Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 301/11

POSTANOWIENIE

Dnia 7 listopada 2011r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w Wydziale III Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Beata Kinstler

Protokolant: Joanna Kulpińska

po rozpoznaniu na posiedzeniu

w sprawie S. Ś.

wniosku skazanej z dnia 16 maja 2011r./data wpływu/

o wydanie wyroku łącznego

w przedmiocie umorzenia postępowania oraz stwierdzenia niewłaściwości

postanawia

I. na podstawie art. 572 k.p.k. w zw. z art. 85 k.k. umorzyć postępowanie
o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyrok Sądu Okręgowego
we Wrocławiu z dnia 11 października 1999 roku w sprawie sygn.
III K 325/98;

II. na podstawie art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art. 569 § 1 k.p.k. w pozostałym zakresie stwierdzić swoją niewłaściwość i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu dla Wrocławia – Śródmieścia.

UZASADNIENIE

Skazana S. Ś. wniosła o wydanie wyroku łącznego obejmującego kary wymierzone wyrokami: Sądu Rejonowego dla Wrocławia
- Śródmieścia w sprawie V K 825/07, Sądu Rejonowego dla Wrocławia
- Śródmieścia w sprawie V 223/09, Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków w sprawie II K 1447/07, Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Krzyków w sprawie VII ko 1713/10.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu skazał S. Ś. wyrokiem z dnia
11 października 1999 roku w sprawie III K 325/98. Następnie S. Ś. została skazana kolejno wyrokami sądów rejonowych. Wszystkie skazania wyrokami wymienionych Sądów Rejonowych obejmują czyny popełnione po wydaniu przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyroku wobec tej skazanej, kary zatem nimi wymierzone nie nadają się do połączenia z karą wymierzoną wyrokiem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 11 października 1999 roku.

Zgodnie z art. 569 § 1 k.p.k. właściwy do wydania wyroku łącznego jest sąd, który wydał ostatni wyrok skazujący w pierwszej instancji. Właściwość sądu okręgowego uzasadniona jest, jeżeli w pierwszej instancji orzekały sądy różnego rzędu (art. 569 § 2 k.p.k.). Sąd Okręgowy we Wrocławiu wyrokiem
z dnia 11 października 1999 roku w sprawie III K 325/98 skazał S. Ś., niemniej jednak kara wymierzona tym wyrokiem nie nadaje się do połączenia
z żadną z kar wymierzonych kolejnymi wyrokami. Czyny bowiem, za które S. Ś. została skazana, zostały popełnione po wydaniu wyroku przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu. Sąd miał na względzie postanowienie Sądu Najwyższego z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie I KZP 32/06, zgodnie
z którym, jeżeli sąd wyższego rzędu stwierdzi na rozprawie, że tylko wyrok albo wyroki tego sądu nie spełniają warunków do orzeczenia kary łącznej z innymi karami, orzeczonymi wyrokami sądów niższego rzędu, ale spełniają te warunki wyroki sądów niższego rzędu, to co do nich wydaje wyrok łączny, natomiast
w zakresie wyroków niespełniających warunków do wydania wyroku łącznego, umarza postępowanie - art. 572 k.p.k. (OSNKW 2007/1/3, Biul. SN 2007/1/26, Prok. i Pr. - wkł. 2007/4/14). W uzasadnieniu tego postanowienia Sąd Najwyższy wskazuje jednak, że obowiązek ten nie dotyczy sytuacji, gdy taka konkluzja kształtować się będzie już w ramach przygotowania do rozprawy (art. 339 § 3 k.p.k.). W tym bowiem przypadku dopuszczalne jest umorzenie postępowania w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego wyrok sądu wyższej instancji, a w pozostałym zakresie przekazanie sprawy wg właściwości rzeczowej. Podobne stanowisko wyraził Sąd Apelacyjny w Krakowie
w postanowieniu z dnia 20 kwietnia 2006 r. w sprawie II AKz 106/06, uznając, że postępowanie o wyrok łączny obejmujące skazanie także przez sąd okręgowy podlega umorzeniu, a kiedy do połączenia zostają wyroki sądów rejonowych, trafnie postąpiono umarzając postępowanie o wyrok łączny i przekazując sprawę według właściwości odpowiedniemu sądowi rejonowemu (art. 35 § 1 i 569 § 1 k.p.k.). Odmienne postąpienie skutkowałoby wydanie wyroku łącznego przez sąd niewłaściwy rzeczowo i miejscowo (art. 569 § 2 k.p.k.).

Z danych zawartych w informacji z Centralnego Rejestru Skazanych (karta karna) skazanej S. Ś. wynika, iż wyroki zapadłe kolejno wobec niej zostały wydane przez sądy rejonowe. Z uwagi na to, że ostatni z nich został wydany przez Sąd Rejonowy dla Wrocławia – Śródmieścia w sprawie V K 787/09, Sąd Okręgowy – zgodnie z dyspozycją art. 35 § 1 k.p.k. w zw. z art.569 § 1 k.p.k. – przekazał sprawę do rozpoznania temu sądowi jako właściwemu.

III K 301/11

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE