Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

Dnia 17 sierpnia 2016 r.

Sąd Okręgowy w Warszawie Wydział XXII

Sąd Wspólnotowych Znaków Towarowych i Wzorów Przemysłowych

w składzie następującym :

Przewodniczący SSO Beata Piwowarska

na posiedzeniu niejawnym w dniu 17 sierpnia 2016 r. w Warszawie

w sprawie z wniosku (...), Inc. z siedzibą w S., N. ((...)

z udziałem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W.

o udzielenie zabezpieczenia

postanawia:

I. udzielić (...), Inc. z siedzibą w S., N. zabezpieczenia roszczeń o nakazanie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W.:

1.  zaniechania naruszania prawa z rejestracji słownego znaku towarowego Unii Europejskiej JOHN MASTERS ORGANICS zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pod numerem (...), polegającego na używaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z oferowaniem, reklamowaniem, sprzedażą i wprowadzaniem do obrotu kosmetyków oznaczenia „John Masters” w nazwie domeny internetowej < (...) > oraz w adresach poczty elektronicznej wykorzystujących nazwę domeny internetowej < (...) > i informowania za pośrednictwem nazwy domeny internetowej < (...) > o działalności gospodarczej polegającej na oferowaniu, reklamie, sprzedaży i wprowadzaniu do obrotu kosmetyków, poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu - używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z oferowaniem, reklamowaniem, sprzedażą i wprowadzaniem do obrotu kosmetyków oznaczenia „John Masters” w nazwie domeny internetowej < (...) > oraz w adresach poczty elektronicznej wykorzystujących nazwę domeny internetowej < (...) > i informowania za pośrednictwem nazwy domeny internetowej < (...) > o działalności gospodarczej polegającej na oferowaniu, reklamie, sprzedaży i wprowadzaniu do obrotu kosmetyków,

2.  zaniechania naruszania prawa z rejestracji słownego znaku towarowego Unii Europejskiej JOHN MASTERS ORGANICS zarejestrowanego w EUIPO pod numerem (...), polegającego na używaniu oznaczenia „john masters organics” w ramach zdjęcia profilowego na portalu (...) oraz używaniu oznaczenia „(...)” jako nazwy profilu na portalu (...), poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu - używania oznaczenia „john masters organics” w ramach zdjęcia profilowego na portalu (...) oraz używaniu oznaczenia „(...)” jako nazwy profilu na portalu (...);

II. zagrozić (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. obowiązkiem zapłaty na rzecz (...), Inc. z siedzibą w S., N. kwoty 10.000 (dziesięć tysięcy) złotych za każdy dzień niewykonywania obowiązków określonych w pkt I.;

III. wyznaczyć (...), Inc. z siedzibą w S., N. dwutygodniowy termin do wytoczenia względem (...) spółki z ograniczoną odpowiedzialnością w W. powództwa obejmującego roszczenie z punktu I.

Sygn. akt XXII GWo 81/16

UZASADNIENIE

11 sierpnia 2016 r. (...), Inc. z siedzibą w S., N. wniosła o udzielenie zabezpieczenia roszczeń o nakazanie (...) spółce z ograniczoną odpowiedzialnością w W. zaniechania naruszeń prawa z rejestracji słownego znaku towarowego Unii Europejskiej JOHN MASTERS ORGANICS ( (...)) zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej, tj. o nakazanie obowiązanej:

1. zaniechania naruszania prawa z rejestracji słownego znaku towarowego Unii Europejskiej JOHN MASTERS ORGANICS zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej (EUIPO) pod numerem (...), polegającego na używaniu w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z oferowaniem, reklamowaniem, sprzedażą i wprowadzaniem do obrotu kosmetyków oznaczenia „John Masters” w nazwie domeny internetowej < (...) > oraz w adresach poczty elektronicznej wykorzystujących nazwę domeny internetowej < (...) > i informowania za pośrednictwem nazwy domeny internetowej < (...) > o działalności gospodarczej polegającej na oferowaniu, reklamie, sprzedaży i wprowadzaniu do obrotu kosmetyków, poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu - używania w ramach prowadzonej działalności gospodarczej związanej z oferowaniem, reklamowaniem, sprzedażą i wprowadzaniem do obrotu kosmetyków oznaczenia „John Masters” w nazwie domeny internetowej < (...) > oraz w adresach poczty elektronicznej wykorzystujących nazwę domeny internetowej < (...) > i informowania za pośrednictwem nazwy domeny internetowej < (...) > o działalności gospodarczej polegającej na oferowaniu, reklamie, sprzedaży i wprowadzaniu do obrotu kosmetyków;

