Pełny tekst orzeczenia

Sygnatura akt: XI GC 91/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 25 sierpnia 2016 roku

Sąd Rejonowy Szczecin – Centrum w Szczecinie, Wydział XI Gospodarczy

w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Sądu Rejonowego Mariusz Zawicki

Protokolant: Natalia Głuska

po rozpoznaniu w dniu 11 sierpnia 2016 roku w Szczecinie

na rozprawie

sprawy z powództwa K. P.

przeciwko M. B.

o zapłatę

1.  oddala powództwo;

2.  zasądza od powoda K. P. na rzecz pozwanej M. B. kwotę 1.590 (jeden tysiąc pięćset dziewięćdziesiąt) złotych i 70 (siedemdziesiąt) groszy tytułem zwrotu kosztów procesu;

3.  zwraca pozwanej M. B. od karbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 526 (pięćset dwadzieścia sześć) złotych i 30 (trzydzieści) groszy tytułem nadpłaconej zaliczki;

4.  nakazuje pobrać od powoda K. P. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego Szczecin – Centrum w Szczecinie kwotę 120 (sto dwadzieścia) złotych tytułem nieuiszczonych kosztów postępowania.

Sygnatura akt: XI GC 91/16

Sprawa rozpoznana w postępowaniu uproszczonym

UZASADNIENIE

Dnia 28 lipca 2014 roku do tutejszego sądu wpłynął pozew powoda K. P. przeciwko pozwanej M. B. o zapłatę kwoty 3.075 złotych wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 1 lipca 2014 roku do dnia zapłaty. Powód złożył również wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazał, że wykonał na rzecz pozwanej naprawę maszyny (frezarki). Za wykonaną usługę wystawił pozwanej fakturę VAT na kwotę 3075 złotych, uwzględniając otrzymaną już od pozwanej kwotę 2.000 złotych i wezwał pozwaną do zapłaty.

Dnia 2 września 2014 roku Sąd Rejonowy w Stargardzie Szczecińskim wydał nakaz zapłaty w postępowaniu upominawczym, zgodnie z żądaniem powoda.

W przepisanym terminie pozwana złożyła sprzeciw, w którym wniosła o oddalenie powództwa w całości oraz złożyła wniosek o zasądzenie kosztów procesu wg norm przepisanych.

W uzasadnieniu wskazała, że co prawda zawarła z powodem umowę, której przedmiotem była naprawa wskazanego sprzętu, jednak została ona wykonana w sposób nieprawidłowy, a zgłoszone wady nie zostały usunięte, w związku z czym obniżyła ustalone na kwotę 5 tysięcy złotych wynagrodzenie za wykonanie usługi do kwoty 1200 złotych, wnosząc o zwrot reszty zaliczki, którą uiściła na poczet ceny naprawy. Bacząc na fakt, iż pozwana wpłaciła powodowi zaliczkę, powództwo jest niezasadne.

W toku procesu strony podtrzymały swoje stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

K. P. jest przedsiębiorcą zajmującym się naprawą i konserwacją maszyn, zaś M. B. jest przedsiębiorcą i prowadzi działalność gospodarczą w zakresie robót związanych z budową dróg i autostrad.

Niesporne a ponadto dowód:

- wydruki (...), k. 7 i 8

W dniu 19 marca 2014 roku pozwana zleciła powodowi wykonanie naprawy frezarki W. 1000 (...) w terminie do dnia 28 marca 2014 roku za cenę 5000 złotych netto. Zakres naprawy obejmował uszczelnienie silnika z wymianą pierścieni oraz silników hydraulicznych, wyczyszczenie (wymycie) zbiornika oleju, uszczelnienie siłowników, wymiana łożysk taśmy podajnika oraz poprawienie sprzęgła. Strony ustaliły sześciomiesięczną gwarancję, a przekroczenie umówionego terminu implikowało naliczeniem kary umownej w wysokości 200 złotych za każdy dzień zwłoki. W zleceniu zawarto zapis „po stronie zlecającego tylko przewody hydrauliczne”. Nie określono sposobu naprawy oraz rodzaju części. Pozwana wpłaciła powodowi zaliczkę w wysokości 3.000 złotych. Powód zwrócił maszynę w dniu 19 maja 2014 roku.

Dowód:

-zlecenie naprawy, k. 11.

Naprawa została wykonana w sposób nienależyty i niezgodny z umową. Nie zostało wykonane prawidłowo uszczelnienia silnika oraz siłownika oraz poprawienia sprzęgła (przegubu elastycznego). Prawidłowe wykonanie naprawy mogło być wykonane z zastosowaniem nowych części oraz pełnego zakresu wymaganych przy tych naprawach czynności, to jest szlifowania, frezowania oraz honowania. Naprawa została wykonana skutecznie w zakresie wymiany pierścieni w silniku oraz łożysk taśmy podajnika, a także uszczelnienia silników hydraulicznych.

Dowód:

-opinia biegłego, k. 114-130;

-ustna uzupełniająca opinia biegłego M. C., k. 152-154.

