Pełny tekst orzeczenia

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

UZASADNIENIE

Decyzją z dnia 15 lutego 2013 roku Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w B. odmówił przyznania ubezpieczonemu A. N. prawa do emerytury w oparciu o przepisy ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz.U. nr 162, poz. 1118, z późn. zm.) W uzasadnieniu decyzji organ rentowy wskazał, iż zgodnie z art. 32 cyt. ustawy emerytura przysługuje mężczyźnie, który ukończył 60 lat, jeżeli w dniu wejścia w życie ustawy, tj. w dniu 1 stycznia 1999 r. osiągnął okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze wynoszący 15 lat, posiada okres składkowy i nieskładkowy wynoszący co najmniej 25 lat. Ubezpieczony udokumentował tylko 6 lat, 2 miesiące i 8 dni okresów pracy w szczególnych warunkach, nie spełnia zatem wymogów określonych w cytowanym wyżej przepisie.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył ubezpieczony, który wniósł o przyznanie mu prawa do emerytury. W uzasadnieniu odwołania ubezpieczony wskazał, iż w zakwestionowanych przez organ rentowy w okresach zatrudnienia w Zakładach (...) w B. pracował na następujących stanowiskach:

- od 15.06.1982 r. do 14.08.1984 r. - na stanowisku z-cy kierownika wydziału (...),

- od 15.08.1984 r. 15.08.1990 r. – na stanowisku kierownika wydziału (...)

- od 16.08.1990 r. do 6.10.1991 r. na stanowisku kierownika (...)

- od 7.10.1991 r. do 30.06.1992 r. i od 1.02.1993 r. do 15.02.1993 r. na stanowisku kierownika zakładu (...)

- od 1.07.1992 r. do 31.0.1993 r. i od 16.02.1993 r. do 20.03.1994 r. na stanowisku z-cy kierownika zakładu (...)- kierownika wydziału (...) pracował w warunkach o znacznej uciążliwości i szkodliwości dla zdrowia. Przez wszystkie wskazane okresy zatrudnienia, mimo iż piastował funkcje kierownicze, tj. z-cy kierownika (...), a następnie kierownika tego wydziału oraz kierownika Wydziału (...), kierownika Zakładu (...) oraz Kierownika Zakładu (...) wykonywał pracę w narażeniu na działanie substancji szkodliwych dla zdrowia – toksycznych, żrących, rakotwórczych, mutagennych, wybuchowych takich jak: dichromian potasu, benzen, nitrobenzen, anilina, nitrobenzen, kwas siarkowy, azotowy, solny, amoniak czy anizydyna.

W odpowiedzi na odwołanie, organ rentowy wniósł o oddalenie odwołania, podtrzymując argumentację zawartą w zaskarżonej decyzji. Nadto organ rentowy wskazał, że nie zaliczył ubezpieczonemu jako okresu pracy w szczególnych warunkach okresów zatrudnienia w Zakładach (...):

- od 15.11.1975 r. do 5.01.1977 r. – na stanowisku samodzielnego inspektora ds. badania i normowania pracy

- od 6.01.1977 r. do 14.09.1978 r. – na stanowisku specjalisty ds. badania i normowania pracy

- od 15.06.1982 r. do 14.08.1984 r. - na stanowisku z-cy kierownika wydziału (...)

- od 15.08.1984 r. 15.08.1990 r. – na stanowisku kierownika wydziału (...)

- od 16.08.1990 r. do 6.10.1991 r. na stanowisku kierownika wydziału (...)

- od 7.10.1991 r. do 30.06.1992 r. i od 1.02.1993 r. do 15.02.1993 r. na stanowisku kierownika zakładu (...)

- pod 1.07.1992 r. do 31.0.1993 r. i od 16.02.1993 r. do 20.03.1994 r. na stanowisku z-cy kierownika zakładu (...)- kierownika wydziału(...).

Zdaniem organu nie jest możliwym, aby pracownik zatrudniony na stałe na stanowisku kierowniczym, mógł stale wykonywać prace w warunkach szkodliwych dla zdrowia. Nadto w odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wskazał, iż ubezpieczony korzystał z urlopu bezpłatnego w okresie od 15.09.1978 r. do 31.07.1980 r.