2. zaniechania naruszania prawa z rejestracji słownego znaku towarowego Unii Europejskiej JOHN MASTERS ORGANICS zarejestrowanego w EUIPO pod numerem (...), polegającego na używaniu oznaczenia „john masters organics” w ramach zdjęcia profilowego na portalu (...) oraz używanie oznaczenia „(...)” jako nazwy profilu na portalu (...), poprzez: zakazanie obowiązanej - na czas trwania procesu - używania oznaczenia „john masters organics” w ramach zdjęcia profilowego na portalu (...) oraz używanie oznaczenia „(...)” jako nazwy profilu na portalu (...).

Uprawniona wniosła także o zagrożenie obowiązanej, w trybie art. 756 ² k.p.c., nakazaniem zapłaty na jej rzecz kwoty 10.000 zł za każdy dzień naruszenia obowiązków nałożonych postanowieniem o udzieleniu zabezpieczenia.

Sąd ustalił:

(...), Inc. z siedzibą w S., N. jest spółką prawa Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej, której nazwa wywodzi się od imienia i nazwiska jej założyciela J. (...) koncentrującego swą działalność na opracowywaniu receptur kosmetyków oraz ich produkcji z naturalnych, organicznych składników spełniających surowe kryteria ustalone przez założyciela i propagatora marki. Kosmetyki te są sprzedawane w 41 krajach na całym świecie. (dowód: wydruk ze strony internetowej k.38-48, 50-52, 70-80)

(...), Inc. jest uprawniona do słownego unijnego znaku towarowego JOHN MASTERS ORGANICS , zarejestrowanego w Urzędzie Unii Europejskiej ds. Własności Intelektualnej pod nr (...) z pierwszeństwem od 2 listopada 2007 r., dla towarów w klasach klasyfikacji nicejskiej: 3. (szampony do włosów, odżywki do włosów, produkty ułatwiające rozczesywanie włosów, produkty do mycia włosów, produkty do rozjaśniania włosów, produkty do pielęgnacji skóry głowy, produkty zwiększające puszystość włosów, suplementy odżywcze do włosów, żele do włosów, farby do włosów, produkty poprawiające strukturę włosa, produkty do regeneracji włosów, szampony regeneracyjne do włosów, środki nabłyszczające do włosów, pianki do oczyszczania twarzy, środki oczyszczająco-peelingujące do twarzy, kremy oczyszczające do twarzy, nawilżające toniki do skóry w sprayu, nawilżające spraye do twarzy i ciała, przeciwutleniające kremy na dzień, nawilżające jogurty kosmetyczne, przeciwstarzeniowe jogurty kosmetyczne do twarzy, maseczki nawilżające, maseczki oczyszczające, żele wzmacniające skórę w okolicach oczu, mydła, mleczko do ciała, produkty do mycia ciała, produkty i dodatki do pielęgnacji ust, kosmetyki do ust o działaniu łagodzącym) oraz 21. (szczotki do włosów, jonowe szczotki do włosów). (dowód: świadectwo rejestracji k.54-60, wydruk z bazy EUIPO k.62-65)

Kosmetyki produkowane przez uprawnioną oznaczane są marką J. (...) , w której element ORGANICS wskazuje na ich cechę, jako produktu naturalnego, a elementem odróżniającym jest imię i nazwisko twórcy marki. Znak towarowy jest umieszczany na opakowaniach, punktach sprzedaży i na różnych nośnikach związanych ze sprzedażą kosmetyków. Uprawniona prezentuje swoją ofertę w Internecie m.in. z wykorzystaniem strony internetowej pod adresem (...): (dowód: wydruk ze strony internetowej k.66-68)

(...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością w W. prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie sprzedaży hurtowej perfum i kosmetyków, sprzedaży detalicznej kosmetyków i artykułów toaletowych w wyspecjalizowanych sklepach, sprzedaży detalicznej przez domy sprzedaży wysyłkowej lub Internet. (dowód: odpis z KRS k.82-87) Obowiązana prowadzi m.in. sklep internetowy pod adresem www.(...), w którym oferuje i sprzedaje kosmetyki pod marką „(...)”. W swojej działalności posługuje się znakiem towarowym JOHN MASTERS ORGANICS lub oznaczeniem JOHN MASTERS m.in.:

