Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 6 czerwca 2016 roku

Sąd Rejonowy w Suchej Beskidzkiej I Wydział Cywilny w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Kazimierz Firlej

Protokolant: protokolant sądowy Aneta Rzepka

po rozpoznaniu w dniu 24 maja 2016 roku w Suchej Beskidzkiej na rozprawie

sprawy z wniosku D. B.

z udziałem B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), E. S., J. U., B. D., P. S. (1), P. S. (2), S. G., A. J., M. S. (1)

o stwierdzenie nabycia spadku po J. S. (2) i M. S. (2)

p o s t a n a w i a:

1.  stwierdzić, że spadek po J. S. (2), synu F. i A., zmarłym w dniu
5 września 1967 roku w Z., gdzie ostatnio zamieszkiwał, na podstawie ustawy nabyli:

- żona M. S. (2), córka S. i M. – w 12/48 częściach,

- dzieci B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B., S. G., J. U.
i B. D., dzieci J. i M. – po 3/48 części;

2.  stwierdzić, że wchodzący w skład spadku po J. S. (2), synu F. i A., udział w gospodarstwie rolnym, na podstawie ustawy nabyli:

- żona M. S. (2), córka S. i M. – w 9/36 częściach,

- dzieci B. S., W. S., S. S. (1), A. S. (1), H. S., E. S., S. G., J. U. i B. D., dzieci J. i M. – po 3/36 części;

3.  stwierdzić, że spadek po M. S. (2), córce S. i M., zmarłej w dniu 18 grudnia 1989 roku w Z., gdzie ostatnio zamieszkiwała, na podstawie ustawy nabyły dzieci B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B., S. G., J. U. i B. D., dzieci J. i M. – po 1/12 części;

4.  stwierdzić, że wchodzący w skład spadku po M. S. (2), córce S. i M., udział w gospodarstwie rolnym, na podstawie ustawy nabyły B. S., W. S., A. S. (1), H. S., E. S., J. U., dzieci J. i M. – po 1/6 części;

5.  przyznać od Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Suchej Beskidzkiej na rzecz adw. E. Z. kwotę 73,80 zł (siedemdziesiąt trzy złotych 80/100) z tytułu kosztów kuratora;

6.  stwierdzić, że każdy uczestnik ponosi koszty postępowania związane ze swym udziałem w sprawie.

Sygn. akt I Ns 127/15

UZASADNIENIE

postanowienia z dnia 6 czerwca 2016 r., sygn. akt I Ns 127/15

We wniosku z dnia 14 stycznia 2014 r. (k.2-3) wnioskodawczyni D. B. wniosła o:

1. stwierdzenie, że spadek po J. S. (2), synu A. i F., zmarłym w dniu 5 września 1967 r. w Z. na podstawie dziedziczenia ustawowego nabyła wprost żona spadkodawcy oraz dzieci spadkodawcy: B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B. z d. S., S. S. (1), J. U. z d. S., B. D. z d. S., z wyłączeniem wchodzącego w skład spadku gospodarstwa rolnego, które to gospodarstwo rolne dziedziczy M. S. (2), D. B. z d. S., B. S. i W. S. po ¼ części;

2. stwierdzenie, że spadek po M. S. (2) z d. J., córce S. i M., zmarłej w dniu 18 grudnia 1989 r. w S., ostatnio zamieszkałej w Z., na podstawie dziedziczenia ustawowego nabyły wprost dzieci spadkodawczyni B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B. z d. S., S. S. (1), J. U. z d. S., B. D. z d. S., z wyłączeniem wchodzącego w skład spadku gospodarstwa rolnego, które to gospodarstwo rolne dziedziczy D. B. z d. S., B. S. i W. S. po 1/3 części.

W uzasadnieniu (k.3-5) wnioskodawczyni wskazała, iż spadkodawca J. S. (2) ostatnio zamieszkały w Z., zmarł w dniu 5 września 1967 r. W chwili śmierci pozostawał w związku małżeńskim z M. S. (2) z d. J., a w skład spadku wchodziło gospodarstwo rolne. Z kolei spadkodawczyni M. S. (2) z d. J. ostatnio zamieszkała w Z., zmarła 18 grudnia 1989 r. W skład spadku po zmarłej wchodziło gospodarstwo rolne.

W dalszej kolejności wnioskodawczyni podała, że spadkodawcy mieli dwanaścioro dzieci: B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. S. obecnie B., S. S. (1), J. S. (3) obecnie U., B. S. obecnie D.. H. S. zmarł w dniu 21 września 2009 r., pozostawiając żonę A. S. (2).

