Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt V U 628/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 12 lipca 2016 r.

Sąd Okręgowy - Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w Legnicy

w składzie:

Przewodniczący: SSO Adrianna Mongiałło

Protokolant: star. sekr. sądowy Klaudia Treter

po rozpoznaniu w dniu 12 lipca 2016 r. w Legnicy

sprawy z wniosku M. Ś.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

o wysokość emerytury

na skutek odwołania M. Ś.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w L.

z dnia 15 kwietnia 2016 r.

znak (...)

oddala odwołanie

sygn. akt V U 628/16

UZASADNIENIE

Decyzją z 15 kwietnia 2016r., znak (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu wniosku o emeryturę z 22 lutego 2016r. przyznał M. Ś. emeryturę od 22 marca 2016r., tj. od daty osiągnięcia wieku emerytalnego. Wysokość świadczenia została ustalona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 2338,66 zł.

Wnioskodawca M. Ś. w odwołaniu od powyższej decyzji domagał się obliczenia emerytury na podstawie art. 53 ust. 1 i ust. 4 w zw. z art. 194d ustawy emerytalnej. Organ rentowy powinien w jego ocenie ponownie ustalić podstawę dotychczasowej emerytury po osiągnięciu powszechnego wieku emerytalnego, gdyż miał prawo do wcześniejszej emerytury i podlegał ubezpieczeniu społecznemu przez okres powyżej 30 miesięcy. Na rozprawie 12 lipca 2016r. sprecyzował odwołanie podając, że chce aby emerytura przyznana w związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego została obliczona na podstawie art. 53 z uwzględnieniem ostatniego okresu zatrudnienia.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych wniósł o jego oddalenie podnosząc, że wnioskodawca złożył wniosek o przyznanie emerytury, a nie i jej przeliczenie. Ponieważ przyznane zaskarżoną decyzją na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej świadczenie jest obliczone na podstawie art. 26 ustawy, to nie ma możliwości obliczenia go na podstawie art. 53, gdyż przepis ten ma zastosowanie do emerytur przyznawanych na dotychczasowych zasadach, tj. na podstawie art. 27, 28, 46, ustawy emerytalnej. Wnioskodawca nabył prawo do emerytury w 2010r. na podstawie art. 184 ustawy, zatem obliczając emeryturę, o której mowa w art. 24, zgodnie z ust. 1 art. 26, podstawę obliczenia emerytury pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca M. Ś. urodził się (...) Jest uprawniony do wcześniejszej emerytury przyznanej decyzją z 15 października 2010r., znak (...) - od dnia(...) - tj. osiągnięcia wieku 60 lat, w związku z pracą w szczególnych warunkach. Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 2317,16 zł oraz na podstawie art. 183 w kwocie 2034,57 zł, na którą składa się 70 % emerytury obliczonej na podstawie art. 53 - 1339,42 zł i 30 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26 - 695,15 zł. Jako korzystniejsze wypłacane jest świadczenie obliczone na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej.

Kolejnymi decyzjami przeliczano oraz waloryzowano emeryturę wnioskodawcy. W wyniku dokonywanych przeliczeń emerytura obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej była korzystniejsza, niż obliczona na podstawie art. 183 ustawy.

W dniu 19 stycznia 2016r. wnioskodawca złożył kolejny wniosek o przeliczenie emerytury przez doliczenie okresów składkowych i nieskładkowych. Decyzją z 17 lutego 2016r. przeliczono emeryturę wnioskodawcy na podstawie art. 108 ustawy poprzez doliczenie składek. Wysokość pobieranej przez M. Ś. emerytury wyniosła 2653,83 zł, a po waloryzacji od 1 marca 2016r. wynosi 2660,20 zł.

Dnia 22 lutego 2016r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę.

W wyniku rozpoznania wniosku organ rentowy wydał 15 kwietnia 2016r. decyzję znak (...), zaskarżoną w niniejszej sprawie, w której przyznał wnioskodawcy emeryturę na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej od osiągnięcia wieku emerytalnego, tj. od dnia 22 marca 2016r. Wysokość świadczenia została ustalona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i wyniosła 2338,66 zł. Podstawę obliczenia emerytury stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne zaewidencjonowanych na koncie do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury z uwzględnieniem waloryzacji składek tj. 24011,41 zł i zwaloryzowanego kapitału początkowego - 642164,50 zł, pomniejszona o kwotę pobranych emerytur - 173419,50 zł i podzielona przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę. Jednocześnie emerytura ta została zawieszona, gdyż jest świadczeniem mniej korzystnym. Wypłacana jest emerytura o symbolu (...).

dowód : - akta emerytalne wnioskodawcy;

Sąd zważył, co następuje:

Odwołanie jest niezasadne.

