Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II Cz 417/16

POSTANOWIENIE

K., dnia 1 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Kaliszu, II Wydział Cywilny Odwoławczy

w składzie następującym:

Przewodniczący: S.S.O. Wojciech Vogt

Sędziowie: S.S.O. Barbara Mokras – spr.

S.S.O. Janusz Roszewski

po rozpoznaniu w dniu 1 lipca 2016 r. w Kaliszu

na posiedzeniu niejawnym

sprawy z wniosku (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą
w S.

przeciwko dłużnikowi M. Z.

o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy wierzyciela

na skutek zażalenia wnioskodawcy

od postanowienia Sądu Rejonowego w Kaliszu

z dnia 12 maja 2016 r. sygn. akt I Co 1181/16

postanawia:

I.  Zmienić zaskarżone postanowienie w ten sposób, że nadać mu następujące brzmienie:

„ 1. nadać klauzulę wykonalności tytułowi egzekucyjnemu wydanemu

przez Sąd Rejonowy w Kaliszu Wydział I Cywilny w sprawie
o sygnaturze akt Nc 390/04 z dnia 9 lipca 2004 r. na rzecz

nowego wierzyciela (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w S.;

2. nie obciążać dłużniczki kosztami postępowania klauzulowego.”,

II. nie obciążać dłużniczki kosztami postępowania zażaleniowego.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski

Dnia 1 lipca 2016 roku

Sygn. akt II Cz 417/16

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 12 maja 2016 r. Sąd Rejonowy w Kaliszu oddalił wniosek
o nadanie klauzuli wykonalności na rzecz następcy wierzyciela nakazowi zapłaty Sądu Rejonowego w Kaliszu z dnia 9 lipca 2004 r., wydanemu w sprawie o sygnaturze akt
Nc 390/04.

W uzasadnieniu wskazano, że wniosek podlegał oddaleniu albowiem w ocenie Sądu
I instancji wnioskodawca nie wykazał skuteczności przeniesienia wierzytelności gdyż
z uwagi na brak połączenia kserokopii dokumentów z kserokopią notarialnego poświadczenia zgodności wyciągu z oryginałem umowy niemożliwym jest stwierdzenie w sposób
nie budzący wątpliwości, które poświadczenie dotyczy jakiego dokumentu.

Zażalenie od tego rozstrzygnięcia złożył wierzyciel zarzucając naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 788 § l k.p.c. przez jego niewłaściwe zastosowanie w przedmiotowej sprawie, a w konsekwencji odmowę nadania klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień mimo spełnienia przesłanek opisanych w tym przepisie. W oparciu o ten zarzut skarżący wniósł o zmianę postanowienia przez uwzględnienie wniosku o nadanie tytułowi egzekucyjnemu klauzuli wykonalności z przejściem uprawnień i zasądzenie kosztów postępowania klauzulowego i zażaleniowego, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie zasługuje na uwzględnienie.

Stosownie do art. 788 § l k.p.c., jeżeli uprawnienie lub obowiązek po powstaniu tytułu egzekucyjnego lub w toku sprawy przed wydaniem tytułu przeszły na inną osobę, sąd nada klauzulę wykonalności na rzecz lub przeciwko tej osobie, gdy przejście to będzie wykazane dokumentem urzędowym lub prywatnym z podpisem urzędowo poświadczonym.

Analizując zarzuty zażalenia oraz argumenty podniesione w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia podzielić należy twierdzenia skarżącego, że notariusz w poświadczeniu własnoręczności podpisów wskazał, iż dotyczy ono „umowy przelewu wierzytelności z dnia 26 listopada 2014 r.” a na kolejnym z dokumentów, iż dotyczy „umowy dotyczącej obsługi wierzytelności 26A w odniesieniu do funduszu 26 z dnia 26 listopada 2014 r.”.

W ocenie Sądu Okręgowego w sposób wystarczający zatem zindywidualizowano umowy, których poświadczenia podpisów dokonali notariusze. Nie sposób podzielić również twierdzenia, że istnieje ryzyko, że w tym samym dniu różne podmioty zawierały umowy przelewu wierzytelności, z których następnie sporządzane były wyciągi, skoro
w poświadczeniu podpisów każdorazowo oprócz daty zawartych umów wskazano również „tytuł” przedmiotowych umów. Ponadto, jak się wydaje, uwadze Sądu Rejonowego umknęło, iż kolejne strony wyciągów, poświadczonych z resztą za zgodność z oryginałem przez profesjonalnego pełnomocnika, zawierają numerację kart, co również uwiarygodnia twierdzenia wnioskodawcy, iż notarialne poświadczenia podpisów dotyczą konkretnych, przedłożonych wraz z nimi umów. Na marginesie zauważenia wymaga, że za nie stosowaniem zasad nadmiernego formalizmu procesowego w analogicznych sprawach opowiedział się również Sąd Najwyższy w uchwale z 13 maja 2015 r. sygn. akt III CZP 15/15 (publ. Biuletyn SN rok 2015, Nr 5).

Ubocznie zauważyć także należy, że w razie powzięcia wątpliwości przez Sąd Rejonowy co do autentyczności, czy też zupełności przedłożonych dokumentów przedwczesnym wydaje się oddalenie wniosku o nadanie klauzuli wykonalności, bez jakiegokolwiek wezwania wnioskodawcy o wyjaśnienie, bądź przedłożenie czytelnej dla Sądu wersji załączonych do wniosku dokumentów.

Mając na uwadze powyższe okoliczności należało zgodnie z art. 386 § l k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c. i art. 13 § 2 k.p.c. orzec jak w punkcie I. sentencji.

W myśl generalnej zasady cesja wierzytelności dokonana na podstawie art. 509 k.c.
nie powoduje zmiany zobowiązania a co istotne nie może pogorszyć sytuacji dłużnika. Dłużnik dalej ma zatem obowiązek świadczenia tylko tego, do czego był zobowiązany
w stosunku do zbywcy (H. Ciepła (w:) Komentarz do kodeksu cywilnego, wyd. Lexis Nexis
s. 587; B. Łubkowski (w:) Kodeks cywilny – komentarz, t. II, Warszawa 1972, s. 1220). Z tej przyczyny w ocenie Sądu Okręgowego nie ma podstaw do obciążania dłużniczki kosztami kolejnego postępowania klauzulowego. Tym samym zdaniem Sądu Okręgowego w niniejszej sprawie z uwagi na zbycie wierzytelności oraz fakt, że dłużniczka zobowiązana została już
do poniesienia kosztów postępowania klauzulowego (postanowienie Sądu Rejonowego
w Kaliszu z dnia 7 marca 2005 r. wydane w sprawie Nc 390/04) o kosztach sądowych zarówno postępowania I, jak i II instancyjnego orzeczono na podstawie art. 102 k.p.c. w zw. z art. 13 § 2 k.p.c.

S.S.O. Barbara Mokras S.S.O. Wojciech Vogt S.S.O. Janusz Roszewski