Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II W 77/16

WYROK ZAOCZNY

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 09 czerwca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Bełchatowie II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR R. S. (1)

Protokolant: D. G.

w obecności oskarżyciela publicznego st. asp. E. K. z KPP w B.,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniach 10.05.2016 r., 09.06.2016 r.,

sprawy B. K. , syna W. i B. z domu K., urodzonego (...) w P.,

obwinionego o to, że:

I.  w dniu 04.12.2015 r. około godz. 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) drogą krajową nr (...) km, korzystając z telefonu komórkowego podczas jazdy, wymagającego trzymania słuchawki w ręku,

  • tj. o czyn z art. 97 kw,

II.  w dniu 04.12.2015 r. około godz. 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) drogą krajową nr (...) km, zmieniał pasy ruchu nie sygnalizując tego manewru,

  • tj. o czyn z art. 97 kw,

III.  w dniu 04.12.2015 r. około godz. 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) drogą krajową nr (...) km, nie stosował się do znaku „P-4” (podwójnej linii ciągłej),

  • tj. o czyn z art. 92 § 1 kw,

1)  obwinionego B. K. uznaje za winnego dokonania zarzucanych mu czynów z punktów od I do III z tą zmianą, że przyjmuje, iż wypełniają one kolejno dyspozycję art. 97 kw w zw. z art. 45 ust 2 pkt 1 Ustawy z dnia 20.06.1997 roku Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 1137), art. 97 kw w zw. z art. 22 ust 2 pkt 5 Ustawy z dnia 20.06.1997 roku Prawo o ruchu drogowym (tj. Dz. U. z 2012 r. poz. 1137) oraz art. 92 § 1 kw i na podstawie art. 92 § 1 kw w zw. z art. 9 § 2 i art. 24 § 1 i § 3 kw wymierza mu za nie łącznie karę 700 (siedemset) złotych grzywny;

2)  zasądza od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 70 (siedemdziesiąt) złotych opłaty i 100 (sto) złotych z tytułu zwrotu zryczałtowanych wydatków.

Sygn. akt II W 77/16

UZASADNIENIE

W dniu 04 grudnia 2015 roku z Ł. do B. około godziny 11.10 wyjechała kolumna samochodów policyjnych wraz z funkcjonariuszami Policji w celu udzielenia pomocy funkcjonariuszom z KPP w B. przy zabezpieczeniu wizyty Prezydenta RP w tym mieście. Kolumna samochodów jechała na sygnałach świetlnych i dźwiękowych. Będąc za P. i poruszając się po drodze krajowej nr (...) ((...)) do kolumny samochodów policyjnych około godziny 11.35 dołączył samochód marki V. (...) koloru srebrnego. Funkcjonariusz Policji T. W., który siedział tyłem do kierunku jazdy w samochodzie poruszającym się w kolumnie jako ostatni wyraźnie widział jak kierowca samochodu, który dołączył do kolumny rozmawia przez telefon komórkowy. Widział to również siedzący obok funkcjonariusz Policji R. W.. W radiowozie tym byli również funkcjonariusze: Policji R. S. (1) i M. C.. Kierował nim sierżant O.. Następnie kolumna samochodów policyjnych wyprzedziła jakiś samochód osobowy i dokładnie to samo uczynił kierujący samochodem marki V., przy czym dokonując manewru wyprzedzania przekroczył podwójną linię ciągłą i nie zasygnalizował manewru wyprzedzania. Funkcjonariusze Policji już zwrócili uwagę na obwinionego i rozmawiali ze sobą o konieczności zatrzymania tego kierowcy. Po chwili kolumna samochodów dokonała manewru wyprzedzania kolejnego pojazdu i to samo uczynił kierujący samochodem marki V. również tym razem nie sygnalizując manewru wyprzedzania. Samochód, w którym był T. W. był ostatnim pojazdem poruszającym się w kolumnie, stąd ustalono, że on zatrzyma się , a funkcjonariusze Policji nim jadący dokonają kontroli kierowcy samochodu marki V.. Po zatrzymaniu do kontroli drogowej kierującego samochodem marki V. czynności z kierowcą wykonywała sierż. M. C.. Kierującym samochodem marki V. nr rej (...) (...) okazał się mieszkaniec B. B. K.. Został poinformowany o popełnionych wykroczeniach i M. C. zaproponowała mu mandat karny w kwocie 500 złotych i 10 punktów karnych. Obwiniony odmówił przyjęcia mandatu karnego i został pouczony o skutkach odmowy przyjęcia mandatu karnego. W rozmowie z M. C. stwierdził, iż nie popełnił żadnych wykroczeń i odmówił podpisania potwierdzenia pouczenia.

