Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 28 grudnia 2015 roku

Sąd Rejonowy w Raciborzu Wydział III Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodnicząca: SSR Katarzyna Adamczyk

Protokolant: Magdalena Ćwirko

po rozpoznaniu w dniu 28 grudnia 2015 roku w Raciborzu

na rozprawie sprawy

z powództwa małoletniego F. B. reprezentowanego przez matkę Ż. K.

przeciwko T. B.

o podwyższenie alimentów

1. zasądza od pozwanego T. B. na rzecz jego małoletniego syna F. B. urodzonego (...) alimenty w wysokości po 450,00 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) miesięcznie poczynając od dnia 6 sierpnia 2015 roku, płatne do rąk jego matki Ż. K. w terminie do dnia 15 - go każdego miesiąca z góry z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, a to w miejsce alimentów ustalonych w ugodzie zawartej przed tut. Sądem w dniu 7 lutego 2012 roku w kwocie po 400 zł (czterysta złotych) miesięcznie (sygnatura akt III RC 300/11);

2. odstępuje od obciążania stron kosztami sądowymi;

3. wyrokowi w pkt 1 nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygnatura akt III RC 219/15

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2015 roku matka małoletniego powoda F. Ż. S. - K., wniosła w jego imieniu pozew przeciwko T. B. o podwyższenie alimentów ustalonych w ugodzie zawartej przed Sądem Rejonowym w Raciborzu w dniu 7 lutego 2012 roku w sprawie sygn. akt III RC 300/11 z kwoty 400 złotych miesięcznie do kwoty 700 zł miesięcznie.

W uzasadnieniu pozwu podniosła, że od daty ustalenia ostatnich alimentów zwiększyły się usprawiedliwione potrzeby małoletniego, a jednocześnie pogorszyła się jej własna sytuacja majątkowa. Małoletni od września 2015 roku rozpocznie naukę w I klasie szkoły podstawowej. Ż. K. nie pracuje, zajmuje się opieką nad dzieckiem.

W odpowiedzi na pozew T. B. wniósł o oddalenie powództwa. W uzasadnieniu podniósł, że od 2013 roku pozostaje w związku, z którego posiada małoletniego syna P. B.. Nie ma stałej pracy. Partnerka pozwanego również nie pracuje – zajmuje się dziećmi. Pozwany podejmuje się prac dorywczych, uzyskując średni dochód 1.500 złotych miesięcznie. Ponosi koszty utrzymania mieszkania, na które składają się opłata za czynsz 750 złotych miesięcznie, opłata za energię elektryczną 79,40 złotych miesięcznie, nadto kupuje butlę z gazem za kwotę 50 złotych.

Na rozprawie w dniu 26 listopada 2015 roku matka małoletniego powoda ograniczyła żądanie pozwu domagając się alimentów w kwocie 500 złotych miesięcznie, pozwany wniósł o oddalenie powództwa.

W toku dalszego postępowania strony podtrzymały swoje dotychczasowe stanowiska.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletni F. B. urodzony (...) jest synem Ż. K. oraz pozwanego T. B..

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia małoletniego, k. 5 w aktach tut. Sądu o sygn. akt III RC

300/11)

Ugodą zawartą przed tut. Sądem w dniu 7 lutego 2011 roku ustalono obowiązek alimentacyjny pozwanego na 400 złotych miesięcznie. W dacie zawarcia ugody małoletni miał 2,5 roku. Pozostawał pod opieką matki. Ż. K. ponosiła koszty utrzymania mieszkania, na które składały się: opłata za czynsz 250 złotych miesięcznie, za fundusz remontowy 150 złotych miesięcznie, opłata za gaz około 150 – 175 złotych miesięcznie. Na utrzymanie małoletniego przeznaczała 400 złotych miesięcznie. Pozwany pracował dorywczo jako piekarz za wynagrodzeniem od 800 do 1.200 złotych miesięcznie. Na zakup jedzenia przeznaczał około 400 złotych miesięcznie.