Po ostatecznym sprecyzowaniu, na posiedzeniu w dniu 17 lutego 2015 r. (k. 129) wnioskodawczyni podała, że w skład gospodarstwa rolnego po J. S. (2) wchodzi udział w gospodarstwie rolnym, obręb S., o łącznej pow. 2,5914 ha, jedn. rej. G.67, obręb nr (...) S., jedn. ewid. L., zaś po M. S. (2) – gospodarstwo rolne objęte (...) nr (...) o pow. 3,0142 ha, położone w S..

Zarządzeniem z dnia 17 czerwca 2014 r., sygn. akt VI Ns 102/14 (k. 49), Sąd ustanowił dla nieznanej z miejsca pobytu uczestniczki S. G. kuratora, w osobie adw. E. Z..

Z kolei postanowieniem z dnia 15 grudnia 2014 r., sygn. akt VI Ns 102/14 (k. 100), Sąd wezwał do udziału w sprawie w charakterze uczestników dzieci zmarłego H. S., tj. A. J., M. S. (1) i P. S. (1).

Pismem z dnia 4 lutego 2016 r. (k. 213) kurator dla nieznanej z miejsca pobytu S. G. wniósł o stwierdzenie nabycia spadku po J. S. (2) i M. S. (2) na podstawie ustawy i stwierdzenie nabycia udziału w gospodarstwie rolnym przez osoby, które wykażą się do tego kwalifikacjami, podkreślając, że S. G. w chwili śmierci J. S. (2) była małoletnia, jak również wniósł o zasądzenie kosztów.

Na posiedzeniu w dniu 24 maja 2016 r. (k. 260/2) wnioskodawczyni podtrzymała stanowisko zawarte we wniosku i wniosła o zasądzenie na jej rzecz kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa prawnego od uczestników, których stanowiska są sprzeczne z wnioskiem, uczestniczka B. D. wniosła o stwierdzenie nabycia spadku zgodnie z ustawą, pozostawiając do uznania Sądu przyznanie gospodarstwa rolnego wnioskodawczyni, z kolei uczestnicy S. S. (1), W. S. i J. U. wnieśli o nieprzyznawanie wnioskodawczyni gospodarstwa rolnego zarówno po J. S. (2), jak i po M. S. (2).

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Spadkodawca J. S. (2) był współwłaścicielem gospodarstwa rolnego położonego w S. o pow. 2,5914 ha. Z kolei M. S. (2) była współwłaścicielką gospodarstwa rolnego położonego w S. o pow. 2, (...), właścicielką gospodarstwa rolnego położonego w S. o pow. 3,0142 ha, właścicielką gospodarstwa rolnego położonego na terenie gminy B. o pow. 1,5058 ha oraz współwłaścicielem w udziale ½ części w gospodarstwie położonym w gminie B. o pow. 1,0563 ha.

Dowód: zaświadczenie z dnia 8 kwietnia 2015 r. (k. 149), zaświadczenie z dnia 16 kwietnia 2015 r. (k. 150); zeznania wnioskodawczyni (k. 155-155/2), zeznania świadków M. S. (3) (k. 259/2) i P. C. (k. 260)

Spadkodawca J. S. (2), syn F. i A., zmarł w dniu 5 września 1967 r. w Z., gdzie ostatnio zamieszkiwał. Spadkodawca nie sporządziła testamentu. W chwili śmierci spadkodawca pozostawał w związku małżeńskim z M. S. (2).

Spadkodawczyni M. S. (2), córka S. i M., zmarła 18 grudnia 1989 r. w Z., gdzie ostatnio zamieszkiwała. Spadkodawczyni nie sporządziła testamentu. W chwili śmierci spadkodawczyni pozostawała wdową po J. S. (2).

Spadkodawcy J. S. (2) i M. S. (2) pozostawili dwanaścioro dzieci: B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B., S. G., J. U. i B. D., przy czym H. S. zmarł w dniu 21 września 2009 r. pozostawiając żonę A. S. (2) i troje dzieci: A. J., M. S. (1) i P. S. (1). A. S. (2) zmarła w dniu 2 września 2014 r.

