Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 30 czerwca 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXII

Sąd Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Beata Piwowarska

po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 30 czerwca 2016 r. w Warszawie

sprawy z wniosku B. E. (1)

z udziałem Stowarzyszenia Fabryka (...) z siedzibą w Ś.

- o udzielenie zabezpieczenia

postanawia: oddalić wniosek.

UZASADNIENIE

27/06/2016 r. B. E. (2) wniósł o udzielenie zabezpieczenia roszczenia o zakazanie Stowarzyszeniu Fabryka (...) z siedzibą w Ś. używania znaku towarowego (...) zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej pod nr (...) dla usług z klasy 41, czyli organizowania i realizacji spektakli, festiwali teatralnych, imprez rozrywkowych, artystycznych, wystaw, występów, koncertów, imprez oraz pokazów związanych z kulturą oznaczonych znakiem (...) , poprzez zakazanie obowiązanemu – na czas trwania procesu – organizowania, realizacji, reklamy imprez rozrywkowych, koncertów oznaczonych słownym znakiem towarowym (...) , zwłaszcza organizowania festiwalu (...).

Sąd ustalił, że:

B. E. (2) prowadzi działalność gospodarczą pod firmą (...) w P. w zakresie: restauracje i inne stałe placówki gastronomiczne. Jest znanym i cenionym w W. animatorem kultury, szeroko udzielającym się m.in. w obszarze sztuki oraz wydarzeń kulturalnych. Za swoją działalność B. E. (2) otrzymał liczne nagrody i wyróżnienia. (dowód: wydruk z CEIDG, opinie i listy referencyjne)

Wnioskodawcy służy prawo do słownego unijnego znaku towarowego (...) zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pod nr. (...) z pierwszeństwem od 6/03/2015 r. dla usług w klasach klasyfikacji nicejskiej:

- 35. (m.in. usługi reklamowe, marketingowe i promocyjne; usługi w zakresie handlu i usługi informacyjne dla konsumentów; organizacja wystaw w celach handlowych lub reklamowych; rozpowszechnianie materiałów i ogłoszeń reklamowych; promocja sprzedaży dla osób trzecich; publikowanie tekstów reklamowych),

- 41. (m.in. edukacja, rozrywka i sport; usługi wydawnicze i reporterskie; tłumaczenia; organizowanie i realizacja spektakli, festiwali teatralnych, imprez rozrywkowych, artystycznych, edukacyjnych, sportowych lub rekreacyjnych, wystaw, występów, koncertów, imprez oraz pokazów związanych z kulturą lub edukacją; organizowanie i prowadzenie konkursów, gier losowych i loterii; organizowanie pokazów mody, konkursów piękności; organizowanie przyjęć, zabaw i festynów; usługi oraz doradztwo w zakresie edukacji i nauczania; usługi artystów: teatralnych, muzycznych, filmowych; promocja twórców i różnych dziedzin twórczości artystycznej poprzez: organizowanie imprez z dziedziny kultury, prowadzenie galerii artystycznych; działalność informacyjna w zakresie twórczości artystycznej; wypożyczanie dekoracji teatralnych; kompozycje muzyczne; usługi galerii sztuki).

- 43. (usługi zaopatrzenia w żywność i napoje; usługi restauracyjne, kawiarniane, barowe, cateringowe; wypożyczanie mebli, bielizny stołowej i zastawy stołowej). (dowód: świadectwo rejestracji EUIPO)

Uprawniony używa swego znaku w związku z prowadzeniem działalności gospodarczej skupiającej się na organizowaniu, współtworzeniu wydarzeń kulturalnych. Od czerwca 2010 r. prowadzi klubokawiarnię (...), kontynuując działalność klubu (...) zajmującego wiodącą pozycję wśród klubów muzycznych P.. Goszczą w nim artyści różnorodnych gatunków muzycznych m.in. jazzu, rocka, bluesa. (dowód: opinie i listy referencyjne)

Statutowym celem Stowarzyszenia Fabryka (...) z siedzibą w Ś. jest propagowanie, inicjowanie i wspieranie wszelkich zjawisk i przedsięwzięć związanych z krzewieniem kultury. (dowód: odpis z KRS) Obowiązany jest organizatorem lokalnego festiwalu muzycznego (...), który od 2012 r. odbywa się w Ś.. Tegoroczna edycja festiwalu zaplanowana została na 8 - 14 sierpnia 2016 r. (dowód: wydruki ze stron internetowych)

Sąd zważył:

