinia w pełni ją zadowalająca, co jest niedopuszczalne(por orzeczenie Sądu Najwyższego z dnia 10 stycznia 2002 r., II CKN 639/99 LEX nr 53135)..

W literaturze i w judykaturze wyjaśniono, że w sprawie o ustanowienie służebności drogi koniecznej, ze względu na to, że zainteresowani nie mają wspólnych interesów, nie stosuje się w zasadzie art. 520 § 1 k.p.c. (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada 2010 r., III CZ 46/10, OSNC 2011, nr 7-8, poz. 88). Wykładnia zawartego w art. 520 § 2 i 3 k.p.c. pojęcia sprzeczności interesów może budzić wątpliwości, skoro jednak przepis ten odnosi się do rozliczenia kosztów pomiędzy uczestnikami, tj. osobami, których praw dotyczy wynik postępowania (art. 510 § 1 k.p.c.), to reguły wykładni systemowej i logicznej pozwalają przyjąć, że sprzeczność interesów zachodzi wtedy, gdy postanowienie kończące postępowanie w sprawie może wywrzeć wpływ dla jednych zainteresowanych na zwiększenie, a dla innych na zmniejszenie sfery ich uprawnień, np. w sprawie o ustanowienie drogi pomiędzy występującym z takim wnioskiem a właścicielem nieruchomości, która ma zostać obciążona służebnością gruntową. Sprzeczność interesów pomiędzy uczestnikami daje sądowi możliwość włożenia na uczestnika, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, obowiązku zwrotu kosztów postępowania poniesionych przez innego zainteresowanego (art. 520 § 3 zdanie pierwsze k.p.c.). Regulacja ta zbliża się w pewnym sensie do unormowania zawartego w art. 98 § 1 k.p.c., gdyż ustawodawca musiał uwzględnić niebudzący wątpliwości fakt, że niejednokrotnie pomiędzy uczestnikami postępowania nieprocesowego toczą się spory i wtedy w pewnym sensie upodabnia się ono do procesu, w którym można usytuować poszczególnych zainteresowanych w pozycji wygrywający - przegrywający (por. postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 27 lipca 1960 r., I CR 640/60, OSN 1961, nr 4, poz. 109). Należy jednak podkreślić, że sytuacja w postępowaniu nieprocesowym jest inna niż w procesie, w którym przegranie sprawy z reguły wywołuje skutek w postaci obowiązku zwrotu kosztów. Wynika to wprost z zawartego w art. 520 § 2 i 3 k.p.c. wyrażenia "sąd może". W postępowaniu nieprocesowym sąd ma więc możliwość oceny, czy rodzaj sprawy, jej okoliczności, wątpliwość występujących w niej zagadnień prawnych czyniły i w jakim zakresie nietrafność lub nawet oczywistą niesłuszność stanowiska któregoś z uczestników w tym sensie "przegrywającego sprawę" i w zależności od tej oceny odmówić zasądzenia albo zasądzić zwrot kosztów. Rozwiązanie to jest elastyczne i uwzględnia różnorodność spraw rozpoznawanych w postępowaniu nieprocesowym. W procesie tymczasem muszą istnieć dopiero "wypadki szczególnie uzasadnione" (art. 102 k.p.c.), a więc występujące sporadycznie, aby stronę przegrywającą sąd mógł zwolnić całkowicie lub częściowo od obciążenia jej zwrotem kosztów. Choć przegrywającym sprawę w rozumieniu art. 520 § 3 k.p.c. jest ten uczestnik, którego wnioski zostały oddalone lub odrzucone, to nie w każdym wypadku uwzględnienie wniosku istnieje podstawa do zasądzenia na rzecz występującego z nim od uczestników wnoszących o jego nieuwzględnienie kosztów postępowania związanych z jego rozpoznaniem. Jeszcze na etapie przedsądowym największy spór dotyczył wynagrodzenia (proponowanego przez uczestników jako kwota 300 zł), natomiast nie samego ustanowienia służebności. Niewątpliwie w odpowiedzi na wniosek uczestnicy nie sprzeciwili się wnioskowi, wnosili tylko o ustanowienie służebności wedle szlaku przez nich wskazanego, przy czym sporna była tylko częściowo szerokość tego szlaku i położenie w stosunku do budynków i zasądzenie wynagrodzenia kwestionując wysokość proponowanego przez wnioskodawców wynagrodzenia. Zatem co do zasady nie było sporu, natomiast odnośnie przebiegu szlaku i wynagrodzenia to w części dotyczącej przebiegu Sąd uwzględnił wariant wnioskodawców, a w części wynagrodzenia stanowisko uczestników. W takiej sytuacji prawidłowym przez Sąd I instancji było nieodstępowanie od zasady wyrażonej w §1 art. 520 k.p.c.

Zgodnie z art. 113 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych kosztami sądowymi, których strona nie miała obowiązku uiścić lub których nie miał obowiązku uiścić kurator albo prokurator, sąd w orzeczeniu kończącym sprawę w instancji obciąży przeciwnika, jeżeli istnieją do tego podstawy, przy odpowiednim zastosowaniu zasad obowiązujących przy zwrocie kosztów procesu. Zatem wobec wyżej wykazania konieczności zastosowania w nin. sprawie art. 520 §1 k.p.c. Sąd I instancji prawidłowo wyrzekł o ściągnięciu nieuiszczonych wydatków i Sąd Okręgowy w całości podziela w tym zakresie uzasadnienie zaskarżonego postanowienia.

Mając powyższe na uwadze na podstawie art.385 k.p.c. w zw. z art. 13§2 k.p.c. oddalono apelację.

SSO Katarzyna Serafin-Tabor SSO Agnieszka Cholewa-Kuchta SSO Anna Nowak