Żaden ze spadkobierców nie zrzekł się spadku po spadkodawcach, nie odrzucił go, nie został uznany za niegodnego dziedziczenia. Nie toczyło się wcześniej postępowanie o stwierdzenie nabycia spadku po żadnym ze spadkodawców oraz nie sporządzono aktu poświadczenia dziedziczenia.

Dowód: odpisy skrócone aktu zgonu: J. S. (2) nr (...) (k. 8), M. S. (2) nr (...) (k. 9), H. S. nr (...) (k. 21), A. S. (2) nr (...) (k. 92), odpisy skrócone aktu urodzenia: B. S. nr (...) (k. 10), W. S. nr (...) (k. 11), S. S. (1) nr (...) (k.12), J. S. (1) nr (...) (k. 13), J. S. (2) nr (...) (k. 14), A. S. (1) nr (...) (k.15), E. S. nr (...) (k.16), D. B. z d. S. nr (...) (k. 17), S. G. z d. S. nr (...) (k. 18), J. U. z d. S. nr (...) (k. 19), B. D. z d. S. nr (...) (k. 20), M. S. (1) nr (...) (k. 202), P. S. (1) nr (...) (k.205), odpisy skrócone aktu małżeństwa: D. B. z d. S. nr (...) (k. 23), H. S. nr (...) (k. 22), A. J. z d. S. nr (...) (k. 208), zapewnienia spadkowe: D. B., A. J., B. S., B. D., J. S. (2), J. S. (1), M. S. (1), P. S. (1), S. S. (1), W. S., J. U. (k. 129/2-131) E. S. (akta związkowe o sygn. I Cps 49/15 k. 63/2)

W chwili otwarcia spadku po spadkodawcy J. S. (2) w spadkowym gospodarstwie rolnym na stałe pracowała żona M. S. (2) oraz A. S. (1), który wykonywał wszystkie niezbędne prace np. przy sadzeniu ziemniaków, wykopkach, przy sianie, zbieraniu zboża czy przy zwierzętach gospodarczych. Uczestnicy B. S., S. S. (1), J. U., S. G. i B. D. byli małoletni i uczęszczali do szkoły podstawowej. Z kolei W. S. był już pełnoletni, ale uczęszczał do szkoły zawodowej.

W chwili śmierci J. S. (2) uczestnik H. S. pracował na dzierżawionym gospodarstwie rolnym położonym w Z., a E. S. pracował na stałe w gospodarstwie rolnym położonym w K.. Miał ukończony kurs rolniczy.

W chwili otwarcia spadku po M. S. (2) na wchodzącym w skład spadku gospodarstwie rolnym bezpośrednio przy produkcji rolnej pracowali W. S. i B. S.. Na stałe, bezpośrednio przy produkcji rolnej pracowali także: H. S., na własnym gospodarstwie rolnym położonym w B., E. S., który nadal pracował na gospodarstwie rolnym położonym w K., A. S. (1), który pracował na gospodarstwie rolnym swojej żony położonym w B. oraz J. U., która pracowała w gospodarstwie swojego męża w H..

Dowód: zeznania uczestników: A. J. (k. 130), B. S. (k. 130), B. D. (k. 130), J. S. (2) (k. 130/2), J. S. (1) (k. 130/2), M. S. (1) (k. 130/2), P. S. (1) (k. 130/2), S. S. (1) (k.130/2-131), W. S. (k. 131), J. U. (k. 131), A. S. (1) (k. 156), P. S. (2) (k. 156), E. S. (akta związkowe o sygn. I Cps 49/15 k.63/2-64/2), cz. zeznania wnioskodawczyni (k. 129/2, 155-155/2), zeznania świadków: M. S. (3) (k. 259/2-260) i P. C. (k. 260)