Sąd ustalił, co następuje:

Ubezpieczony urodzony dnia (...), w dniu 28 stycznia 2013 roku złożył w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych wniosek o przyznanie prawa do emerytury.

Organ rentowy uznał, iż ubezpieczony udokumentował staż pracy w łącznym wymiarze 29 lat, 3 miesiące i 14 dni, w tym 6 lat, 2 miesiące i 8 dni pracy wykonywanej w warunkach szczególnych. Do okresów pracy w warunkach szczególnych, Zakład zaliczył ubezpieczonemu okres pracy w Zakładach (...) od 17.09.1969 r. do 28.02.1974 r. na stanowisku aparatowego oraz od 1.03.1974 r. do 24.11.1975 r. na stanowisku mistrza produkcji. Pozostałe okresy nie zostały uwzględnione przez organ rentowy.

Okoliczności bezsporne

Wnioskodawca był zatrudniony w Zakładach (...) w okresie od 17 września 1967 r. do chwili obecnej. Z akt osobowych ubezpieczonego wynika, iż okresie od 17.09.1969 r. do 28.02.1974 r. był zatrudniony na stanowisku aparatowego, a od 1.03.1974 r. do 24.11.1975 r. na stanowisku mistrza produkcji. W okresach od 15.11.1975 r. do 5.01.1977 r. – na stanowisku samodzielnego inspektora ds. badania i normowania pracy , a od 6.01.1977 r. do 14.09.1978 r. – na stanowisku specjalisty ds. badania i normowania pracy. W okresach :

- od 15.06.1982 r. do 14.08.1984 r. - na stanowisku z-cy kierownika wydziału(...)

- od 15.08.1984 r. 15.08.1990 r. – na stanowisku kierownika wydziału (...)

- od 16.08.1990 r. do 6.10.1991 r. na stanowisku kierownika wydziału(...)

- od 7.10.19911 r. do 30.06.1992 r. i od 1.02.1993 r. do 15.02.1993 r. na stanowisku kierownika zakładu (...)

- od 1.07.1992 r. do 31.01.1993 r. i od 16.02.1993 r. do 20.03.1994 r. na stanowisku z-cy kierownika zakładu(...)- kierownika wydziału (...).

Z przesłuchania ubezpieczonego wynika, iż w okresie od czerwca 1982 r. do sierpnia 1984 r. pracował jako zastępca kierownika ds. gospodarki magazynowej. W okresie tym zajmował się sprawami zabezpieczeń technicznych na poszczególnych wydziałach, od 1984 r. kierował wydziałem(...). Podlegało mu 10 magazynów, w tym magazyny chemiczny , gdzie składowano surowce, przyjmowanie i wydawanie surowców. Znajdowały się w nim substancje trujące, szkodliwe, pyliste, wybuchowe. Kolejnym magazynem był magazyn budowlany gdzie składowano cement, azbest. Poza tym: - magazyn gazów technicznych, - magazyn wyrobów hutniczych, - magazyn złomu, czyli urządzeń , instalacji będących odpadami, w tym także opiłki żeliwne, magazyn opakowań i renowacji opakowań – tam znajdowały się opakowania używane. Magazyn barwników, gdzie składowano około 8 tyś ton różnego rodzaju barwników wyprodukowanych na bazie równych surowców, przy czym były to czynniki pyliste. Magazyn półproduktów, w którym składowano bardzo niebezpieczną anilinę, nitrobenzen. Magazyn produkcji specjalnej – tam składowano trotyl, poliuretan.