(dowód: notatka urzędowa k-4, potwierdzenie pouczenia k- 5, zeznania świadków T. W. k-47-48 w zw. z k-9 od słów ,,w dniu 9 grudnia” do słów ,, z interwencji,” R. W. k -48w zw. z k- 13 od słów,, 4 grudnia” do nie przyjął mkk”, R. S. (1) k- 49 w zw. z k-16 od słów,, w dniu 4 grudnia” do słów,, na piśmie” . M. C. k-74)

Obwiniony B. K. ma 32 lata, jest żonaty i ma syna w wieku 11 lat. Aktualnie obwiniony pracuje w firmie (...) w B. jako menager i zarabia 500 złotych netto miesięcznie, nie posiada majątku, był wielokrotnie karany za wykroczenia drogowe .

(dowód: wyjaśnienia obwinionego k-18 v, informacja z KPP w B. k-6 )

B. K. nie przyznał się do dokonania zarzucanego mu czynu i wyjaśnił, że nie było takiej sytuacji jak w postawionych mu zarzutach.

(dowód: wyjaśnienia obwinionej B. K. k.-47 w zw. z k- 19 v)

Sąd Rejonowy zważył co następuje:

Z ustaleń Sądu wynika, że dniu 04 grudnia 2015 roku z Ł. do B. około godziny 11.10 wyjechała kolumna samochodów policyjnych wraz z funkcjonariuszami Policji w celu udzielenia pomocy funkcjonariuszom z KPP w B. przy zabezpieczeniu wizyty Prezydenta RP w tym mieście. Kolumna samochodów jechała na sygnałach świetlnych i dźwiękowych. Do kolumny tej za P. dołączył kierujący samochodem marki V. (...) nr rej (...) (...) B. K., który już wówczas kierując samochodem rozmawiał przez telefon komórkowy. Naturalną rzeczą jest, iż ta czynność zwróciła uwagę T. W., który jadąc radiowozem poruszającego się w kolumnie siedział tyłem do kierunku jazdy i obserwował zachowanie obwinionego. Widział to również siedzący obok R. W.. Gdy cała kolumna samochodów wyprzedzała inny pojazd i obwiniony podjął też manewr wyprzedzania jadąc za kolumną bez zasygnalizowania tego manewru kierunkowskazem i przekraczając podwójną linię ciągłą funkcjonariusze Policji poruszający się w kolumnie samochodów już ustalili telefonicznie że trzeba go zatrzymać do kontroli drogowej. Po tym jak obwiniony jeszcze raz wyprzedził inny pojazd jadąc za kolumną samochodów policyjnych i nie zasygnalizował tego manewru funkcjonariusze Policji zatrzymali się ostatnim samochodem jadącym w kolumnie i przystąpili do kontroli drogowej obwinionego. Z B. K. rozmawiała sierż. M. C., która poinformowała go o popełnionych przez niego wykroczeniach i zaproponowała mu mandat w kwocie 500 złotych, informując o skutkach odmowy jego przyjęcia. Za takimi ustaleniami Sądu przemawiają zeznania świadków M. C., T. W., R. W., R. S. (2), które są logiczne, spójne, wzajemnie się uzupełniają i zasługują na wiarę. Na podkreślenie zasługuje fakt, iż świadkowie T. W. i R. S. (2) przez cały czas mieli w polu widzenia samochód, którym poruszał się obwiniony, gdyż siedzieli tyłem do kierunku jazdy samochodu, którym jechali w kolumnie pojazdów, a tuż za ich samochodem jechał obwiniony. Tak więc obserwowali go z bliska. Jest rzeczą oczywistą, że funkcjonariusze Policji musieli zareagować na wykroczenia popełniane przez obwinionego , tym bardziej, że jego zachowanie było wręcz prowokacyjne w stosunku do nich. Sąd zatem nie dał wiary wyjaśnieniom obwinionego, w których stwierdził, że żadnych wykroczeń drogowych nie popełnił. Tego rodzaju wyjaśnienia są linią obrony przyjęta przez obwinionego. Jest rzeczą oczywistą, że funkcjonariusze Policji nie po zatrzymali swój samochód opuszczając kolumnę samochodów policyjnych, aby wmawiać B. K., że popełnił wykroczenia drogowe i ,,robić na nim statystykę”, tylko zachowanie obwinionego musiało być tak właśnie wyzywające i naganne, że uznano, iż nie można popełnionych przez niego wykroczeń drogowych na ,,oczach Policji” pozostawić bez interwencji.