W dniu 26 maja 2014 roku powód wystawił pozwanej fakturę VAT nr (...) na kwotę 3075 złotych brutto tytułem montażu frezarki. Pismem z dnia 10 czerwca 2014 roku pozwana zgłosiła powodowi usterki w postaci m.in. wycieku olejku z siłownika, pompy taśmociągu oraz pompy podnoszenia prawego koła. Tego samego dnia powód wezwał pozwaną do zapłaty kwoty 3075 złotych. Pismem z dnia 10 lipca 2014 roku pozwana wezwała powoda do usunięcia wad fizycznych ujawnionych w frezarce, a polegających m.in. na wycieku oleju z siłownika oraz z silnika, a także na nadmiernym wzroście temperatury silnika w stosunku do czasu pracy. Pismem z dnia 13 sierpnia 2014 roku pozwana złożyła powodowi oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia do kwoty 1200 złotych brutto, wskazując, że nieusunięte wady będą musiały być usunięte przez inną osobę i jednocześnie wzywając do zwrotu kwoty 1875 złotych.

Dowód:

-faktura VAT, k. 21

-pismo, k. 23

-wezwanie do zapłaty, k. 6

-wezwanie do usunięcia wad, k. 24-25

Pismem z dnia 13 sierpnia 2014 roku pozwana złożyła powodowi oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia do kwoty 1.200 złotych brutto, wskazując, że nieusunięte wady będą musiały być usunięte przez inną osobę i jednocześnie wzywając do zapłaty zwrotu kwoty 1.875 złotych.

Dowód:

-oświadczenie o obniżeniu wynagrodzenia, k. 27

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo podlegało oddaleniu.

Na wstępie wskazać należy, iż między stronami bezstronna była okoliczność zlecenia naprawy frezarki W. 1000 (...). Spór ogniskował się wokół kwestii prawidłowości wykonania usługi przez powoda, a w konsekwencji tego, czy pozwana była uprawniona do obniżenia wysokości umówionego wynagrodzenia, czy też na skutek właściwie wykonanej naprawy, powodowi należy się w całości umownie ustalone wynagrodzenie.

Zgodnie z przepisem art. 627 k.c. przez umowę o dzieło przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do wykonania oznaczonego dzieła, a zamawiający do zapłaty wynagrodzenia. Elementami przedmiotowo istotnymi umowy o dzieło jest określenie dzieła, którego obowiązek wykonania obciąża przyjmującego zamówienie oraz stanowiące jego ekwiwalent wynagrodzenie do zapłaty którego zobowiązany jest zamawiający. Umowa niniejsza stanowi umowę osiągnięcia określonego rezultatu, a zatem stanu opisanego w umowie.

Przenosząc powyższe rozważania na kanwę niniejszej sprawy należało uznać, iż strony zawarły umowę o dzieło, której przedmiotem była naprawa frezarki W. 1000 (...). Strony uzgodniły wynagrodzenie na kwotę 5 tysięcy złotych netto. Z uwagi na nieusunięcie wad, w oświadczeniu z dnia 13 sierpnia 2014 roku, pozwana obniżyła wysokość wynagrodzenia do kwoty 1200 złotych brutto.

Rozstrzygającym dowodem co do istnienia wad dzieła była opinia biegłego sądowego z zakresu oceny jakości napraw (...), która została wykonana po przeprowadzeniu oględzin urządzenia.

Biegły w sposób jednoznaczny stwierdził, że naprawa została wykonana w sposób nienależyty oraz niezgodny z zawartą umową w zakresie: uszczelnia silnika, siłownika oraz poprawienia sprzęgła. Za taki stan rzeczy winę ponosi powód, ponieważ w jego gestii leżał wybór użytych do naprawy części oraz sposób jej przeprowadzenia. Biegły zaznaczył, że prawidłowe i skuteczne wykonanie naprawy mogło nastąpić przy użyciu nowych elementów, a ponadto należało wykonać standardowe czynności takie jak szlifowanie, frezowanie oraz honowanie. Na rozprawie w dniu 11 sierpnia 2016 roku biegły w zasadzie powtórzył, że użycie elementów używanych bądź próba naprawy zastanych mogła nie przynieść spodziewanego rezultatu, co w rzeczywistości nastąpiło. Tymczasem naprawa silnika odbyła się przez wymianę pierścieni na używane, które pracowały w innym silniku. Biegły wskazał, ze używane pierścienie mają mniejszą sprężystość przez co szybko się zużyją. Również uszczelnienie siłowników nie nastąpiło w sposób poprawny, ponieważ powód wymienił uszczelniacze współpracujące z tłokiem o zużytej powierzchni, co nie zapewniło szczelności i w konsekwencji doprowadziło do wycieków olejów. Z kolei wykonanie przegubu biegły określił wręcz jako „prymitywne”, o „byle jakiej” jakości, załączając ilustracje wykonanego przez elementu z elementem fabrycznie nowym, które potwierdziły powyższą konstatację.

