Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 21 lipca 2016 r.

Sąd Rejonowy w Chojnicach w II Wydziale Karnym w składzie:

Przewodniczący: SSR Grażyna Drobińska

Protokolant: staż. sąd. Paulina Feder

przy udziale oskarżyciela J. G.

po rozpoznaniu w dniu 20 stycznia 2016 roku, 3 marca 2016 roku, 10 marca 2016 roku, 20 kwietnia 2016 roku, 12 maja 2016 roku, 23 czerwca 2016 roku i 21 lipca 2016 roku na rozprawie

sprawy oskarżonego W. K. (K.)

syna R. i I. z domu G., urodzonego (...) w P.

oskarżonego o to, że:

mimo obowiązku nie ujawnił Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w C. w terminie ustawowym do dnia 27 grudnia 2006 r. w deklaracji PIT- 23 podstawy opodatkowania zryczałtowanymi podatkiem dochodowym z tytułu osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 13 grudnia 2006 r. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w P., ul. (...), czym spowodował uszczuplenie w podatku w kwocie 13.896 złotych;

naruszył art. 28 ust. 2 i 4 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a- c Ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r. w zw. z art. 7 ust. 1 Ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2006 r., nr 217, poz. 1588 ze zm.)

tj. o przestępstwo skarbowe z art. 54 § 2 kks

orzeka

I.  oskarżonego W. K. uznaje za winnego popełnienia czynu zarzucanego mu aktem oskarżenia tj. przestępstwa skarbowego z art. 54 § 2 kks i za to,na podstawie tego przepisu wymierza mu karę 20 (dwudziestu) stawek dziennych grzywny, ustalając wysokość jednej stawki dziennej na kwotę 70 (siedemdziesiąt) złotych,

II.  zwalnia oskarżonego od ponoszenia kosztów sądowych w całości.

Sygn. akt II 475/15

UZASADNIENIE

Oskarżony W. K. w dniu 16 listopada 2005 roku nabył nieruchomość położną w P.. Następnie w dniu 13 grudnia 2006 roku dokonał zbycia powyższego spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu, położonego w P., ul. (...), (odpis aktu notarialnego (k.3-9). Z kolei w dniu 28 grudnia 2006 roku oskarżony W. K. i M. K. nabyli lokal, położony w P. (odpis aktu notarialnego (k.79-81).

W dniu 14 maja 2007 roku do Urzędu Skarbowego została przesłana informacja dotyczącą sprzedaży w/w nieruchomości. Wynika z niej, że oskarżony nie złożył oświadczenia o wydatkowaniu przychodu w ciągu dwóch lat na cele mieszkaniowe jak również w terminie płatności nie złożył deklaracji PIT-23. Oskarżony W. K. spowodował uszczuplenie w podatku w kwocie 13.896 złotych.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody wyżej wymienione oraz częściowo wyjaśnienia oskarżonego W. K. (k.36,99-99v) oraz pozostałe dowody tj.: zeznania A. S. (k.158-158v), odpis aktu notarialnego (k.3-9,79-82), odpis decyzji (k.10-14,25-29), karta karna (k.21,69,103), odpis skargi (k.40-41), odpis wyroku (k.48-53,57-63,77), informacja o dochodach (k.75,85), wykaz zaległości (k.76,98a,106), odpis zaświadczenia (k.78), informacje o czynnościach majątkowych (k.83-84).

Oskarżony W. K. nie przyznał się do popełnienia zarzucanego mu przestępstwa skarbowego (k.36,99-99v). Podał, że za pieniądze ze sprzedanego mieszkania zakupił kolejne mieszkanie. Wszystkie czynności odbywały się z kredytu bankowego, a nie z oszczędności. Jako współwłaściciel występował syn oskarżonego, który wówczas miał 15-16 lat i nie posiadał żadnych dochodów. Wyjaśnił przy tym, że nie kwestionuje faktu wysokości naliczonego przez urząd skarbowy podatku.

Sąd Rejonowy jedynie częściowo dał wiarę wyjaśnieniom oskarżonego, a mianowicie w części jego oświadczeń o faktach zawarcia umów sprzedaży oraz niekwestionowania wysokości naliczonego podatku. W pozostałym zakresie wyjaśnienia oskarżonego mijają się z prawda.