Analizując zatem zebrany w sprawie materiał dowodowy nie ma wątpliwości, że B. K. działaniem swoim dopuścił się zarzucanych mu wykroczeń. Nie ma w tej sprawie okoliczności wyłączających jego winę, gdyż jest on osobą pełnoletnią i w pełni poczytalną.

Działaniem swoim obwiniony wypełnił znamiona na stępujących wykroczeń :

- z art. 97 kw w zw. z art. 45 ust 2 pkt 1 ustawy z 20.06.1997 roku Prawo o ruchu drogowym ( t.j. Dz. U. z 2012 r., poz.1137) , gdyż w dniu 04.12 .2015 roku około godziny 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) (...) drogą krajową nr (...) km korzystając z telefonu komórkowego podczas jazdy, wymagającego trzymania słuchawki w ręku,

- z art. 97 kw w zw. z art. 22 ust 2 pkt 5 ustawy z 20.06.1997 roku Prawo o ruchu drogowym ( t.j. Dz. U. z 2012 r., poz.1137) , gdyż w dniu 04.12 .2015 roku około godziny 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) drogą krajową nr (...)km, zmienił pasy ruchu nie sygnalizując tego manewru,

- art. 92§1 kw gdyż w dniu 04.12 .2015 roku około godziny 11.35 jechał jako kierujący pojazdem marki V. (...) o numerach rejestracyjnych (...) drogą krajową nr (...)km, nie stosował się do znaku ,,P-4” ( podwójna linia ciągła).

Przy wymiarze kary jako okoliczności obciążające Sąd przyjął fakt, iż B. K. był już karany za wykroczenia drogowe.

Jako okoliczności łagodzące Sąd przyjął fakt, iż obwiniony ma trudną sytuację materialną.

Mając powyższe okoliczności na uwadze Sąd na podstawie art. 92§1 kw w zw. z art. 9§2 kw w zw. z art. 24§1 i§3 kw wymierzył B. K. za popełnione wykroczenia łącznie karę 700 złotych grzywny.

Orzeczona obwinionemu kara jest adekwatna do czynów, których się dopuścił i powinna spełnić swe cele w zakresie obu prewencji.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 119 kpw w zw. 616§2 kpk i art118§1kpw. Sąd zasądził od obwinionej na rzecz Skarbu Państwa 30 złotych opłaty zgodnie z art.3 ust.1 ustawy z dnia 23.06.1973 roku o opłatach w sprawach karnych ( Dz. U. Nr 49 poz. 223 z późn. zm.) . Sąd zasądził także od obwinionego na rzecz Skarbu Państwa 100 złotych z tytułu zwrotu zryczałtowanych wydatków zgodnie z §1 pkt1 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 10.10.2001 roku w sprawie zryczałtowanych wydatków postępowania oraz wysokości opłaty za wniesienie wniosku o wznowienie postępowania w sprawach o wykroczenia ( Dz. U. Nr 118, poz.1269).