Sąd uznał opinię sporządzoną przez biegłego za rzetelną, logiczną w swych wywodach i pozbawioną błędów w rozumowaniu. Biegły w sposób szczegółowy i wnikliwy przeanalizował materiał dowodowy zgromadzony w sprawie, a swoje wnioski wyprowadził z materiału dowodowego zgromadzonego w aktach niniejszej sprawy, a także z oględzin. W zakresie zarzutów do opinii biegłego, biegły rzeczowo odniósł się do nich w opinii ustnej uzupełniającej a do jego wyjaśnień żadnych już zarzutów czy zastrzeżeń nie złożono.

Sąd nie dał wiary zeznaniom powoda, z tego względu, że są one nielogiczne i sprzeczne z faktami. I tak powód twierdzi, że naprawa maszyny była utrudniona ze względu na pogodę, jednak trudno uznać, że przez cały ten okres padało, czemu zresztą przeczą zeznania świadka K. B.. Również fakt, że powód w tym samym czasie naprawiał koparkę nie może sanować zwłoki w naprawie frezarki – po pierwsze z tego względu, że naprawa koparki trwała tylko kilka godzin, a po drugie, nawet gdyby trwała dłużej, to pozwana nie powinna ponosić ujemnych następstw spowodowanych przyjęciem przez powoda zbyt dużej ilości zleceń.

Korzystając z uprawnienia przewidzianego przez wówczas obowiązujący art. 637 § 2 k.c., pozwana pismem z dnia 13 sierpnia 2014 roku, złożyła oświadczenie o obniżeniu ceny. Co prawda biegły wskazał, że możliwe jest procentowane ustalenie w jakim zakresie powód prawidłowo wykonał powierzone mu zlecenie, jednak takowe wyliczenie ostatecznie nie zostało sporządzone, gdyż powód nie złożył w tym zakresie wniosku dowodowego. W tym zakresie Sąd więc oparł się na stanowisku strony pozwanej, która wartość prawidłowo wykonanych prac określiła na kwotę 1200 złotych brutto. Przypomnieć należy, że gdyby powód kontestował proporcjonalne wyliczenie wartości wykonanych prac jakie dokonała pozwana, to jego obowiązkiem było udowodnienie tej okoliczności i ewentualne wykazanie, że należy mu się wyższe wynagrodzenie. Podkreślić jednak należy, że przedmiotem niniejszego procesu nie jest zwrot przez powoda części wpłaconej mu zaliczki, a zapłata wynagrodzenia za naprawę frezarki.

Powód, jako podmiot zawodowo trudniący się naprawą maszyn nie wskazał w toku procesu naprawczego, że do naprawy dojść nie może, że naprawa w całości usuwająca wady urządzenia wymaga zakupu nowych części, dodatkowych części, wymaga podjęcia dodatkowych, wcześniej nieumówionych czynności naprawczych, że jej koszt będzie wyższy aniżeli ustalony.
Uwypuklić też należy, że jak wynika ze spójnych zeznań świadków K. B. oraz J. R., powód nie podawał przyczyn opóźnienia, a sam kontakt z nim był utrudniony. Zdaniem Sądu, w przypadku stwierdzenia przez powoda, że istniała potrzeba wykonania prac dodatkowych, pierwotnie nieujętych w zleceniu, to winien on o tym fakcie najpierw poinformować pozwaną, wskakując dlaczego te prace uznaje za niezbędne, a następnie wskazać przynajmniej ich hipotetyczny koszt. Tymczasem powód nie dość, że unikał kontaktu z zamawiającym, to jeszcze samą naprawę wykonał w sposób niefachowy, a miejscami na bardzo niskim, wręcz prymitywnym, poziomie. W konsekwencji doprowadziło to do konieczność powierzenia usunięcia wad innej osobie (tzw. wykonanie zastępcze).

Mając powyższe na uwadze Sąd orzekł jak w punkcie 1 sentencji wyroku.

Rozstrzygnięcie o kosztach postępowania Sąd oparł na dyspozycji przepisu art. 98 kpc Na koszty te składała się kwota 17 zł tytułem opłaty od pełnomocnictwa, kwota 600 zł tytułem kosztów zastępstwa procesowego obliczona zgodnie z § 6 pkt 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu oraz kwota 973,70 zł tytułem wynagrodzenia biegłego z tytułu sporządzenia opinii pisemnej.

Na podstawie art. 84 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych z dnia 28 lipca 2005 roku Sąd zwrócił pozwanej nadpłaconą należność na poczet wynagrodzenia biegłego.

W punkcie 4 sentencji wyroku nieuiszczonymi kosztami sądowymi w postaci zwrotu kosztów podróży związanych ze stawiennictwem świadka J. R. na rozprawie w dniu 7 grudnia, Sąd na podstawie art. 113 ust. 1 wyżej wymienionej ustawy obciążył powoda, jako stronę przegrywającą niniejszy proces.

ZARZĄDZENIE

1.  (...)

2.  (...) I. P.;

3.  (...)

4.  (...)