Przepis art. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26/02/2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 z 16/12/2015 r.) stanowi, że bez uszczerbku dla praw właściciela nabytych przed datą zgłoszenia lub datą pierwszeństwa unijnego znaku towarowego właściciel tego znaku jest uprawniony do zakazania osobom trzecim, które nie mają jego zgody, używania w obrocie handlowym, w odniesieniu do towarów lub usług, oznaczenia, w przypadku gdy:

a. oznaczenie to jest identyczne z unijnym znakiem towarowym i jest używane w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne z tymi, dla których znak ten został zarejestrowany;

b. oznaczenie to jest identyczne z unijnym znakiem towarowym lub do niego podobne oraz jest używane w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne lub podobne do towarów lub usług, dla których znak ten został zarejestrowany, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd; prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd obejmuje prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym;

c. oznaczenie to jest identyczne z unijnym znakiem towarowym lub do niego podobne, niezależnie od tego, czy jest ono używane w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne, podobne lub niepodobne do tych, dla których znak ten został zarejestrowany, w przypadku gdy cieszy się on renomą w Unii i używanie tego oznaczenia bez uzasadnionej przyczyny przynosi nienależną korzyść lub jest szkodliwe dla odróżniającego charakteru lub renomy unijnego znaku towarowego.

Prawa przyznane przez unijny znak towarowy są – co do zasady - skuteczne wobec osób trzecich z dniem opublikowania rejestracji znaku towarowego.

Ocena identyczności lub podobieństwa znaku zarejestrowanego i przeciwstawianego mu oznaczenia pozwanego powinna się opierać na ich zgodności wizualnej, fonetycznej i koncepcyjnej. Znaki należy porównywać całościowo, a decydujące znaczenie mieć będą elementy odróżniające, a nie opisowe. Oznaczenie może być uznane za identyczne ze znakiem, tylko wtedy, gdy powtarza – bez dokonywania zmian lub uzupełnień – wszystkie jego elementy, lub gdy rozpatrywane jako całość, wykazuje nieznaczne różnice, które nie zostaną dostrzeżone przez przeciętnego konsumenta. (tak wyrok Trybunału z 20/03/2003 r. C-291/00 LTJ Diffusion) Dokonując oceny podobieństwa towarów i usług należy brać pod uwagę wszystkie czynniki charakteryzujące zachodzące między nimi relacje (zależności), szczególnie ich rodzaj i przeznaczenie, sposób używania lub korzystania z nich, warunki w jakich są sprzedawane, a także ich wzajemny, konkurencyjny lub komplementarny charakter. (tak wyroki Sądu z 23/10/2002 r. w sprawie T-388/00 ELS , z 4/11/2003 r. w sprawie T-85/02 Castillo )

W myśl utrwalonego orzecznictwa, prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd istnieje, gdy znaczna część właściwego kręgu odbiorców mogłaby zostać skłoniona do omyłkowego zakupu towaru pozwanego, myśląc, że jest to towar uprawnionego (uznając, że dane towary lub usługi pochodzą z tego samego przedsiębiorstwa), ewentualnie mogłaby uznać, że dane towary lub usługi pochodzą z przedsię-biorstw powiązanych ze sobą gospodarczo. (tak wyroki Trybunału z 29/091998 r. w sprawie C-39/97 C. , z 4/05/1999 r. w sprawach połączonych C-108/97, C-109/97 Windsurfing C. P. , z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 L. S. M., z 2/09/2010 r. w sprawie C-254/09 C. K. K. i wyrok Sądu z 9/12/2010 r. w sprawie T-303/08 (...) ) Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd powinno być oceniane w sposób całościowy, według sposobu postrzegania określonego konsumenta, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych okoliczności konkretnego przypadku, szczególnie wzajemnej zależności między podobieństwem oznaczeń i towarów lub usług, których one dotyczą. (tak wyroki Trybunału z 11/11/1997 r. w sprawie C-25/95 S. , z 23/03/2006 r. w sprawie C-206/04 Mülhens , z 18/12/2008 r. w sprawie C-16/06 M., z 8/05/2014 r. w sprawie C-591/12 P B. oraz wyroki Sądu z 9/07/2003 r. w sprawie T-162/01 Giorgio Beverly Hills i z 20/01/2010 r. w sprawie T-460/07 L. B. )

Właściwy krąg odbiorców składa się z przeciętnych konsumentów, należycie poinformowanych, dostatecznie uważnych i rozsądnych, przy czym poziom uwagi konsumentów może się różnie kształtować w zależności od kategorii towarów lub usług. (tak wyroki Trybunału z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer , z 6/05/2003 r. w sprawie C-104/01 Libertel i z 12/01/2006 r. C-361/04 Ruiz Picasso ) Przeciętny konsument rzadko ma możliwość przeprowadzenia bezpośredniego porównania różnych znaków towarowych, musi zazwyczaj zdać się na zachowany w pamięci niedoskonały ich obraz. Ryzyko konfuzji jest tym większe, im silniejszy jest charakter odróżniający znaku towarowego, który wynika z jego samoistnych cech lub renomy (znajomości, rozpoznawalności na rynku). (tak wyroki Trybunału z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer , z 11/11/1997 r. w sprawie C-251/95 SABEL i z 29/09/1998 r. w sprawie C-39/97 Canon )

