Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III K 10/13

POSTANOWIENIE

Dnia 18 lutego 2013 r.

Sąd Okręgowy we Wrocławiu w III Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSO Maciej Skórniak

Protokolant: Anna Konieczna

bez udziału prokuratora Prokuratury Rejonowej w Trzebnicy

po rozpoznaniu wniosku skazanego P. K. z dnia
20.07.2012r.

w przedmiocie wydania wyroku łącznego

postanowił:

I.  na podstawie art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. postępowanie o wydanie wyroku łącznego umorzyć;

II.  zasądzić od Skarbu Państwa na rzecz Kancelarii Adwokackiej adw. Jana Szerszenia– Kancelaria Adwokacka (...) ul. (...)kwotę 147,60 zł, w tym VAT tytułem kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skazanemu z urzędu;

III.  kosztami postępowania obciąża Skarb Państwa.

UZASADNIENIE

P. K. został skazany prawomocnymi wyrokami:

1.  Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 22 marca 2000r., sygn. akt IIIK 125/98, za czyn z art. 291 § 1 k.k., na karę 2 lat pozbawienia wolności,

2.  Sądu Rejonowego w Trzebnicy dnia 6 października 2000 r., sygn. akt IIK 414/00, za czyn z art. 209 § 1 k.k. popełniony w okresie od kwietnia 1999r. do maja 2000r. na karę 8 miesięcy pozbawienia wolności oraz za czyn z art. 190§1 kk popełniony w dniu 14 maja 2000r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności i na karę łączną 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzonej następnie do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 17 października 2001r.,

3.  Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 26 stycznia 2004 r., sygn. akt IIK 364/03, za czyn z art. 207 § 1 k.k., popełniony w okresie od maja 1998r. do jesieni 1998r. i w okresie od sierpnia 2002r. do października 2002r., na karę 2 lat pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 5 lat próby, zarządzonej następnie do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego w Trzebnicy z dnia 1 sierpnia 2005r.,

4.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 31 października 2006 r., sygn. akt IIK 833/06, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i inne, popełniony w dniu 28 marca 2000r., na karę 10 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby, zarządzonej następnie do wykonania postanowieniem Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej w Trzebnicy z dnia 7 stycznia 2010r., oraz grzywnę 20 stawek po 10 zł każda,

5.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej z dnia 25 stycznia 2007 r., sygn. akt IIK 507/06, za czyn z art. 158 § 1 k.k., popełniony w nocy z 2 na 3 sierpnia 2005r. na karę 6 miesięcy pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres 3 lat próby;

6.  Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej z dnia 23 listopada 2007 r., sygn. akt IIK 1760/06, za czyn z art. 286 § 1 k.k. i inne popełniony w dniu 27 marca 2000r., na karę 1 roku pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania na okres trzech lat próby, a także grzywnę 20 stawek po 20zł;

7.  Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 19 lutego 2010 r., sygn. akt IIK 1604/09, za czyn z art. 280 § 1 k.k., popełniony w dniu 14 września 2009r. na karę 3 lat i 6 miesięcy pozbawienia wolności.

Wyrokiem łącznym z dnia 26 października 2010 r., w sprawie III K 296/10, Sąd Okręgowy we Wrocławiu połączył kary pozbawienia wolności orzeczone wobec skazanego P. K. opisane w punktach 2, 4, 6 i wymierzył mu karę łączną 2 lat i 3 miesięcy pozbawienia wolności oraz grzywnę w liczbie 30 stawek dziennych, przyjmując wysokość jednej stawki na kwotę po 10 złotych.

W dniu 31 stycznia 2011 r. skazany po raz kolejny wniósł o wydanie wyroku łącznego, obejmującego kary pozbawienia wolności orzeczone prawomocnymi wyrokami: II K 833/06 Sądu Rejonowego dla Wrocławia - Fabrycznej, II K 1760/06 Sądu Rejonowego dla Wrocławia – Fabrycznej, IIK 1604/09 Sądu Rejonowego w Oleśnicy. Prawomocnym postanowieniem z dnia 8 czerwca 2011 r., w sprawie III K 167/11, tut. Sąd wskazując na okoliczność wymienioną w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. umorzył postępowanie.

W dniu 25 stycznia 2012 r. skazany P. K. skierował do tut. Sądu ponowny wniosek w przedmiocie wydania wyroku łącznego obejmującego skazania - wyrokiem łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 26 października 2010 r. (sygn. akt IIIK 269/10) oraz wyrokiem Sądu Rejonowego w Oleśnicy z dnia 19 lutego 2010 r. (sygn. akt II K 1604/09). Postanowieniem z dnia 29 lutego (...)., w sprawie III K 32/12, Sąd Okręgowy we Wrocławiu, w oparciu o art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k., umorzył postępowanie o wydanie wyroku łącznego.

W dniu 20 lipca 2012 r. P. K. złożył czwarty, tożsamy co do treści, wniosek o wydanie wyroku łącznego obejmującego wyroki Sądu Rejonowego dla Wrocławia Fabrycznej w sprawie II K 833/06 oraz w sprawie II K 1760/06.

Sąd zważył, iż powyższy wniosek skazanego nie zasługuje na uwzględnienie.

Sąd po zapoznaniu się z wnioskiem skazanego, zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym, w tym wyrokami składowymi wskazanymi przez P. K. jak i wydanymi przez tut. Sąd postanowieniami w sprawach III K 167/11 i III K 32/12 stwierdził, że przedmiotowy wniosek skazanego dotyczy orzeczonych kar pozbawienia wolności na mocy prawomocnych wyroków, które były przedmiotem rozpoznania przez Sąd Okręgowy we Wrocławiu właśnie w sprawie III K 296/10. Należy zauważyć, iż Sąd we wskazanej sprawie dokonał już analizy, czy ww. jednostkowe wyroki podlegają połączeniu, stwierdzając, iż takie przesłanki istnieją.

Zakaz sformułowany w art. 17 § 1 pkt 7 k.p.k. zachodzi wówczas, gdy uprzednio zakończone zostało prawomocnie postępowanie co do tego samego czynu tej samej osoby, zaś nowe postępowanie pokrywa się z przedmiotem postępowania w sprawie już zakończonej, a także gdy jego przedmiot jest częścią przedmiotu osądzonego w sprawie już zakończonej. Nie jest dopuszczalne, aby po raz kolejny rozstrzygać co do tych samych czynów tej samej osoby.

Nie ulega wątpliwości, że między sprawą osądzoną prawomocnym orzeczeniem Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 26 października 2010 r., a sprawą objętą przedmiotowym wnioskiem P. K. zachodzi przedmiotowo – podmiotowa zbieżność. Skazany nie wskazał, żadnych nowych wyroków mogących podlegać łączeniu.

W niniejszej sprawie nie pojawił się żaden nowy fakt, żadne nowe skazanie dające podstawy do utraty mocy prawomocnych rozstrzygnięć zawartych w wyroku łącznym Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 26 października 2010 r., w sprawie III K 296/10.

W tej sytuacji postępowanie o wydanie kolejnego wyroku łącznego należało umorzyć uznając, iż w niniejszej sprawie postępowanie zostało uprzednio prawomocnie zakończone.

Orzeczenie o kosztach wynika z § 15 pkt. 5 Rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. Nr 163 poz. 1348 z późn. zm.)

Orzeczenie o kosztach procesu oparte zostało na dyspozycji przepisu art. 632 pkt. 2 kok.