Sygnatura akt VI Ka 795/16
Dnia 23 września 2016 r.
Sąd Okręgowy w Gliwicach, Wydział VI Karny Odwoławczy w składzie:
Przewodniczący SSO Bożena Żywioł
Protokolant Marzena Mocek
przy udziale Macieja Świędrycha
Prokuratora Prokuratury Rejonowej w Z.
po rozpoznaniu w dniu 23 września 2016 r.
sprawy D. F. ur. (...) w L.,
syna T. i B.
oskarżonego z art. 178a§4 kk
na skutek apelacji wniesionej przez obrońcę oskarżonego
od wyroku Sądu Rejonowego w Zabrzu
z dnia 22 kwietnia 2016 r. sygnatura akt II K 169/16
na mocy art. 437 kpk, art. 438 kpk
uchyla zaskarżony wyrok i sprawę przekazuje do ponownego rozpoznania Sądowi Rejonowemu w Zabrzu.
VI Ka 795/16
Wyrok Sądu Rejonowego w Zabrzu z dnia 22 kwietnia 2016r., sygn.akt II K 169/16, zaskarżył obrońca oskarżonego D. F..
Sąd Okręgowy w wyniku stwierdzenia już tylko zasadności podniesionego w środku odwoławczym zarzutu obrazy art. 132 § 1 kpk i art. 6 kpk stwierdził konieczność uchylenia zaskarżonego wyroku i przekazania sprawy sądowi pierwszej instancji do ponownego rozpoznania, gdyż powyżej wskazane uchybienia w toku procedowania przez sąd pierwszy instancji rodzą konieczność przeprowadzenia na nowo przewodu sądowego, dla zapewnienia oskarżonemu realizacji jego praw.
Rację ma bowiem apelujący podnosząc, że oskarżony nie został prawidłowo zawiadomiony o terminie pierwszej rozprawy wyznaczonej na dzień 22 kwietnia 2016r., na której zresztą przeprowadzono całość postępowania dowodowego.
Nie ma wątpliwości, że zawiadomienie o wyżej wskazanym terminie rozprawy zostało doręczone na adres wskazany przez oskarżonego, lecz do rąk dorosłego domownika – M. N. /k- 8/, a więc w trybie przewidzianym w art. 132 § 2 kpk.
Tymczasem, stosownie do brzmienia art. 132 § 4 kpk przepisu art. 132 § 2 kpk nie stosuje się do doręczenia oskarżonemu zawiadomienia m.in. o pierwszym terminie rozprawy głównej.
Prowadzenie rozprawy w dniu 22 czerwca 2016r. pod nieobecność D. F., który nie został prawidłowo zawiadomiony o jej terminie, stanowiło uchybienie prawa procesowego i skutkowało naruszeniem prawa oskarżonego do obrony, gdyż oskarżony nie miał możliwości uczestniczenia w rozprawie, składania wyjaśnień, udziału w czynnościach procesowych, składania wniosków i oświadczeń, wypowiedzenia się w głosach końcowych stron, czyli korzystania ze swoich uprawnień procesowych, co niewątpliwie mogło mieć wpływ na realizację prawa do obrony w kontradyktoryjnym procesie i treść zapadłego rozstrzygnięcia.
Już zatem z tego powodu zaskarżony wyrok nie mógł się ostać.
Sąd Rejonowy prowadząc postępowanie ponowne baczyć będzie, aby w jego toku nie doszło do uchybień procesowych skutkujących naruszeniem uprawnień procesowych oskarżonego.
Rozstrzygnie o winie oskarżonego, a w razie jej przypisania orzekając o karze uwzględni wszystkie ustawowe jej dyrektywy mając też w polu widzenia aspekty wskazane w apelacji obrońcy oskarżonego, będące uzasadnieniem pozostałych zarzutów odwoławczych, do których Sąd Okręgowy na obecnym etapie postępowania, przy uwzględnieniu regulacji art. 436 kpk, nie ma potrzeby się odnosić.