- w tytułach stron internetowych i w adresie domenowym, pod którym prowadzony jest sklep internetowy, w adresach poczty elektronicznej do kontaktów z klientami i potencjalnymi klientami,

- w logotypie „j. (...)” umieszczonym w lewym górnym rogu każdej ze stron internetowych w domenie (...),

- w meta-tagach stron internetowych w domenie (...),

- w nazwie profilu oraz w zdjęciu profilowym na portalu (...). (dowód: wydruki ze stron internetowych k.113, 115, 118-120, 122-124, 126-127, 129-136, 138-139)

Obowiązana używa kwestionowanych oznaczeń intensywnie i w szerokim zakresie, marginalizując równocześnie własną firmę i nazwę przedsiębiorstwa lub w ogóle ich nie komunikując, tak by wywołać wrażenie, że prowadzony przez nią sklep internetowy jest ściśle powiązany z uprawnioną, a nawet że obowiązana jest wyłącznym przedstawicielem (...), Inc. w Polsce. Działania te stanowią kontynuację działalności powiązanej z obowiązaną gospodarczo (...) spółka z ograniczoną odpowiedzialnością” spółki komandytowej w W., przeciwko której 27 lipca 2016 r. w sprawie (...)wydane zostało postanowienie o udzieleniu zabezpieczenia roszczeń wynikających z naruszenia prawa z rejestracji unijnego znaku towarowego JOHN MASTERS ORGANICS (nr (...)).

Obowiązana podejmuje opisane działania bez zgody uprawnionej, strony nie współpracują ze sobą, nie są ze sobą powiązane gospodarczo. Uprawniona nigdy nie udzieliła obowiązanej zgody na używanie jej znaków towarowych. Spółka (...) nie jest dystrybutorem, a tym bardziej wyłącznym dystrybutorem (...), Inc. na terytorium Polski.

Sąd zważył:

Przepis art. 730 § 1 k.p.c. dopuszcza udzielenie zabezpieczenia w każdej sprawie cywilnej podlegającej rozpoznaniu przez sąd lub sąd polubowny, zarówno przed wszczęciem postępowania jak i w jego toku. (§ 2.) Zgodnie z art. 730 ¹ k.p.c., wniosek powinien zawierać uprawdopodobnienie roszczenia oraz interesu prawnego w udzieleniu zabezpieczenia, który istnieje wówczas, gdy brak zabezpieczenia uniemożliwi albo poważnie utrudni wykonanie zapadłego w sprawie orzeczenia lub w inny sposób uniemożliwi albo poważnie utrudni osiągnięcie celu postępowania w sprawie.

Przy wyborze sposobu zabezpieczenia sąd uwzględnia interesy stron w takiej mierze, aby uprawnionemu zapewnić należytą ochronę prawną, a obowiązanego nie obciążać ponad potrzebę. Zabezpieczenie roszczeń pieniężnych może nastąpić m.in. przez zajęcie ruchomości. (art. 747 pkt 1 k.p.c.) Jeżeli przedmiotem zabezpieczenia nie jest roszczenie pieniężne, sąd udziela zabezpieczenia w taki sposób, jaki stosownie do okoliczności uzna za odpowiedni, nie wyłączając sposobów przewidzianych do zabezpieczenia roszczeń pieniężnych, w szczególności sąd może unormować prawa i obowiązki stron lub uczestników na czas trwania postępowania. (art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c.)

Przepis art. 9 ust. 2 rozporządzenia Rady (WE) nr 207/2009 z 26/02/2009 r. w sprawie znaku towarowego Unii Europejskiej (zmienionego rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2015/2424 z 16/12/2015 r.) stanowi, że bez uszczerbku dla praw właściciela nabytych przed datą zgłoszenia lub datą pierwszeństwa unijnego znaku towarowego właściciel tego znaku jest uprawniony do zakazania osobom trzecim, które nie mają jego zgody, używania w obrocie handlowym, w odniesieniu do towarów lub usług, oznaczenia, m.in. w przypadku gdy oznaczenie to:

a. jest identyczne z unijnym znakiem towarowym i jest używane w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne z tymi, dla których znak ten został zarejestrowany;

b. jest identyczne z unijnym znakiem towarowym lub do niego podobne oraz jest używane w odniesieniu do towarów lub usług, które są identyczne lub podobne do towarów lub usług, dla których znak ten został zarejestrowany, jeżeli istnieje prawdopodobieństwo wprowadzenia odbiorców w błąd, które obejmuje prawdopodobieństwo skojarzenia oznaczenia ze znakiem towarowym.

