Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 28-09-2016 r.

Sąd Rejonowy w Ostródzie IV Wydział Pracy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Marzena Madrak

Ławnicy: Krystyna Dębska, Eugenia Pawłowska      

Protokolant: st. sekr. sąd. Marlena Młynarkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 28-09-2016 r. w Ostródzie

sprawy z powództwa W. S. (PESEL: (...))

przeciwko Gimnazjum (...) w O. (NIP: 741-18-02-704)

o przywrócenie do pracy na stanowisku dyrektora, o odszkodowanie

1.  zasądza od pozwanego Gimnazjum (...) w O. na rzecz powódki W. S. kwotę 12.102,54 ( dwanaście tysięcy sto dwa złote 54/100) złotych z ustawowymi odsetkami od dnia 12 kwietnia 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  w pozostałym zakresie powództwo oddala;

3.  zasądza od pozwanego na rzecz powódki kwotę 4.800 zł (cztery tysiące osiemset złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu;

4.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 4.034,18 (cztery tysiące trzydzieści cztery złote 18/100).

UZASADNIENIE

Powódka W. S. złożyła pozew przeciwko (...).
(...) w O. o przywrócenie na stanowisko dyrektora pozwanej oraz zasądzenie odszkodowania w wysokości 12 937,47 zł odpowiadającej wynagrodzeniu zasadniczemu oraz wszystkim dodatkom za okres 3 miesięcy wraz z odsetkami ustawowymi, w związku z pozostawaniem powódki w gotowości do pracy na wymienionym stanowisku. Powódka wniosła również o zasądzenie kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu pozwu wskazała, że Zarządzeniem nr (...) z dnia 24 listopada 2015 roku organ prowadzący pozwanego odwołał powódkę ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum Nr 1. Jako przyczynę wskazano niewłaściwy nadzór nad działalnością dydaktyczną gimnazjum, spadek efektów prowadzonej działalności dydaktycznej, niewłaściwe prowadzenie działalności oświatowej, brak działań i planów zmierzających do zwiększenia liczby uczniów, poprawienia wyników egzaminu gimnazjalnego i aprobowanie takiego stanu rzeczy. Wskazano również brak reakcji powódki na wnioski nauczycieli dotyczące poprawy działalności edukacyjnej i oświatowej gimnazjum oraz stwarzanie konfliktów między nauczycielami i dyrektorem bez podejmowania prób ich łagodzenia. Argumentując dalej podniosła, że organ nadzorczy – Wojewoda (...)- (...) rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 18 stycznia 2016 roku orzekł, że zarządzenie nr (...) odwołujące powódkę ze stanowiska Dyrektora pozwanego jest niezgodne ze stanem prawnym. Pozwany odmówił dopuszczenia powódki do pracy na stanowisku Dyrektora Gimnazjum.

Pozwane Gimnazjum (...) w O. wniosło o oddalenie powództwa oraz zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego. W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew, pozwany argumentował, że odwołanie ze stanowiska dyrektora szkoły wywołuje nieodwracalne skutki prawne, a zatem pomimo wydania rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewody (...)- (...) w O. z dnia 18 stycznia 2016 roku stwierdzającego nieważność Zarządzenia Burmistrza Miasta O. z dnia 24 listopada 2015 roku w sprawie odwołania powódki ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum, pozwany nie może dopuścić powódki na stanowisko Dyrektora. W ocenie pozwanego, powódce przysługuje jedynie odszkodowanie w wysokości nie otrzymanego dodatku funkcyjnego za 3 miesiące. Pozwany powołał się ponadto na treść art. 8 kp, wskazując, że przywrócenie powódki do pracy i zasądzenie wynagrodzenia byłoby sprzeczne z zasadami współżycia społecznego (zasadą przyznawania wynagrodzenia za właściwe pełnienie obowiązków służbowych, zasadą niedziałania na niekorzyść pracodawcy). Z tzw. ostrożności procesowej, pozwany podniósł również, iż nie ma możliwości przywrócenia powódki na stanowisko dyrektora, albowiem została już na to stanowisko zatrudniona inna osoba.

/odpowiedź na pozew k. 52-58/

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powódka W. S. zatrudniona jest w Gimnazjum (...) w O. w okresie od 01 września 1999 roku, na czas nieokreślony, w pełnym wymiarze czasu pracy, obecnie na stanowisku pedagoga.