W okresie pracy na stanowisku kierownika wydziału (...)ubezpiecozny zajmował się nadzorem dotyczącym załadunku, rozładunku, surowców, kontrolą magazynowania, zabezpieczeniem i ograniczeniem możliwości emisji substancji niebezpiecznych do atmosfery. W tym okresie po porannej odprawie podejmował czynności techniczne, dozorował poszczególne wydziały, kontrolowała je podejmował czynności decyzyjne dotyczące wszystkich wydziałów. Ubezpieczony zeznał, że dysponował biurem , w którym podejmował decyzje, zajmował się załatwianiem spraw administracyjnych, pracowniczych, czy też zatwierdzania dokumentów. Czynności te nie zajmowały więcej niż około 1 godziny. Ubezpieczony pracował w odzieży ochronnej, na którą składały się: maska, kask, buty, okulary ochronne, płaszcze. Z uwagi na dużą powierzchnię produkcyjną poruszał się po (...) motorowerem. Nie miał w tym okresie urlopów bezpłatnych ani dłuższych zwolnień lekarskich. Otrzymywał wówczas dodatek pieniężny oraz posiłki i tzw. kartki profilaktyczne . W latach 1990-1994 pracował w wydziałach produkcji (...), były to kleje, lakiery, poliestry. Wyroby te produkowane były na bazie TDI, izocyjanianów, toluenu, benzenu, octanu etylowego. Przez cały czas pracował na poliuretanach, przy czym odbywały się pewne zmiany organizacyjne, co wiązało się ze zmianami nazewnictwa poszczególnych stanowisk pracy. W tym okresie praca ubezpieczonego polegała na nadzorowaniu produkcji, sprawdzaniu instalacji i kontroli stanowisk pracy. Podlegało mu także (...)i (...). Czynności administracyjne wykonywał inny - wyznaczony do tego pracownik. Ubezpieczony dysponował odzieżą ochronną – ubraniem roboczym, kaskiem maską, obuwiem.

Świadek A. B., który pracował w Zakładach (...) w B. jako kierowca magazynu, potwierdził, że ubezpieczony nadzorował pracę podległych mu magazynów, w których znajdowały się surowce pyliste, żrące, toksyczne. Ubezpieczony nadzorował także magazyn techniczny, magazyn paliw, gdzie znajdowały się substancje ropopochodne.

Świadek M. W. (2), który pracował w Zakładach (...) jako magazynier, także potwierdził, że ubezpieczonemu podlegały magazyny branżowe, tj. magazyn (...), (...), (...), (...), magazyn (...) i magazyn (...), gdzie znajdowały się wszystkie substancje. Ubezpieczony zajmował się nadzorem tych magazynów. Otrzymywał posiłki regeneracyjne. Świadek zeznał też, że praca w gospodarce magazynowej została uwzględniona do pracy w warunkach szczególnych i otrzymał on wcześniejszą emeryturę za pracę w warunkach szczególnych.

Świadek Z. B. (1), który pracował w Zakładach (...) od 1964 r. do 2006 r. na stanowiskach: wydawca magazynowy, aparatowy, mistrz zmianowy, mistrz produkcji, potwierdził natomiast okoliczność pracy ubezpieczonego jako pracownik nadzoru na wydziale produkcji (...). Opisał też dzień jego pracy ubezpieczonego, który przedstawił się następująco: rano odbywała się odprawa, następnie wizytacja instalacji i stały nadzór nad przebiegiem procesów produkcyjnych. Ubezpieczony prawie stale przebywał na instalacjach, prace biurowe wykonywał zazwyczaj po dniu pracy. Miał on do zwizytowania kilka budynków i wszystkie znajdujące się tan stanowiska i instalacje. Na zakład (...) składało się kilka budynków i wszystkie były stale wizytowane przez ubezpieczonego, który zakładał w tym celu odzieżą ochronną. Miał też urlopy profilaktyczne, oraz posiłki regeneracyjne.

Świadek S. T. zeznał, że pracował w Zakładach (...) od 1969 r. do 2012r. na stanowiskach aparatowy, mistrz produkcji, zmianowy, st. mistrz produkcji, kierownik produkcji, z-ca kierownika wydziału ds. (...), st. spec. ds. mechanicznych. Świadek potwierdził też, że w zakładach (...) pracował ubezpieczony jako kierownik wydziału (...), z-ca kierownika systemów (...). Do jego obowiązków należała kontrola międzyoperacyjna, nadzór nad bezpieczeństwem produkcji. Ubezpieczony przebywał cały czas na terenie zakładu, jego praca polegała na dozorze wszystkich stanowisk produkcyjnych. Produkowano tam tworzywa sztuczne przy użyciu środków chemicznych używanych w zakładzie.