Ocena identyczności lub podobieństwa znaku zarejestrowanego i przeciwstawianego mu oznaczenia pozwanego powinna się opierać na ich zgodności wizualnej, fonetycznej i koncepcyjnej. Znaki należy porównywać całościowo, a decydujące znaczenie mieć będą elementy odróżniające, a nie opisowe. Oznaczenie może być uznane za identyczne ze znakiem, tylko wtedy, gdy powtarza – bez dokonywania zmian lub uzupełnień – wszystkie jego elementy, lub gdy rozpatrywane jako całość, wykazuje nieznaczne różnice, które nie zostaną dostrzeżone przez przeciętnego konsumenta. (tak wyrok Trybunału z 20/03/2003 r. C-291/00 LTJ Diffusion) Dwa znaki towarowe są do siebie podobne jeżeli, z punktu widzenia określonego kręgu odbiorców, są przynajmniej częściowo identyczne w jednym lub kilku istotnych aspektach. (tak wyrok Sądu z 23/10/2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen ) Dla stwierdzenia, czy w konkretnym przypadku znaki są identyczne, czy też można mówić zaledwie o podobieństwie, konieczne jest dokonanie oceny wizualnych, fonetycznych i znaczeniowych cech znaków i ich całościowego oddziaływania na percepcję należycie poinformowanego, dostatecznie uważnego i rozsądnego przeciętnego konsumenta. (tak wyroki Trybunału z 20/03/2003 r. w sprawie C-291/00 LTJ Diffusion, z 8/05/2014 r. w sprawie C-591/12 P Bimbo SA )

Dokonując oceny podobieństwa towarów i usług należy brać pod uwagę wszystkie czynniki charakteryzujące zachodzące między nimi relacje (zależności), szczególnie ich rodzaj i przeznaczenie, sposób używania lub korzystania z nich, warunki w jakich są sprzedawane, a także ich wzajemny, konkurencyjny lub komplementarny charakter. (tak wyroki Sądu z 23/10/2002 r. w sprawie T-388/00 ELS , z 4/11/2003 r. w sprawie T-85/02 Castillo) Całościowa ocena zakłada pewną współzależność między branymi pod uwagę czynnikami, w szczególności podobieństwem znaków oraz podobieństwem towarów/usług, których one dotyczą, przy czym niski stopień podobieństwa towarów i usług może być zrównoważony znaczącym stopniem podobieństwa znaków i odwrotnie. (zasada wzajemnej zależności - tak wyroki Trybunału z 23/10/2002 r. w sprawie T-6/01 Matratzen , z 13/09/2007 r. w sprawie C-234/06 Il Ponte Finanziaria , z 18/12/2008 r. w sprawie C-16/06 Mobilix )

W myśl utrwalonego orzecznictwa, prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd istnieje, gdy znaczna część właściwego kręgu odbiorców mogłaby zostać skłoniona do omyłkowego zakupu towaru pozwanego, myśląc, że jest to towar uprawnionego (uznając, że dane towary lub usługi pochodzą z tego samego przedsiębiorstwa), ewentualnie mogłaby uznać, że dane towary lub usługi pochodzą z przedsiębiorstw powiązanych ze sobą gospodarczo. (tak wyroki Trybunału z 29/091998 r. w sprawie C-39/97 Canon , z 4/05/1999 r. w sprawach połączonych C-108/97, C-109/97 Windsurfing Chiemsee Produktions , z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer, z 2/09/2010 r. w sprawie C-254/09 CK Kalvin Klein i wyrok Sądu z 9/12/2010 r. w sprawie T-303/08 Golden Elephant ) Prawdopodobieństwo wprowadzenia w błąd powinno być oceniane w sposób całościowy, według sposobu postrzegania określonego konsumenta, przy uwzględnieniu wszystkich istotnych okoliczności konkretnego przypadku, szczególnie wzajemnej zależności między podobieństwem oznaczeń i towarów lub usług, których one dotyczą. (tak wyroki Trybunału z 11/11/1997 r. w sprawie C-25/95 Sabel , z 23/03/2006 r. w sprawie C-206/04 Mülhens , z 18/12/2008 r. w sprawie C-16/06 Mobilix, z 8/05/2014 r. w sprawie C-591/12 P Bimbo oraz wyroki Sądu z 9/07/2003 r. w sprawie T-162/01 Giorgio Beverly Hills i z 20/01/2010 r. w sprawie T-460/07 Life Blog )