Do dnia 24 listopada 2015 r. powódka zajmowała stanowisko dyrektora Gimnazjum (...) w O.. Wynagrodzenie powódki brutto obliczone jak ekwiwalent za niewykorzystany urlop wypoczynkowy wynosiło 4034,18 zł.

/okoliczność bezsporna, dowód: zaświadczenie k. 76/

Zarządzeniem Nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 24 listopada 2015 roku w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum (...) w O. na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 5c pkt 2 ustawy z dnia 07 września 1991 roku o systemie oświaty oraz art. 30 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, po zasięgnięciu opinii (...)- (...) Kuratora Oświaty odwołano powódkę W. S. ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum (...) w O. z dniem 24 listopada 2015 roku – bez wypowiedzenia. jako przyczyny uzasadniające odwołanie powódki ze stanowiska dyrektora wskazał:

- niewłaściwy nadzór nad działalnością dydaktyczną gimnazjum oraz spadek efektów prowadzonej działalności dydaktycznej,

- niewłaściwe prowadzenie działalności oświatowej, co skutkowało problemami organizacyjnymi oraz spadkiem przyjętych w wyniku rekrutacji uczniów do Gimnazjum Nr 1 w O.,

- brak działań i planów zmierzających do zwiększenia liczby uczniów, poprawienia wyników egzaminu gimnazjalnego i aprobowania takiego stanu rzeczy,

- brak reakcji na wnioski nauczycieli dotyczące poprawy działalności edukacyjnej i oświatowej gimnazjum oraz stwarzanie konfliktów między nauczycielami i dyrektorem, bez podejmowania prób ich łagodzenia, co skutkowało złą atmosferą wśród nauczycieli w szkole oraz brakiem właściwej relacji z dyrektorem,

- niewłaściwą organizację pracy polegającą na nieuzasadnionym przedłużaniu czasu posiedzeń rad pedagogicznych oraz nieuzasadnionym, niewłaściwym przydziale zajęć dydaktycznych,

- rażące naruszenie przepisów Kodeksu pracy oraz Karty Nauczyciela.

/dowód: Zarządzenie Nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 24 listopada 2015 r. k. 9/

Pismem z dnia 04 grudnia 2015 roku powódka zwróciła się do Wojewody (...) z wnioskiem o wszczęcie postępowania nadzorczego w celu sprawdzenia legalności oraz prawidłowości wydania zarządzenia nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 24 listopada 2015 r. w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum (...) w O.. W uzasadnieniu wniosku wskazała, że nie zgadza się z wymienionym rozstrzygnięciem, ponieważ narusza ono przepis art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

/dowód: wniosek o wszczęcie postępowania nadzorczego z dnia 04 grudnia 2015 r. k. 10-16/

Pismem z dnia 21 grudnia 2015 roku w sprawie (...).31.1.16.2.2015 Burmistrz Miasta O. w odpowiedzi na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, poinformował, że nie widzi podstaw do zmiany bądź uchylenia Zarządzenia nr (...) i podtrzymał argumenty zawarte w treści tego zarządzenia.

/dowód: pismo Burmistrza Miasta O. z dnia 21 grudnia 2015 r. k. 17-18/

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 18 stycznia 2016 roku Wojewoda (...)- (...) na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1990 roku o samorządzie gminnym stwierdził nieważność zarządzenia nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 24 listopada 2015 roku w sprawie odwołania ze stanowiska Dyrektora Gimnazjum nr 1 im. Polskich Noblistów w O., jako niezgodnego z obowiązującym stanem prawnym.

/ dowód: rozstrzygnięcie nadzorcze z dnia 18 stycznia 2016 r. Wojewody (...)- (...) k. 36-38/

Pismem z dnia 09 marca 2016 roku W. S. zwróciła się do Burmistrza Miasta O. o podjęcie kroków prawnych celem umożliwienia jej sprawowania stanowiska Dyrektora Gimnazjum (...) w O..

/dowód: pismo powódki z dnia 09 marca 2016 r. k. 39/

Pismem z dnia 15 marca 2016 roku, w odpowiedzi na pismo powódki z dnia 09 marca 2016 roku, Burmistrz Miasta O. wskazał, że odwołanie dyrektora szkoły wywołuje nieodwracalne skutki prawne, a zatem nie można przywrócić odwołanego już Dyrektora na to samo stanowisko, a zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego nauczycielowi odwołanemu ze stanowiska kierowniczego, jeżeli odwołanie nie wiąże się z rozwiązaniem stosunku pracy, przysługuje roszczenie ograniczone do równowartości dodatku funkcyjnego za analogiczny okres.