Świadek D. N. zeznał, że pracował w Zakładach (...) w okresie od 1969 r. do 2006 r. na cały etat, potwierdził, że ubezpieczony pracował na cały etat jako zastępca kierownika (...) a później jako kierownik tego wydziału. Odpowiadał wówczas za prawidłowe i bezpieczne magazynowanie wszystkiego co było składowane w zakładach, tj. surowców, substancji, produktów, instalacji. Była to praca bardzo odpowiedzialna i w stałym narażeniu na działanie substancji toksycznych, żrących pylistych i wybuchowych. Następnie ubezpieczony był kierownikiem wydziału produkcji (...) Jego praca poległa na nadzorowaniu produkcji i narażała go na działanie czynników szkodliwych, takich jak benzen, chlor, fosgen, azbest, kwasy azotowy, siarkowy, solny, oleum (wysycony kwas siarkowy) akrylonitryl, nitrobenzen, anilina, dwuchromian potasu, amoniak, kwas octowy, trotyl, toluen. Ubezpieczony pracował w odzieży ochronnej, na którą składały się: maska, kask, buty, okulary ochronne, płaszcz.

dowód: dokumenty z akt osobowych, świadectwo pracy w szczególnych warunkach (akta rentowe) zeznania powoda (k. 60 akt) zeznania świadków: A. B. (k. 61 akt), M. W. (2) (k. 61 akt), Z. B. (2) (k. 61 akt), S. T. (k. 61 akt), D. N. (k. 62 akt), świadectwa pracy, zaświadczenia potwierdzające zatrudnienie świadków w Zakładach (...) (k. 59 akt) , 4 fotografie instalacji zakładu (k. 59 akt)

Sąd uznał zaznania świadków oraz zeznania ubezpieczonego za wiarygodne albowiem były one wewnętrznie spójne, konsekwentne i znalazły potwierdzenie w zebranych w sprawie dokumentach, które również zyskały walor dowodowy.

Sąd zważył, co następuje:

Na wstępie rozważań stwierdzić należy, że do wszystkich pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze mają zastosowanie przepisy rozporządzenia wykonawczego z dnia 7 lutego 1983 r, które nadal zachowały swoją moc na warunkach określonych w art. 32 ust. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. Nr 162, poz. 1118 ze zm.), Zgodnie z § 2 tego rozporządzenia, okresami pracy uzasadniającymi prawo do świadczeń na zasadach określonych w rozporządzeniu są okresy, w których praca w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze jest wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy obowiązującym na danym stanowisku, a okresy te stwierdza zakład pracy, na podstawie posiadanej dokumentacji, w świadectwie wykonywania prac w szczególnych warunkach, wystawionym według wzoru stanowiącego załącznik do przepisów wydanych na podstawie § 1 ust. 2 rozporządzenia, lub w świadectwie pracy. Obowiązujące normy prawne w sposób jednoznaczny rozstrzygają, jakie środki dowodowe mogą stanowić podstawę do ustalenia konkretnych okoliczności w postępowaniu przed organem rentowym. W związku z tym organ rentowy, rozpoznając wniosek w sprawie prawa do emerytury z tytułu zatrudnienia w szczególnych warunkach, może uwzględnić wyłącznie te okresy pracy w szczególnych warunkach, które zostały udowodnione za pomocą dokumentów. Dokumenty te są dla organu rentowego wiążące nie tylko w pozytywnym, ale i w negatywnym tego słowa znaczeniu. Oznacza to, że z jednej strony przedłożone zaświadczenie jest dowodem na fakt wykonywania przez zainteresowanego pracy w szczególnych warunkach, a z drugiej strony brak takiego zaświadczenia uniemożliwia ustalenie tej okoliczności za pomocą innych środków dowodowych. W przypadku, gdy zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczeń potwierdzających okresy wykonywania pracy w szczególnych warunkach z przyczyn od siebie niezależnych, art. 472 i 473 k.p.c. umożliwiają ustalenie tych okoliczności w drodze postępowania odwoławczego przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych. Zgodnie z ww. artykułami w postępowaniu w sprawach z zakresu prawa pracy i ubezpieczeń społecznych każdy fakt mający wpływ na prawo do świadczenia lub jego wysokość może być dowodzony wszelkimi środkami, które sąd uzna za pożądane, a ich dopuszczenie za celowe. Sąd nie jest związany środkami dowodowymi określonymi dla dowodzenia przed organem rentowym. Zaliczenie nie udokumentowanych, spornych okresów pracy w szczególnych warunkach do stażu pracy uprawniającego do wcześniejszej emerytury wymaga dowodów nie budzących wątpliwości, spójnych i precyzyjnych. Na podstawie powyższego nie ulega wątpliwości, że w postępowaniu o świadczenie emerytalno-rentowe dopuszczalne jest – jak wyjaśnił Sąd Najwyższy w uchwale z 27 maja 1985 r. (III UZP 5/85) – przeprowadzenie przed sądem pracy i ubezpieczeń społecznych dowodu z zeznań świadków na okoliczność zatrudnienia w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze, jeżeli zainteresowany wykaże, że nie może przedstawić zaświadczenia zakładu pracy z powodu jego likwidacji lub zniszczenia dokumentów dotyczących zatrudnienia. Okres pracy w warunkach szczególnych można również ustalić w postępowaniu sądowym na podstawie akt osobowych pracownika oraz dowodu z zeznań świadków.

