Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt II K 268/15

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 stycznia 2016 roku

Sąd Rejonowy w Golubiu-Dobrzyniu II Wydział Karny w składzie:

Przewodniczący: SSR Izabela Bejger

Protokolant: st. sekr. sądowy Ewa Romanowska

w obecności oskarżyciela Prok. Rej. J. K.

po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2016 roku

sprawy R. G. (1)

syna J. i G. z domu B.

urodz. (...) w G.-D.

oskarżonego o to, że: w dniu 30 września 2015 roku w miejscowości O. gmina G. wbrew przepisom ustawy, posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 0,53 grama;

tj. o przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii

ORZEKA:

I.  uznaje oskarżonego R. G. (1) za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu w akcie oskarżenia, tj. przestępstwa z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii i za to na mocy art. 62 ust. 1 ustawy z 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierza mu karę 1 (jednego) miesiąca pozbawienia wolności;

II.  na mocy art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 0,48 grama po badaniach, przechowywanego w Magazynie (...) w B., zarządzając jej zniszczenie;

III.  na mocy art. 44 § 2 kk orzeka przepadek na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego w postaci woreczka strunowego w którym znajdowała się substancja psychotropowa w postaci amfetaminy znajdującego się na karcie nr 15 Zbioru A, pozostawiając go w aktach sprawy;

IV.  na mocy art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności warunkowo zawiesza na okres próby wynoszący 1 (jeden) rok;

V.  na mocy art. 71 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii orzeka wobec oskarżonego obowiązek poddania się leczeniu od uzależnień od substancji psychotropowych

VI.  na mocy art. 73 § 1 kk oddaje oskarżonego w okresie próby pod dozór kuratora sądowego;

VII.  zasądza od oskarżonego na rzecz Skarbu Państwa (Sądu Rejonowego w G. (...)) kwotę 60.00 (sześćdziesięciu) złotych tytułem opłaty sądowej i obciąża go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 545,81 (pięciuset czterdziestu pięciu złotych osiemdziesięciu jeden groszy).

Sygn. akt II K 268/15

UZASADNIENIE

( w zakresie wymierzonej oskarżonemu kary )

R. G. (2) w dniu 30 września 2015 roku w miejscowości O. gmina G. wbrew przepisom ustawy, posiadał substancję psychotropową w postaci amfetaminy w ilości 0,53 grama.

Biorąc pod uwagę, że w przedmiotowej sprawie oskarżyciel publiczny złożył wniosek o sporządzenie uzasadnienia wyroku na piśmie jedynie w zakresie rozstrzygnięcia o karze orzeczonej wobec oskarżonego, sąd ograniczył sporządzenie uzasadnienia tylko do tej części wyroku.

Uznając winę oskarżonego R. G. (2), sąd uwzględnił wniosek prokuratora o wydanie wyroku i orzeczenie kary uzgodnionej z oskarżonym, złożony w trybie art. 335 § 2 kpk. Za zarzucany oskarżonemu czyn, tj. przestępstwo z art. 62 ust. 1 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii wymierzył mu karę 1 miesiąca pozbawienia wolności. Stosownie do treści art. 70 ust. 2 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii sąd orzekł w stosunku do oskarżonego i w związku z popełnionym czynem przepadek dowodu rzeczowego tj. substancji psychotropowej w postaci amfetaminy o wadze 0,48 grama po badaniach. Na mocy art. 44§2 kk orzekł przepadek dowodu rzeczowego w postaci woreczka foliowego z zapięciem strunowym znajdującego się w aktach sprawy, pozostawiając go w aktach. Na mocy art. 69 § 1 i 2 kk oraz art. 70 § 1 kk wykonanie orzeczonej kary pozbawienia wolności orzeczonej wobec oskarżonego sąd warunkowo zawiesił na okres próby wynoszący jeden rok.

W ocenie sądu wymierzona kara pozbawienia wolności, jest adekwatna do stopnia zawinienia i społecznej szkodliwości czynu zarzucanego oskarżonemu.Kara ta została uzgodniona pomiędzy oskarżonym a prokuratorem w trybie art. 335 § 2 kpk. Sąd wymierzając oskarżonemu wyżej wymienioną sankcję, miał na uwadze, iż przyznał się on do zarzucanych mu czynów i złożył w sprawie obszerne wyjaśnienia k 11 akt, następnie uzgodnił wymiar kary z prokuratorem, co zdecydowanie przyspieszyło postępowanie. Ponadto nie był dotychczas karany – dane o karalności k 157 akt. W przekonaniu sądu oskarżony więc zasługuje na resocjalizację w warunkach wolnościowych, dlatego sąd zdecydował się na warunkowe zawieszenie wykonania kary. W ocenie sądu sama możliwość zarządzenia jej wykonania będzie stanowiła dostateczną tamę przed dalszymi naruszeniami prawa przez oskarżonego. Sąd pozostaje zarazem w przekonaniu, iż w okresie próby oskarżony zdobędzie się na refleksję i zrozumie naganność swojego postępowania. W okresie próby oskarżony będzie miał możliwość przekonać sąd, iż postawiona wobec niego prognoza kryminologiczna okazała się zasadna, a proces socjalizacji przebiegł prawidłowo. Sąd uznał, że zastosowanie okresu próby w wymiarze jednego roku jest konieczne a zarazem wystarczające w takim rozmiarze ze względu na szkodliwy społecznie charakter czynów, których dopuścił się oskarżony i nagminność występowania tego rodzaju przestępstw na terenie właściwości tutejszego sądu. W ocenie sądu okres próby na tym poziomie będzie stanowił dodatkową mobilizację dla oskarżonego do powstrzymania się przed popełnieniem kolejnych przestępstw narkotykowych, ale także innych z uwagi na możliwość zarządzenia wykonania kary pozbawienia wolności.

Z uwagi na fakt podjęcia ustalenia, iż oskarżony jest osoba uzależnioną od środków narkotycznych ( opinia biegłych k 175- 176 ) i to uzależnienie jest przyczyną popełniania przez niego przestępstw sąd zobowiązał go do poddania się leczeniu po myśli art. 71 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii. W takiej sytuacji zgodnie z brzmieniem tego przepisy było rónież obligatoryjne oddanie skazanego pod dozór, co też sąd uczynił jednakże podając wadliwą podstawę prawną w tym zakresie, którą niewątpliwie być powinien art. 71 ust. 1 Ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przeciwdziałaniu narkomanii.

O kosztach procesu sąd orzekł po myśli art. 627 kpk w zw. art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy o opłatach w sprawach karnych z dnia 23 czerwca 1973 roku (t.j. Dz.U. z 1983 r., nr 49, poz. 223), zasądzając od oskarżonego odpowiednio kwotę sześćdziesiąt złotych tytułem opłaty sądowej oraz obciążył go wydatkami poniesionymi w sprawie w kwocie 545,81 złotych. Dokonując powyższego rozstrzygnięcia, sąd miał na uwadze, iż oskarżony pracuje w firmie (...) i osiąga dochody miesięczne w kwocie 2.500 złotych. Ponadto nie ma nikogo na utrzymaniu. Z tego względu, zdaniem sądu, uiszczenie przez oskarżonego opłaty oraz kosztów procesu nie będzie prowadziło do istotnego uszczerbku w jego utrzymaniu.