Właściwy krąg odbiorców składa się z przeciętnych konsumentów, należycie poinformowanych, dostatecznie uważnych i rozsądnych, przy czym poziom uwagi konsumentów może się różnie kształtować w zależności od kategorii towarów lub usług. (tak wyroki Trybunału z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer , z 6/05/2003 r. w sprawie C-104/01 Libertel ) Przeciętny konsument rzadko ma możliwość przeprowadzenia bezpośredniego porównania różnych znaków towarowych, musi zazwyczaj zdać się na zachowany w pamięci niedoskonały ich obraz. Ryzyko konfuzji jest tym większe, im silniejszy jest charakter odróżniający znaku towarowego, który wynika z jego samoistnych cech lub renomy (znajomości, rozpoznawalności na rynku). (tak wyroki Trybunału z 22/06/1999 r. w sprawie C-342/97 Lloyd Schuhfabrik Meyer , z 11/11/1997 r. w sprawie C-251/95 SABEL i z 29/09/1998 r. w sprawie C-39/97 Canon )

Istnieje pewna współzależność pomiędzy znajomością znaku wśród odbiorców, a jego charakterem odróżniającym - im bardziej znak jest znany, tym bardziej wzmocniony jest jego charakter odróżniający. Przy ocenie, czy znak cieszy się wysoce odróżniającym charakterem należy rozpatrzyć wszystkie istotne okoliczności danego przypadku, w szczególności udział znaku w rynku, natężenie, zasięg geograficzny i czas jego używania, wielkość inwestycji dokonanych przez przedsiębiorstwo w celu jego promocji, udział procentowy zainteresowanych grup odbiorców, którym znak umożliwia zidentyfikowanie towarów jako pochodzących z określonego przedsiębiorstwa, oświadczenia izb handlowych i przemysłowych lub stowarzyszeń zawodowych. (tak wyrok Sądu z 12/07/2006 r. w sprawie T-277/04 Vitakraft-Werke ) Ciężar udowodnienia siły znaku towarowego, jego odróżniającego charakteru, spoczywa na powodzie (uprawnionym). (art. 6 k.c.)

W ocenie Sądu (...), Inc. należycie uprawdopodobniła, że służy jej prawo wyłączne do słownego znaku towarowego JOHN MASTERS ORGANICS chronionego w Unii Europejskiej m.in. dla towarów w klasie 3. klasyfikacji nicejskiej (wyżej wymienione kosmetyki). Wydruki ze strony internetowej oraz fotografie przekonują, że spółka (...) wprowadza do obrotu i oferuje w Polsce, produkty kosmetyczne opatrzone identycznym znakiem towarowym JOHN MASTERS ORGANICS oraz oznaczeniem wysoce podobnym, tożsamym z dystynktywnym elementem znaku - JOHN MASTERS . Narusza w ten sposób prawa wyłączne (...), Inc. w sposób stypizowany w art. 9 ust. 2a i 2b rozporządzenia. Nie ulega wątpliwości Sądu, że używanie oznaczenia JOHN MASTERS w związku z oferowaniem i reklamą kosmetyków uprawnionej może wprowadzać nabywców w błąd co do istnienia pomiędzy stronami powiązań gospodarczych. Brak przy tym dowodu na wyczerpanie prawa do znaku towarowego JOHN MASTERS ORGANICS.

Przepis art. 13 ust. 1 rozporządzenia stanowi, że unijny znak towarowy nie uprawnia właściciela do zakazywania jego używania w odniesieniu do towarów, które zostały wprowadzone do obrotu na terytorium Europejskiego Obszaru Gospodarczego pod tym znakiem przez właściciela lub za jego zgodą. Od dawna utrwalony jest pogląd Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej o uprawnieniu właściciela znaku do decydowania o pierwszym wprowadzeniu opatrzonego nim towaru do obrotu w określonym czasie i miejscu. (np. wyroki ETS z 16/07/1998 r. w sprawie C-355/96 Silhouette, z 1/07/1999 r. w sprawie C-173/98 Ancienne Maison Dubois et Fils, z 20/11/2001 r. w połączonych sprawach C-414/99 do C-416/99 Zino Davidoff ), z 14/07/2011 r. w sprawie C-46/10 Viking Gas , z 3/06/2010 r. w sprawie C-127/09 Coty - wyczerpanie praw przyznanych przez znak towarowy ma miejsce tylko wtedy, gdy właściciel udzielił – w sposób wyraźny lub dorozumiany – zgody na wprowadzenie do obrotu w Europejskim Obszarze Gospodarczym, towarów, w stosunku do których powołano się na wyczerpanie [...].)

