Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt III Cz 599/16

POSTANOWIENIE

Dnia 4 maja 2016 r.

Sąd Okręgowy w Gliwicach III Wydział Cywilny Odwoławczy w następującym składzie:

Przewodniczący-Sędzia: SO Magdalena Balion - Hajduk

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 4 maja 2016 r. w Gliwicach

sprawy z wniosku T. M.

z udziałem M. M.

o podział majątku wspólnego

na skutek zażalenia uczestniczki postępowania

na postanowienie Sądu Rejonowego w Rudzie Śląskiej

z dnia 26 lutego 2016 r., sygn. akt I Ns 2066/13

postanawia:

zmienić zaskarżone postanowienie przez jego uchylenie.

SSO Magdalena Balion – Hajduk

Sygn. akt III Cz 599/16

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem z 26 lutego 2016r. Sąd Rejonowy w Rudzie Śląskiej na podstawie art. 397 § 2 k.p.c. w zw. z art. 370 k.p.c. oraz art. 13 § 2 k.p.c. odrzucił zażalenie uczestniczki postępowania M. M. na postanowienie z dnia 18 lutego 2016r. w przedmiocie oddalenia wniosku o zwolnienie od kosztów sądowych. W uzasadnieniu podał, że wniesienie przez uczestniczkę działającą za pośrednictwem adwokata innego środka odwoławczego niż właściwy, nie może być uznane za mylne oznaczenie pisma procesowego w rozumieniu art. 130 § 1 zd. 2 k.p.c.

Zażalenie na powyższe rozstrzygnięcie złożył pełnomocnik uczestniczki, zarzucając naruszenie art. 130 § 1 zd. 2 k.p.c., poprzez bezpodstawne przyjęcie, że przepis ten nie ma zastosowania w sprawie. Przy tak sformułowanym zarzucie, wniósł o zmianę zaskarżonego postanowienia poprzez jego uchylenie i nadanie sprawie dalszego biegu. Zwrócił uwagę, że wskazane przez Sąd niedokładności nie czynią nieprzydatnym pisma procesowego, a stwierdzona niedokładność pozostaje bez wpływu na zamierzone wywołanie właściwych skutków.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie musiało odnieść skutek.

Stosownie do regulacji zawartej w art. 130 § 1 zd. 2 k.p.c., mylne oznaczenie pisma procesowego lub inne oczywiste niedokładności nie stanowią przeszkody do nadania pismu biegu i rozpoznania go w trybie właściwym. Z powyższej regulacji wynika, iż w przypadku czynności podejmowanych w formie pisemnej, istnieje obowiązek poddania ich treści ocenie pod kątem ustalenia ich rzeczywistego znaczenia (postanowienie Sądu Najwyższego z 9 lipca 2015r., I CSK 683/14).

W związku z tym, Sąd Odwoławczy uznał, iż z rozstrzygnięciem Sądu Rejonowego nie można było się zgodzić. W rozpatrywanej sprawie, pełnomocnik uczestniczki złożył zażalenie adresowane do Sądu Rejonowego terminowo, zaś treść wniesionego środka odwoławczego wskazywała, że jego intencje były jednoznaczne.

Należało zatem przyjąć, że mylne oznaczenie pisma procesowego wynikało z oczywistej niedokładności. Jak przyjmuje się w doktrynie, oczywiste są takie niedokładności, które mimo pewnych braków formalnych pozwalają na odczytanie rzeczywistych intencji strony i wywołanie właściwych skutków pisma procesowego (zob. J. Bodio (w:) Komentarz aktualizowany do ustawy z dnia 17 listopada 1964r. Kodeks postępowania cywilnego, A. Jakubecki (red.), Lex nr 496454, 2016). Jeżeli zatem w świetle okoliczności sprawy istnieją wątpliwości co do rzeczywistych intencji autora pisma, sąd powinien poddać je wykładni zgodnie z dyrektywami właściwymi dla tłumaczenia oświadczeń woli (art. 65 k.c.) albo usunąć te wątpliwości przez wezwanie strony do ich wyjaśnienia (postanowienie Sądu Najwyższego z 15 stycznia 2015r., IV CZ 105/14).

Reasumując, zaskarżone postanowienie okazało się nieprawidłowe, dlatego z mocy art. 386 § 1 k.p.c. w związku z art. 397 § 2 k.p.c., z uwzględnieniem art. 13 § 2 k.p.c., orzeczono jak w sentencji.

SSO Magdalena Balion - Hajduk