Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III AUa 2419/12

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 4 września 2013 r.

Sąd Apelacyjny w Katowicach III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący

SSA Maria Małek - Bujak (spr.)

Sędziowie

SSA Jolanta Ansion

SSA Zbigniew Gwizdak

Protokolant

Agnieszka Turczyńska

po rozpoznaniu w dniu 4 września 2013r. w Katowicach

sprawy z powództwa S. K. (S. K.)

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C.

o prawo do świadczenia przedemerytalnego

na skutek apelacji ubezpieczonej S. K.

od wyroku Sądu Okręgowego - Sądu Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie

z dnia 10 października 2012r. sygn. akt IV U 1121/12

oddala apelację.

/-/ SSA J.Ansion /-/ SSA M.Małek – Bujak /-/ SSA Z.Gwizdak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

Sygn. akt III AUa 2419/12

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 maja 2012 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. przyznał ubezpieczonej S. K. prawo do świadczenia przedemerytalnego od dnia 28 lutego 2012 roku.

W odwołaniu od tej decyzji S. K. wniosła o przyznanie prawa
do świadczenia przedemerytalnego od dnia złożenia pierwszego wniosku w tym przedmiocie, tj. od dnia 6 lutego 2009 roku, gdyż już w tej dacie spełniała wszystkie warunki
do przyznania świadczenia przedemerytalnego.

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie, wskazując,
iż ubezpieczona wszystkie warunki do uzyskania świadczenia przedemerytalnego spełniła
w dacie kolejnego wniosku, tj. w dniu 28 lutego 2012 roku, składając nowy dowód w postaci zaświadczenia z KRUS dotyczącego podlegania ubezpieczeniom społecznym rolników,
tj. jej rodziców E. i B. O..

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie wyrokiem z dnia 10 października 2012 roku w sprawie o sygn. akt IV U 1121/12 oddalił odwołanie.

Sąd Okręgowy na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego,
w szczególności akt organu rentowego, akt sprawy o sygn. IV U 673/09, IV U 1473/10, ustalił następujący stan faktyczny .

S. K. pierwszy wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego złożyła w dniu 6 lutego 2009 roku.

Decyzją z dnia 31 marca 2009 roku numer (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w C. odmówił ubezpieczonej prawa do przyznania świadczenia przedemerytalnego. W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ rentowy wskazał, że ubezpieczona nie udowodniła wymaganego 35-letniego okresu zatrudnienia, nie zaliczył do stażu emerytalnego okresu pracy ubezpieczonej w gospodarstwie rolnym jej rodziców
od 21 marca 1971 roku do 30 czerwca 1975 roku.

S. K. wniosła odwołanie od tej decyzji.

Wyrokiem z dnia 4 sierpnia 2009 roku, sygn. akt IV U 673/09 Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie oddalił odwołanie ubezpieczonej. Sąd ten ustalił, że rodzice ubezpieczonej E. i B. O. w latach 1971-1975 byli właścicielami gospodarstwa rolnego składającego się z 2 działek o pow. łącznej 1,03 ha (działki (...) KW (...), KW (...)), działki o pow. 0,34 ha (poz. rej. (...) KW (...)) oraz w latach 1974-1975 działki o pow. 0,31 ha (poz. rej. (...), KW (...)). Jednocześnie Sąd, powołując się na przepisy art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, statuując przesłanki zaliczenia okresu pracy w gospodarstwie rolnym do stażu pracy wymaganego przy ubieganiu się o prawo do emerytury wskazał, że na podstawie dowodów zgromadzonych w postępowaniu nie można było przyjąć, iż ubezpieczona
w zakwestionowanym okresie pracowała na stałe w gospodarstwie rolnym rodziców
w wymiarze nie niższym niż połowa pełnego wymiaru czasu pracy, wynikającego
z obowiązującej wówczas podstawowej normy czasu pracy.

W dniu 9 września 2010 roku ubezpieczona złożyła skargę o wznowienie postępowania zakończonego prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego - Sądu Pracy
i Ubezpieczeń Społecznych w Częstochowie z dnia 4 sierpnia 2009 roku, sygn. akt IV U 673/09. Postanowieniem z dnia 8 marca 2011 roku Sąd odrzucił skargę ubezpieczonej.

W dniu 27 lutego 2012 roku S. K. złożyła ponownie
wniosek o przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego, przedkładając m. in. zaświadczenie z KRUS nr (...) z 3 stycznia 2012 roku o podleganiu ubezpieczeniom społecznym rolników jej matki E. O. w okresie od 1 lipca
1977 roku do 31 grudnia 1988 roku. Przy wydawaniu zaskarżonej decyzji organ rentowy zaliczył ubezpieczonej do stażu pracy okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców
od 21 marca 1971 roku do 30 czerwca 1975 roku.

Sąd Okręgowy, powołując się na treść art. 7 ust. 1 ustawy podkreślił, że prawo
do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej,
od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz z dokumentami, o których mowa
w ust. 3 (dowody uzasadniające prawo do świadczenia przedemerytalnego, w tym decyzję
o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych lub informację o upływie 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych, o którym mowa w art. 2 ust. 3, a także dowody wymagane
do ustalenia prawa do emerytury oraz jej wysokości, określone przepisami ustawy
o emeryturach i rentach z FUS ), iż świadczenie to przysługiwało od dnia złożenia dokumentu z KRUS o podleganiu ubezpieczeniu społecznym rolników E. O.
w spornym okresie. Świadczenie to jednak, z uwagi na treść przywołanego bezpośrednio wyżej przepisu, nie mogło zostać przyznane z dniem wcześniejszym, niż pierwszy następujący po dniu złożenia wniosku w takim przedmiocie.

