Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt: II AKa 37/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 kwietnia 2016 roku

Sąd Apelacyjny w Katowicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący

SSA Wojciech Kopczyński

Sędziowie

SSA Iwona Hyła

SSA Piotr Filipiak (spr.)

Protokolant

Oktawian Mikołajczyk

przy udziale Prokuratora Marty Irzyńskiej

po rozpoznaniu w dniu 7 kwietnia 2016 roku sprawy

1.  D. K. , s. S. i I., ur. (...) w K.,

oskarżonego z art. 258 § 1 kk, art. 56 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku
o przeciwdziałaniu narkomanii
w zw. z art. 65 § 1 kk w zw. z art. 12 kk w zw. z art. 64 § 1 kk i inne;

2.  Ł. K. , s. J. i B., ur. (...) w Ż.,

oskarżonego z art. 263 § 2 kk i art. 171 § 1 kk przy zast. art. 11 § 2 kk w zw. z art. 12 kk

na skutek apelacji prokuratora i obrońców

od wyroku Sądu Okręgowego w Częstochowie

z dnia 14.10.2015 roku, sygn. akt II K 143/14

1.  uchyla rozstrzygnięcie z punktu 11 wyroku, wydane w odniesieniu do czynu zarzuconego oskarżonemu Ł. K. w punkcie X aktu oskarżenia w zakresie,
w jakim dotyczy ono przypisania oskarżonemu Ł. K. popełnienia wykroczeń z art. 51 ust. 2 pkt. 1 oraz art. 51 ust. 2 pkt. 5c ustawy z dnia 21 maja
1999 roku – O broni i amunicji i na mocy art. 17 § 1 pkt. 6 kpk w zw. z art. 45 § 1 kw postępowanie o te czyny umarza, natomiast w pozostałej części wskazane rozstrzygnięcie utrzymuje w mocy, obciążając Skarb Państwa kosztami postępowania w sprawie
w zakresie, w jakim dotyczyło ono oskarżonego Ł. K.;

2.  zmienia punkt 8 wyroku w ten sposób, że za podstawę prawną wymierzonej w tym punkcie oskarżonemu D. K. kary łącznej pozbawienia wolności przyjmuje przepis art. 91 § 2 kk w zw. z art. 86 § 1 kk w brzmieniu obowiązującym do dnia 30.06.2015 roku;

3.  w pozostałym zakresie zaskarżony wyrok utrzymuje w mocy;

4.  zwalnia oskarżonego D. K. od zapłaty na rzecz Skarbu Państwa kosztów postępowania odwoławczego.

SSA Piotr Filipiak SSA Wojciech Kopczyński SSA Iwona Hyła

II AKa 37/16

UZASADNIENIE

sporządzone stosownie do dyspozycji art. 457 § 2 kpk w zakresie, w jakim Sąd Apelacyjny uchylił zaskarżony wyrok i umorzył postępowanie we wskazanej części

Ł. K. oskarżony został o to, że w okresie od maja 2013 roku do dnia 7 listopada 2013 roku w M., w domu przy ul.(...), wbrew przepisom ustawy, bez wymaganego pozwolenia, posiadał broń cięciwową w postaci kuszy marki (...) z zapasową cięciwą wraz z 18 sztukami bełtów i 3 sztukami metalowych grotów, przywiezioną uprzednio z terytorium Czech bez uzyskania stosownego zaświadczenia właściwego Urzędu Konsularnego, jak również bez pisemnego zgłoszenia faktu przywozu organom celnym, a nadto posiadał 1819 gramów prochu czarnego czyli istotną część amunicji w rozumieniu art. 5 ust.3 ustawy z dnia 21 maja 1999 roku o broni i amunicji, a jednocześnie będący materiałem wybuchowym miotającym, który z uwagi na jego ilość w przypadku eksplozji mógłby zagrażać życiu i zdrowiu osób znajdujących się w bezpośredniej bliskości miejsca wybuchu, to jest o przestępstwo z art.263 § 2 k.k. i art.171 § 1 k.k przy zastosowaniu art.11 § 2 k.k. w zw. z art.12 kk (punkt X aktu oskarżenia).

