Sygn. akt III Ca 2105/15
Dnia 8 czerwca 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk
Sędziowie: SO Leszek Dąbek (spr.)
SO Roman Troll
Protokolant Aldona Kocięcka
po rozpoznaniu w dniu 8 czerwca 2016 r. w Gliwicach na rozprawie
sprawy z powództwa A. K.
przeciwko Gminie G.
o ustalenie
na skutek apelacji pozwanej
od wyroku Sądu Rejonowego w Gliwicach
z dnia 7 października 2015 r., sygn. akt I C 821/15
1. oddala apelację;
2. zasądza od pozwanej na rzecz powoda kwotę 90 zł (dziewięćdziesiąt złotych) z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego w postępowaniu odwoławczym.
SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion - Hajduk SSO Leszek Dąbek
Sygn. akt III Ca 2105/15
Powód A. K. żądał ustalenia, że wstąpił w stosunek najmu lokalu mieszkalnego położonego w G. przy ul. (...) oraz zasądzenia od pozwanej Gminy G. zwrotu kosztów procesu.
Uzasadniając powództwo twierdził, że stale zamieszkiwał w spornym lokalu do chwili śmierci najemcy, jego matki D. P..
Pozwana Gmina G. wniosła o oddalenie powództwa oraz zasądzenie
na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu.
Zaprzeczyła żeby powód zamieszkiwał w spornym lokalu w chwili śmierci jego matki D. P..
Sąd Rejonowy w Gliwicach w wyroku z dnia 7 10 2015r. uwzględnił powództwo oraz orzekł o kosztach procesu.
W ustalonym stanie faktycznym w motywach orzeczenia przywołał regulację art. 691 k.c. Dokonał oceny prawnej poczynionych ustaleń, po czym w konkluzji stwierdził ,
że powód wykazał, że zrealizował przesłani z art. 691 § 2 k.c. w postaci stałego zamieszkiwania z najemczynią do chwili jej śmierci i uznał powództwo za uzasadnione.
O kosztach procesu orzekał stosując regulację art. 98 § 1 k.p.c.
Orzeczenie zaskarżyła pozwana Gmina G., która wnosiła o jego zmianę przez oddalenie powództwa oraz zasądzenie na jej rzecz od powoda zwrotu kosztów procesu, bądź jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania.
Zarzuciła, że przy ferowaniu wyroku naruszono prawo procesowe i materialne cywilne a to regulacje art. 233 § 1 k.p.c. oraz art. 691 § 1 i 2 k.c. i art. 5 k.c. w sposób wskazany w apelacji.
Sąd Okręgowy zważył co następuje:
Sąd pierwszej instancji trafnie zakwalifikował roszenia powoda a następnie prawidłowo rozpoznał sprawę i skonstruował prawidłową podstawę faktyczną orzeczenia.
Ustalenia faktyczne składające się na podstawę faktyczną orzeczenia
w znacznej części nie były kwestionowane w apelacji, dotyczą w części okoliczności bezspornych pomiędzy stronami, a w pozostałym zakresie mają podstawę w informa-cjach zawartych we wskazanych w uzasadnieniu zaskarżonego orzeczenia źródłach dowodowych.
Kwestionowane w apelacji ustalenie dotyczące zamieszkiwania przez powoda w spornym lokalu w chwili śmierci jego matki D. P. ma oparcie
w jednoznacznych zeznaniach osób postronnych i co za tym idzie wiarygodnych, świadków: K. S. , który zeznał że „Powód w czasie śmierci matki zamieszkiwał z nią w wymienionym lokalu (k- 68 akt), K. G. , która zaznała, że „Matka powoda zmarła 08 marca tego roku, powód przed jej śmiercią zamieszkiwała z nią w mieszkaniu przy ulicy (...)” (k- 68 akt) oraz świadka J. K. , który zaznał, że „Matka powoda zmarła(...),
w tym okresie do czasu śmierci matki powód praktycznie cały czas mieszkała przy (...)/14” (k-69).
Ponadto pośrednio ich zeznania potwierdził w przywołanych w apelacji świadek Z. Ł. , który co prawda zeznał - na co słusznie zwraca uwagę skarżąca - że „ nie wie gdzie powód przed śmiercią matki stale zamieszkiwał”,
ale równocześnie z jego zeznań wynika, że „widywał powoda na klatce schodowej o różnych porach i widywał go na początku roku i w ubiegłym” (k -76 akt).
Wiarygodności tych zeznań nie podważają informacje zawarte we wskazanych w apelacji dokumentach, w tym w szczególności we wskazanym
w apelacji oświadczeniu jego najemcy D. P., gdyż oświadczenie to zostało sporządzone w dniu 17 03 2008r. i co za tym idzie dotyczy ono okresu około 7 lat przed jej śmiercią, kiedy powód mieszkał ze swoja nową partnerka życiowa w innym lokalu.
Z tych też względów Sąd odwoławczy przyjął ze własne ustalenia faktyczne Sądu pierwszej instancji.
Dokonana przez Sąd Rejonowy ocena prawna ustalonego stanu faktycznego jest również prawidłowa i Sąd odwoławczy podziela oraz przyjmuje za własną (orz. SN z dn. 26 04 1935r. OSN(C), 1935/12/496).
W sprawie bezspornym jest, iż powód jako syn najemcy spornego lokalu należy do kręgu osób wstępujących z mocy regulacji art. 691 § 1 k.c. w stosunek najmu.
Z poczynionych ustaleń wynika, iż mieszkał on wspólnie z matką w tym lokalu w chwili jej śmierci i tym samym – jak trafnie ocenił Sąd Rejonowy – zrealizowane zostały przewidziane w art. 691 § 2 k.c. dodatkowe przesłanki wstąpienia przez niego w stosunek najmu.
Wstąpienie w stosunek najmu następuje z mocy prawa (przywołanych powyżej regulacji prawnych), a wydany w sprawie wyrok ma charakter stricte ustalający, wobec czego w sprawie co do zasady nie może mieć zastosowania regulacja art. 5 k.c.
Znalazło to prawidłowe odzwierciedlenie w zaskarżonym orzeczeniu i apela-cja powoda jest bezzasadna w rozumieniu regulacji art. 385 k.p.c. co z mocy tej regulacji prowadziło do jej oddalenia.
Reasumując zaskarżony wyrok jest prawidłowy i dlatego apelację pozwanej jako bezzasadną oddalono na mocy regulacji art. 385 k.p.c.
O kosztach postępowania odwoławczego orzeczono stosując regulację art. 98 § 1 k.p.c. i § 13 ust. 1 pkt 1 i § 6 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 09 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz.U. nr 163, poz. 1348, z późniejszymi zmianami) biorąc pod uwagę,
iż pozwana uległa w całości w postępowaniu odwoławczym i powinna zwrócić powodowi poniesione przez niego w tym postępowaniu koszty zastępstwa
przez fachowego pełnomocnika
SSO Roman Troll SSO Magdalena Balion - Hajduk SSO Leszek Dąbek