Pełny tekst orzeczenia

IX Kz 313/13

POSTANOWIENIE

Dnia 17. września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Toruniu w składzie:

Przewodniczący – S.S.O. Mirosław Wiśniewski

Sędziowie – S.S.O. Andrzej Walenta

S.S.O. Rafał Sadowski (spr.)

przy udziale oskarżyciela publicznego – przedstawiciela Urzędu Celnego w T. W. W.,

po rozpoznaniu w sprawie przeciwko M. J. , oskarżonemu o czyn z art. 107§4 kks, zażalenia oskarżyciela publicznego – Urzędu Celnego w T. z dnia 1. lipca 2013 r. na postanowienie Sądu Rejonowego w Brodnicy z dnia 24. czerwca 2013 r. o umorzeniu postępowania wobec M. J. w sprawie VII K 283/13, na podstawie art. 17§1 pkt 3 kpk,

na podstawie art. 437§1 i §2 kpk

p o s t a n a w i a

uchylić zaskarżone postanowienie i sprawę przekazać Sądowi Rejonowemu w Brodnicy do merytorycznego rozpoznania.

UZASADNIENIE

Zaskarżonym postanowieniem Sąd Rejonowy umorzył postępowanie karne wobec oskarżonego o wykroczenie skarbowe z art. 107§4 kks, polegające na prowadzeniu gier na automatach wbrew przepisom ustawy o grach hazardowych, uznając, że stopień społecznej szkodliwości tego czynu był znikomy.

To postanowienie zaskarżył oskarżyciel publiczny –Urząd Celny w T., zarzucając mu obrazę prawa materialnego wyrażonego w art. 53§7 kks poprzez „błędną ocenę sposobu działania oskarżonego” i w konkluzji domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazania sprawy sądowi 1-szej instancji „do ponownego rozpoznania”.

Sąd Okręgowy zważył co następuje.

Zażalenie uznać należy za zasadne; skarżący przekonywująco przedstawił szereg argumentów przemawiających za karygodnością zachowania oskarżonego. natomiast sąd meriti bynajmniej nie uzasadnił należycie swojego stanowiska. Przesłanki uznania czynu formalnie wyczerpującego znamiona czynu karalnego, za społecznie nieszkodliwy, to przede wszystkim okoliczności przedmiotowe. takich okoliczności sąd 1-szej instancji zasadniczo w ogóle nie wskazał, odwołując się jedynie do okoliczności podmiotowych. Z wywodów sądu 1-szej instancji zdaje sie wynikać, iż czyn oskarżonego nie stanowi wykroczenia, którego znamiona wyczerpał (co podkreślono w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia!) z tych względów, że: „oskarżony nie był dotychczas karany”, „jest właścicielem gospodarstwa rolnego”, „prowadzi działalność gospodarczą” i „ma na utrzymaniu dziecko w wieku 23 lat”. Ponadto sąd wskazał na „ewentualny” zamiar oskarżonego (aczkolwiek ten wywód także nie jest przekonywujący dla sądu odwoławczego). Nieco więcej argumentów zawierają wywody odpowiedzi na zażalenie obrońcy obwinionego, ale oczywiście nie mogą one zastąpić argumentów sądu, tym bardziej, ze autor tej odpowiedzi ewidentnie stoi na stanowisku, iż oskarżony w ogóle nie wyczerpał znamion zarzuconego mu wykroczenia i przede wszystkim to stara się wykazać w swoim piśmie procesowym.

Z tych względów sąd odwoławczy podzielił stanowisko wyrażone w zażaleniu i w konsekwencji orzekł jak w sentencji niniejszego postanowienia.

POUCZENIE – Na powyższe postanowienie zażalenie nie przysługuje

IX Kz 313/13

Powołane przepisy:

Korekty wprowadzone przez SAOS:

Informacje o źródle orzeczenia:

Dodatkowe informacje:

Pełny tekst orzeczenia

POSTANOWIENIE

UZASADNIENIE