Przeprowadzone w niniejszej sprawie postępowanie dowodowe wykazało, iż ubezpieczony A. N. będąc zatrudnionym w Zakładach (...) od 15.06.1982 r. do 14.08.1984 r. na stanowisku z-cy kierownika wydziału(...) i od 15.08.1984 r. 15.08.1990 r. – na stanowisku kierownika wydziału (...)oraz od 16.08.1990 r. do 6.10.1991 r. na stanowisku kierownika wydziału (...), od 7.10.1991 r. do 30.06.1992 r. i od 1.02.1993 r. do 15.02.1993 r. na stanowisku kierownika zakładu(...)i od 1.07.1992 r. do 31.01.1993 r. oraz od 16.02.1993 r. do 20.03.1994 r. na stanowisku z-cy kierownika zakładu (...)wykonywał pracę w warunkach szczególnych, a jest to praca wymiona w wykazie A dziale XIV pkt. 24 cyt. rozporządzenia. Ubezpieczony wykazał, iż wykonywane przez niego czynności na stanowiskach zastępcy kierownika i stanowiskach kierowniczych odpowiadają również czynnościom wykonywanym w warunkach szczególnych określonych jako kontrola międzyoperacyjna, kontrola jakości produkcji i usług oraz dozór inżynieryjno- techniczny na oddziałach i wydziałach, w których jako podstawowe wykonywane są prace wymienione w wykazie.

Wskazać należy, iż dla celów ustalenia uprawnień do przyznania emerytury z tytułu zatrudnienia w warunkach szczególnych, za pracowników zatrudnionych w warunkach szczególnych uważa się pracowników zatrudnionych przy pracach o znacznej szkodliwości dla zdrowia oraz o znacznym stopniu uciążliwości lub wymagających wysokiej sprawności psychofizycznej ze względu na bezpieczeństwo własne lub otoczenia. Czynności ogólnie pojętego nadzoru lub kontroli w procesie produkcji wykonywanej w tych działach i oddziałach, w których zatrudnieni są pracownicy wykonujący pracę w warunkach szczególnych w rozumieniu przepisów w/w rozporządzenia to wyłącznie te czynności, które wykonywane są w warunkach bezpośrednio narażających na szkodliwe dla zdrowia czynniki, a więc polegające na bezpośrednim nadzorze i kontroli procesu pracy na stanowiskach pracy wykonywanej w warunkach szczególnych.