Sąd nie dał wiary zeznaniom wnioskodawczyni w zakresie w jakim twierdziła, że rok przed śmiercią swojego ojca J. S. (2) mieszkała w gospodarstwie rodziców i nieprzerwanie w nim pracowała (k. 155), bowiem w dalszej części składanych zeznań, wnioskodawczyni temu zaprzeczyła. Wnioskodawczyni na posiedzeniu w dniu 17 lutego 2015 r. w sposób ewidentny zeznała, że nie spełniała żadnego z warunków niezbędnych do dziedziczenia gospodarstwa rolnego zarówno po J. S. (2), jak i po M. S. (2) (k. 129/2-130). Następnie pełnomocnik wnioskodawczyni, który był obecny na posiedzeniu, wystąpił o sprostowanie sporządzonego protokołu, wskazując, że zapisane w nim treści są jedynie interpretacją złożonego przez wnioskodawczynię oświadczenia spadkowego i nie odzwierciedlają faktycznego przebiegu posiedzenia (k. 140). Na rozprawie w dniu 28 kwietnia 2015 r. wnioskodawczyni podała, że rok przed śmiercią J. S. (2) mieszkała i nieprzerwanie pracowała w gospodarstwie rolnym, po czym zeznała, że teraz jej przyszło do głowy, że bezpośrednio przed śmiercią J. S. (2) nie mieszkała w domu rodziców, ale w S. i pracowała na gospodarstwie rolnym tylko dorywczo (k. 155/2). Nadto uczestnicy B. D., A. S. (1), B. S. i S. S. (1) oświadczyli wówczas, że wnioskodawczyni bezpośrednio przed śmiercią J. S. (2) na gospodarstwie rolnym nie pracowała nawet dorywczo (k. 155/2). Jedynie uczestnik W. S. potwierdził, że wnioskodawczyni dorywczo wykonywała pracę w gospodarstwie (k. 155/2). Z uwagi na powyższe Sąd uznał, że zeznania wnioskodawczyni we wskazanym zakresie są wewnętrznie sprzeczne i niespójne z pozostałym materiałem dowodowym zgromadzonym w sprawie.

W ocenie Sądu również zeznania świadków M. S. (3) i P. C. nie dały podstaw do uznania, że wnioskodawczyni posiadała kwalifikacje do dziedziczenia gospodarstwa rolnego. Świadek M. S. (3) urodził się 1961 roku, a więc w chwili śmierci J. S. (2) miał około sześć lat. Najpierw zeznał, że nie pamięta kto bezpośrednio przed otwarciem spadku po J. S. (2) pracował na gospodarstwie. Następnie podał, że pamięta, że przed 1967 r. D. B. kosiła zboże na polach M. S. (2) (k. 259/2-260). Zeznania te w ocenie Sądu są wewnętrznie sprzeczne, a ponadto uwzględniając zasady doświadczenia życiowego trudno przyjąć, aby świadek mając zaledwie sześć lat mógł pamiętać kto i jakie prace wykonywał na przedmiotowym gospodarstwie rolnym. Z kolei drugi ze świadków - P. C. zeznał, że nie ma wiadomości kto pracował na gospodarstwie spadkowym w chwili śmierci J. S. (2) (k. 260).

Sąd nie dał również wiary zeznaniom ww. świadków w zakresie w jakim wskazywali, że wnioskodawczyni w chwili śmierci swojej matki pracowała na spadkowym gospodarstwie rolnym (k. 259/2-260). Zarówno świadek M. S. (3) jak i P. C. wskazali, że w chwili otwarcia spadku po M. S. (2), D. B. pracowała na polach swojej matki, przy czym P. C. nie pamiętał jakie to były prace, natomiast M. S. (3) wskazał pracę przy żniwach, sianokosach, wykopkach ziemniaków (k. 260). Przesłuchiwana natomiast w sprawie wnioskodawczyni dwukrotnie zaprzeczyła, aby spełniała warunki do dziedziczenia gospodarstwa rolnego po M. S. (2) (k. 130, 155/2). Trudno zatem opierać ustalenia na zeznaniach świadków, którym sama wnioskodawczyni przeczy.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. LI ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 roku – Przepisy wprowadzające kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 94 z późn. zm.) do spraw spadkowych stosuje się prawo obowiązujące w chwili śmierci spadkodawcy. Wobec powyższego, w przedmiotowej sprawie, do dziedziczenia po każdym ze spadkodawców zastosowanie mają przepisy obowiązujące na chwilę ich śmierci.

Na podstawie przeprowadzonego postępowania dowodowego ustalono, iż żaden ze spadkodawców nie pozostawił testamentu, żaden ze spadkobierców nie zrzekł się dziedziczenia po spadkodawcach, nie odrzucił spadku ani nie został uznany za niegodnego dziedziczenia, wobec czego na gruncie niniejszej sprawy zastosowanie znajdują przepisy regulujące porządek dziedziczenia ustawowego.