/dowód: pismo Burmistrza Miasta O. z dnia 15 marca 2016 r. k. 40/

Pismem z dnia 24 marca 2016 roku powódka wezwała Burmistrza Miasta O. do umożliwienia powódce sprawowania stanowiska Dyrektora Gimnazjum Nr 1 – w trybie natychmiastowym.

/dowód: pismo powódki z dnia 24 marca 2016 r. k. 41-44/

Zarządzeniem nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 23 grudnia 2015 roku w sprawie powierzenia stanowiska dyrektora Gimnazjum (...) na podstawie art. 36 a ust. 1, 2 i 13 ustawy z dnia 07 września 1991 roku o systemie oświaty, w wyniku rozstrzygnięcia konkursu, powierzono M. P. stanowisko dyrektora pozwanej na okres 5 lat szkolnych ( (...)- (...)) tj. od dnia 23 grudnia 2015 r. do 31 sierpnia 2020 r.

/dowód: Zarządzenie Nr (...) Burmistrza Miasta O. z dnia 23 grudnia 2015 r. k. 72/

Stan faktyczny w przedmiotowej sprawie nie był sporny. Sąd ustalił go w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty, które nie wzbudziły wątpliwości Sądu w zakresie swej wiarygodności. Dowody znajdujące się w aktach sprawy (w tym aktach osobowych) w pełni korespondują ze sobą i składają się na ustalony w sprawie stan faktyczny. Nie były one kwestionowane przez strony postępowania, a nadto nie zachodziły również żadne wątpliwości, co do ich formy bądź treści.

Sąd oddalił wniosek dowodowy powódki o dopuszczenie dowodu z zeznań świadków H. Ż., J. K., J. J., B. C., S. D., K. F., E. S., M. G., A. S., B. I., O. D., C. P. bowiem zawnioskowani świadkowie mieli zeznawać na okoliczność ustalenia, że powódka W. S. prawidłowo wykonywała nałożone na nią obowiązki na stanowisku Dyrektora pozwanego Gimnazjum oraz na okoliczność braku podstaw faktycznych do wydania zarządzenie o odwołaniu ze stanowiska, co w przedmiotowej sprawie nie było sporne. Wprawdzie w odpowiedzi na pozew strona pozwana przytoczyła powody leżące u podstaw odwołania powódki z funkcji kierowniczej, jednak z dalszej części odpowiedzi na pozew, jak również ze stanowiska wyrażonego przez pełnomocnika pozwanego na rozprawie jednoznacznie wynika, że strona pozwana nie negowała niezgodności z prawem odwołania powódki ze stanowiska kierowniczego bez wypowiedzenia, a spór między stronami ograniczał się do roszczeń powódki z wynikających z tego tytułu.

Z tego względu sąd w oparciu o art. 217 § 3 kpc oddalił wniosek o dopuszczenie dowodu z przesłuchania świadków i stron, przyjmując, że okoliczności sporne zostały dostatecznie wyjaśnione.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w części.

Odnosząc się do zasadności roszczenia powódki oraz argumentacji pozwanego, w pierwszej kolejności wskazać należy, że zgodnie z treścią art. 38 ustawy z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 nr 256, poz. 2572 ze zm.) – zwanej dalej ustawą o systemie oświaty - organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie:

a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem,

b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia,

c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a, a w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7 ustawy, dla uczniów szkół artystycznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego - ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

Odwołującym ze stanowiska jest odpowiednio: wobec dyrektora szkoły - organ określony w art. 36a ust. 1, tj. organ prowadzący (gdy chodzi o szkołę samorządową - organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego). Akt, o którym mowa, jest dokonywany odpowiednio w formie zarządzenia (jeżeli organ powołujący i odwołujący dyrektora jest jednoosobowy) bądź uchwały (jeżeli organ jest kolegialny). Odwołanie ze stanowiska stanowi czynność prawną będącą odpowiednikiem powierzenia stanowiska (powołania na stanowisko) dyrektora szkoły (placówki). Jest to czynność zarówno z zakresu prawa pracy, jak i prawa administracyjnego. Uznanie odwołania ze stanowiska za czynność z zakresu administracji publicznej nie wyklucza dochodzenia roszczeń przewidzianych przepisami prawa pracy przed sądami powszechnymi.