Przede wszystkim stanowisku oskarżonego w zakresie jego wiedzy, co do konieczności złożenia deklaracji PIT-23 przeczy treść zeznań A. S. (k.158-158v). Przesłuchana na powyższe okoliczności notariusz wskazała jasno, że udzieliła oskarżonemu wszelkich pouczeń, dotyczących rozliczeń z urzędem skarbowym i gdyby istniały jakiekolwiek wątpliwości, to by je wyjaśniła.

Sąd Rejonowy uznał powyższe zeznania za szczere i spontaniczne.

Wobec braku podstaw do kwestionowania Sąd uznał również za wiarygodne pozostałe dowody zgromadzone w sprawie tj.: odpis aktu notarialnego (k.3-9,79-82), odpis decyzji (k.10-14,25-29), karta karna (k.21,69,103), odpis skargi (k.40-41), odpis wyroku (k.48-53,57-63,77), informacja o dochodach (k.75,85), wykaz zaległości (k.76,98a,106), odpis zaświadczenia (k.78), informacje o czynnościach majątkowych (k.83-84),

W tym stanie sprawy wina oskarżonego W. K. nie budziła żadnych wątpliwości Sądu i polegała na tym, że mimo obowiązku nie ujawnił Naczelnikowi Urzędu Skarbowego w C. w terminie ustawowym do dnia 27 grudnia 2006 roku, w deklaracji PIT-23 podstawy opodatkowania zryczałtowanym podatkiem dochodowym z tytułu osiągnięcia przychodu z odpłatnego zbycia w dniu 13 grudnia 2006 roku spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego położonego w P., ul. (...), czym spowodował uszczuplenie w podatku w kwocie 13.896 złotych; naruszył art.28 ust.2 i 4 w zw. z art.10 ust.1 pkt.8 lit.a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 roku w zw. z art.7 ust.1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 roku o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz zmianie niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2006 r, nr 217, poz. 1588 ze zm.). Swoim zachowaniem wypełnił znamiona przestępstwa skarbowego z art.54§2 kks.

Czyn opisany w art.54§2 kks polega na nieujawnieniu przez podatnika właściwemu organowi przedmiotu lub podstawy opodatkowania lub zaniechaniu złożenia deklaracji, przez co podatek zostaje narażony na uszczuplenie. Bezpośrednim zatem przedmiotem ochrony jest tu mienie wierzyciela podatkowego. Storna podmiotowa tego czynu polega na umyślności.

Należy w tym miejscu wskazać, że zgodnie z art.10 ust.1 pkt..8 lit.b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2000 r., nr 14, poz.176 ze zm.) źródłem przychodu jest min. odpłatne zbycie z zastrzeżeniem ust.2, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej. Pod warunkiem jednak, że odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit.b przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Podatek od przychodu, na podstawie art.28 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązującym w 2006 roku, ustala się w formie ryczałtu w wysokości uzyskanego przychodu. Podatek ten jest płatny bez wezwania w terminie 14 dni od dnia dokonania sprzedaży na rachunek urzędu skarbowego, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy wg miejsca zamieszkania podatnika. Zgodnie z treścią art.28 ust.2a sytuacja opisana w art.28 ust.2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie ma zastosowania do podatników dokonujących sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w art.10 ust.1 pkt.8a-c, którzy w terminie 14 dni o dokonania tej sprzedaży złożą oświadczenie, że przychód uzyskany ze sprzedaży przeznaczą na cele określone w art.21 ust.1pkt.32 lit.a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2007 roku tj. w części wydatkowanej nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży: na nabycie na terytorium RP, budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie, na nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie przeznaczonych pod budowę budynku mieszkalnego, w tym również gruntu lub udziału w gruncie albo prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, na budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, remont lub modernizację własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego, położonych na terytorium RP, na rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego, położonych na terytorium RP, a także zgodnie z art.21 pkt.32 lit.e w części wydatkowanej na spłatę kredytu lub pożyczki zaciągniętej na cele, o których mowa w lit.a. po myśli art.28 ust.3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli nie zostaną spełnione warunki, o których mowa w art.21 ust.1 pkt.32 lit.a lub lit.e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek jest płatny najpóźniej następnego dnia po upływie terminów określonych w tym przepisie wraz z odsetkami.