Istnieje pewna współzależność pomiędzy znajomością znaku wśród odbiorców, a jego charakte-rem odróżniającym - im bardziej znak jest znany, tym bardziej wzmocniony jest jego charakter odróżniający. Przy ocenie, czy znak cieszy się wysoce odróżniającym charakterem wynikającym z jego znajomości wśród odbiorców, należy rozpatrzyć wszystkie istotne okoliczności danego przypadku, w szczególności udział znaku w rynku, natężenie, zasięg geograficzny i długość okresu jego używania, wielkość inwestycji dokonanych przez przedsiębiorstwo w celu jego promocji, udział procentowy zainteresowanych grup odbiorców, którym znak umożliwia zidentyfikowanie towarów jako pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, jak również oświadczenia izb handlowych i przemysłowych lub stowarzyszeń zawodowych. (tak wyrok Sądu z 12/07/2006 r. w sprawie T-277/04 Vitakraft-Werke ) Ciężar udowodnienia siły znaku towarowego i jego odróżniającego charakteru, spoczywa na powodzie. (art. 6 k.c.)

Skutki unijnego znaku towarowego podlegają wyłącznie przepisom rozporządzenia, którego art. 9 stanowi w ust. 3, że na podstawie ust. 2 mogą być zakazane w szczególności:

a)umieszczanie oznaczenia na towarach lub ich opakowaniach;

b)oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub oferowanie, lub świadczenie usług pod tym oznaczeniem;

c)przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem;

d)używanie oznaczenia jako nazwy handlowej lub nazwy przedsiębiorstwa, lub jako części tych nazw;

e)używanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie;

f)używanie oznaczenia w reklamie porównawczej w sposób sprzeczny z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/114/WE.

W przypadku, gdy sąd uznaje, że pozwany naruszył lub że z jego strony istnieje groźba naruszenia unijnego znaku towarowego, wydaje, chyba że istnieją szczególne powody zaniechania tego, decyzję zakazującą mu działań stanowiących naruszenie lub stwarzających groźbę naruszenia znaku. Stosuje również takie środki, zgodnie z przepisami swojego prawa krajowego, których celem jest zapewnienie przestrzegania zakazu. (art. 102 ust.1) Odnosi się to wprost do przepisów ustawy z 30/06/2000 r. prawo własności przemysłowej :

Zgodnie z art. 103, do sądów państwa członkowskiego może być złożony wniosek o zastosowanie środków tymczasowych (w tym zabezpieczających) w odniesieniu do unijnego znaku towarowego, które stosuje się, na mocy prawa tego państwa, do znaku krajowego. (ust.1) Art. 296 ust. 1 p.w.p. stanowi zaś, że osoba, której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone może żądać od osoby, która naruszyła to prawo, zaniechania naruszania, wydania bezpodstawnie uzyska-nych korzyści, a w razie zawinionego naruszenia również naprawienia wyrządzonej szkody. Sposoby naruszenia, odpowiadające tym z art. 9 ust. 2 cyt. rozporządzenia, definiuje ust. 2 art. 296 p.w.p.

Zabezpieczenia roszczeń przedsiębiorcy w tym zakresie udziela się na zasadach ogólnych. Art. 730 § 1 k.p.c. dopuszcza udzielenie zabezpieczenia w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny, zarówno przed wszczęciem postępowania jak i w jego toku. (§ 2.) Zgodnie z art. 730 ¹ k.p.c. wniosek powinien zawierać uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, który istnieje wtedy, gdy jego brak uniemożliwi albo poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi albo poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie. Przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględni interesy stron w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę.

Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych może nastąpić m.in. poprzez zajęcie ruchomości. (art. 747 pkt 1 k.p.c.) Jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela go w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, nie wyłączając sposobów przewidzianych do zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, w szczególności sąd może unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników postępowania na czas trwania postępowania. (art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c.)

B. E. (2) należycie uprawdopodobnił, że przysługuje jemu prawo do unijnego słownego znaku towarowego (...) zarejestrowanego w (...) pod nr. (...), z pierwszeństwem od 6/03/2015 r., m.in. dla usług w klasie 41. klasyfikacji nicejskiej (organizowanie i realizacja spektakli, festiwali teatralnych, imprez rozrywkowych, artystycznych, edukacyjnych). O rejestracji znaku opublikowano 30/09/2015 r.