(dowód: akta tut. Sądu o sygn. akt III RC 300/11)

Małoletni F. B. jest uczniem I klasy szkoły podstawowej. Jest dzieckiem zdrowym rozwija się prawidłowo. Podręczniki szkolne otrzymał za darmo (poza książką do religii, która kosztowała 18 zł). Pozwany nie kontaktuje się z synem, nie interesuje się jego zdrowiem i rozwojem, został pozbawiony praw rodzicielskich. Ż. K. obecnie pracuje w sklepie Żabka za wynagrodzeniem 6,50 złotych na godzinę. Wyszła za mąż i ma 2 letniego syna I. K., którym opiekuje się jej mąż. Mąż Ż. K. jest z zawodu kucharzem. Planują wkrótce wyjechać na stałe do Niemiec. Obecnie mieszkają w mieszkaniu, które jest własnością Ż. K.. Opłaty za mieszkanie to 380 złotych miesięcznie. Poza tym: opłata za energię elektryczną wynosi 70 złotych miesięcznie, za gaz - złotych miesięcznie. Rodzina otrzymuje pomoc z Ośrodka Pomocy Społecznej w formie dodatku energetycznego - 24,24 złotych miesięcznie oraz świadczenia rodzinnego - 183 złotych miesięcznie.

(dowód: wyciągi Banku Milenium, k. 22- 32

faktura VAT i rachunki, k. 33-43

przesłuchanie matki małoletniego powoda, k.18)

T. B. ma obecnie 33 lata. Jest bezrobotny. Nie zarejestrował się jednak w Urzędzie Pracy, tłumacząc to brakiem meldunku. Z zawodu jest piekarzem. Podejmuje się prac dorywczych, za które uzyskuje wynagrodzenie około 1.300 - 1.800 złotych miesięcznie. W roku podatkowym 2014 zadeklarował dla celów podatkowych dochód 11.365,01 złotych. Pozostaje w konkubinacie z D. W., która posiada dwoje małoletnich dzieci z poprzedniego związku. Na ich utrzymanie otrzymuje alimenty w łącznej kwocie 750 złotych miesięcznie. Mają również wspólnego syna P. B., urodzonego w marcu 2015 roku. Również konkubina pozwanego, z zawodu ekspedientka, jest bezrobotną bez prawa do zasiłku. Zajmuje się opieką nad dziećmi. Rodzina wynajmuje mieszkanie. Czynsz wynosi 750 złotych miesięcznie, opłata za energię elektryczną 39,70 złotych miesięcznie, butla z gazem kosztuje 50 złotych.

(dowód: kopia odpisu skróconego aktu urodzenia P. B., k. 57

kopia odpisu skróconego aktu urodzenia A. W., k. 56

kopia odpisu skróconego aktu urodzenia E. W., k. 55

zaświadczenie PUP w M. z dnia 9 listopada 2015 roku, k. 54

zaświadczenie US w M. z dnia 12 listopada 2015 roku, k.53

zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu za rok 2014, k. 46-47

wyciąg z protokołu z dnia 22 stycznia 2013 roku (sygn. akt III RC 475/12), k. 48

potwierdzenia przelewów, k. 51-52

przesłuchanie pozwanego, k. 19)

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się na zgromadzonych w sprawie dowodach z dokumentów oraz przesłuchaniu stron. Dopuszczone jako dowody dokumenty przedstawione przez strony nie były przez nie kwestionowane.

Sąd zważył, co następuje:

Sąd uznał żądanie małoletniego powoda F. B. za uzasadnione w części i zasądził na jego rzecz alimenty w kwocie po 450 złotych miesięcznie, poczynając od dnia 6 sierpnia 2015 roku, a to w miejsce alimentów ustalonych ugodą zawartą przed Sądem Rejonowym w Raciborzu w dniu 7 lutego 2012 roku w kwocie po 400 złotych miesięcznie (sygn. akt III RC 300/11) oraz oddalił powództwo w pozostałym zakresie.

Żądanie pozwu Sąd rozpoznał w oparciu o art. 138 i art 135 krio.

Zgodnie z powyższymi przepisami w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego. Zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wykonywanie obowiązku alimentacyjnego względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie utrzymać się samodzielnie, może polegać także, w całości lub części, na osobistych staraniach o jego utrzymanie lub wychowanie. Przez zmianę stosunków w rozumieniu art. 138 krio rozumie się zwłaszcza zwiększenie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie albo ustanie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, wskutek czego ustalony zakres obowiązku alimentacyjnego wymaga skorygowania przez stosowne zwiększenie albo zmniejszenie wysokości świadczeń alimentacyjnych. Nie każda zmiana w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego uzasadnia zastosowanie art. 138 krio. Zastosowanie tego przepisu uzasadnia jedynie taka zmiana, która jest istotna. To, czy określona zmiana jest istotna, może zależeć m.in. od tego, kiedy po raz ostatni nastąpiła konkretyzacja autorytatywna danego stosunku alimentacyjnego, jakie okoliczności faktyczne powodują zmianę w zakresie usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego czy możliwości zarobkowych i finansowych zobowiązanego oraz jaka była i jest obecnie sytuacja zarobkowa i majątkowa zobowiązanego (oczywiście po uwzględnieniu jego możliwości w tym zakresie) [Henryk Haak „Obowiązek alimentacyjny” - komentarz- Toruń 1995].

