Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 9 października 2013 roku

Sąd Okręgowy w Piotrkowie Trybunalskim, Wydział V Pracy i Ubezpieczeń Społecznych w składzie:

Przewodniczący SSO Beata Łapińska

Protokolant stażysta Bożena Sobczyk

po rozpoznaniu w dniu 9 października 2013 roku w Piotrkowie Trybunalskim na rozprawie

sprawy z wniosku B. G.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

o ustalenie kapitału początkowego

na skutek odwołania B. G.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T.

z dnia 29 marca 2013 r. sygn. (...)

zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że zobowiązuje organ rentowy do ponownego ustalenia kapitału początkowego B. G. poprzez doliczenie do stażu pracy okresu zatrudnienia w pełnym wymiarze czasu pracy od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku.

Sygn. akt VU 627/13

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 29 marca 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w T. odmówił wnioskodawcy B. G. ponownego ustalenia kapitału początkowego poprzez doliczenie do stażu ubezpieczeniowego okresu od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku. W uzasadnieniu wskazał, że przestawione przez wnioskodawcę dokumenty nie zawierają informacji, na podstawie jakiej umowy o pracę był zatrudniony w ww. okresie w (...) w B..

Od powyższej decyzji złożył odwołanie w dniu 15 kwietnia 2013 roku B. G..

ZUS wnosił o oddalenie odwołania.

Sąd Okręgowy ustalił co następuje:

B. G., urodzony w dniu (...), złożył w dniu 5 października 2001 roku wniosek o ustalenie kapitału początkowego.

(dowód: wniosek k. 1 w aktach ZUS)

Decyzją z dnia 27 marca 2002 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych ustalił kapitał początkowy dla B. G. na dzień l stycznia 1999 roku w kwocie 126.208,83 złotych, przyjmując do ustalenia wartości kapitału okresy składkowe w wymiarze 14 lat i 5 miesięcy oraz okresy nieskładkowe w wymiarze 3 miesięcy.

(dowód: ww. decyzja k. 14 w aktach ZUS)

W dniu 5 marca 2013 roku B. G.wniósł o ponowne ustalenie kapitału początkowego z uwzględnieniem okresu zatrudnienia w (...) w B.od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku.

(dowód: ww. wniosek k. 18 w aktach ZUS)

W okresie od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku wnioskodawca był zatrudniony w (...) w B.. W spółdzielni tej był zatrudniony jako pracownik na podstawie umowy o pracę Pracował w pełnym wymiarze czasu pracy od poniedziałku do soboty w godzinach od 7:00 do 15:00, a często i dłużej, na stanowisku pracownika fizycznego. Otrzymywał wynagrodzenie miesięczne, a nie wynagrodzenie liczone na podstawie dniówek obrachunkowych. Wnioskodawca nie uiszczał wkładów członkowskich i nie partycypował w zyskach (...). Nie brał także udziału w zebraniach członków (...).

(dowód: świadectwo pracy k. 3, wpisy w legitymacji ubezpieczeniowej wnioskodawcy k. 20 w aktach ZUS, zeznania wnioskodawcy k. 12 w aktach sprawy)

W dniu 5 kwietnia 2013 roku wnioskodawca złożył w ZUS oświadczenie, że od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku pracował w (...) w B.na podstawie umowy o pracę jako członek. Oświadczenie to wnioskodawca złożył mylnie za nawową kolegów. W rzeczywistości wnioskodawca pracował w (...) jako pracownik.

(dowód: ww. oświadczenie k. 25 w aktach ZUS, zeznania wnioskodawcy k. 12 w aktach sprawy)

Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych zważył i ocenił co następuje:

Odwołanie zasługuje na uwzględnienie.