W przekonaniu Sądu udzieleniu zabezpieczenia roszczeń zakazowych sprzeciwiają się istotne wątpliwości co do ich słuszności, ze szczególnym uwzględnieniem faktu naruszenia wyłączności używania przez wnioskodawcę jego znaku towarowego. Z powołanych wyżej przepisów rozporządzenia wynika, że uprawniony może zakazać osobom trzecim niemającym jego zgody używania oznaczenia identycznego lub podobnego, o ile osoby te nie dysponują własnym nabytym przed datą zgłoszenia lub pierwszeństwa. Z pewnością zaliczają się do nich uprawnienia używacza uprzedniego (art. 160 stosowany poprzez art. 101 rozporządzenia), a za takiego – jak wynika z zaoferowanych sądowi dowodów można uznać obowiązanego.

Z załączonego do wniosku wydruku z portalu społecznościowego F. wynika, że kwestionowane przez uprawnionego oznaczenie używane było przez stowarzyszenie w wersji słowno-graficznej dla organizowanej przezeń lokalnej imprezy kulturalnej już we wrześniu 2012 r. (data „postu” 2/09/2012 r.), zatem na wiele lat przed zgłoszeniem znaku towarowego do rejestracji. Uprawniony nie twierdzi, że zakres używania uległ zmianie ani nie podważa dobrej wiary obowiązanego.

Doświadczenie Sądu orzekania w tego rodzaju sprawach przekonuje do ostrożnego i szczególnie uważnego ingerowania w działalność gospodarczą związaną z używaniem znaków towarowych w sytuacji z jaką mamy do czynienia w tym postępowaniu. Jednorazowa impreza o ograniczonym, lokalnym charakterze, organizowana od wielu lat nie spowoduje nadmiernego uszczerbku dla uprawnionego, w szczególności nie pozbawi ani nie umniejszy możliwości realizowania przez znak towarowy (...) przynależnych mu funkcji, natomiast zakaz (nawet tymczasowy) nałożony przez sąd na krótki czas przed terminem imprezy może spowodować istotne problemy organizacyjne. Charakter i sposób używania znaku towarowego przemawia za potrzebą wysłuchania racji obu stron i przeprowadzenia postępowania dowodowego przed podjęciem przez sąd decyzji o stosowaniu sankcji naruszenia.

Należy ponadto wskazać, że Sąd ma uzasadnione wątpliwości co do tego, czy w tym przypadku dochodzi do naruszenia. Obowiązany używa oznaczenia słowno-graficznego, w którym słowo „meskalina” jest zaledwie jednym z elementów. Jego pierwotna zdolność odróżniająca w odniesieniu do imprez muzycznych (ze względu na tradycyjne związki z ruchami hipisowskimi i muzyką lat 70-tych, w szczególności z festiwalem w W.) nie jest na tyle duża by element ten uznać za dominujący w oznaczeniu stowarzyszenia, w tej z 2012 r. lub innych wersjach graficznych. W ocenie Sądu stanowi on element całości (grafika, charakterystyczna czcionka, nazwa festiwalu (...)), który przeciwstawiony opisowemu znakowi uprawnionego – (...) – na tyle się od niego różni, by nie wprowadzać w błąd znacznej części osób zainteresowanych udziałem w tego rodzaju imprezach muzycznych. Ocena Sądu może oczywiście ulec zmianie po przedstawieniu mu przez strony szerszego materiału dowodowego, w szczególności odnoszącego się do używania znaku towarowego i oznaczenia oraz ich faktycznej zdolności odróżniającej.

Sąd jednocześnie pragnie zauważyć, że uprawniony jako osoba od wielu lat związana z (...) ( (...)) środowiskiem artystycznym, jak również organizator wielu „eventów” muzycznych na terenie P. winien mieć wiedzę na temat festiwalu, po pierwsze zrzeszającego osoby interesujące się m.in. muzyką bluesową, a po drugie organizowanego na terenie Ś. położonej w bezpośrednim sąsiedztwie P.. Także ten fakt przemawia przeciwko udzieleniu zabezpieczenia, przekonując za brakiem konfuzji konsumenckiej i niezakłócaniu przez obowiązanego prawidłowego pełnienia przez znak towarowy (...) jego funkcji.

Zważywszy, że przyszłe roszczenia ani interes prawny w udzieleniu zabezpieczenia nie zostały w dostatecznym stopniu uprawdopodobnione, Sąd postanowił o oddaleniu wniosku. ( a contrario art. 730 ¹ k.p.c.)

ZARZĄDZENIE

-

(...),

-

(...)

-

(...).

30/06/2016 r.