Zgromadzony w sprawie i omówiony powyżej materiał dowodowy nie pozostawił Sądowi Rejonowemu żadnych wątpliwości, co do winy oskarżonego. Oskarżony W. K. w dniu 13 grudnia 2006 roku dokonał odpłatnego zbycia spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego. Transakcji oskarżony dokonał w formie aktu notarialnego. Przesłuchana na powyższe okoliczności notariusz A. S. zeznała, że oskarżony został prawidłowy pouczony o konsekwencjach takiego zbycia, dotyczących obowiązku zgłoszenia do urzędu skarbowego i uregulowania podatku bądź skorzystania z ulgi. Nadto wskazała, że gdyby strona umowy miała jakiekolwiek wątpliwości, to służy pomocą aby kwestie rozwiązać. Oskarżony W. K. nie złożył stosownego oświadczenia, o którym mowa w art.28 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oskarżony nie wydatkował też całego uzyskanego dochodu na cele mieszkaniowe i nie złożył w terminie deklaracji PIT-23. Należy w tym miejscu wskazać, że oskarżony, co prawda zakupił kolejny lokal, jednak z treści aktu notarialnego z dnia 28 grudnia 2006 roku nie wynika, aby wydatkował na ten cel wszystkie uzyskane wcześniej przychody. Stroną tej umowy był również syn oskarżonego- M. K., który miał wówczas 20 lat i nie ma żadnych podstaw do uznania, że za zakup swoje części lokalu zapłacił środkami pieniężnymi oskarżonego lub też działał, z upoważnienia swojej matki.

Zatem stanowisko oskarżonego W. K. w tym zakresie nie mogło stanowić dla Sądu Rejonowego podstawy dla dokonywania ustaleń w przedmiotowej sprawie. Sąd Rejonowy uznał, że postawa oskarżonego stanowi jedynie przyjętą przez niego linię obrony, zmierzająca do uniknięcia odpowiedzialności.

Nadto wskazać należ, że postępowania przed organami podatkowymi, w zakresie wyliczenia należnego podatku, zostało zakończone prawomocnie.

Mając powyższe na względzie, Sąd rejonowy uznał oskarżonego W. K. za winnego popełnienia zarzucanego mu aktem oskarżenia przestępstwa skarbowego i na podstawie art.54§2 kks skazał go na karę 20 stawek dziennych grzywny przy ustaleniu wysokości jednej stawki na kwotę równą 70 zł. Przy wymiarze tej kary Sąd Rejonowy miał na względzie dyrektywy wymiaru te kary wskazane w art.23§3 kks. Oskarżony jest osobą starszą, która zna obowiązujące normy prawne i konsekwencje ich naruszania. Pozostaje w związku małżeńskim. Opiekuje się chorą małżonką. Prowadzi ustabilizowany tryb życia. Nie ma nikogo na utrzymaniu. Dotychczas nie był karany sądownie, co Sąd Rejonowy potraktował jako okoliczność łagodzącą. Powyższe fakty skłoniły Sąd Rejonowy ku przekonaniu, ze kara grzywny orzeczona wobec oskarżonego powinna być łagodnego wymiaru. Stąd też stawka wymierzona przez Sąd Rejonowy kształtuje się w dolnej granicy jej ustawowego zagrożenia.

Sąd nie dopatrzył się okoliczności obciążających.

W ocenie Sądu Rejonowego, wymierzona kara grzywny wpłynie na oskarżonego wychowawczo i zabiegnie powrotowi do popełnienia czynu zabronionego.

O kosztach Sąd orzekł na podstawie art.624§1 kpk w zw. z art.113§1 kks. Oskarżony utrzymuje się z emerytury, zatem poniesienie przez niego kosztów postepowania mogłoby spowodować uszczerbek dla jego utrzymania.