Przeprowadzone postępowanie dowodowe, w tym zeznania ubezpieczonego, zeznania świadków będących współpracownikami powoda oraz dokumenty składające się na akta osobowe ubezpieczonego wykazało jednoznacznie, iż ubezpieczony będąc w w/w okresach roku zatrudniony na stanowiskach związanych z dozorem prac wykonywał bezpośrednio stale i w pełnym wymiarze czasu zatrudnienie w warunkach szczególnych. Ubezpieczony mimo formalnie zajmowanego stanowiska stale i w pełnym wymiarze czasu pracy przebywał na terenie produkcji, gdzie sprawował kontrolę i dozór na oddziałach, na których jako podstawowe prowadzone były prace przy magazynowaniu materiałów i surowców szczególnie niebezpiecznych dla zdrowia, a następnie przy bezpośredniej produkcji takich materiałów. Podkreślenia wymaga, iż czynności związane z wykonywaniem pracy administracyjno- biurowej zabierały ubezpieczonemu jedynie sporadyczną ilość czasu pracy. Nadto czynności obejmujące sporządzenie dokumentacji związanej z dozorem stanowią integralną część sprawowanego dozoru. Nie ma zatem podstaw do ich wyłączania i traktowania odrębnie. W sytuacji, gdy dozór inżynieryjno-techniczny jest pracą w szczególnych warunkach i praca polegająca na dozorze była wykonywana stale i w pełnym wymiarze czasu pracy, nie ma żadnej potrzeby ustalania, ile czasu pracownik poświęcał na bezpośredni nadzór nad pracownikami, a ile na inne czynności, które również były związane z tym dozorem.( por. wyrok SN z dnia 11 marca 2009 roku, sygn. akt 243/08) Wskazać również należy, iż wszyscy pracownicy zatrudnieni na stanowiskach produkcyjnych oraz równorzędnych stanowiskach kierowniczych , a zatem także należnych do kadry inżynieryjno – technicznej otrzymywali dodatki z tytułu wykonywania pracy w warunkach szczególnych, cześć z pracowników była uprawniona do dodatkowego urlopu regeneracyjnego, do dodatkowych posiłków (regeneracyjnych), a większość z tych osób uzyskała prawo do wcześniejszej emeryturę z tytułu wykonywania zatrudnienia w warunkach szczególnych.

Zaliczenie wymienionych wyżej okresów spowodowało, że odwołujący spełnił warunki konieczne do przyznania emerytury określone w art. 184 ustawy, zgodnie którym ubezpieczonym urodzonym po dniu 31 grudnia 1948r. przysługuje emerytura po osiągnięciu wieku przewidzianego w art. 32 ustawy jeżeli w dniu wejścia życia ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych osiągnęli okres zatrudnienia w szczególnych warunkach lub szczególnym charakterze w wymiarze określonym art. 32 ustawy i § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 1983 r. w sprawie wieku emerytalnego pracowników zatrudnionych w szczególnych warunkach lub w szczególnym charakterze (Dz. U. Nr 8 z 1983 r., poz. 43 ze zm.) oraz osiągnęli okres składkowy i nieskładkowy, o którym mowa w art. 27 ustawy.

Mając powyższe na uwadze Sąd na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c. zmienił decyzję Zakładu Ubezpieczeń Społecznych orzekając jak w punkcie 1 sentencji.

W punkcie 2 wyroku Sąd zgodnie z przepisem art. 118 ust. 1 a ustawy o emeryturach i rentach z FUS z urzędu orzekł, iż organ rentowy nie ponosi odpowiedzialność za nieustalenie ostatniej okoliczności niezbędnej do wydania decyzji. Ubezpieczony za sporne okresy przedstawił wprawdzie organowi rentowemu świadectwo pracy w szczególnych warunkach, jednak z uwagi na pełnione przez ubezpieczonego funkcje kierownicze organ rentowy mógł powziąć wątpliwość, co do charakteru zatrudnienia i stopnia narażenia wnioskodawcy na działanie zagrożeń w miejscu pracy. Tym samy należało stwierdzić, że w postępowaniu prowadzonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych nie było możliwe wyjaśnienie wszystkich okoliczności niezbędnych do wydania prawidłowej decyzji, a z uwagi na brak ograniczeń dowodowych stało się to możliwe dopiero w postępowaniu sądowym.

Rozstrzygnięcie w przedmiocie kosztów zastępstwa procesowego wydano w oparciu o treść art. 98 k.p.c. oraz § 6 pkt 5 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu.

SSO Karolina Chudzinska – Koczorowicz