Stosownie do art. 926 § 1 k.c. powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu. Dziedziczenie ustawowe co do całości spadku następuje wtedy, gdy spadkodawca nie powołał spadkobiercy albo gdy żadna z osób, które powołał, nie chce lub nie może być spadkobiercą (§ 2). Stosownie zaś do brzmienia art. 931 § 1 k.c. do kręgu spadkobierców ustawowych w pierwszej kolejności powołane są do spadku dzieci spadkodawcy oraz jego małżonek; dziedziczą oni w częściach równych. Jednakże część przypadająca małżonkowi nie może być mniejsza niż jedna czwarta całości spadku. Wskazane przepisy w przytoczonym brzmieniu obowiązywały w chwili otwarcia spadku po każdym ze spadkodawców w niniejszej sprawie.

Sąd ustalił zgodnie z powyższymi przepisami, że do kręgu spadkobierców ustawowych po spadkodawcy J. S. (2) należą: żona M. S. (2) w 12/48 częściach oraz jego dzieci: B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B., S. G., J. U. i B. D. - po 3/48 części każde z nich.

Z kolei, do kręgu spadkobierców ustawowych po spadkodawczyni M. S. (2) należą jej dzieci: B. S., W. S., S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), A. S. (1), H. S., E. S., D. B., S. G., J. U. i B. D. - po 1/12 części każde z nich.

W związku z powyższym, Sąd orzekł na podstawie ww. przepisów jak w pkt 1 i 3 sentencji postanowienia.

Wobec tego, że w skład spadku po spadkodawcach wchodzi gospodarstwo rolne, Sąd musiał orzec osobno, kto dziedziczy to gospodarstwo rolne i zbadać kwalifikacje spadkobierców do dziedziczenia zgodnie z art. 670 § 2 k.p.c., który znajduje w niniejszej sprawie zastosowanie na mocy art. 3 ust. 3 Ustawy z dnia 13 lipca 1990 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. 1990 r., Nr 55, poz. 318).

W myśl paragrafu pierwszego art. 1059 k.c., w brzmieniu obowiązującym w chwili śmierci J. S. (2), dzieci spadkodawcy dziedziczą z ustawy gospodarstwo rolne, jeżeli:

1)  bezpośrednio przed otwarciem spadku pracowały na tym gospodarstwie nieprzerwanie co najmniej od roku albo

2)  w chwili otwarcia spadku byli członkami rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub pracowali w gospodarstwie rolnym takiej spółdzielni, albo

3)  w chwili otwarcia spadku bądź prowadzą inne indywidualne gospodarstwo rolne, bądź też pracują w gospodarstwie rolnym swoich rodziców, małżonka lub jego rodziców, albo

4)  w chwili otwarcia spadku bądź są małoletnie, bądź też pobierają naukę zwodu lub uczęszczają do szkół, albo

5)  w chwili otwarcia spadku są trwale niezdolne do pracy.

Z kolei zgodnie z art. 1060 § 1 k.c. ww. przepisy stosuje się odpowiednio do dziedziczenia z ustawy przez małżonka spadkodawcy.

W ocenie Sądu, w dacie śmierci spadkodawcy J. S. (2) kwalifikacje do dziedziczenia spadkowego gospodarstwa rolnego mieli: żona spadkodawcy – M. S. (2) i dzieci: A. S. (1), spełniający przesłankę z art. 1059 § 1 pkt 1 k.c., H. S. i E. S. spełniający przesłankę z art. 1059 § 1 pkt 3 k.c. oraz B. S., W. S., S. S. (1), J. U., S. G. i B. D. spełniający przesłankę z art. 1059 § 1 pkt 4 k.c.

Sąd uznał, że kwalifikacji do dziedziczenia spadkowego gospodarstwa rolnego nie mieli J. S. (1), J. S. (2) i D. B.. Jak bowiem wynika z samego oświadczenia uczestnika J. S. (1) (k. 130/2) i oświadczenia J. S. (2) (k.130/2) w dacie śmierci spadkodawcy nie spełniali oni żadnego ze wskazanych w art. 1059 k.c. warunków uprawniających do dziedziczenia gospodarstwa rolnego. W chwili otwarcia spadku po J. S. (2), J. S. (1) oraz J. S. (2) nie posiadali dzieci. Z kolei dzieci D. B. (k. 130) bezpośrednio przed otwarciem spadku nie wykonywały w spadkowym gospodarstwie rolnym nieprzerwanie co najmniej od roku pracy, która stanowiła ich główne źródło utrzymania. Tym samym nie spełniały warunków niezbędnych do dziedziczenia gospodarstwa rolnego zgodnie z art. 1060 § 2 k.c.