Zdaniem Sądu Okręgowego, w niniejszej sprawie nie można jednak przyjąć,
iż ubezpieczona spełniała wszystkie przesłanki niezbędne dla przyznania prawa
do świadczenia przedemerytalnego już w dacie pierwszego wniosku, gdyż Sąd rozpoznający odwołanie od decyzji odmownej stwierdził, iż była ona prawidłowa. Wobec czego, Sąd
I instancji na mocy art. 477 14 § 1 k.p.c. oddalił odwołanie ubezpieczonej.

Apelację od powyższego wyroku wniosła ubezpieczona.

Zaskarżając powyższy wyrok w całości, zarzuciła mu błędne ustalenia faktyczne, wskazując, iż w dniu 6 lutego 2009 roku spełniła wszystkie niezbędne warunki do uzyskania w/w świadczenia i w tym dniu złożyła wniosek.

Ubezpieczona, powołując się na powyższe, wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku poprzez przyznanie jej prawa do świadczenia przedemerytalnego od dnia złożenia wniosku
z dnia 6 lutego 2009 roku.

W uzasadnieniu wskazała, iż Sąd Okręgowy oddalił jej odwołanie, ponieważ powołał się na wyrok z dnia 4 sierpnia 2009 roku, który nie uznał za okres składkowy czasu pracy
w gospodarstwie rolnym jej rodziców od dnia 21 marca 1971 roku do 30 czerwca 1975 roku. Apelująca szczegółowo wykazała okres pracy w gospodarstwie rolnym.

Ubezpieczona podniosła, iż z powodu niekompetencji pracowników ZUS została pozbawiano przez prawie 3 lata należnego świadczenie przedemerytalnego. Wskazała,
iż ZUS nie informował jej o niezbędnych dokumentach, jakie powinna złożyć. Ubezpieczona wniosła ponadto o przesłuchanie pracowników ZUS, w sytuacji gdy jej wyjaśnienia byłyby niewystarczające.

Sąd Apelacyjny zważył, co następuje:

Apelacja ubezpieczonej jest nieuzasadniona.

Sąd Apelacyjny podziela i uznaje za własne ustalenia faktyczne poczynione przez Sąd
I instancji, ponieważ znajdują one oparcie w zebranym w sprawie materiale dowodowym, które to dowody Sąd Okręgowy ocenił w granicach zakreślonych przepisem art. 233 § 1 k.p.c. Zarzuty sformułowane przez odwołującą we wniesionej apelacji okazały się pozbawione jakichkolwiek podstaw i nie zasługiwały na uwzględnienie.

Na wstępie należy wskazać, że ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych samodzielnie reguluje kwestie związane z datą powstania prawa
do świadczenia emerytalnego. Zgodnie z treścią art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 30 kwietnia
2004 roku o świadczeniach przedemerytalnych
, prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku
z dokumentami, o których mowa w ust. 3, przez które należy rozumieć dowody uzasadniające prawo do świadczenia przedemerytalnego, w tym decyzje o utracie prawa do zasiłku
dla bezrobotnych lub informacje o upływie 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych,
o którym mowa w art. 2 ust. 3, a także dowody wymagane do ustalenia prawa do emerytury oraz jej wysokości, określone przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS. Podkreślenia wymaga więc fakt, iż cytowany przepis, odmiennie niż określający początkowy moment powstania prawa do świadczeń przewidzianych w ustawie z dnia 17 grudnia 1998 roku
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych
art. 100 ust. 1 tej ustawy,
nie wiąże powstania prawa do świadczenia przedemerytalnego z dniem spełnienia wszystkich warunków wymaganych do nabycia tego prawa (za wyjątkiem wymienionych w art. 100
ust. 2 sytuacji, w których ubezpieczony pobiera zasiłek chorobowy, świadczenie rehabilitacyjne lub wynagrodzenie za czas niezdolności do pracy wypłacane na podstawie przepisów Kodeksu pracy), lecz zawsze z dniem złożenia wniosku wraz z wymaganymi dokumentami, wskazując kategorycznie, iż prawo to ustala się (...) od następnego dnia
po dniu złożenia wniosku wraz z wymaganymi dokumentami (wyrok SN z dnia 19 kwietnia 2012 roku, sygn. akt II UK 209/11). Natomiast, jak wynika z ustaleń faktycznych Sądu Okręgowego, które Sąd Apelacyjny w pełni podziela, jak również ze stanowiska organu rentowego, ubezpieczona złożyła ostatni niezbędny dokument do przyznania świadczenia dnia 27 lutego 2012 roku, zatem prawo do świadczenia mogła nabyć najwcześniej z tym dniem 28 lutego 2012 roku.

W konsekwencji, nie sposób zgodzić się ze stanowiskiem ubezpieczonej,
iż świadczenie przedemerytalne, powinno zostać jej przyznane od dnia 6 lutego 2009 roku. Należy mieć na uwadze, iż ani organ rentowy ani Sąd Okręgowy nie kwestionuje faktu,
iż ubezpieczona w dniu 6 lutego 2009 roku zrealizowała wszystkie materialne przesłanki
do nabycia prawa do świadczenia przedemerytalnego, jednakże nie zrealizowała przesłanki formalnej w postaci dostarczenia wniosku wraz z dokumentami. Ubezpieczona
nie kwestionuje okoliczności, iż zaświadczenie z KRUS nr (...) z 3 stycznia
2012 roku, dotyczące spornego okresu, złożyła w dniu 27 lutego 2012 roku.

Sąd Apelacyjny stwierdził zatem, że apelacje nie zawierają uzasadnionych podstaw
i orzekł, jak w sentencji na mocy przepisu art. 385 k.p.c.

/-/ SSA J. Ansion /-/ SSA M. Małek-Bujak /-/ SSA Z. Gwizdak

Sędzia Przewodniczący Sędzia

JR