Wnioskodawca na mocy decyzji z 15 października 2010r. jest uprawniony do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, na podstawie art. 184 w zw. z art. 32 ustawy z 17 grudnia 1998r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. jedn.: Dz.U. z 2015r., poz. 748 z późn. zm.). Wysokość emerytury została obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i art. 183 ustawy. Zgodnie z art. 183 ust. 1 pkt. 2 emerytura przyznana na wniosek osoby ubezpieczonej urodzonej po dniu 31 grudnia 1948r., za wyjątkiem ubezpieczonych, którzy pobrali emeryturę na podstawie art. 46 lub 50, o ile osoba ta nie była członkiem otwartego funduszu emerytalnego albo złożyła wniosek o przekazanie środków zgromadzonych na rachunku w otwartym funduszu emerytalnym, za pośrednictwem Zakładu, na dochody budżetu państwa, która osiągnęła wiek uprawniający do emerytury w roku kalendarzowym 2010r. wynosi : 70% emerytury obliczonej na podstawie art. 53 oraz 30 % emerytury obliczonej na podstawie art. 26. Emerytura obliczona na podstawie art. 26 okazała się korzystniejsza dla wnioskodawcy, niż obliczona na podstawie art. 183, zatem wypłacana jest emerytura obliczona wg. zasad zreformowanych.

Zgodnie z art. 24 ust. 2 b pkt. 6 ustawy emerytalnej powszechny wiek emerytalny dla mężczyzny urodzonego od dnia 1 kwietnia 1950r. do 30 czerwca 1950r. wynosi co najmniej 65 lat i 10 miesięcy. Wnioskodawca wiek ten osiągnął (...) W dniu 22 lutego 2016r. wnioskodawca złożył wniosek o emeryturę w związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego. Zaskarżoną w niniejszym postępowaniu decyzją z 15 kwietnia 2016r. organ rentowy przyznał wnioskodawcy prawo do emerytury w powszechnym wieku emerytalnym, tj. od 22 marca 2016r. Wysokość emerytury przyznanej na podstawie art. 24 ustawy emerytalnej ustalana jest wyłącznie na podstawie art. 26 ustawy. Zgodnie z art. 26 ust. 1 emerytura stanowi równowartość kwoty będącej wynikiem podzielenia podstawy obliczenia ustalonej w sposób określony w art. 25 przez średnie dalsze trwanie życia dla osób w wieku równym wiekowi przejścia na emeryturę danego ubezpieczonego, z uwzględnieniem ust. 5 i art. 183. Zgodnie z art. 25 ust. 1 podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24 stanowi kwota składek na ubezpieczenie emerytalne, z uwzględnieniem waloryzacji składek zaewidencjonowanych na koncie ubezpieczonego do końca miesiąca poprzedzającego miesiąc, od którego przysługuje wypłata emerytury, zwaloryzowanego kapitału początkowego określonego w art. 173-175 oraz kwot środków zaewidencjonowanych na subkoncie, o którym mowa w art. 40a ustawy z dnia 13 października 1998r. o systemie ubezpieczeń społecznych, z zastrzeżeniem ust. 1a i 1b oraz art.185. Przepis ust. 1b tego artykułu stanowi natomiast, że jeżeli ubezpieczony pobrał emeryturę na podstawie przepisów art. 26b, 46, 50, 50a, 50e, 184 ( tak jak w przypadku wnioskodawcy ) lub art. 88 ustawy z dnia 26 stycznia 1982r. Karta Nauczyciela, podstawę obliczenia emerytury, o której mowa w art. 24, ustaloną zgodnie z ust. 1, pomniejsza się o kwotę stanowiącą sumę kwot pobranych emerytur w wysokości przed odliczeniem zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych i składki na ubezpieczenie zdrowotne.

Nie ma zatem możliwości obliczenia, czy jak to nazywa wnioskodawca „przeliczenia” emerytury przyznanej w związku z osiągnięciem powszechnego wieku emerytalnego wg. zasad innych niż wskazanych w art. 26. Obliczenie emerytury na podstawie art. 53 dotyczy bowiem wyłącznie emerytur przyznawanych na „starych” zasadach, tj. na podstawie ar. 27, 28. 46 ustawy emerytalnej. Ubezpieczony nie ma uprawnienia do otrzymania emerytury na tych zasadach. Wnioskodawcy nie przysługuje więc prawo do obliczenia „nowej” emerytury wiekowej - na podstawie przepisu art. 53, gdyż nie ma takiej podstawy prawnej. Także emerytura przyznana decyzją z 15 października 2010r. nie jest emeryturą obliczoną na podstawie art. 53 ustawy. Jej wysokość jest bowiem obliczona na podstawie art. 26 ustawy emerytalnej i w sposób „mieszany” na podstawie art. 183, zaś do wypłaty wybrany został wariant obliczenia korzystniejszy dla ubezpieczonego. Przepis, na który powołuje się wnioskodawca tj. art. 194d dotyczy natomiast wprost przeliczenia wysokości emerytury tylko tych emerytów, którym świadczenie obliczono na podstawie art. 53 ustawy emerytalnej. Wnioskodawca - jak wskazano wyżej - prawa do tak obliczonego świadczenia nie posiada.

Mając na uwadze powyższe, Sąd Okręgowy stwierdził brak podstaw do zmiany skarżonej decyzji i na podstawie art. 477 14 § 1 k.p.c. odwołanie oddalił, jako nieuzasadnione.