Pełny tekst orzeczenia

Sygn. akt.

VI U 1956/16

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia

29 sierpnia 2016r.

Sąd Okręgowy w Bydgoszczy VI Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie:

Przewodniczący:

SSO Maciej Flinik

Protokolant:

st. sekr. sądowy Agnieszka Kozłowska

po rozpoznaniu w dniu

29 sierpnia 2016r.

w Bydgoszczy

odwołania

J. J.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

z dnia

10 maja 2016 r.

Nr

(...)

w sprawie

J. J.

przeciwko:

Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B.

o emeryturę

1/zmienia zaskarżoną decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. z dnia 10 maja 2016 roku w ten sposób, że przyznaje ubezpieczonemu J. J. prawo do emerytury od dnia 1 maja 2016 roku,

2/stwierdza, że Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. nie ponosi odpowiedzialności za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji.

Sygn. akt VI U 1956/16

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 10 maja 2016r. Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił ubezpieczonemu J. J. prawa do emerytury w obniżonym wieku emerytalnym, albowiem nie udowodnił on wymaganego okresu 15 lat pracy w szczególnych warunkach na dzień 1 stycznia 1999r. W tej dacie ubezpieczony legitymuje się 25 latami 3 miesiącami i 12 dniami okresów składowych oraz okresów nieskładkowych. Organ rentowy uznał przy tym jedynie 11 lat i 17 dni stażu pracy w warunkach szczególnych. Nie uwzględniono do okresu pracy ubezpieczonego w szczególnych warunkach jego zatrudnienia w (...) Zakładzie (...) w S. na stanowisku operatora maszyn budowlanych , ponieważ w świadectwie wykonywania takich prac brak wskazania charakteru pracy określonego wg wykazu, działu i pozycji rozporządzenia z 7 lutego 1983 r.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony wskazując, iż w zakwestionowanym przez organ rentowy okresie ( od 1 listopada 1979 r. do 30 kwietnia 1986 r. ) pracował jako operator maszyn budowlanych ( koparka ) . Kwalifikacje do wykonywania stanowiska operatora maszyn budowlanych uzyskał po odbytym w 1978 r. kursie.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. wniósł o jego oddalenie powołując argumentację wskazaną w zaskarżonych decyzji.

Sąd Okręgowy ustalił, co następuje:

Ubezpieczony J. J. 60 lat ukończył w dniu (...)r. W/w – ny na dzień 1 stycznia 1999 r. posiada łączny ponad 25 – letni staż pracy oraz uznany przez organ rentowy staż pracy w warunkach szczególnych wynoszący łącznie 11 lat i 17 dni. Nie jest członkiem OFE. W okresie od 1 listopada 1979 r. do 30 kwietnia 1986 r. pozostawał zatrudniony w (...) Zakładzie (...) w S. na stanowisku operatora koparki gąsienicowej. W/ w- ny zajmował się wykonywaniem wykopów pod sieć trakcyjną. Uprawnienia niezbędne do obsługi tego rodzaju maszyn budowlanych w/ w- ny uzyskał w 1986 r.

/ dowód : zeznania ubezpieczonego – zapis AV k. 28 akt sprawy , jego akta osobowe k. 23 akt sprawy , świadectwo wykonywania pracy w warunkach szczególnych k. 15 akt ZUS /

Powyższy stan faktyczny Sąd Okręgowy ustalił na podstawie zeznań ubezpieczonego oraz korespondującej z nimi dokumentacji ( akt osobowych, świadectwa pracy w szczególnych warunkach ) , której autentyczności i wiarygodności strony w toku procesu skutecznie nie zakwestionowały.