Zgoda na wprowadzenie towaru do obrotu musi zostać wyrażona w sposób pozytywny ( consent must be expressed positively) , a czynniki brane pod uwagę przy ustalaniu zgody dorozumianej muszą jednoznacznie świadczyć o tym, że uprawniony zrzekł się jakiejkolwiek intencji wykonywania swego prawa wyłącznego. Zgody takiej nie można stwierdzić tylko na tej podstawie, że:

a.  uprawniony nie zakomunikował wszystkim dalszym nabywcom towarów wprowadzonych na rynek poza EOG, że sprzeciwia się sprzedaży tych towarów wewnątrz EOG,

b.  towary nie są oznaczone ostrzeżeniem, informującym o zakazie ich sprzedaży w EOG,

c.  uprawniony przeniósł własność towarów, oznaczonych jego znakiem towarowym, bez żadnego zastrzeżenia umownego, oraz że, według prawa właściwego dla danej umowy, przeniesione prawo własności obejmuje, przy braku takich zastrzeżeń, nieograniczone prawo odsprzedaży lub, w końcu, prawo dalszej sprzedaży towarów wewnątrz EOG.

Udzielając odpowiedzi na pytanie prejudycjalne, w wyroku wydanym w połączonych sprawach C-414/99, C-415/99 i C-416/99 Zino Davidoff SA vs. A & G Imports Ltd, Levi Strauss & Co and Levi Strauss (UK) Ltd vs. Tesco Stores, Tesco plc and Costco Wholesale UK Ltd, Trybunał stwierdził, że dla wyczerpania praw wyłącznych nie ma znaczenia fakt, że importer towarów opatrzonych znakiem towarowym nie jest świadomy, iż uprawniony z prawa ochronnego sprzeciwia się wprowadzaniu tych towarów na rynek wewnątrz EOG lub ich sprzedaży na tym obszarze przez podmioty inne niż autoryzowani sprzedawcy detaliczni, lub autoryzowani sprzedawcy detaliczni lub hurtowi nie nałożyli na osoby nabywające od nich towary ograniczeń umownych, chociaż zostali o takiej konieczności poinformowani przez uprawnionego. (por. także T. Sieniow Rozkład ciężaru dowodu w sprawach importu równoległego LEX 53006, J. Sozański Własność intelektualna i przemysłowa w Unii Europejskiej, Wydawnictwo Iuris, Warszawa 2008, s.115).

Także w – stanowiącym odpowiedź na pytanie prejudycjalne – wyroku z 12/07/2011 r. wydanym w sprawie C-324/09 L’Oréal Trybunał orzekł, że udostępnianie przez właściciela znaku towarowego autoryzowanym dystrybutorom opatrzonych tym znakiem egzemplarzy służących zaprezentowaniu konsumentom jego towarów w autoryzowanych punktach sprzedaży nie stanowi, w braku dowodów przeciwnych, wprowadzenia do obrotu. Właściciel znaku może, powołując się na przysługujące mu prawo wyłączne, sprzeciwić się dalszej sprzedaży towarów z tego powodu, że osoba dokonująca dalszej sprzedaży usunęła z nich opakowanie, jeżeli konsekwencją jest brak podstawowych informacji, dotyczących na przykład tożsamości producenta lub osoby odpowiedzialnej za sprzedaż produktu kosmetycznego. W innym przypadku, właściciel może sprzeciwić się, by produkt kosmetyczny opatrzony należącym do niego znakiem podlegały dalszej sprzedaży bez opakowania, o ile wykaże, że jego usunięcie miało negatywny wpływ na wizerunek produktu i tym samym na reputację znaku.

Skutki unijnego znaku towarowego podlegają wyłącznie przepisom rozporządzenia. W ust. 3 art. 9 stanowi, że na podstawie ust. 2 mogą być zakazane m.in. następujące działania:

a)umieszczanie oznaczenia na towarach lub ich opakowaniach;

b)oferowanie towarów, wprowadzanie ich do obrotu lub ich magazynowanie w tym celu pod takim oznaczeniem lub oferowanie, lub świadczenie usług pod tym oznaczeniem;

c)przywóz lub wywóz towarów pod takim oznaczeniem;

e)używanie oznaczenia w dokumentach handlowych i w reklamie.