Zgodnie z treścią art. 173 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 roku o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (tekst jedn. Dz. U. z 2009r. Nr 153, poz. 1227 ze zm.), dla ubezpieczonych urodzonych po dniu 31 grudnia 1948 roku, którzy przed dniem wejścia w życie ustawy opłacali składki na ubezpieczenie społeczne lub za których składki opłacali płatnicy składek, ustala się kapitał początkowy

Zasady ustalania kapitału początkowego określa art. 174 ustawy, który w ustępach 1-3 stanowi:

1.  kapitał początkowy ustala się na zasadach określonych w art. 53, z uwzględnieniem ust. 2-12 (ust. 1),

2.  przy ustalaniu kapitału początkowego przyjmuje się przebyte przed dniem wejścia w życie ustawy okresy składkowe, o których mowa w art. 6, okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 5 oraz okresy nieskładkowe, o których mowa w art. 7 pkt 1-4 i 6-12, w wymiarze nie większym niż określony w art. 5 ust. 2 (ust. 2),

3.  podstawę wymiaru kapitału początkowego ustala się na zasadach określonych w art. 15, 16, 17 ust. 1 i 3 oraz art. 18, z tym że okres kolejnych 10 lat kalendarzowych ustala się z okresu przed dniem 1 stycznia 1999 roku (ust. 3).

W przedmiotowej sprawie spór sprowadzał się do ustalenia, czy okres od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku, kiedy wnioskodawca był zatrudniony w (...) Spółdzielni w B. mógł być zaliczony do jego stażu ubezpieczeniowego na potrzeby obliczenia wysokości kapitału początkowego.

W odniesieniu do spornej okoliczności wskazać należy, iż zgodnie z § 22 ust. 1 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 11 października 2011 roku w sprawie postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe (Dz. U. Nr 237, poz. 1412) środkiem dowodowym stwierdzającym okresy zatrudnienia na podstawie umowy o pracę, powołania, wyboru, mianowania oraz spółdzielczej umowy o pracę jest świadectwo pracy, zaświadczenie płatnika składek lub innego właściwego organu, wydane na podstawie posiadanych dokumentów lub inny dokument, w tym w szczególności:

1) legitymacja ubezpieczeniowa;

2) legitymacja służbowa, legitymacja związku zawodowego, umowa o pracę, wpis w dowodzie osobistym oraz pisma kierowane przez pracodawcę do pracownika w czasie trwania zatrudnienia.

Wnioskodawca już w toku postępowania przed ZUS przedstawił świadectwo pracy oraz legitymację ubezpieczeniową, z których to dowodów wynika w sposób jednoznaczny, iż w okresie od 1 lipca 1980 roku do 9 listopada 1987 roku był zatrudniony w (...) Spółdzielni w B. jako pracownik.

W tej sytuacji stanowisko organu rentowego, iż wskazanego okresu zatrudnienia (wynoszącego co należy podkreślić ponad 7 lat) nie można zaliczyć do stażu ubezpieczeniowego wnioskodawcy, albowiem nie wynika z nich na jakiej podstawie wnioskodawca był zatrudniony w (...) w B., należało uznać za całkowicie nieuzasadnione.

Ze wskazanych wyżej dowodów wynika bowiem w sposób nie budzący wątpliwości, że wnioskodawca był zatrudniony w (...) w B.jako pracownik na podstawie umowy o pracę. Gdyby wnioskodawca był członkiem (...), to stosowne adnotacje o tym fakcie winny znaleźć się w świadectwie pracy, jak i w legitymacji ubezpieczeniowej. A adnotacji takich w ww. dokumentach nie ma.

Powyższe znajduje pełne potwierdzenie w zeznaniach wnioskodawcy, który na rozprawie w dniu 9 października 2013 roku oświadczył, że pracował w (...) w B.jako pracownik w pełnym wymiarze czasu pracy od poniedziałku do soboty i otrzymywał wynagrodzenie miesięczne, a nie wynagrodzenie liczone na podstawie dniówek obrachunkowych. Z zeznań tych wynika także, że wnioskodawca nie uiszczał wkładów członkowskich, nie partycypował w zyskach (...) i nie brał także udziału w zebraniach członków (...).

Poza znajdującym się w aktach rentowych oświadczeniem wnioskodawcy z dnia 5 kwietnia 2013 roku, co do którego skarżący oświadczył, że zostało ono złożone mylnie za namową kolegów, nie ma zatem żadnych dowodów, które mógłby świadczyć, że wnioskodawca był członkiem (...) w B.. Dowodów takich nie przedstawił ZUS w toku postępowania, mimo że w tym zakresie, to właśnie na nim ciążył zgodnie z art. 6 k.c. obowiązek dowodowy.

Z tych też względów, Sąd Okręgowy – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych, uznał odwołanie za uzasadnione i na podstawie art. 477 § 1 k.p.c. orzekł jak w sentencji.