W art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawodawca posłużył się zwrotem "przypadku szczególnie uzasadnionego". Pole zastosowania tego przepisu zawężone zostało do sytuacji zupełnie wyjątkowych, nadzwyczajnych, kiedy organ odwołujący ma pełne prawo ocenić, że dalsze kierowanie szkołą, placówką lub jej wyodrębnioną organizacyjnie częścią stanowi istotne zagrożenie dla osiągnięcia jej celów lub z jakichkolwiek innych, obiektywnie ważnych względów jest nie do przyjęcia.

Z uwagi na odpowiednie stosowanie art. 30 § 4 k.p. - w sytuacji zastosowania tego przepisu organ prowadzący ma obowiązek starannego uzasadnienia decyzji oraz zapewnienia odwoływanemu ze stanowiska możliwości wypowiedzenia się na każdym etapie procedury. W orzecznictwie Sądu Najwyższego podkreśla się w związku z tym, że zarówno ocena, jak i uznanie organu, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze, a następnie odwołuje go z tego stanowiska, nie mogą mieć charakteru dowolnego ani arbitralnego, lecz powinny być dokładnie i szczegółowo wywiedzione i uargumentowane w uzasadnieniu podjętej decyzji (uchwały), owe wywód i argumentacja powinny zaś podlegać wnikliwej kontroli zarówno organów nadzoru, jak i sądu.

Należy podkreślić, że odwołanie nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w szkole może nastąpić tylko z przyczyn wymienionych w art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty /por. III RN 4/97 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 19-02-1997/.

Wobec stwierdzenia przez Wojewodę (...)- (...) nieważności zarządzenia nr (...) w sprawie odwołania W. S. ze stanowiska dyrektora szkoły, sąd przyjął iż okoliczność, że odwołanie to naruszało przepisy art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty, pozostawała poza sporem.

Spór między stronami sprowadzał się do roszczeń przysługujących powódce z tytułu niezgodnego z prawem odwołania ze stanowiska dyrektora bez wypowiedzenia. Powódka domagała się przywrócenia do pracy, zaś strona pozwana podnosiła, iż co do zasady powódce przysługuje wyłącznie odszkodowanie w wysokości odpowiadającej trzykrotności dodatku funkcyjnego. Zdaniem strony pozwanej, w okolicznościach przedmiotowej sprawy powództwo powinno podlegać oddaleniu, bowiem od dnia 24 listopada 2015 r. powódka przebywała na zwolnieniu lekarskim i z tego tytułu pobierała zasiłek chorobowy w wysokości średnich poborów za okres sprzed 12 miesięcy, którego elementem był dodatek funkcyjny /k. 57-58/.

W odniesieniu do powyższej kwestii spornej należy przede wszystkim wskazać, że odwołanie (jak i powołanie) dyrektora szkoły lub placówki oświatowej prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego jest aktem o podwójnym charakterze: publicznoprawnym - skutkującym powołaniem na stanowisko dyrektora oraz cywilnoprawnym - wywołującym skutki w sferze prawa pracy. Podwójny charakter aktów powołania na stanowisko dyrektora placówki samorządowej z jednej strony, przesądza o objęciu go nadzorem wojewody a w konsekwencji kontrolą sądu administracyjnego, a z drugiej, o możliwości poddania sporów z tego tytułu kontroli sądów powszechnych. /por. (...) SA/Gl 820/15 - wyrok WSA Gliwice z dnia 15-10-2015/

Ustawa z dnia 07 września 1991 r. o systemie oświaty nie określa, jakie uprawnienia przysługują nauczycielowi w razie odwołania ze stanowiska kierowniczego. W wyrokach z dnia 9 maja 1997 r., I PK 138/97, z dnia 14 listopada 1996 r., I PKN 17/96, w uchwale z dnia 3 lutego 1993 r., I PZP 71/92 Sąd Najwyższy stanął na stanowisku, że nauczycielowi odwołanemu ze stanowiska kierowniczego z naruszeniem prawa przysługuje wyłącznie odszkodowanie, w wysokości wynagrodzenia za czas do upływu którego miało trwać pełnienie powierzonej funkcji, jednak nie więcej niż za trzy miesiące, a jeżeli odwołanie nie skutkuje rozwiązaniem stosunku pracy, to roszczenie jest ograniczone do równowartości dodatku funkcyjnego za analogiczny okres.