W niniejszej sprawie, biorąc pod uwagę czteroletni okres, jaki upłynął od czasu ostatniego ustalenia alimentów, Sąd dopatrzył się konieczności podwyższenia alimentów.

Wraz z wiekiem wzrastają wydatki związane z rozwojem intelektualnym, wyżywieniem i ubraniem rosnących dzieci. Zwiększanie się z czasem tychże wydatków wynika z zasad doświadczenia życiowego i nie wymaga udokumentowania. W ocenie Sądu obecna sytuacja małoletniego powoda F. B. różni się od sytuacji w dacie ustalenia alimentów. Małoletni uczęszcza obecnie I klasy szkoły podstawowej, co wiąże się z koniecznością ponoszenia kosztów z tym związanych. Małoletni rozwija się, a jest faktem powszechnie znanym, że dzieci w tym wieku wymagają odpowiedniego, zarówno pod względem jakości, jak i ilości wyżywienia. To samo dotyczy odzieży, która z uwagi na szybki wzrost dziecka w tym wieku wymaga częstej wymiany.

Jeżeli chodzi o sytuację finansową T. B. to w ocenie Sądu jest on w stanie zabezpieczyć wymagania małoletniego powoda na poziomie 450 złotych miesięcznie. Wprawdzie pozwany nie posiada stałego zatrudnienia, ale nawet wykonując prace dorywcze jest w stanie zarobić do 1.800 zł miesięcznie. W ocenie Sądu, pozwany posiada kwalifikacje i doświadczenie zawodowe (pracował na budowach oraz w piekarni), które przy dołożeniu należytych starań w poszukiwaniach, dają mu możliwo stałego, stabilnego zatrudnienia. Dlatego Sąd uznał, że nawet jeśli obecnie pozwany nie dysponuje odpowiednimi środkami finansowymi na zabezpieczenie potrzeb syna, wszelkimi dostępnymi mu sposobami powinien dążyć do ich zdobycia, aby wypełniać swój obowiązek alimentacyjny. Sąd miał również na względzie, że pozwany – poza obowiązkiem alimentacyjnym, w żaden sposób nie uczestniczy w wychowaniu syna i opiece nad nim.

Podwyższając alimenty o jedynie 50 zł, Sąd miał na uwadze, że obecnie T. B. poza małoletnim F., ma również na utrzymaniu młodszego syna P.. Poza tym również sytuacja Ż. K. zmieniła się w porównaniu z okresem, w którym orzekano o dotychczasowych alimentach. W dacie ostatniego ustalenia, Ż. K. była osobą bezrobotną. Obecnie pracuje, a koszty utrzymania dzieli z mężem. Sąd miał na przy jednak na uwadze, że dochody matki małoletniego powoda kształtują się na poziomie najniższego wynagrodzenia, a także okoliczność, że swój obowiązek alimentacyjny wobec małoletniego wypełnia ona w istotnej części poprzez osobistą opiekę i wychowanie.

Reasumując, w ocenie Sądu przedstawione przez matkę małoletniego potrzeby i koszty utrzymania małoletniego były realne, a zasądzone alimenty w kwocie po 450 złotych miesięcznie są adekwatne do jego usprawiedliwionych potrzeb, a także stanowią kwotę pozostającą w granicach możliwości finansowych pozwanego.

O odsetkach Sąd orzekł na podstawie przepisu art. 481 k.c.

O kosztach sądowych Sąd orzekł w oparciu o treść art. 96 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych, na podstawie którego powód korzystał z ustawowego zwolnienia od kosztów sądowych oraz na podstawie art.113 ust. 1 ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych w zw. z art. 102 kpc, odstępując od obciążania tymi kosztami pozwanego.

Rygor natychmiastowej wykonalności Sąd nadał w oparciu o art. 333 § 1 pkt 1 kpc.

Orzeczenie w przedmiocie klauzuli wykonalności znajduje oparcie w art. 1082 kpc.