Wyrokiem z dnia 14.10.2015r., sygn. akt II K 143/14, Sąd Okręgowy w Częstochowie oskarżonego Ł. K., w miejsce czynu opisanego w punkcie X aktu oskarżenia, uznał za winnego tego, że w okresie od dnia 11 marca 2013 roku do dnia 6 listopada 2013 roku w M. posiadał broń w postaci kuszy cięciwowej marki (...) wraz z metalowymi grotami i bełtami bez wymaganego pozwolenia właściwej terenowo jednostki Policji oraz bez koniecznego zaświadczenia konsula Rzeczypospolitej Polskiej, wymaganego przy przywozie takiej broni z terenu Czech na teren Rzeczypospolitej Polskiej, czym wyczerpał znamiona wykroczeń z art.51 ust. 2 pkt.1 i art.51 ust. 2 pkt.5 c ustawy z dnia 21 maja 1999 roku „O broni i amunicji” w zw. z art.9 § 1 k.w. i za to na podstawie art.51 ust.1 cytowanej ustawy w zw. z art.9 § 1 k.w. wymierzył mu karę 3.000 złotych grzywny.

Na podstawie art. 63 § 1 k.k. na poczet orzeczonej kary grzywny zaliczył oskarżonemu Ł. K. okres rzeczywistego pozbawienia wolności w dniu 6 listopada 2013 roku.

Zasądził tytułem opłaty od oskarżonego Ł. K. kwotę 300 złotych, zwalniając go jednocześnie od obowiązku ponoszenia wydatków i przejmując je na rachunek Skarbu Państwa.

Apelacje od powyższego wyroku wnieśli Prokurator Okręgowy w C. oraz obrońca oskarżonego Ł. K., przy czym w żadnej z tych apelacji nie został podniesiony zarzut dotyczący okoliczności stanowiącej przyczynę uchylenia wyroku we wskazanym zakresie i umorzenia postępowania w tej części.

Sąd Apelacyjny zważył co następuje.

Oskarżony Ł. K. przypisanych mu wykroczeń z art.51 ust. 2 pkt.1 i art.51 ust. 2 pkt.5 c ustawy z dnia 21 maja 1999 roku „O broni i amunicji” dopuścił się w okresie od dnia 11 marca 2013r. do dnia 6 listopada 2013r. Stosownie do dyspozycji art. 45 § 1 kw karalność wykroczenia ustaje, jeżeli od czasu jego popełnienia upłynął rok, przy czym jeżeli w tym okresie wszczęto postępowanie karalność wykroczenia ustaje z upływem 2 lat od popełnienia czynu. Zatem karalność wykroczeń przypisanych oskarżonemu Ł. K. uległa przedawnieniu z dniem 6 listopada 2015r. W tej sytuacji w przedmiotowej sprawie na etapie postępowania międzyinstancyjnego zaistniała ujemna przesłanka procesowa z art. 17 § 1 pkt. 6 kpk, implikująca podlegającą uwzględnieniu niezależnie od granic zaskarżenia i podniesionych zarzutów bezwzględną przyczynę odwoławczą z art. 439 § 1 pkt. 9 kpk, skutkującą uchyleniem rozstrzygnięcia z punktu 11 wyroku w zakresie,
w jakim dotyczyło ono przypisania oskarżonemu Ł. K. popełnienia wskazanych wykroczeń i umorzeniem postępowania o te czyny, przy jednoczesnym utrzymaniu w mocy wskazanego rozstrzygnięcia w pozostałej części oraz obciążeniem Skarbu Państwa kosztami postępowania w sprawie w zakresie, w jakim dotyczyło ono oskarżonego Ł. K..

Pomimo przypisania oskarżonemu Ł. K. przez Sąd I instancji w miejsce zarzuconego mu przestępstwa czynów stanowiących wykroczenia za podstawę uchylenia orzeczenia we wskazanym zakresie i umorzenia postępowania w tej części przyjęto przepisy art. 17 § 1 pkt. 6 kpk w zw. z art. 45 § 1 kw w zw. z art. 439 § 1 pkt. 9 kpk, a zatem przepisy procedury karnej, nie zaś przepisy regulujące postępowanie w sprawach o wykroczenia, albowiem Sąd Apelacyjny sprawę oskarżonego Ł. K. rozpoznawał łącznie ze sprawą oskarżonego D. K., któremu zaskarżonym wyrokiem przypisano popełnienie czynów stanowiących przestępstwa (zob. Kodeks postępowania karnego. Komentarz pod red. D. Świeckiego, WK 2015, teza 18 do art. 400 § 1 kpk).

Mając powyższe na uwadze Sąd Apelacyjny orzekł jak w sentencji wyroku.

SSA Piotr Filipiak SSA Wojciech Kopczyński SSA Iwona Hyła