Powyższe rozważania odnieść należy także do analizy w zakresie dziedziczenia gospodarstwa rolnego po spadkodawczyni M. S. (2). W chwili jej śmierci art. 1059 k.c. stanowił, że spadkobiercy dziedziczą z ustawy gospodarstwo rolne, jeżeli w chwili otwarcia spadku:

1)  odpowiadają warunkom wymaganym dla nabycia własności nieruchomości rolnej w drodze przeniesienia własności albo

2)  są małoletni bądź też pobierają naukę zawodu lub uczęszczają do szkół, albo

3)  są trwale niezdolni do pracy.

Z kolei, warunki o jakich mowa w pkt 1 przytoczonego przepisu, określone zostały w art. 160 § 1 k.c. (w ówczesnym brzmieniu). Zgodnie z tym przepisem własność nieruchomości rolnej lub jej część może być przeniesiona na rzecz osoby fizycznej tylko wtedy, gdy nabywca stale pracuje w jakimkolwiek gospodarstwie rolnym bezpośrednio przy produkcji rolnej albo ma kwalifikacje do prowadzenia gospodarstwa rolnego, które zostały określone w Rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. - w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych. Zgodnie ze wskazanym rozporządzeniem, przez kwalifikacje do prowadzenia gospodarstwa rolnego rozumiano wówczas ukończenie szkoły rolniczej, przysposobienia rolniczego lub uzyskanie tytułu kwalifikacyjnego w zawodach rolniczych. Z kolei, stosownie do treści art. 1060 k.c. w brzmieniu obowiązującym na dzień śmierci spadkodawczyni, w granicach określonych w art. 931 § 2 wnuki spadkodawcy, które w chwili otwarcia spadku odpowiadają warunkom przewidzianym w art. 1059 pkt 1 i 2, dziedziczą gospodarstwo rolne także wtedy, gdy ich ojciec lub matka nie mogą gospodarstwa dziedziczyć dla braku warunków przewidzianych w art. 1059. Przepis ten stosuje się odpowiednio do dalszych zstępnych.

Sąd uznał, iż powyżej wskazane warunki do dziedziczenia spadkowego gospodarstwa rolnego po M. S. (2) spełniali B. S., W. S., A. S. (1), H. S., E. S. i J. U., którzy wskazane gospodarstwo rolne nabyli po 1/6 części każde z nich.

Jednocześnie Sąd ustalił, że warunków do dziedziczenia gospodarstwa rolnego po M. S. (2) nie spełnili S. S. (1), J. S. (1), J. S. (2), D. B., S. G. i B. D.. Kwalifikacji do dziedziczenia gospodarstwa rolnego zgodnie z powołanym powyżej art. 1060 k.c. nie spełniały również dzieci ww. osób.

Na gruncie niniejszego postępowania w zasadzie sporne było jedynie, czy wnioskodawczyni D. B. spełniała warunki do dziedziczenia spadkowego gospodarstwa rolnego po J. S. (2) oraz po M. S. (2). Nawet jeżeli przyjąć, czego Sąd nie czyni w przedmiotowej sprawie, że wnioskodawczyni wykonywała jakieś dorywcze prace na spadkowym gospodarstwie rolnym przed śmiercią J. S. (2), to wskazać należy, że praca taka nie spełnia przesłanek z art. 1059 § 1 k.c. Z kolei odnosząc się do posiadania przez wnioskodawczynię kwalifikacji do dziedziczenia gospodarstwa rolnego po M. S. (2), przesłuchiwana w sprawie wnioskodawczyni dwukrotnie zaprzeczyła, aby je spełniała, co zostało już opisane szerzej powyżej.

W świetle zebranego materiału dowodowego bark zatem podstaw do uznania, że wnioskodawczyni spełniała warunki do dziedziczenia spadkowego gospodarstwa rolnego po J. S. (2) oraz po M. S. (2).

Z uwagi na powyższe, Sąd orzekł na podstawie ww. przepisów jak w pkt 2 i 4 sentencji postanowienia.

W pkt 5 sentencji Sąd orzekł na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 13 listopada 2013 r. w sprawie określenia wysokości wynagrodzenia i zwrotu wydatków poniesionych przez kuratorów ustanowionych dla strony w sprawie cywilnej (Dz. U. 2013, poz. 1476) w zw. z § 9 pkt 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (Dz. U. z 2002 r. nr 163, poz.1348 z ze zm.)

W pkt 6 Sąd orzekł na podstawie art. 520 § 1 k.p.c.