W ocenie sądu, powyższy pogląd nie zasługuje na uwzględnienie, bowiem wykładnia literalna i celowościowa przepisów art. 42 § 1 KP w zw. z art. 45 § 2 KP i art. 47 ¹ KP, które mają odpowiednie zastosowanie do stanu faktycznego ustalonego w przedmiotowej sprawie prowadzi do wniosku, że nauczycielowi odwołanemu ze stanowiska kierowniczego bez wypowiedzenia przysługuje odszkodowanie w wysokości pełnego wynagrodzenia za okres trzech miesięcy.

Sąd orzekający w przedmiotowej sprawie w pełni podziela argumentację zawartą uzasadnieniu wyroku Sądu Najwyższego Izby Pracy z dnia 10 kwietnia 2013 roku w sprawie II PK 284/12, w którym Sąd Najwyższy wskazał, że bezprawność odwołania mianowanego nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły wynikająca z braku uzasadnionych podstaw ku temu czy też będąca skutkiem naruszenia przepisów dotyczących tego odwołania winna wywoływać skutek podobny do bezprawności działania pracodawcy przy wypowiedzeniu zmieniającym, bowiem są to rodzajowo podobne uchybienia prawom pracownika. Odpowiednie stosowanie do odwołanego dyrektora szkoły art. 45 § 2 KP i art. 47 ¹KP nie może zatem prowadzić do zmniejszenia wysokości ustawowego odszkodowania. Sąd Najwyższy podkreślił, że odszkodowanie, o którym mowa w przepisie art. 47 ¹ KP, nie jest powiązane z rzeczywistą szkodą i przysługuje niezależnie od jej wystąpienia. Wprawdzie odwołanie nauczyciela mianowanego ze stanowiska dyrektora szkoły nie jest tożsame z wypowiedzeniem zmieniającym ( art. 42 § 1 KP), jednakże w sferze faktycznej odnosi podobny skutek. Stanowi bowiem jednostronną zmianę warunków pracy i to niekorzystną dla pracownika. Zmiana ta dotyczy treści stosunku pracy nauczyciela pełniącego funkcję dyrektora szkoły, gdyż pozbawia go funkcji i uprawnień organu zarządzającego szkołą ( art. 3 ¹ KP) oraz w istotny sposób uszczupla należne mu wynagrodzenie za pracę, pozbawiając go dodatku funkcyjnego i motywacyjnego (por. wyroki Sądu Najwyższego z dnia: 10 stycznia 2003 r., I PK 74/02, OSNP 2004 nr 13, poz. 221, z dnia 10 kwietnia 1997 r., I PKN 88/97, OSNAPiUS 1998 nr 1, poz. 10). W przypadku wypowiedzenia warunków pracy i płacy również niekoniecznie musi dojść do rozwiązania stosunku pracy, który będzie kontynuowany na nowych warunkach w przypadku ich przyjęcia przez pracownika. Przyjęcie tych nowych warunków pracy nie wyklucza możliwości dochodzenia przez pracownika roszczenia odszkodowawczego (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 1 lutego 2001 r., I PKN 515/99, OSNAPiUS 2001 nr 12, poz. 414) i w takim przypadku w judykaturze nie ma wątpliwości, że odszkodowanie za wadliwe wypowiedzenie zmieniające nie jest odnoszone do różnicy zarobków, sprzed i po wypowiedzeniu. Podkreślić także należy, że omawiane odszkodowanie jest to roszczenie majątkowe sui generis, u którego podstaw leży również funkcja socjalna i represyjna, co także przemawia za brakiem możliwości zmniejszenia odszkodowania. Bezprawność odwołania mianowanego nauczyciela ze stanowiska dyrektora szkoły wynikająca z braku uzasadnionych podstaw ku temu, czy też będąca skutkiem naruszenia przepisów dotyczących tego odwołania winna wywoływać skutek podobny do bezprawności działania pracodawcy przy wypowiedzeniu zmieniającym, bowiem są to rodzajowo podobne uchybienia prawom pracownika. Odpowiednie stosowanie do odwołanego dyrektora szkoły art. 45 § 2 KP i art. 47 ¹ KP nie może zatem prowadzić do zmniejszenia wysokości ustawowego odszkodowania. /II PK 284/12 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 10-04-2013, Legalis Numer 736783/