Odwołanie zasługiwało na uwzględnienie. Przeprowadzone postępowanie dowodowe pozwala stwierdzić, iż ubezpieczony w spornym okresie ( lata 1979 – 1986 ) i w wymienionym wyżej zakładzie pracy stale i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace ( operatora dwunastotonowej koparki K 606 ) kwalifikowane jako prace w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisu art. 184 ust 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 roku w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze - poz. 3 dział V wykazu A rozporządzenia z dnia 7 lutego 1983 r. / prace maszynistów ciężkich maszyn budowlanych lub drogowych/. Po doliczeniu tego okresu do już uwzględnionego stażu pracy ubezpieczonego ( ponad 11 lat ) łączny okres wykonywania przezeń prac kwalifikowanych jako prace w szczególnych warunkach przekracza 15 lat ( wynosi ponad 16 lat bo 11 lat i 17 dni plus 6, 5 roku ) . Sąd oddalił przy tym wnioski dowodowe stron, a w zasadzie wniosek ubezpieczonego o przesłuchanie dwóch świadków przed sądem wezwanym w S. , do którego przychylił się jedynie organ rentowy, albowiem był on zbędny dla rozstrzygnięcia sprawy. Stan faktyczny w sprawie w świetle treści zeznań ubezpieczonego oraz korespondującej z nimi dokumentacji pracowniczej nie budzi jakichkolwiek wątpliwości sądu, tym samym niecelowym byłoby przedłużanie postępowania z uwagi na konieczność zwrócenia się o przesłuchanie świadków w ramach pomocy prawnej . Należy przy tym zauważyć, iż organ rentowy nie kwestionował samego faktu świadczenia przez ubezpieczonego pracy w charakterze operatora ciężkich maszyn budowlanych, a jedynie nie dość precyzyjne zdaniem organu zapisy w wystawionym ubezpieczonemu świadectwie wykonywania pracw warunkach szczególnych. Niezrozumiałym jest zatem podtrzymywanie wniosku dowodowego ( notabene złożonego przez stronę przeciwną ), w sytuacji w której ta nie widzi potrzeby jego podtrzymywania , treść akt osobowych nie pozostawia wątpliwości co do rodzaju wykonywanych przez ubezpieczonego prac i prawidłowości wystawienia przez pracodawcę świadectwa wykonywania prac w szczególnych warunkach, a zeznania zawnioskowanych świadków mają potwierdzić fakty niesporne między stronami ( zajmowania przez ubezpieczonego stanowiska operatora ciężkiej maszyny budowlanej ).

Reasumując, ubezpieczony nie będąc członkiem OFE, posiadając ponad 25 - letni staż pracy i ponad 15 – letni staż pracy w szczególnych warunkach spełnia warunki konieczne do przyznania emerytury określone w cytowanych wyżej przepisach ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 z 1983 r., poz. 43 ze zm ).

Kierując się powyższym Sąd Okręgowy w punkcie 1 wyroku na podstawie art. 477 14 § 2 k.p.c zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych i przyznał ubezpieczonemu prawo do emerytury od dnia ukończenia przezeń 60 roku życia.

W punkcie 3 sentencji wyroku Sąd Okręgowy zgodnie z przepisem art. 118 ust. 1a ustawy emerytalno- rentowej FUS z urzędu orzekł w przedmiocie odpowiedzialności organu rentowego za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Zdaniem Sądu Okręgowego, w okolicznościach przedmiotowej sprawy brak było podstaw do stwierdzenia odpowiedzialności organu rentowego, pomimo uwzględnienia odwołania ubezpieczonego. Mając na uwadze sformalizowany przebieg postępowania przed organem rentowym jak również występujące ograniczenia dowodowe, do przyznania ubezpieczonemu prawa do żądanego świadczenia celowym było przeprowadzenie postępowania dowodowego na okoliczność świadczenia przez odwołującego zatrudnienia w warunkach szczególnych ( przy czym wystarczającą była analiza akt osobowych i przesłuchanie zainteresowanego ) , co pozwoliło bez cienia wątpliwości ustalić ponad 15 – letni okres jego zatrudnienia w warunkach szczególnych.

SSO Maciej Flinik