W przypadku, gdy sąd uznaje, że pozwany naruszył lub że z jego strony istnieje groźba naruszenia unijnego znaku towarowego, wydaje, chyba że istnieją szczególne powody zaniechania tego, decyzję zakazującą mu działań stanowiących naruszenie lub stwarzających groźbę naruszenia znaku. Stosuje również takie środki, zgodnie z przepisami swojego prawa krajowego, których celem jest zapewnienie przestrzegania zakazu. (art. 102 ust.1) Odnosi się to wprost do przepisów ustawy z 30/06/2000 r. prawo własności przemysłowej :

- art. 296 ust. 1 stanowiącego, że osoba, której prawo ochronne na znak towarowy zostało naruszone może żądać od naruszyciela (oprócz zaniechania naruszania), wydania bezpodstawnie uzyskanych korzyści oraz naprawienia wyrządzonej szkody w razie zawinionego naruszenia,

- art. 286, stanowiącego, że sąd, rozstrzygając o naruszeniu prawa, może orzec, na wniosek uprawnionego, o będących własnością naruszającego bezprawnie wytworzonych lub oznaczonych wytworach oraz środkach i materiałach, które zostały użyte do ich wytworzenia lub oznaczenia, w szczególności może orzec o ich wycofaniu z obrotu, przyznaniu uprawnionemu na poczet zasądzonej na jego rzecz sumy pieniężnej albo zniszczeniu.

Zgodnie z art. 103, do sądów państwa członkowskiego może być złożony wniosek o zastosowanie środków tymczasowych (w tym zabezpieczających) w odniesieniu do unijnego znaku towarowego, które stosuje się, na mocy prawa tego państwa, do znaku krajowego. (ust.1)

Uprawnionej służą zatem roszczenia o zakazanie spółce (...) używania kwestionowanych oznaczeń oraz o usunięcie powstałych już skutków naruszeń. (stosownie do art. 9 ust. 3 w zw. z ust. 2a i 2b rozporządzenia)

(...), Inc. w należyty sposób uprawdopodobniła także swój interes prawny w uzyskaniu zabezpieczenia. Aby nie wystąpiły niekorzystne dla niej skutki konieczne jest niezwłoczne zapewnienie ochrony przysługujących niej praw. Działania obowiązanej mogą negatywnie wpływać na pozycję rynkową spółki (i jej produktów), która pozbawiona jest możliwości kontrolowania, czy oferowane przez obowiązaną pod jej znakami towary są oryginalne i odpowiedniej jakości, a negatywne opinie klientów mogą niekorzystnie wpływać na postrzeganie uprawnionej i zmniejszać sprzedaż jej własnych towarów. Mogą też szkodzić sile odróżniającej znaku towarowego JOHN MASTERS ORGANICS . Naruszają w ten sposób prawidłowe pełnienie przez te znaki funkcji oznaczenia pochodzenia, jakościowej, reklamowej i inwestycyjnej.

Żądane sposoby zabezpieczenia odpowiadają treści przyszłych roszczeń. Zapewnią one uprawnionej należytą ochronę prawną, a obowiązanej nie obciążą ponad potrzebę, może ona bowiem prowadzić działalność gospodarczą nie naruszając praw wyłącznych ani interesów gospodarczych innych osób. (art. 730 ¹ w zw. z art. 747 pkt 1 i art. 755 § 1 pkt 1 k.p.c.)

Uznając za przekonującą argumentację uprawnionej dla zapewnienia skutecznego wykonania środków tymczasowych (zakazów) Sąd zagroził spółce (...) obowiązkiem zapłaty na rzecz uprawnionej kwoty 10.000 zł za każdy dzień naruszenia obowiązków określonych w punkcie I. postanowienia. (art. 756 ² w zw. z art. 1051 ¹ k.p.c.)

Stosownie do art. 733 k.p.c., Sąd wyznaczył uprawnionej dwutygodniowy termin, w którym pismo wszczynające postępowanie powinno być wniesione pod rygorem upadku zabezpieczenia.

ZARZĄDZENIE

-

(...)

-

(...),

-

(...)

-

(...)

(...)