Analogiczne stanowisko Sąd Najwyższy wyraził w wyroku z 19 maja 2009 r., II PK 288/08 / OSNAPiUS 2011 nr 1-2, poz. 8, str. 24, Wspólnota 2009 nr (...), str. 43, OSP 2011 nr 7-8, poz. 87, str. 600, L./. Sąd Najwyższy wskazał, że stosowanie przepisów art. 45 KP powinno być odpowiednie, uwzględniające przede wszystkim charakter powierzenia funkcji kierowniczej w szkole i zasad jej sprawowania. Odpowiednie stosowanie norm art. 45 KP prowadzi w tej sytuacji do uznania, że niecelowe jest orzekanie o przywróceniu do pracy na poprzednie stanowisko czy uznanie odwołania za bezskuteczne. Omawiana sytuacja jest wprawdzie spowodowana innymi przyczynami niż wymienione w art. 45 § 2 KP, należy jednak uznać, że norma tego przepisu powinna znaleźć odpowiednie zastosowanie, gdyż z jednej strony gwarantuje odwołanemu wicedyrektorowi ochronę, z drugiej zaś nie przekreśla istoty odwołania z tego stanowiska. /por. II PK 288/08 - wyrok SN - Izba Pracy z dnia 19-05-2009/

Z powyższych względów, sąd przyjął, że nauczycielowi odwołanemu ze stanowiska dyrektora przysługuje wyłącznie roszczenie o odszkodowanie, ze względu na niecelowość przywrócenia na dotychczasowe stanowisko. W orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjęto pogląd, że w każdym wypadku odwołania dyrektora szkoły, co do zasady wyklucza się roszczenie o przywrócenie do pracy na stanowisku. W uchwałach Sądu Najwyższego z dnia 3 lutego 1993 r., I PZP 71/92, (OSNC 1993 nr 9, poz. 144) oraz z dnia 5 maja 1993 r., I PZP 15/93 (OSNC 1993 nr 12, poz. 217), w wyroku - wyrok z dnia 19 maja 2009 II PK 288/08 (OSNAPiUS 2011 nr 1-2, poz. 8, str. 24, Wspólnota 2009 nr (...), str. 43, OSP 2011 nr 7-8, poz. 87, str. 600, L.), w postanowieniu z dnia 21 maja 2014 r. I PK 297/13 (Legalis Numer 1385164) przyjęto, że nauczycielowi mianowanemu odwołanemu z funkcji wicedyrektora szkoły, powierzonej na czas nieokreślony, z naruszeniem art. 37 ust. 1 lub art. 38 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty nie przysługuje roszczenie o orzeczenie bezskuteczności odwołania czy o przywrócenie do pracy na dotychczasowym stanowisku; przysługuje mu natomiast roszczenia o odszkodowanie na podstawie stosowanych odpowiednio art. 45 § 2 i art. 47 ¹ KP. Z powyższych względów, żądanie powódki przywrócenia do pracy na stanowisku dyrektora należało uznać za niezasadne i w tym zakresie powództwo podlegało oddaleniu.

Mając na uwadze przedstawione wyżej rozważania, sąd przyjął, ze powódce przysługiwało odszkodowanie w wysokości wynagrodzenia za trzy miesiące, a nie odszkodowanie w wysokości utraconych składników wynagrodzenia (dodatku funkcyjnego) za taki okres.

W związku z powyższym, w punkcie 1 wyroku, Sąd zasądził na rzecz powódki tytułem odszkodowania kwotę 12.102,54 zł, tj. 3 x 4.034,18 zł (zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia k. 76), zaś w pozostałym zakresie, co do kwoty 834,93 zł, powództwo oddalił (punkt 2 wyroku), uznając z tym zakresie roszczenie za nieuzasadnione. Powyższa kwota stanowi różnicę między dochodzonym przez powódkę odszkodowaniem wynoszącego 12.937,47 zł, a odszkodowaniem należnym w kwocie 12.102,54 zł. Należy zaznaczyć, powódka nie wykazała, by trzykrotność jej wynagrodzenia wynosiła 12.937,47 zł, natomiast zaświadczenie o wysokości wynagrodzenia złożone przez stronę pozwaną obejmowało wszystkie składniki, nie było kwestionowane przez stronę powodową i nie budziło żadnych wątpliwości.

O odsetkach ustawowych orzeczono zgodnie z art. 481 kc.

Roszczenie powódki w zakresie przywrócenia do pracy na stanowisku dyrektora podlegało oddaleniu (punkt 2 wyroku).

O kosztach procesu orzeczono na podstawie art. 98 kpc w zw. z § 2 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (4800 zł tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego).

Stosownie do art. 477 ² § 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie I nadano rygor natychmiastowej wykonalności do wysokości jednomiesięcznego wynagrodzenia (punkt 3 wyroku).